Virtual World – Peerless White Emperor 381-387

ตอนที่ 381

 

ในเลนบน หลินหลี่โจมตีใส่ Thundershock ด้วย [Giant Assault]! ThunderShock ไขว้ขวานทั้งสองด้ามเป็นรูปตัว X บล็อคการโจมตีของหลินหลี่ ตอนนี้ทั้งสองคนต่างมีเลเวล 2 แล้ว และกำลังต่อสู้กันอย่างดุเดือด

ThunderShock ประหลาดใจในการควบคุมของหลินหลี่ หลังจากที่ทดลองเล่นนักรบดาบยักษ์ด้วยตัวเองแล้ว เขานั้นรู้ดีว่านักรบดาบยักษ์ตัวนี้มีปัญหามากเพียงใด ตัวละครตัวนี้ควบคุมได้ยากมากๆ! ลูกเตะและหมัดของหลินหลี่ทั้งหมดดูตรงไปตรงมาและเรียบง่ายก็จริง แต่ถ้าเกิดหนึ่งในนั้นตีถูกเขา อาจทำให้เขาเกิดการหยุดชะงักหรือกระเด็นถอยหลังได้ จากนั้นดาบยักษ์ก็จะโจมตีตามเข้ามา เขาต้องระมัดระวังเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ดีๆ เขาโยกตัวไปด้านข้างเพื่อหลบการสับของหลินหลี่ จากนั้นเขาเหวี่ยงขวานใส่ หลินหลี่บิดไหล่และใช้ดาบยักษ์บล็อคขวานไว้ จากนั้นสวนกลับด้วยการแทงเข่าใส่ ThunderShock หลบไปรอบๆและเหวี่ยงขวานทั้งสองด้ามใส่หลังของหลินหลี่ หลินหลี่แทบไม่ได้ตื่นตระหนกใดๆ เขาหันกลับมาฟาดดาบเข้าปะทะขวานทั้งสองและทำการหมุนตัวเตะสวนกลับไป ThunderShock มองไปที่รองเท้าสเก็ตบอร์ดที่อยู่ข้างหน้าดวงตาของเขาและรีบเอนคอไปด้านหลัง ลูกเตะที่หมุนปั่นเฉี่ยวผ่านจมูกของเขาไปเพียงนิดเดียว หลินหลี่ยังคงหมุนตัวอยู่และใช้ประโยชน์จากโมเมนตัมนี้ คว้าดาบยักษ์ฟาดใส่อย่างเต็มแรง…

ThunderShock บล็อคด้วยสองขวานอีกครั้ง ด้วยแรงปะทะทำให้มือของเขาถึงกับสั่นไม่หยุด การป้องกันของเขาแทบพังทลาย ‘ความแข็งแกร่งแบบไหนกัน?’ เขาถูกส่งกระเด็นถอยหลังมาหลายก้าว

“หน๊อย! คออะไรกันนี่! นายมันเต่าชัดๆ!” หลินหลี่คิดย้อนกลับไป ลูกเตะที่พลาดเป็นเพราะการเคลื่อนไหวแปลกๆของคอ

“หุบปากของนายไป บิดาของนายคนนี้แค่มีคอที่ยืดหยุ่น!” Thundershock ตะโกนใส่

“นายมีคอเต่า! พร้อมกับใส่เกราะแบบนั้นอีก ดูยังไงนายมันก็เต่าชัดๆ!” หลินหลี่พาดดาบยักษ์ไว้บนไหล่ของเขาและเยาะเย้ยใส่

“เชี่ย! นายสวมกางเกงยีนส์ขาสั้นและรองเท้าสเก็ตบอร์ดแบบนั้น ยังจะมีหน้ามาเยาะเย้ยชุดเกราะของฉันนี่นะ!” ThunderShock หัวเราะเยาะ

“ชุดนี่เป็นเพราะพี่สาวโรสทำให้ผม งั้นผมจะแสดงให้นายเห็นร่างที่แท้จริงของผมก็แล้วกัน …” หลินหลี่พูดอย่างจริงจัง ดวงตาของเขาเปล่งประกายแหลมคม Thundershock กลืนน้ำลายลงคอ แม้กระทั่งผู้ชมก็รู้สึกกระวนกระวายใจ ‘ร่างที่แท้จริง?’

“มันจะเป็นยังไง?” พี่ใหญ่เฉาลูบคางและเต็มไปด้วยความอยากรู้

หลินหลี่เอื้อมมือออกไปคว้าที่ชุดของเขา ThornyRose ขมวดคิ้ว ‘ร่างที่แท้จริง กำลังจะถูกเปิดเผยแล้ว…’

พริบตานั้น หลินหลี่ฉีกกระชากเสื้อผ้าของเขาทั้งหมดในทันที ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยภาพโมเสค เขาเอามือเท้าเอวแล้วหัวเราะอย่างบ้าคลั่ง แล้วพูดด้วยความกล้าหาญอย่างชายชาตรี “ฮ่าๆๆ จงหวาดกลัวกันเข้าไป! นี่คือร่างที่แท้จริงของนักรบดาบยักษ์!”

Thundershock งุนงง ‘เขาเปลือยเปล่า! เขาตัวล่อนจ้อนจริงๆ … นี่ฉันต้องลดตัวลง จนต้องมาสู้กับเด็กอายุ 9 ขวบหรือไงกัน และยังปล่อยให้เขาปั่นหัวฉันอยู่แบบนี้?’

“สโมสรของเราก้าวพ้นระดับไร้ยางอายไปแล้ว และตอนนี้กำลังก้ามเข้าสู่ระดับความชั่วร้าย ชื่อเล่นใหม่ของสโมสรเราคือ ผู้ป่วยจิตเวช” FrozenBlood พูดอย่างมีความสุข

“แค๊ก แค๊ก นั่นไม่ใช่เรื่องที่จะน่าดีใจ …” ThornyRose พูดอย่างหมดอารมณ์

“ช่างเป็นร่างกายที่กำยำอะไรเช่นนี้ น่าร๊ากก น่ารักมากจริงๆเลย มันเป็นการรวมกันที่สมบูรณ์แบบของสัตว์ร้ายและลูกแมว อ่า มันน่ารักมากเกินไป …” หญิงสาวนับไม่ถ้วนต่างกรี๊ดกร๊าดกันยกใหญ่ เมื่อมองไปยังร่างที่แท้จริงของนักรบดาบยักษ์ของหลินหลี่

แม้ว่าตอนนี้พวกเขาถูกเรียกว่าผู้ป่วยจิตเวช ผลความนิยมของหลินหลี่ก็ยังไม่ตกลง ในความเป็นจริงแล้ว มันกลับตรงข้ามเลยด้วยซ้ำ เขากลายเป็นคนที่มีชื่อเสียงมากยิ่งขึ้น แฟนคลับของเขาเพิ่มขึ้นเป็นสองเท่า แม้แต่ ThunderShock ก็ยังได้รับชื่อเล่นใหม่ว่า คอยืดหยุ่นหรือคอเต่า ThornyRose และคนอื่นๆกลายเป็นโง่งม ‘เชี่ย! เขาเพิ่งเปลื่อยเปล่าล่อนจ้อนไป แต่ยังมีแฟนคลับเพิ่มขึ้นเป็น 2 ล้านคน!?’

หลินหลี่เห็นร่าง ThunderShock กำลังสั่นสะท้านอยู่ เขาจึงเชิดคางขึ้นและหัวเราะอย่างภาคภูมิใจ “ฮ่าๆๆ ตอนนี้นายกำลังกลัวอยู่ล่ะสิ งั้นผมจะไม่รังแกนาย ผมจะออมมือให้นายแล้วกัน ผมจะไม่สู้กับนายในร่างที่แข็งแกร่งแบบนี้!”

หลังจากที่เขาพูดจบ เขาก็สวมชุดกางเกงยีนส์อีกชุดหนึ่ง ซึ่งตามด้วยการถอนหายใจอย่างผิดหวังของพวกผู้หญิงนับไม่ถ้วน

ThunderShock ไม่ต้องการที่จะโต้เถียงกับหลินหลี่อีกต่อไป ‘ร่างที่แข็งแกร่งที่สุดของนายในสภาพเปลือยเปล่านี่น่ะ!’

ตัดฉากกลับมาที่เลนกลาง

“ยายมีขายหอยยายมอยขายหมี ขนหมีของยายมอยติดอยู่บนหอยของยายมี ถ้าเธอพูดไม่ถูกต้องชัดเจน นั้นก็หมายความว่าเธอไม่ได้ใช้ลิ้นของเธอดีพอ? เวลาเธอพูดต้องให้แน่ใจว่ายืดลิ้นออกอย่างถูกต้อง และกระดกลิ้นให้ถูกจังหวะ จงเรียนรู้และฝึกฝนอย่างจริงจังซะ … เอาล่ะ! แม่คนจัดฟัน ไหนมาลองฝึกพูดอีกครั้งกัน ถ้าเธอไม่ได้ฝึกพูด เธอจะกลายเป็นคนงี่เง่านะ” เย่ฉางสอนและเตือนอย่างจริงจัง ใบหน้าของ BracesGirl เต็มไปด้วยความอับอาย เธอบังเอิญเผลอกัดลิ้นไปและเลือดก็ทะลักเต็มปากของเธอ ในตอนนี้เธอเริ่มสูญเสียเหตุผลในหัวของเธอไปหมดแล้ว เธอชูไม้เท้าขึ้นและพุ่งเข้าหาเขาทันที ทันใดนั้น มีแสงกระพริบขึ้นและเย่ฉางก็แทงดาบใส่หัวใจเธอสามครั้งรวด เขาสะบัดเลือดออกจากดาบและเก็บดาบใส่ฝักอย่างเป็นธรรมชาติ เขาเงยหน้าขึ้นมองท้องฟ้าและแสดงออกถึงความเศร้าโศก “ขอโทษด้วยนะ ในฐานะที่ฉันเป็นเอซของทีม ฉันต้องฝืนทำใจแข็งเหมือนดั่งเหล็กกล้า ครั้งต่อไป เธอก็จำไว้ด้วยนะว่า อย่าบุ่มบ่ามพุ่งเข้าใส่ศัตรูแบบนี้อีก เข้าใจไหม?”

“ไอเด็กเปรต … แกๆ …” BracesGirl ด่าและชี้ไปที่เขา ขณะที่เธอค่อยๆกลายเป็นศพ

“เฮ้อ ทำไมต้องด่าฉันด้วย ฉันแค่เตือนด้วยความหวังดีนะ…” เย่ฉ่างบ่นพร้อมกับแทงใส่ศพเธออีกสองครั้ง จากนั้นก็อัพเกรดอาวุธของเขา

“ช่างไร้ขีดจำกัดล่างเกินไปแล้ว…” ผู้ชมทุกคนตกตะลึง แต่ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มส่งเสียงเชียร์

“BracesGirl ทำไมเธอถึงทำผิดพลาดขนาดนั้นได้?” ClearMoon ขมวดคิ้ว

“ก็พี่ใหญ่วีรบุรุษสอนให้เธอพูดโดยใช้ลิ้นให้ถูกต้อง เขายังคงแก้ไขการออกเสียงของเธออย่างจริงจัง จากนั้นเธอก็โกรธจนตายไป …” ScarredLi ตอบ

“เจ้าพวกวายร้าย” ClearMoon กัดฟันแน่นและจ้องมองจางเจิ้งเฉียง สามพี่น้องแห่งหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะโหดร้ายมากๆ

“บุคลิกภาพของพี่ใหญ่วีรบุรุษนั้นมีปัญหาเล็กน้อย …” พี่ใหญ่เฉากล่าวขณะที่เขาเฝ้าดูเย่ฉางที่กำลังเก็บเกี่ยววิญญาณด้วยรอยยิ้มที่ไม่แยแส

ซูหยี่ยี่ทำได้เพียงเห็นด้วยอยู่ภายในใจเท่านั้น เธอกลัวว่าถ้าเธอเผลอแม้แต่พยักหน้า เขาอาจจะเห็นมันได้ จะเกิดอะไรขึ้นถ้าบทเรียนสอนเต้นรำของเธอกลายเป็นบทเรียนสอนศิลปะการต่อสู้ …

CloudDragon ไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี ‘ผู้ชายคนนี้เก่งเรื่องยั่วยุคนอื่นจริงๆ! ความชั่วร้ายของเขาจะมีมากแค่ไหนกัน?’

“ความสามารถในการยั่วยุ – SS การประเมินบุคลิกภาพ – สารเลว, พวกตีสองหน้า…” MistyVeil ยังคงบันทึกข้อมูลของเธอ

FrozenCloud เห็นว่าเย่ฉางได้ฆ่า BracesGirl ไปแล้ว เธอเช็ดเหงื่อเย็นบนหน้าผาก ‘สมกับเป็นหัวหน้าทีม’

“พี่ใหญ่วีรบุรุษโหดร้ายเกินไปแล้ว ถ้าเขายังทำแบบนี้อยู่เรื่อยๆล่ะก็ …”

“คุณไม่เข้าใจอะไรเลย! ที่พี่ใหญ่วีรบุรุษต้องพูดแบบนั้น มันก็เหมือนพวกทหารโบราณที่ต้องทำกันนั่นแหละ! หัวใจดั่งเหล็กกล้า! ชนะทุกสิ่ง!”

“มันต้องพูดว่าหัวใจดั่งเหล็กกล้าอยู่เหนือทุกอารมณ์ สามัญสำนึกนายยังเด็กเกินไป เอาล่ะ! เรามาส่งเสียงเชียร์พี่ใหญ่วีรบุรุษกันเถอะ”

“ลืมทุกสิ่งไปก่อน แต่การที่เขาพูดได้อย่างราบรื่นแบบนั้น ฉันยกนิ้วให้เลยจริงๆ”

“สมกับเป็นพี่ใหญ่วีรบุรุษ ไม่เสียแรงที่ฉันเชียร์เลยจริงๆ เขาสามารถฆ่าคนได้ด้วยคำพูดยั่วยุ”

“การฆ่าคนด้วยคำพูด คุณไม่คิดว่ามันไร้ยางอายเกินไปหน่อยหรือ!”

“เฮ้ ทุกความคิดเห็นของพวกคุณทั้งหมด ฉันไม่มีอะไรที่จะโต้แย้ง เพราะทุกคนต่างก็มีเหตุผลของแต่ล่ะคน แต่ฉันต้องรักษาเกียรติของสามพี่น้องไว้ เอาล่ะ! ฉันจะออกไปพักผ่อนล่ะ” หัวหน้ากลุ่มแฟนคลับของสามพี่น้องพูดขึ้นมา

“อย่ากังวลไปเลยหัวหน้า พวกเราจะรักษาชื่อเสียงของสามพี่น้องแทนเอง…”

ThornyRose หัวเราะอย่างขมขื่น ‘ดัชนีจริยธรรมของสโมสรกำลังพุ่งไปทางระดับเลวร้ายและอสูรเข้าไปทุกที ถ้าเขาเพียงแค่ต้องการที่จะกดดันเธอมันก็ดีอยู่หรอก แต่เขายังพูดจาสั่งสอนเธอหลังจากที่ฆ่าเธอไปแล้วอีกด้วย เขาทำแม้กระทั่งโจมตีศพของเธอ เขาเป็นคนสารเลวแค่ไหนกัน?’

เย่ฉางเห็นว่า BracesGirl กลับมาที่เลนกลางและมีสีหน้าท่าทางที่สงบลง เขายิ้มแย้มแจ่มใสและเริ่มพูด “ ข่าวด่วนจากระนองระยองยะลาที่จังหวัด ระนองระยองยะลา ได้มียักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็ก เพราะยักษ์เล็กจะกินข้าวกับผัดฟักแต่ฟักผัด เป็นของยักษ์ใหญ่ ระนองระยองยะลา จึงได้แต่หวาดวิตกว่ายักษ์ใหญ่ไล่ยักษ์เล็กจะเข้าทำร้าย ส่งทหารถือปืนไปโบกตึกเพราะปูนโบกตึกที่ทหารถือปืนแบกมานั้น อาเฮียหลีพาอาหลีเฮียไปดูผี และยานัดหมอมีแก้ฝีแก้หิด อย่านัดหมอชิดแก้หิดแก้ฝี จึงกินมันติดเหงือกกินเผือกติดฟัน จึงพาบริษัท กำจัด จำกัดมหาชน ให้มากำจัก โดยวิธีที่จะทำคือ ชามเขียวคว่ำชาวชามขาวคว่ำค่ำ เพื่อเมื่อเช้ากินผัดฟักเย็นกินฟักผัด แล้วจึงบอกให้พ่อบอกกับแม่ว่าให้พี่ซึ่งเป็นน้องของคุณย่าให้หาปู่ที่เป็นทวดของคุณลุงลูกแม่ยายของอาที่อยู่ระนองระยองยะลามาช่วยด่วน”

เย่ฉางพูดอย่างรวดเร็วและราบรื่นชัดถ้อยชัดคำ BracesGirl ตกตะลึงอย่างสมบูรณ์ เธอชี้ไปที่เย่ฉาง แต่เธอไม่สามารถพูดอะไรได้นอกจากคำว่า ‘ฉัน ฉัน ฉัน’ ที่เหมือนติดอยู่ในลำคอของเธอ ไม่เพียงแต่ BracesGirl เท่านั้นที่ตกตะลึงอยู่ แต่ผู้คนทั้งหมดต่างก็เงียบลงเช่นกัน หลังจากผ่านไปเป็นเวลาเนิ่นนาน ทุกคนก็ปล่อยลมหายใจออกมา “ถ้าครั้งนี้ BracesGirl ไม่ตายอีก ก็ผิดธรรมชาติเกินไปแล้ว” 

 

 

ตอนที่ 382

 

“ตอนนี้ทีม League of Tyrants ต้องพบเจอกับช่วงเวลาที่ยากลำบากซะแล้ว ฉันคำนวณว่าการฆ่าไปสองครั้ง จะทำให้เขามีดวงวิญญาณมากพอที่จะอัพเกรดอาวุธของเขาขึ้นถึงสองระดับ…” พี่ใหญ่เฉาพูดอย่างหดหู่

“ใช่แล้ว ไม่ว่าใครก็ตามในสามพี่น้อง พวกเขาแต่ละคนเป็นตัวละครโจมตีที่ทรงพลังมาก ถ้าคนใดคนหนึ่งถูกพวกเขาฆ่าตาย มันจะเป็นเรื่องที่น่าปวดหัวเป็นอย่างมาก…” พี่ใหญ่จงพยักหน้า

เย่ฉางรีบทำลายป้อมแรกในเลนกลางของฝ่ายตรงข้ามลง BracesGirl รู้ว่าตัวเธอเองเป็นคนที่ทำให้เกิดความเสียหายต่อทีมเป็นอย่างมาก เธอจึงไม่ขยับเขยื้อนออกมาจากป้อมสองแม้แต่นิดเดียว ไม่ว่าเย่ฉางจะสอนเรื่องการออกเสียง และการใช้ชีวิตอย่างไรก็ตาม เป็นที่ทราบกันอยู่แล้วว่า ความเสียหายที่เกิดจาป้อมสองจะรุนแรงกว่าป้อมแรก ดังนั้นเขาจึงไม่กล้าที่จะไดฟ์เข้าไปฆ่าเธอภายในป้อมสอง เย่ฉางมอง BracesGirl และถอนหายใจ “แม่คนจัดฟัน เมื่อเธอเกิดเป็นคนก็ควรที่จะกล้าหาญมากกว่านี้หน่อยสิ ก้าวออกมาเพื่อแสดงการต่อสู้ที่จะนำไปสู่ชัยชนะของเธอให้ทุกคนเห็นได้แล้ว! มาสิ!”

“ฉันจะไม่มีทางตกหลุมพรางของนายอีกต่อไปแล้ว…” BracesGirl ซ่อนตัวอยู่หลังป้อม และรวบรวมจิตใจอย่างสงบ

“มันเป็นทริคไม่ใช่หลุมพราง เพื่อที่จะตอบแทนฉันในการสอนเธอให้ออกเสียงอย่างเหมาะสม เธอควรจะออกมานะ อย่ายืนอยู่หลังป้อมแบบนั้นสิ…” เย่ฉางพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“พี่ใหญ่วีรบุรุษเป็นคนชั้นต่ำมาก…” เหล่าผู้ชมทั้งหมดถอนหายใจด้วยความเศร้าใจ ความสามารถของเขาในการพ่นคำพูดขยะต่างๆมากมาย ด้วยใบหน้าที่ไร้ความรู้สึกคือความไร้ที่ติของเขาอย่างแท้จริง

เย่ฉางถอนหายใจ และเริ่มเดินไปที่เลนบน BracesGirl รีบแจ้งเตือนให้ทีมได้รับทราบถึงการเคลื่อนไหวของเย่ฉางอย่างรวดเร็ว ที่เลนบน ThunderShock ได้ถอยกลับไปซ่อนตัวอยู่หลังป้อมอย่างรวดเร็ว เย่ฉางเดินมาหาหลินหลี่และพูดออกมา “คนที่อยู่เลนกลางเป็นคนที่น่ารังเกียจมากๆ นายไปจัดการเธอที ปล่อยเลนบนให้พี่ใหญ่คนนี้จัดการเอง…”

“ได้เลยพี่ใหญ่ขาว!” หลินหลี่ตอบตกลงด้วยความดีใจ เขายกดาบยักษ์พาดไหล่ จากนั้นก็เริ่มวิ่งไปที่เลนกลาง

“……” ThunderShock พูดไม่ออก เขาแจ้งเตือน BracesGirl ให้ระมัดระวังถึงการเปลี่ยนเลน

หลินหลี่มาถึงเลนกลาง และเห็น BracesGirl ซ่อนตัวอยู่หลังป้อม “คนดัดฟันจงออกมาซะ และปล่อยให้พี่ใหญ่หลี่คนนี้ช่วยเธอแก้ไขมันให้!”

หน้าของ BracesGirl แดงด้วยความโกรธ

“คนดัดฟัน, คนดัดฟัน มันเป็นเหมือนกับถุงยางที่อยู่ในปากของเธอ ผู้คนชอบหัวเราะเยาะเวลาฉันพูด เพราะว่า เพราะว่า เพราะว่าฉันใส่เหล็กดัดฟัน… เฮ้ คนดัดฟัน, คนดัดฟัน …” หลินหลี่ร้องเพลงพร้อมกับเต้นยั่วยุเธอ BracesGirl เสียสติด้วยความโกรธ เธอรีบวิ่งออกมาจากหลังป้อมพร้อมกับอัญเชิญซัมมอนออกมา แต่ก็ถูกสับครึ่งด้วยดาบยักษ์ของหลินหลี่ หลินหลี่ถอนหายใจ และทำท่าทางเหมือนกับผู้ใหญ่ “เด็กน้อย เธอยังไร้เดียงสาเกินไปนะ…”

“BracesGirl ลงมาเลนล่าง ฉันจะไปเลนกลางเอง…” ClearMoon พูดขึ้นพร้อมกับเดินไปที่เลนกลาง BracesGirl พยักหน้าและสลับไปที่เลนล่าง พวกสามพี่น้องแห่งหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะเป็นคนที่โหดร้ายเป็นอย่างมาก! เธออัญเชิญหมาป่าไฟ และเข้าไปร่วมโจมตีจางเจิ้งเฉียงด้วยการสนับสนุนของ FishSeller

“คุณป้า ปล่อยให้ BracesGirl กลับมาที่เลนกลางเถอะ ผมชอบเธอ เพราะเธอโง่เง่ามากจริงๆ ผมเพียงต้องการฆ่าเธออีกหนึ่งครั้งเพื่ออัพเกรดอาวุธ… หรือไม่คุณป้าก็ยกมือจับท้ายทอยของคุณป้า และปล่อยให้ผมเป็นคนฆ่านะ ได้โปรด~~” หลินหลี่พูดพร้อมกับท่าทางเหมือนกับเด็กไร้เดียงสาที่แสนน่ารัก

“ป้า!?” ClearMoon กระชับมีดของเธออย่างแน่นหนา เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็พูดออกมาด้วยรอยยิ้มที่น่าหวาดกลัว “ลองดู ถ้านายสามารถทำได้นะ…”

“คุณป้า คุณป้าแก่มาก ฉะนั้นคุณป้ากลับบ้านไปพักผ่อนเถอะ คุณป้าต้องระมัดระวังไม่ให้เอวของคุณป้าเคล็ดด้วยนะ เฮ้ คุณป้า คุณป้ากลับบ้านไปเลี้ยงดูลูกๆของป้าเถอะนะ…” หลินหลี่ขบคิดนิดหน่อยแล้วก็ร้องเพลงและเต้นยั่วยุต่อไป ร่างกายของ ClearMoon สั่นสะท้านไปด้วยความโกรธ ขณะที่เธอหายตัวไปด้วยสกิล [Stealth] เธอได้เห็นหลินหลี่ร้องเพลงและเต้นไปเรื่อยๆ แต่เขาก็ยังคงเก็บดวงวิญญาณด้วยใช้ฝ่ามือสับลาสครีป ‘แกเต้นต่อไปเถอะ!’ จากนั้นเธอก็คำรามและทำการโจมตีอย่างรวดเร็ว “ไอเด็กกระโปกหลินหลี่! ตายซะ!!”

หลินหลี่หัวเราะอย่างกซุกซน ทั้งอาวุธและพลังซี่ของเขาได้รับการอัพเกรดแล้ว เขาปะทะกับเธอด้วยกำปั้นที่หนักหน่วง แต่การโจมตีที่แท้จริงของเขาคือการเตะ ClearMoon พลิกตัวเพื่อหลบการโจมตีครั้งนี้ เมื่อเห็น ScarredLi ปรากฏตัวอยู่ด้านหลังของหลินหลี่ เธอจึงเยาะเย้ยเขาอยู่ภายในใจ ‘ฉันจะส่งแกกลับบ้านเองไอเด็กเหลือขอ…’ แต่ทันใดนั้น เธอก็สังเกตเห็นเงาพิเศษที่อยู่ด้านหลังของเธอ ‘โอ้ ไม่นะ! เป็นเขา!!’ เธอรีบหันกลับ และใช้มีดของเธอโจมตีใส่ด้วยท่าแบ็คแฮนด์ เพื่อป้องกันมีดที่โจมตีเข้ามาจากร่างเงาของ SpyingBlade แต่ภาพร่างเงาทับซ้อนก็กำลังทำการโจมตีเช่นเดียวกับร่างเงา และเธอก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากเบี่ยงเบนทิศทางของการโจมตีจากภาพร่างเงาทับซ้อนด้วยมืออีกข้างหนึ่ง แต่ทันใดนั้น ก็มีอีกเงาหนึ่งปรากฏตัวอยู่ข้างหลังเธอ SpyingBlade ทิ้งร่างเงาไว้ข้างหลัง ขณะที่เขาเทเลพอร์ตไปที่นั่น เขาแทงเธอด้วยดาบของเขา ทั้งร่างเงาและภาพร่างเงาทับซ้อนก็เลียนแบบการโจมตีของเขาพร้อมกัน หลินหลี่ได้สังเกตเห็น ScarredLi แล้ว เขากระโดดม้วนตัวไปข้างหน้าเพื่อหลีกเลี่ยงมีดที่โจมตีมาตรงหัวใจของเขา ขณะที่เขากลิ้งไปบนพื้น เขายื่นขาเตะออกไปข้างหลังเหมือนกับลา กระแทก ScarredLi ลอยขึ้นไปกลางอากาศ จากนั้นหลินหลี่ก็ยันพื้นและลุกขึ้นมาพร้อมกับใช้สกิล [Heavy Strike]! ScarredLi เยาะเย้ยพร้อมกับหายตัวไปจากกลางอากาศ และปรากฏตัวอยู่ด้านหลังหลินหลี่อีกครั้ง แต่ก่อนที่เขาจะสามารถตั้งสติได้ เขาค้นพบว่าดาบยักษ์ยังคงหมุนวนไปรอบๆเขาอย่างต่อเนื่อง! ‘เป็นไปไม่ได้!’ เขารู้ได้ยังไงว่าฉันจะไปโผล่อยู่ข้างหลังเขา! แต่ถึงแม้ว่าเขาจะรู้ตัว เขาก็ไม่น่าจะเปลี่ยนแปลงการเคลื่อนไหวของเขาได้อย่างรวดเร็วขนาดนี้สิ!’ ขณะที่เขากำลังคิดอยู่ เขาก็ถูกตัดออกเป็นสองส่วนทันที

“เขาเป็นผู้เล่นที่ยากจะใช้วิธีลอบโจมตีจริงๆ เพื่อที่จะประสบความสําเร็จในการฆ่าเขาได้ เราต้องทำให้เขามั่นใจในตัวเองมากๆ เหมือนตอนสู้กับทีม Heavenly Oath เพราะในสภาวะนี้การนึกคิดของเขาจะช้าลง และทำให้กดใช้สกิลได้ช้ากว่าเดิมเยอะ…” MistyVeil พูดขึ้นมาพร้อมกับเคาะนิ้วของเธอไปเรื่อยๆ

SpyingBlade ต่อสู้กับ ClearMoon เขาเหวี่ยงมีดขึ้นข้างบน ในขณะที่ ClearMoon กำลังขบคิดอยู่ ‘เฮ้อ เป็นไปตามที่คาดไว้นี่คือแอสซาซินที่สามารถต่อสู้กับ HeavenBlessed ได้สินะ’ เธอปะทะกับ SpyingBlade อย่างใกล้ชิด ถ้าเธอถอยออกไปไกลเกินไป ดาบยักษ์เล่มนั้นก็จะสามารถโจมตีได้โดยไม่ต้องกลัวจะโดนเพื่อน! เธอยังไม่ได้จบความคิดของเธอ ก่อนที่ดาบยักษ์ซึ่งถูกปกคลุมด้วยพลังซี่ฟันเข้ามา และตัดพวกเขาทั้งสองคนออกเป็นทั้งหมด 4 ชิ้น

[ผู้เล่น HappyAndCheerful ได้สังหาร ClearMoon, ScarredLi รวมทั้งเพื่อนร่วมทีม SpyingBlade “Triple Kill…”]

“ฮ่าฮ่า มันต้องแบบนี้สิ ผมได้ Triple Kill…” หลินหลี่ฮัมเพลงอย่างมีความสุข และเดินกลับไปที่เลนบน “พี่ใหญ่ขาว ผมทำภารกิจเสร็จเรียบร้อยแล้ว แต่ SpyingBlade ทำให้ผมสูญเสีย ดวงวิญญาณไป 100 ดวง…”

SpyingBlade ฟื้นขึ้นมาในฐาน และยิ้มออกมาอย่างขมขื่น ‘สมกับเป็นหลินหลี่… ถึงแม้ว่านายจะไม่ได้เข้ามาช่วย ฉันก็จะชนะอยู่ดี แต่อย่างไรก็ตาม ฉันจะไม่ไปโต้เถียงเรื่องนี้กับนาย เขาก็แค่เป็นเพียงผู้ชายที่ไม่ลังเลในการฆ่าพันธมิตรพร้อมกับศัตรู ถ้าฉันรู้ว่าผลลัพธ์มันจะเป็นแบบนี้ ฉันคงหนีมาก่อนด้วยสกิล [Shadow Dodge] ของฉันไปแล้ว’

ClearMoon เห็นว่าเย่ฉางกลับมาที่เลนกลางและขมวดคิ้ว เธอตายไปแล้วถึงสองครั้ง และความเร็วที่รวดเร็วดั่งสายฟ้าของเขานั้นรับมือยากเกินไป…

“สวัสดีคุณผู้หญิง…” เย่ฉางพูดอย่างเฉยเมย

ClearMoon กัดฟันของเธอ ‘หลังจากคุณป้าก็เป็นคุณผู้หญิง? ทำไมฉันต้องมาเจอกับกลุ่มคนน่ารำคาญพวกนี้ด้วยนะ!’

“อืมม ในการต่อสู้ทั้งสองครั้งที่ผ่านมาของเรา ผมสังเกตเห็นว่าคุณยังคงมีบางสิ่งบางอย่างที่ควรปรับปรุงนะ แอสซาซินควรมีความอดทนและใจเย็นสูง แต่คุณยังขาดส่วนนั้นอยู่…” เย่ฉางเริ่มเข้าสู่โหมดสั่งสอน

“พี่ใหญ่วีรบุรุษมีชื่อเสียงโด่งดังมากในตอนนี้ ในการสำรวจความนิยมล่าสุด พี่ใหญ่วีรบุรุษได้เลื่อนขึ้นมาเป็นอันดับ 5 ส่วนในโพลสำรวจหัวข้อ ‘ผู้เล่นที่ฉันไม่ต้องการขึ้นไปต่อสู้ด้วย’ พี่ใหญ่วีรบุรุษได้ขึ้นสู่อันดับ 1 ส่วนปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งขึ้นเป็นอันดับที่ 2 พวกเขาอยู่เหนือกว่า Flame Emperor และ LordAsked เหตุผลที่ระบุไว้คือ พวกเขาเป็นคนที่น่ารำคาญมากเกินไป…” พี่ใหญ่เฉามองโพลผลสำรวจล่าสุดด้วยรอยยิ้ม

“อันที่จริงแล้ว พวกเขากล้าที่จะทำสิ่งต่างๆ เช่นตั้งแคมป์ดักตีจุดเกิด และรุมกระทืบคนที่เหลือคนสุดท้ายเป็นเวลาครึ่งชั่วโมงในการแข่งขันอย่างเป็นทางการ ในการแข่งขันรอบนี้ ชัยชนะของพวกเขาได้ถูกกำหนดเอาไว้แล้ว ฉันคิดว่าสโมสรอื่นๆน่าจะเริ่มฝึกเสริมสร้างความต้านทานของผู้เล่นของพวกเขา ให้ทนต่อการยั่วยุเหน็บแนมเอาไว้แล้ว การต่อสู้ครั้งนี้เป็นเรื่องยากสำหรับทีม League of Tyrants จริงๆ แต่ในตอนนี้ พวกเขาทั้งสองคนแจกสกอร์ให้กับตัวละครที่ไม่ควรจะได้มากที่สุด แม้แต่ ThunderShock และ ClearMoon ก็ไม่สามารถเอาชนะในสถานการณ์นี้ได้ สำหรับตัวป่าสามคน พวกเขากำลังต่อสู้กับบอสอย่างสบายใจ ในรอบนี้พี่น้องทั้งสามคนได้ครองโซโล่เลนของแต่ละคน ในขณะที่ StrongBlondy และ ScarredLi โดนยึดป่าของตัวเอง และถูกปราบปรามอย่างสมบูรณ์…” พี่ใหญ่จงถอยหายใจ

 

 

 

ตอนที่ 383

 

ชัยชนะเริ่มเอนเอียงไปทางทีมที่น่ารังเกียจอย่าง Happy Firmaments จนท้ายที่สุด จุดเกิดของทีม League of Tyrants ก็ถูกแคมป์ปิ้ง ภายใต้คำเทศนาของเย่ฉาง การล้อเลียนของหลินหลี่ และการยั่วยุของจางเจิ้งเฉียง ThunderShock ทำได้เพียงกัดฟันของตัวเอง และสาบานว่าจะแก้แค้นพวกเขาในการแข่งขันครั้งต่อไปเท่านั้น “ครั้งต่อไป! ครั้งต่อไป! ฉันจะฆ่าพวกแกสามพี่น้อง! เหอะ มันจะดีกว่าถ้าพวกแกจะอธิษฐานไม่ให้พบเจอกับทีมของฉันอีกครั้ง!!”

“ฮ่าฮ่า ผู้แพ้ยังคงพูดมาก แถมยังพูดจาใหญ่โตอีกด้วย!” หลินหลี่พูดพร้อมกับทำหน้าล้อเลียนเขา เย่ฉางยิ้มแล้วส่งสัญญาณออกมา ทำให้ทั้งหกคนยืนเรียงกันเป็นรูปแบบและเริ่มเต้นแท็ป

ClearMoon และคนอื่นๆตกอยู่ในอารมณ์โกรธแค้น ในขณะที่พวกเขาเฝ้าดูกลุ่มของเย่ฉางทั้งหกคนเต้นแท็ปกันอย่างพร้อมเพียงด้วยความอัปยศ!!

“อืม เราได้เริ่มต้นสงครามหลั่งเลือดกับทีม League of Tyrants ไปซะแล้ว…” FrozenBlood พึมพำ

ThornyRose ยกมือก่ายหน้าผาก เธอมองไปยังสมาชิกของทีม League of Tyrants ที่กำลังเดินออกจากสนาม พวกเขากำลังกัดฟันของตัวเอง ในขณะที่จ้องมองอย่างเคียดแค้นไปยังกลุ่มสามพี่น้อง สำหรับหลินหลี่นั้น เขาแคะขี้มูกโดยไม่ใส่ใจเลยสักนิด ‘ทั้งสามคนนี้ มันจะทำให้พวกเขาตายให้ได้งั้นหรือ ถ้าไม่ทำอะไรที่โหดร้ายขนาดนี้? เฮ้อ! ถึงแม้ว่าความฝันของฉันคือการเข้าไปแข่งขันในสงครามคริสต์มาสครั้งยิ่งใหญ่! แต่อย่างไรก็ตาม! ถ้าเรายังทำแบบนี้ต่อไป พวกเราก็เหมือนกับพวกเหล่าร้ายดีๆนี่เอง! โชคยังดีที่ทีม League of Tyrants ไม่ได้อยู่ในเมืองแบล็กร็อค ดังนั้นก็ปล่อยให้มันเป็นปัญหาในอนาคตก็แล้วกัน ตอนนี้ฉันจะได้ไม่ต้องมากังวลกับเรื่องนี้มากนัก’

หลินหลี่เดินตรงไปยังทีมที่กำลังกัดฟันแน่น และพูดออกมาอย่างจริงจัง “มันเป็นเพียงวิธีที่จะชนะ อย่าใส่ใจมากเกินไปนัก…”

ThunderShock และ ClearMoon ลองคิดทบทวนดู และมันก็เป็นความจริงอย่างที่เขาพูด เมื่อพูดถึงการชนะ พวกเขาจะต้องฝึกความอดทนทางสมองของ BracesGirl ให้เพิ่มมากขึ้น เธอไม่ควรที่จะโกรธง่ายๆขนาดนี้ พวกเขาถอนหายใจ และกำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่การแสดงออกอย่างจริงจังของหลินหลี่ก็หายวับไปกับตา “คุณคิดว่าผมจะพูดอย่างนั้นจริงๆงั้นหรือ? ช่างไร้เดียงสาเกินไปแล้ว… ก็แค่พวกกลุ่มเด็กที่พ่ายแพ้สุมหัวกัน…ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

จากนั้นเขาก็ยักไหล่และเดินหนีไป

“ระยำเอ๊ย! ให้ตายเหอะ! ฉันจะฆ่าแก!!” ThunderShock ระเบิดอารมณ์ออกมา และพาทุกคนพุ่งเข้าไปใส่พวกเย่ฉาง และวางแผนที่จะบดขยี้พวกเขาทั้งหมด!! เย่ฉางเอื้อมมือออกไป และชี้ไปที่กลุ่มคนที่กำลังโกรธเกรี้ยว แต่ถูกยับยั้งโดยจางเจิ้งเฉียง “ผู้ตัดสิน นั่นคือการเทคนิเคิลฟาวล์”

“เฮ้ พวกนายเป็นคนที่มีคุณสมบัติเหมาะสมที่สุดในการโดนเทคนิเคิลฟาวล์แล้ว…” ทุกคนคิดกับตัวเองด้วยความอัปยศ ThornyRose เช็ดเหงื่อบนหน้าผากของเธอ ‘คนเหล่านี้…’ เธอไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี ไม่ว่าเธอจะพูดอะไรในตอนนี้ มันก็จะเป็นเพียงราดน้ำมันลงบนกองไฟเท่านั้น

ในท้ายที่สุด ระบบต้องบังคับทั้งสองทีมให้ถอยห่างออกจากกัน หลินหลี่ชี้ไปที่ BracesGirl ในขณะที่อีกมือหนึ่งของเขากุมไปที่เป้ากางเกง เขาตะโกนไปหาเธอด้วยความโศกเศร้า “หญิงชั่ว! เธอจับอวัยวะเพศของผม! หน้าด้าน! ไร้ยางอาย!”

“ฉะ ฉะ ฉันไม่ได้…” BracesGirl โห่ร้อง

หลินหลี่ตะโกนออกไปอีกครั้ง “เธอไม่สามารถพูดมันได้อย่างชัดเจน! แต่เธอมีปัญญาที่จะโต้เถียงงั้นหรือ!”

เย่ฉางยื่นมือออกมาอีกครั้ง และชี้ไปที่ BraceGirl “ผู้ตัดสิน เธอจับอวัยวะเพศของน้องชายคนเล็กของฉัน นี่ควรจะเป็นเทคนิเคิลฟาวล์…”

“แม่มันเถอะ! นายจับหน้าอก BracesGirl ของพวกเรา! ผู้ตัดสิน ไอผมขาวคนนี้มันเป็นสัตว์ร้าย! นี่เป็นเทคนิเคิลฟาวล์ชัดๆ!!” ThunderShock ตะโกนออกมา

“ฉันสามารถเป็นพยานได้!” ClearMoon ยกมือของเธอขึ้น

BracesGirl พูดด้วยใบหน้าสีแดง “มันเป็นเขา เขาจับ…”

“จะ จะ จะ จับอะไร! คัพ A- ของเธอหรือ!? ใครมันอยากจะไปจับกัน! ถ้าฉันอยากจะจับหน้าอกจริงๆล่ะก็ มันจะต้องเป็นหน้าอกของคุณป้าคนนั้น ไม่ใช่ของเธอ! พี่ใหญ่ขาวไม่ได้เป็นคนมีรสนิยมชมชอบหน้าอกแบนราบหรอกนะ! แต่เธอกับจับความเป็นลูกผู้ชายของฉัน!” หลินหลี่โกรธมาก

“ทั้งหมดที่หลินหลี่พูดมาเป็นเรื่องจริง ฉันสามารถเป็นพยานได้…” เย่ฉางยกมือของเขาขึ้น

“อย่ามาเรียกฉันว่าป้า!!” ClearMoon คำราม

“นายมีสมองบ้างรึเปล่า นายบอกว่านายต้องการจับหน้าอกของบอสหญิงเรางั้นหรือ! แม้แต่ฉันยังทำได้แค่เพียงอยากจะจับมันอยู่ภายในใจเท่านั้น! นายเหนื่อยที่จะมีชีวิ…” StrongBlondy ตะโกนออกมา แต่ก่อนที่เขาจะพูดจบ ทั้ง ClearMoon และ ThunderShock ตบไปที่หัวของเขาซะก่อน “ไอระยำเอ๊ย หุบปากเน่าๆของแกไปเลยไป๊!”

เหล่าผู้ชมทั้งหมดหลั่งเหงื่อที่เย็นเยียบออกมา ทำไมเรื่องราวทั้งหมดถึงกลายเป็นการโต้เถียงกันอย่างรุนแรง? พี่ใหญ่เฉาและพี่ใหญ่จงหัวเราะอย่างหนักจนน้ำตาไหล พวกเขาตะโกนออกมา “เอาล่ะ เอาล่ะ ไม่ต้องเถียงกันแล้ว เราไปแข่งขันกันในโหมดบันเทิงกันเลยดีกว่า”

ทั้งสองทีมจ้องมองกันและกัน จากนั้นทุกคนก็ส่งเสียงฮึดฮัดกันในจมูก

ThornyRose และ FrozenBlood ทั้งคู่หัวเราะราวกับว่ามันไม่เกี่ยวกับตัวเอง ClearMoon มองไปยัง ThornyRose “เรื่องนี้มันยังไม่จบ เธออย่าเข้ามาเกี่ยวข้องจะดีกว่า…”

ThornyRose ทำได้แค่เพียงยิ้มออกมาอย่างขมขื่นด้วยความรู้สึกผิด เธอมองไปที่โหมดการแข่งขันความบันเทิงแบบสุ่ม: การยิง

“ElegantFragrance และไอคนชั้นต่ำ ใครจะขึ้นไปบนเวที?” ThornyRose คิดว่ามันคงดีกว่า ถ้าปล่อยให้ผู้เชี่ยวชาญอาวุธระยะไกลเป็นคนลงไปทำการแข่งขัน

“ผมเอง ผมเอง!” หลินหลี่ขึ้นไปบนเวทีอีกครั้งหนึ่ง ThornyRose สายเกินไปที่จะหยุดยั้งเขา ดังนั้นเธอเพียงแค่ลดมือที่ยื่นออกไปลง ‘เอาที่สบายใจเลยแล้วกัน…’

ในฝั่งของทีม League of Tyrants เดิมที ClearMoon กังวลอยู่เล็กน้อย หากอีกฝ่ายส่ง ElegantFragrance ลงมา พวกเธอจะแพ้อย่างแน่นอน แต่เมื่อเธอเห็นหลินหลี่เดินขึ้นไปบนเวที เธอก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาเล็กน้อย “BracesGirl เธอขึ้นไป นี่เป็นโอกาสที่เธอจะได้แก้แค้นแล้ว ไม่ต้องไปพูดอะไร และอย่าไปสนใจในสิ่งที่เขาพูด เข้าใจไหม…”

BracesGirl พยักหน้า แล้วก็เดินขึ้นไปบนเวทีเผชิญหน้ากับหลินหลี่ เป้าหมายทั้งสองเป้าของพวกเขาอยู่ห่างออกไปหนึ่งร้อยเมตรจากตรงหน้า พวกเขาทั้งสองรีโหลดปืนของพวกเขา, เล็ง และยิง! ภาพในสายตาของ BracesGirl กลายเป็นสีดำ และเธอพบว่าตัวเองถูกส่งกลับมาที่ด้านนอก

ทุกคนตกตะลึง โดยปกติแล้ว หนึ่งคนจะเล็งไปที่เป้าหมายของตัวเอง เช่น BracesGirl ที่กำลังเล็งเป้าหมายของตัวเองอย่างระมัดระวัง แต่สำหรับหลินหลี่ เขาแสร้งทำเป็นเล็งไปที่เป้าหมายข้างหน้า จากนั้นเขาก็หันมาและยิง BracesGirl ที่อยู่ใกล้ๆทันที เขายิงเป่าหัวของเธอ และทำให้ทั่วทั้งพื้นที่กระจายไปด้วยเลือดและสมองอย่างยุ่งเหยิง เขาทำทุกอย่างในขณะที่เขายิ้มอย่างไร้เดียงสา

[เนื่องจากผู้เล่น BracesGirl เสียชีวิต ผู้เล่น HappyAndCheerful จึงชนะโดยอัตโนมัติ…]

“ทำได้ยอดเยี่ยมมากหลินหลี่…” เย่ฉางปรบมือ

“ตามที่ฉันคิดเอาไว้เลย หลินหลี่จบได้อย่างสวยงามมาก…” จางเจิ้งเฉียงฉีกยิ้มกว้าง

“ปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งมักจะได้รับชัยชนะอย่างไม่คาดคิด และทำให้พวกเราประหลาดใจอยู่เสมอๆ…” พี่ใหญ่เฉาพูดด้วยสีหน้าที่แปลกประหลาด พวกเขาเป็นบุคคลที่ไม่สามารถใช้สามัญสำนึกมาคาดคะเนได้เลย โดยเฉพาะอย่างยิ่งปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งและพี่ใหญ่วีรบุรุษ

“เฮ้ มันควรจะต้องยิงไปที่เป้าสิ!” เหล่าผู้ชมเริ่มเอะอะโวยวาย

“งี่เง่าจริงๆ สำหรับปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งแล้ว สมองของ BracesGirl คือเป้าหมายของเขา…” กลุ่มแฟนคลับสามพี่น้องอธิบายออกมา

“ถูกต้องแล้ว! มันเป็นความผิดของเธอที่กล้าไปจับวัตถุของพระเจ้าของพวกเรา!” กลุ่มแฟนคลับที่สันโดษ และผิดเพศพูดขึ้นมา

“……”

ThornyRose ทำได้แค่เพียงฝืนยิ้มอย่างแข็งกระด้างออกมาเท่านั้น ในขณะที่เธอเฝ้าดูหลินหลี่ทำมือเป็นรูปปืน และเล็งไปที่ BracesGirl จากนั้นเขาเป่าที่ปลายนิ้ว ความไม่พอใจนี้กำลังทวีความรุนแรงมากขึ้นเรื่อยๆ…

“ทำได้สวยงามมาก…” เย่ฉางและจางเจิ้งเฉียงเอื้อมมือออกไปทำท่าไฮไฟว์กับหลินหลี่

“เราจะจำความพ่ายแพ้ในวันนี้เอาไว้ โลกมันเล็ก… พวกนายรอไว้ได้เลย…” ThunderShock หันมา และพาทุกคนออกไป

หลินหลี่ทำหน้าล้อเลียนพวกเขา ในขณะที่เย่ฉางโบกมือลาอย่างสุภาพ “ดูแลตัวเองด้วยนะ เดินทางโดยสวัสดิภาพล่ะ บายย…”

ThornyRose ถอนหายใจ เธอเดินมาถึงกลุ่มของเย่ฉาง และวางแผนจะพูดอะไรบางอย่าง ‘พวกนายควรระวังตัวเอาไว้นะ อย่าทำให้ผู้หญิงคนนั้นเป็นศัตรูจะดีกว่า’ แต่เธอก็ไม่ทันได้พูดมันออกไป ก่อนที่เย่ฉางจะเอามือวางไว้บนไหล่ของเธอ และพูดออกมาอย่างไม่แยแส “ไม่จำเป็นต้องขอบคุณฉันหรอก มันเป็นหน้าที่ของฉันอยู่แล้ว เพราะฉันเป็นเอซ … เพียงแค่อย่าลืมเพิ่มโบนัสของฉันเป็นสองเท่าก็พอแล้ว ตกลงนะ พวกเรา Happy Firmaments ไปกันเถอะ…”

เย่ฉางงอนิ้วมือของเขา จากนั้นทุกคนก็ยืนเป็นวงกลมหันหลังให้แก่กัน และออกจากระบบไปพร้อมกัน

ThornyRose ถูกทิ้งไว้ที่นั่นอย่างเลื่อนลอย ร่างกายของเธอสั่นสะท้าน

“รอบต่อไปจะเป็นรอบ 8 ทีมสุดท้ายแล้ว ฝ่ายตรงข้ามของพวกเขาคือทีม Misty Rain House… ตอนนี้ Thorns and Rose และ Happy Firmaments จะมีปฏิกิริยากันยังไงบ้างนะ…” พี่ใหญ่เฉาพูด พร้อมกับมองดูการแข่งขันอีกที่แห่งหนึ่งที่สิ้นสุดลงแล้วเหมือนกัน

“ฉันต้องขอตัวล่วงหน้าไปก่อน…” พี่ใหญ่จงพยักหน้า และใช้มือของเขาเซ้ทไปที่ผมสีทอง จากนั้นเขาก็ยืนขึ้น และพูดออกมา

 

 

 

ตอนที่ 384

 

ณ.บ้านพักริมทะเล

เย่ฉางนำหลินหลี่และคนอื่นๆเดินทางไปยังตระกูลฉินที่เมืองหลวง บนรถไฟมี 6 คนนั่งเล่นเกมกระดานกันอยู่ เมื่อหลินหลี่เดินกลับมาจากห้องน้ำ เขาวิ่งเข้าไปอยู่ด้านหน้าชายสวมแว่นกันแดดที่มีผมสีทองคนหนึ่ง หลังจากที่ตกตะลึงอยู่ชั่วครู่ เขาจึงตะโกนบอกว่า “พี่ใหญ่ขาว! พี่ใหญ่ขาว! ผู้ชายคนนี้ดูหน้าคุ้นๆจัง!”

เย่ฉางและจางเจิ้งเฉียงลุกขึ้นและเดินเข้ามาดู เย่ฉางจำหน้าเขาได้ทันที “นี่มันชิเซียวนี่หน่า! มาเล่นกับเราเถอะ! ครั้งล่าสุดเขาได้เลี้ยงอาหารฉันที่ตลาดนัดกลางคืนในเขตวิหคเพลิง …”

“เอาล่ะ! ตั้งแต่ที่เขาเลี้ยงอาหารพี่ใหญ่ขาว เขาก็ถือได้ว่าเป็นเพื่อนของเราแล้ว มานั่งกับพวกเราเถอะ ~” หลินหลี่พูดอย่างเป็นกันเอง

หัวใจที่ตื่นตระหนกของชิเซียวเริ่มผ่อนคลายลง เขากลัวว่าคนเหล่านี้จะกลับมากลั่นแกล้งเขาอีกครั้ง เขากำลังวางแผนที่จะปฏิเสธคำเชิญของพวกเขา แต่เขารีบเปลี่ยนความคิดตัวเอง เขาไม่ควรทำลายความสัมพันธ์ของพวกเขา อย่างน้อยก็ขณะที่นั่งอยู่บนรถไฟเดียวกันแบบนี้ เขาเดินเข้าไปร่วมกลุ่ม และได้เห็นสามพี่น้องแห่งหมู่บ้านมือใหม่จริงๆนะและ FrozenCloud แต่ใครเป็นคนที่นั่งอยู่ข้างหน้าต่างกัน? เขาส่ายหัวและทักทายพวกเขาทีละคน FrozenCloud ถอนตัวออกจากเกมเพื่อให้เขาเป็นคนเล่นแทน เมื่อพูดถึง FrozenCloud เมื่อตอนที่เขาเคยไปเที่ยวเมืองหลวง ในอดีตเขาเคยเล่นกับเธอหลายๆครั้งมาก่อน อาจกล่าวได้ว่ามีมิตรภาพต่อกันอยู่พอสมควร แม้เขาจะบอกว่าเล่นกัน แต่ส่วนใหญ่นั้น เขาถูกรังแกโดยพี่สาวของเธอเสียมากกว่า ในตอนนั้นเขาช่างไร้เดียงสาจริงๆ เขานั่งแทนที่ FrozenCloud และเล่นเกม เมื่อเขาเล่นไปได้สักพัก เขาก็มีโชคดีในการจั่วการ์ดพอสมควร ทำให้เขาสามารถอวดเบ่งต่อหน้าคนอื่นๆได้ “พวกคุณควรรู้ไว้ด้วยนะว่า ฉันไม่เคยได้ลิ้มรสความพ่ายแพ้ในเกมกระดานมาก่อน …”

เย่ฉาง, หลินหลี่และจางเจิ้งเฉียงเริ่มมีสีหน้าแย่ลง ขณะที่เกมยังดำเนินต่อไป ชิเซียวก็เริ่มห่างชั้นจากพวกเขามากขึ้นไปเรื่อยๆ เขาเหวี่ยงการ์ดออกไปอีกครั้งและชูนิ้วขึ้น “ฉันชนะแล้ว ฮ่า ฮ่า ฮ่า พวกคุณยังอ่อนแอเกินไป …”

FrozenCloud เห็นเย่ฉางพยักหน้าเล็กน้อยเพื่อส่งสัญญาณให้หลินหลี่และจางเจิ้งเฉียง จากนั้นทั้งสามคนก็ปั้นรอยยิ้มที่แสนดี เธอหลั่งเหงื่อเย็นออกมา ‘ผู้ชายคนนี้จบเห่อย่างแน่นอน’

ชิเซียวเห็นรอยยิ้มเหล่านั้นที่เหมือนกับครั้งล่าสุด เขาจึงรีบลุกขึ้นและตั้งใจที่จะวิ่งหนี แต่ก่อนที่เขาจะวิ่ง จางเจิ้งเฉียงก็ยื่นมือออกมาและกดลงบนไหล่ของเขา บังคับให้เขากลับไปนั่งตรงที่เดิม

สถานีรถไฟในเมืองหลวง

เนื่องจาก MistyVeil กำลังเดินเล่นอยู่ใกล้กับสถานีรถไฟพอดี เธอจึงคิดว่าจะไปรอรับชิเซียวเพราะเธอก็กำลังว่างอยู่พอดี เมื่อเธอมาถึง เธอกลับพบว่าเขามีป้ายแขวนอยู่บนคอ ซึ่งเหมือนเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เลย ป้ายมีขนาดใหญ่พอสมควรจึงปกปิดร่างที่เปลือยเปล่าของเขาไว้อย่างมิดชิด บนป้ายมีข้อความเขียนไว้ว่า “ฉันไม่ควรแสดงออกอวดดีต่อหน้าคนอื่นแบบนั้น ฉันไม่ควรทำลายอารมณ์ของคนอื่น ฉันต้องขออภัยอย่างสูง”

“……” MistyVeil รีบถอดเสื้อแจ็คเก็ตของเธอ และโยนมันไปให้เขา จากนั้นก็พาเขาขึ้นมาบนรถของเธอ

“พวกเขาเป็นคนทำอีกแล้วหรือ?” MistyVeil ตกตะลึง

ชิเซียวเล่าเหตุการณ์ให้เธอฟังอย่างไม่พอใจ MistyVeil ถอนหายใจ และไม่รู้ว่าจะหัวเราะหรือร้องไห้ดี มันเป็นเรื่องไร้สาระจริงๆ เธอกำลังจะสตาร์ทรถ เธอก็เหลือบเห็นพวกของเย่ฉางเดินออกมาจากอีกฟากหนึ่ง SpyingBlade ยังรู้สึกตกตะลึงกับสิ่งที่เพิ่งเกิดขึ้น ‘พวกคนเหล่านี้ไม่หวั่นกลัวที่จะทำร้ายคนอื่นๆเลย…’

MistyVeil มอง SpyingBlade เธอหรี่ตาลง นั่นคือเขา! DarkBlade ผู้สอนบทเรียนที่ขมขื่นที่สุดให้แก่เธอ การพ่ายแพ้ให้กับ FlameEmperor หรือพวกราชันสวรรค์นั้น ถือว่าเป็นเรื่องที่ปกติสำหรับเธอ แต่ว่าไม่ใช่การต่อสู้กับ Falling Star ในตอนนั้นเธอหยิ่งและโอ้อวดว่ามือใหม่คนนี้ไม่มีค่าพอให้เธอสนใจ แต่เขาก็สามารถลอบสังหารเธอได้

“FrozenCloud!” MistyVeil ตะโกนออกมา

“FrozenCloud คือชื่อใครกัน? แต่เสียงนี้ฟังดูคุ้นๆจังเลย” เย่ฉางมองไปรอบๆ

“ชื่อฉันเอง!” FrozenCloud ตะโกนด้วยความโกรธ

“โอ้ นี่เป็นชื่อเล่นของนักเล็กไดโนนี่เอง…” เย่ฉางตอบอย่างจริงจัง หลินหลี่ขมวดคิ้วของเขา “น้องเล็กไดโน เธอมีชื่อเล่นตั้งแต่เมื่อไหร่…”

‘บ้าเอ้ย! ฉันมีชื่อว่า FrozenCloud มาโดยตลอด! ตั้งแต่ครั้งแรกที่ฉันแนะนำตัวเองแล้ว! น้องเล็กไดโนเป็นเพียงชื่อเล่นที่นายตั้งให้ฉัน เพราะนายคิดว่าฉันเป็นไดโนเสาร์! เฮ้! ไม่ใช่ว่านายลืมไปว่าน้องเล็กไดโนเป็นชื่อเล่นนะ!?’ FrozenCloud คิดกับตัวเอง

“รถฉันมีที่ว่างเยอะแยะเลย ฉันจะให้พวกคุณทุกคนนั่งไปด้วย พวกคุณจะไปที่ตระกูลฉินกันใช่ไหม? ฉันก็กำลังไปหาน้องเซียงอยู่พอดี …” MistyVeil ยิ้ม

“พี่สาว อย่าปล่อยให้พวกเขาเข้ามานะ …” ชิเซียวรีบพูดจากด้านหลัง หลังจากที่เขาใส่กางเกงแล้ว ตอนที่เขาพูดจบ เย่ฉางก็เปิดประตูรถและนั่งลงบนเบาะหลังคนขับ หลินหลี่ยิ้มและนั่งที่ด้านซ้ายของชิเซียว จางเจิ้งเฉียงนั่งอยู่ทางด้านขวาของเขา ส่วน SpyingBlade, FrozenCloud และเย่เทียนนั่งอยู่ในแถวที่สาม

ชิเซียวมองไปทางซ้ายและขวา และเห็นรอยยิ้มของทั้งสองคน หัวใจของเขาสั่นไหว เขาเพียงทำอย่างดีที่สุดในการฝืนยิ้มให้ “ช่างบังเอิญจริงๆที่เราได้พบกันอีกแล้ว …”

จางเจิ้งเฉียงยิ้มและตบหลังเขาเต็มแรง “มันเหมือนกับที่พวกเขาบอกเลยว่า ผู้ชายอย่างเราสานสัมพันธุ์กันด้วยกำปั้น จากนี้ไปนายคือเพื่อนของจางเจิ้งเฉียงคนนี้! ฮ่าๆๆๆ …”

“อืม คุณเป็นเพื่อนของผมเช่นกัน…” หลินหลี่ตบหน้าอกของเขา

ชิเซียวรู้สึกอวัยวะภายในของเขาสั่นระริก … คลื่นความเจ็บปวดได้ไหลผ่านหน้าอกและแผ่นหลังของเขา จนเขากำลังจะระเบิดโกรธออกมา แต่รอยยิ้มที่สดใสและน่ารักของหลินหลี่ได้ปรากฏขึ้นมา “คุณคงไม่ต้องการที่จะโดนมัดติดบนหลังคารถใช่ไหม!?…”

ชิเซียวทำได้เพียงแต่กลืนน้ำลายลงคออย่างยากเย็น MistyVeil ยิ้มอย่างไม่เป็นกังวลใดๆ ‘สมกับเป็นปีศาจหลี่ผู้บ้าคลั่งจริงๆ’ เธอสตาร์ทรถและขับออกไปอย่างรวดเร็ว เธอมองเห็นเย่ฉางผ่านกระจกรถของเธอ ‘เขาสวมชุดชายหาด เขาดูผอมบางและอ่อนแอ แต่ความแข็งแกร่งของเขาค่อนข้างดีมากๆ แม้แต่ DarkBlade ก็ยังยินดีที่จะเข้าร่วมทีม Happy Firmaments เรื่องนี้มันอาจจะเกี่ยวข้องกับการที่เขาได้กลับมาคบกับกงซุนเฉียนอีกครั้งแน่ๆ’

“เราจะหยุดแวะที่ตระกูลลั่วกันก่อน ฉันต้องการเปลี่ยนชุดเสียก่อน พวกคุณจะได้หยุดพักล้างหน้าล้างตากันด้วย…” MistyVeil ยิ้ม

เย่ฉางพยักหน้า พวกเขาไม่ได้เร่งรีบอะไรมาก เพราะยังคงมีเวลาอีกนานก่อนที่งานเลี้ยงจะเริ่มขึ้น

ลานบ้านตระกูลลั่ว

ทุกคนกำลังมองไปที่น้ำพุซึ่งมีรูปปั้นจักรพรรดิดอกเบญจมาศอยู่ตรงกลาง หลินหลี่ไม่แน่ใจว่าทำไม แต่มันให้ความรู้สึกคุ้นเคยบางอย่าง เวลาเขามองรูปปั้นนี้แล้วทำให้เขารู้สึกมีความสุขมาก เขาเต้นและกระโดดอย่างร่าเริงอยู่ข้างๆเย่ฉาง เย่ฉางมองหลินหลี่และยิ้ม จากนั้นเขาก็ดึงหลินหลี่เข้ามาและจูงมือเขาไว้ เขาดูแลหลินหลี่เหมือนพี่ชายที่แสนดี “หลินหลี่อย่าซนสิ …”

MistyVeil พาพวกเขาไปที่ห้องนั่งเล่น แล้วเธอก็ขอตัวไปเปลี่ยนเสื้อผ้า หลินหลี่ยิ้ม “บ้านหลังนี้ใหญ่โตกว่าบ้านพี่สาวโรสเสียอีก มันช่างหรูหรามากๆ …”

“แน่นอนอยู่แล้วเพราะนี่คือตระกูลลั่วเชียวนะ … และห้องที่พวกเราอยู่กันตอนนี้ ก็เป็นห้องพิเศษที่ MistyVeil ใช้เพื่อต้อนรับแขกคนสำคัญเท่านั้น …” FrozenCloud ยิ้มอย่างขมขื่น ตระกูลลี ตระกูลฉินและตระกูลลั่ว เป็นสามตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง ในหมู่พวกเขาตระกูลลีเป็นตระกูลที่ใหญ่ที่สุด, ตระกูลฉินเป็นที่สอง และตระกูลลั่วเป็นที่สาม แต่ถึงแม้ว่าตระกูลลั่วจะอยู่ในอันดับที่สาม แต่ทรัพยากรทางด้านการเงินของพวกเขา ก็ไม่ได้ต่ำกว่าอีกสองตระกูลเลย

“เทียนน้อย เรามีเงินเพียงพอสำหรับสร้างห้องนั่งเล่นแบบนี้หรือยัง?” เย่ฉางถาม

“ทางด้านเทคนิคนั้นก็เพียงพอ แต่การตกแต่งเป็นอีกเรื่องหนึ่ง ภาพวาดดินสอสีที่วาดด้วยจักรพรรดิเบญจมาศรูปนี้เป็นของล้ำค่ามาก” เย่เทียนมองสแกนไปทั่วห้องและพูดขึ้น

เย่ฉางเดินออกจากห้องและเดินตรงไปยังทะเลสาบที่อยู่ใกล้ๆ เขาเห็นชายชราคนหนึ่งกำลังนั่งตกปลาอยู่ เขาถอนหายใจและยกสองมือประสานกันเพื่อทักทายเขา “ผู้อาวุโสลั่ว …”

นี่เป็นหนึ่งในเพื่อนเก่าเพื่อนแก่ของปู่ฉินที่เขาได้พบในงานเลี้ยง ซึ่งเป็นคนที่ถูกปู่ฉินหลอกให้มาทดสอบพลังหมัดของเขา

ทั้งสองคนมองหน้ากันและกระพริบตาปริบๆ เย่ฉางรีบบอกลาพร้อมกับหันหลังกลับและรีบเดินออกไปทันที “พอดีผมมีธุระ ผมขอตัวก่อนตัว”

“นายไม่สามารถหนีฉันไปได้!” ชราลั่วพุ่งมาตัดหน้าเข้าเอาไว้ “เด็กน้อย ครั้งล่าสุดที่เราเจอกัน นายและตาเฒ่าฉินหลอกฉันไว้ได้แสบมาก”

“ผมไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกับเรื่องนั้น มันเป็นความคิดของปู่ฉินทั้งหมดเพียงคนเดียว ผมเป็นเพียงแค่ … รับนี่ไปซะ! ไลท์นิ่งพลาสม่า!” เย่ฉางทำท่าไร้เดียงสาแล้วก็โจมตีใส่เขาอย่างฉับพลัน

 

 

 

ตอนที่ 385

 

แค่เพียงเสี้ยววิ ลำแสงก็ถูกยิงออกจากหมัดของเย่ฉาง ชราลั่วหัวเราะอย่างใจเย็น มือทั้งสองข้างของเขาวาดกลางอากาศดูเหมือนจะสร้างระลอกคลื่นออกมา “เจ้าสารเลวน้อย โจมตีได้ไม่เลว!!”

เย่ฉางพุ่งเข้าใส่อย่างรวดเร็วเหมือนลำแสง และโจมตีใส่ดุจสายฟ้าฟาด ร่างกายของเขาถูกปกคลุมไปด้วยเส้นเลือดที่ปูนขึ้น ขณะที่เขาคำราม “หมัดมังกรผงาดโรซัน”

“ฉันจะไม่เอาเปรียบเด็กน้อยอย่างนาย ฉันจะใช้พลังเพียง 40% ในการสู้กับนายก็แล้วกัน! กำแพงน้ำ!” ชราลั่วยิ้ม เขาโบกมือเป็นวงกลมและปรากฏระลอกน้ำรอบๆตัวเขา เย่ฉางยังคงเก็บงำฝีมือเอาไว้ แต่ทันใดนั้น มือของเขาก็ระเบิดพลังหนาวเย็นออกมา “ไดมอนด์ดัสต์”

‘เขาสามารถเปลี่ยนพลังงานซี่ให้เป็นพลังงานธาตุได้ แสดงให้เห็นว่าเขาไม่ใช่คนธรรมดา’ เมื่อเย่ฉางเห็นการโจมตีของเขาเมือนกระทบกับกำแพงน้ำ จากนั้นกำแพงน้ำรอบๆตัวชราลั่วก็เริ่มแสดงสัญญาณการแข็งตัวและแข็งตัวขึ้นเรื่อยๆ ชราลั่วโบกมืออีกสองครั้ง และปล่อยน้ำออกมามากขึ้น ฝ่ามือน้ำแข็งของเย่ฉางเปลี่ยนไปเป็นสายฟ้าอย่างฉับพลัน สายฟ้าค่อยๆระเบิดทำลายกำแพงน้ำทีล่ะนิดๆ ชราลั่วรู้สึกว่าบางอย่างผิดปกติ ‘พลังงานภายในของเด็กคนนี้ไม่ใช่พลังซี่! พลังซี่ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงไปมาได้เช่นนี้! มันคือพลังงานอะไรกัน?!’ เขาไม่รู้ว่าแท้จริงแล้วเย่ฉางไม่มีพลังซี่เลย แต่มันเป็นพลังงานที่มีความแข็งแกร่ง, คุณสมบัติ, วิธีการใช้งาน และทุกๆอย่างเหมือนที่พลังซี่มี แต่การใช้งานของมันมีขอบเขตที่กว้างมากกว่า และมีความบริสุทธิ์ที่สูงกว่า จึงทำให้มันมีประสิทธิภาพมากยิ่งกว่าพลังซี่

ชราลั่วสลายกำแพงน้ำออกทันที โดยวางแผนที่จะยับยั้งหมัดสายฟ้าของเย่ฉาง ในขณะที่เขาแตะต้องหมัดสายฟ้า เย่ฉางแสยะยิ้มขึ้น จู่ๆหมัดของเขาคลายออกกลายเป็นฝ่ามือสับลงไป ชราลั่วรีบหักล้างมันด้วยระลอกคลื่นบนมือของเขา แต่ทันใดนั้น เขาก็รู้สึกจุกแน่นที่หน้าท้องของเขา

“สตรองไดมอนด์ฟิงเกอร์!” นิ้วหัวแม่มืออีกข้างของเย่ฉางแทงที่ท้องของเขา ชราลั่วตกอยู่ในความเจ็บปวดอย่างรุนแรง จนใบหน้าของเขากลายเป็นสีเขียวคล้ำ ‘ไอเด็กร้ายกาจ บ้าเอ้ย! ขนาดฉันใช้พลังตั้ง 40% แล้วน่ะ! แต่การโจมตีของเด็กคนนี้ ถ้าขืนเราใช้พลังน้อยกว่า 60% มันเป็นเพียงการรนหาที่ตายเท่านั้น ช่างเป็นเด็กที่ทรงพลังจริงๆ เขามีทั้งทักษะและกลยุทธที่สุดยอดในขณะที่อายุยังน้อย การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วเหล่านี้ โดยการใช้สายฟ้าเพื่อหลีกเลี่ยงน้ำทั้งหมดนี้ เป็นเพียงเพื่อสร้างความสับสนให้กับฉัน ทำให้ฉันเผลอคิดว่าการโจมตีหลักของเขาจะมาจากมือข้างนั้น จนทำให้ฉันละเลยมืออีกข้างหนึ่งของเขาไป บ้าเอ้ย! ช่างเป็นสตรองไดมอนด์ฟิงเกอร์ที่ร้ายกาจอะไรเช่นนี้ มันเป็นเหมือนสายฟ้าที่โจมตีออกมาในพริบตา อุ๊ย! กระเพาะของฉัน เด็กที่ดี …’

เย่ฉางรีบถอยหลังออกมาอย่างรวดเร็วนับสิบเมตร “อาวุโสลั่วช่างเป็นคนไร้ที่ติจริงๆ เอ่อ แต่ตอนนี้มันก็สายแล้ว ผู้น้อยคนนี้ขอตัวก่อน”

พอเขาพูดจบ เขาก็หนีออกไปอย่างรวดเร็ว

ชราลั่วต้องการจะเอื้อมมือออกไปเพื่อหยุดยั้งเขาไว้ แต่ทำได้เพียงคว้าภาพเงาของเขาเท่านั้น เขากอดท้องแน่นและหายใจเข้าลึกๆ ‘ไม่ใช่ว่าตาเฒ่าซุนชอบทำตัวว่า ตัวเองแข็งแกร่งและยิ่งใหญ่งั้นหรือ? เอาล่ะ! ในครั้งต่อไป ฉันจะหลอกเขาให้ได้ลิ้มรสสตรองไดมอนด์ฟิงเกอร์ของเด็กน้อยคนนี้ ฮ่าๆๆ’

หลังจากการเปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว MistyVeil ไม่สามารถอธิบายด้วยความงดงามเพียงอย่างเดียวได้ เธอเดินออกจากบ้านและเดินผ่านทะเลสาบ “คุณปู่สามเกิดอะไรขึ้นคะ!?”

“ฉันแค่ถูกยุงกัด มันเจ็บเล็กน้อยเอง หลานไปเถอะ มันไม่เป็นอะไรมากหรอก …” ชราลั่วยังคงลูบท้องและนั่งตกปลาต่อ

“……” MistyVeil สับสน ‘โดนยุงกัด? ด้วยความแข็งแกร่งของปู่สาม ยุงชนิดไหนที่กัดจนเจ็บขนาดนี้ได้?’ เมื่อเธอกลับไปที่ห้องนั่งเล่น ทั้งจางเจิ้งเฉียงและชิเซียวตัวแข็งค้างเมื่อจ้องมาที่เธอ ขนคิ้วที่เหมือนดวงจันทร์เสี้ยว และดวงตาที่เหมือนดวงดาว พร้อมด้วยรูปร่างที่สมบูรณ์แบบของเธอด้วยชุดสีดำ ทำให้เธอดูสง่างามมาก ผิวดั่งหยกของเธอและหน้าอกที่เหมือนสองยอดเขาที่สูงตระหง่าน สามารถทำให้ผู้ชายทุกคนเพ้อฝันได้เลย เย่ฉางจ้องมองเธออย่างรวดเร็ว เขาเพียงแต่จ้องคัพ F ของเธอราวกับว่าสังเกตุเห็นบางอย่างที่ผิดปกติ “หลินหลี่ เธอยัดมาใช่ไหม?…”

“อืมๆ ก่อนหน้านั้นเป็นแค่คัพ E แต่ตอนนี้เป็นคัพ F เลย เห็นได้ชัดว่ามันเป็นของปลอม” หลินหลี่พูดอย่างเป็นผู้เชี่ยวชาญ ทำให้ MistyVeil รู้สึกอาย

ตระกูลฉิน

ในห้องจัดเลี้ยง ฉินซานได้เห็นว่า กลุ่มของเย่ฉางมาพร้อมกับลูกสาวคนโตของตระกูลลั่ว เขายกคิ้วขึ้น “พวกเธอรู้จักกันหรือ?”

เย่ฉางพยักหน้า และเอาแขนไปโอบไหล่ชิเซียวที่ทำหน้าไร้เดียงสา “เราเจอกันผ่านคนๆนี้ …”

ฉินซานมองไปยังชิเซียวที่ดูเหมือนว่าเขากำลังหวาดกลัวกลุ่มของเย่ฉาง ‘ทั้งสามคนนี้ต้องทำอะไรบางอย่างกับเขาอย่างแน่นอน วันนี้ฉันเพิ่งได้รับข่าวว่า ชิเซียวถูกจับเปลื่อยอีกครั้งบนรถไฟ อย่างไรก็ตาม เด็กคนนี้ถูกรังแกมาตั้งแต่เด็ก ในตระกูลฉิน เขามักถูกรังแกโดย CloudDragon และลูกเซียง ที่ตระกูลซูเขาก็ถูกรังแกโดยปิงหยู’ จากนั้นเขามองไปที่ MistyVeil ที่มีความงามระดับประเทศ

“สวัสดีค่ะลุงฉิน” MistyVeil ยิ้ม

“อืม เอาล่ะ! ไหนๆเธอก็มาแล้ว เธอก็ถือว่าเป็นแขกรับเชิญของเรา เชิญตามสบายนะ…” ฉินซานพยักหน้าให้เธอ

“คุณลุงกำลังพูดถึงอะไร เราไม่ใช่คนแปลกหน้ากันซะหน่อย…” MistyVeil พูดไม่ทันจบ ก็ถูกคุณนายฉินดึงออกไปพร้อมกับ FrozenCloud

จางเจิ้งเฉียงจ้องมองที่ด้านหลังของ MistyVeil และพูดพึมพำว่า “ช่างเป็นก้นที่งดงามอะไรเช่นนี้”

“ของจริงทั้งหมด …” หลินหลี่พูดอย่างไร้เดียงสา

ฉินซานพยักหน้าช้าๆ “รสนิยมดี”

“ฉันก็คิดอย่างนั้น นับตั้งแต่ที่ฉัน …” ชิเซียวยังไม่ทันพูดจบ ก็ถูกฉินซานตบหัว “เธอเป็นลูกพี่ลูกน้องของนายนะ! นายมีความคิดสกปรกแบบนี้ได้อย่างไรกัน! ไปและนั่งลงเงียบๆซะ!”

ชิเซียวเดินไปด้วยความรู้สึกขมขื่น ‘เธอก็เป็นหลานสาวของคุณนะ’ ฉินซานมองเขาอย่างไม่พอใจ ‘เด็กคนนี้จะเป็นผู้เป็นคนได้ ต้องมีคนคอยตีสั่งสอน’

ฉินซานตบไหล่จางเจิ้งเฉียงและหลินหลี่ “อาเฉียง หลินหลี่ สมแล้วที่เป็นลูกศิษย์ของฉินซานคนนี้! ช่างมีจิตใจและความคิดดีเหมือนกันเลย…”

เย่ฉางมองผู้ร่วมอุดมการณ์เดียวกันทั้งสามคนและยิ้ม ฉินซานมองเย่ฉางจากด้านข้าง แต่จู่ๆเขาก็รู้สึกประหลาดใจ เมื่อมองเห็นแขกที่กำลังเดินเข้ามา “วันนี้มันเป็นวันพิเศษอะไรกันนี่? แม้กระทั่งแขกคนพิเศษเช่นนี้ก็ยังมา”

ความงามล่มเมืองสะท้อนอยู่ในดวงตาของเขา ใบหน้าของแขกคนนั้นราวกับรูปปั้นแกะสลัก ผมเงาดำแวววับ, จมูกโด่ง, ตาเหมือนไข่มุกสีดำ และมีไฝ่รูปหยดน้ำใต้ดวงตาทำให้ยิ่งดูสง่างามมาก ความงดงามนี้ไม่ได้ด้อยไปกว่า MistyVeil เลย บางทีอาจจะมากกว่าด้วยซ้ำ เขาสวมเสื้อผ้าสไตล์ตะวันตก คนๆนี้คือ NalanPureSoul เขายิ้มอย่างเห็นได้ชัด เมื่อมองไปที่หลังของเย่ฉาง

เย่ฉางรู้สึกว่าผู้คนมองมาทางเขาอย่างแปลกๆ ดังนั้นเขาจึงหันมาและเห็นการมาของแขกผู้มาใหม่ “ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงดูคุ้นๆจัง …”

“……” ฉินซานหลั่งเหงื่อเย็นออกมา ‘ผู้หญิงอกแบนสิไม่ว่า! นี่เป็นชื่อฉายาของคนๆนี้ เป็นเรื่องดีที่เขาไม่เคยได้ยินมาก่อน เพราะเป็นที่รู้กันดีว่าตระกูลนาลานเกลียดการถูกเรียกว่า ‘ตุ๊ด’ ที่สุด’

NalanPureSoul มองไปที่ผมขาวและดวงตาสีชมพูของเย่ฉาง เขาไม่ได้รู้สึกผิดหวังมากนัก แต่หัวใจเขากลับเต้นเร็วขึ้น เขารู้สึกว่ามันเป็นเอกลักษณ์มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่งขนตาสีขาวที่งอนยาว “Palesnow ไม่สิ! พี่ชายเย่ฉาง…”

เมื่อได้ยินเสียงนั้น เย่ฉางตกตะลึงและเริ่มหลั่งเหงื่อเย็นออกมา เขาคิดว่ารูปลักษณ์ที่คลุมเครือทางเพศเป็นเพียงแค่ภายในเกมเท่านั้น แต่เขาก็ยิ่งน่าสนใจมากขึ้นในโลกความเป็นจริง เมื่อเห็นมือที่ละเอียดอ่อนของ NalanPureSoul ที่ได้ยื่นมาตรงหน้าเขา เขาก็รีบจับมือทักทายทันที “น้องชาย PureSoul …”

ทั้งสองคนเริ่มจ้องมองกันอีกครั้ง โดยไม่มีคำพูดใดๆเปล่งออกมา หนึ่งคนที่ไม่แยแสและหนึ่งคนที่สง่างามต่างยืนจ้องกัน จนเวลาผ่านไป 10 นาที ฉินซานได้แต่ตะโกนอยู่ในใจว่า ‘ลูกสาวรีบมาได้แล้ว และรีบเอาแฟนของลูกออกไปซะ! มิฉะนั้นเมื่อลูกเลิกเป็นเลสเบียนแล้ว เขาจะกลายเป็นเกย์! แต่ฝ่ายตรงข้ามเป็นคนยั่วยวนก่อนอย่างเห็นได้ชัด ลูกเซียงของเราจะสามารถแข่งกับเขาได้หรือไม่? เธอจะสามารถมัดใจลูกเขยของเราได้หรือไม่?’

MistyVeil หันไปเห็นทั้งสองคน ที่ยืนจ้องมองตากันตลอด 10 นาที ‘พวกเขากำลังคิดอะไรกันอยู่?’ คุณนายฉินตื่นตกใจ เธอรีบตะโกนเรียกให้ ThornyRose ออกมา “เร็วๆเข้า! มิฉะนั้นลูกจะโสดไปชั่วชีวิตนะ!”

ร่างของ ThornyRose สั่นสะท้าน เธอมองไปที่แม่ของเธอ และเห็นภาพผู้หญิงคนหนึ่งที่หยิบเด็กทารกออกมาจากถังขยะในหัวของเธอ …

 

 

 

ตอนที่ 386

 

เย่ฉางพยักหน้าอย่างสงบ และยิ้มออกมา “ดีเลย! น้องชาย PureSoul นายควรจะเข้าไปหานั่งข้างในนะ…”

NalanPureSoul เดินเข้าไปข้างในอย่างสง่างาม และหาตำแหน่งที่นั่งหลังจากที่ทักทายกับ MistyVeil…

‘อะไรคือดีเลย? พวกนายพูดคุยกันเมื่อไหร่? พวกเขามีเสาอากาศอยู่ที่ไหนสักแห่งในร่างกายของพวกเขางั้นหรือ?’ MistyVeil ครุ่นคิดกับตัวเอง

เมื่อทุกคนเดินมาถึง พวกเขาทั้งหมดจ้องไปที่โต๊ะของ MistyVeil และ NalanPureSoul สำหรับกลุ่มของเย่ฉาง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่พวกเขาแต่งตัวแบบนี้ ทุกคนเคยเห็นพวกเขาเดินเข้ามาด้วยชุดชายหาดหลายต่อหลายครั้งแล้ว

ThornyRose เดินมาหา MistyVeil และเห็นว่าคนงี่เง่าอย่างชิเซียวก็มาด้วย เธอมองไปที่พวกเขาด้วยรอยยิ้ม “ลูกพี่ลูกน้อง อะไรนำพาเธอมาที่นี่ได้?”

“ฉันได้พบปะกับคู่หมั้นของเธอที่สถานีรถไฟ ดังนั้นพวกเราจึงมาด้วยกัน เพราะเราก็ไม่ได้เจอกันมานานมากแล้ว ฉันจึงถือโอกาสนี้มาส่งพวกเขาด้วยเลย” MistyVeil ตอบอย่างรู้เท่าทัน

ThornyRose ยิ้มและพยักหน้า จากนั้นการจ้องมองของเธอก็ย้ายไปยัง NalanPureSoul ที่โต๊ะข้างเคียง ‘ชายคนนี้เป็นแขกที่หาพบเจอได้ยากจริงๆ ฉันไม่เคยได้ยินมาก่อนเลยว่า เขาเข้าร่วมงานเลี้ยงสังสรรค์แบบนี้ด้วย นี่ช่างเป็นเรื่องมหัศจรรย์จริงๆ…’

“PureSoul มานั่งกับพวกเราสิ มันก็นานมากแล้วนะที่เราไม่ได้พูดคุยกันเ” MistyVeil ส่งเสียงเรียกออกมา

NalanPureSoul ลุกขึ้นยืนอย่างสง่างาม “ก็ได้ ว่าแต่พี่ชายเย่ฉางไปอยู่ที่ไหนแล้ว…”

“เขาพาพรรคพวกของเขาไปเปลี่ยนเสื้อผ้า…” ThornyRose พูด แต่ในขณะที่เธอพูดอยู่ กลุ่มของเย่ฉางก็เดินออกมาในชุดที่เป็นทางการ เย่ฉางเดินเข้ามาในขณะที่เขากำลังช่วยหลินหลี่ผูกหูกระต่าย

กลุ่มของเย่ฉางเดินตรงไปยังโต๊ะของ MistyVeil และนั่งลง ที่นั่งของเขาอยู่ตรงด้านขวาของ NalanPureSoul ทั้งสองคนสวมเสื้อผ้าสไตล์ตะวันตก เมื่อพวกเขานั่งด้วยกัน พวกเขาดูเหมือนกับคู่รักที่สมบูรณ์แบบ เมื่อเย่ฉางพยายามที่จะคลายเน็คไทที่รัดแน่นเกินไป แต่จู่ๆ NalanPureSoul ก็เอื้อมมือที่ละเอียดอ่อนออกมาช่วยจัดแจงเน็คไทของเขาให้เป็นระเบียบเรียบร้อย

“ขอบคุณนะ…” เย่ฉางพยักหน้า ทั้งสองคนดูใกล้ชิดกันมาก เย่ฉางเพียงแค่ต้องเอนหัวลงเล็กน้อย แต่เขาดันเหมือนกับจะเข้าไปจูบกับหน้าผากของ NalanPureSoul ด้วยสถานการณ์เช่นนี้ทำให้เย่ฉางดูอึดอัดใจมาก

MistyVeil และ ThornyRose ทั้งสองคนจ้องมองไปที่พวกเขา ‘เฮ้ พวกนายทำเหมือนว่ามีเพียงพวกนายสองคนอยู่ในห้องนี้งั้นแหละ…’

NalanPureSoul เสร็จสิ้นการจัดเน็คไทให้เย่ฉางแล้วเงยหน้าขึ้นมอง เหลือเพียงช่องว่างประมาณหนึ่งนิ้วที่แยกริมฝีปากของเขาจากกัน พวกเขาเพียงแค่อยู่ที่นั่น และจ้องมองตาของกันและกัน แต่ NalanPureSoul ก็ได้หลุดจากภวังค์ และถอยกลับไป มีร่องรอยความขวยเขินปรากฏอยู่บนใบหน้าของเขา “พี่ชายเย่ฉาง พี่ทำตัวหยาบคายกับฉัน…”

เย่ฉางไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรออกไปดี “ฉันจะไม่ทำอันตรายอะไรนายหรอก”

MistyVeil มองไปที่เย่ฉางด้วยท่าทางแปลกๆ ‘ผู้ชายคนนี้บางครั้งเขาก็พูดจาเหมือนกับคนในยุคโบราณ แต่เขาดูเป็นคนแหกคอก หากมองจากลักษณะภายนอกและการใช้คำพูดโดยธรรมชาติของเขา’

ทั้งโต๊ะตกอยู่ในความเงียบเป็นเวลานาน ทำให้เสียงในการกินของหลินหลี่ และจางเจิ้งเฉียงดังมากขึ้น เย่ฉางกินสเต็กของเขา และพูดกับ ThornyRose อย่างจริงจัง “งานเลี้ยงครั้งต่อไปให้ฉันเป็นพ่อครัวเองนะ…”

‘นายตัดสินใจที่จะฆ่าพวกเรางั้นหรือ? ให้นายเป็นพ่อครัวนี่นะ? ถ้าเป็นอย่างนั้น ต่อให้มีกี่ชีวิตก็ไม่เพียงพอ! แม่ของฉันได้แปะภาพของนายไว้ที่ประตูห้องครัว ซึ่งห้ามไม่ให้นายเข้าไปแล้วล่ะ!’ ThornyRose พูดด้วยน้ำเสียงบูดบึ้ง “ไปลงนรกซะ…”

NalanPureSoul หัวเราะออกมาเล็กน้อย เมื่อนึกถึงการทำอาหารของเย่ฉางภายในเกมแล้ว เขาได้แต่หัวเราะออกมาอย่างขมขื่น ต่อให้คุณมีจิตตานุภาพที่แข็งแกร่งขนาดไหน… ก็ไม่เพียงพอ…

MistyVeil ไม่เข้าใจปฏิกิริยาของคนอื่น “ตอนนี้ ความนิยมของ Thorns and Roses โด่งดังเป็นอย่างมาก พวกเธอติดอยู่ในท็อป 3 ของสโมสรที่กระทำผิดกฎมากที่สุดในสหพันธ์…”

“ฉันจะไม่ไปไกลกว่านั้น เรายังห่างไกลอีกมาก…” ThornyRose ตอบอย่างสุภาพ

“ที่เธอมาไกลขนาดนี้ได้ เป็นเพราะมีเอซอย่างฉัน…” เย่ฉางพูดอย่างเฉยเมย

“และมีผมด้วย…” หลินหลี่ตะโกนออกมา

SpyingBlade เลือกที่จะเงียบ ในการต่อสู้ครั้งนั้น ถ้า MistyVeil ลดการป้องกันของเธอลง คนที่แพ้จะเป็นทีม Falling Star เขาพยายามไม่สนใจและยังคงกินอย่างสงบต่อไป

ThornyRose มองอย่างไม่สบอารมณ์ไปที่เย่ฉาง ‘นายจะตายใช่ไหมถ้าไม่ได้โชว์ออฟ?’

“ฮี่ฮี่ รอบต่อไปจะเป็นการแข่งขันระหว่างสโมสรของพวกเรา ฉันหวังว่านายจะออมมือให้พวกเราหน่อยนะ…” MistyVeil มองไปที่เย่ฉางและยิ้ม

“ในฐานะเอซแล้ว ฉันไม่เคยอ่อนข้อให้กับใคร ถ้าเธอกลัว เธอก็แค่ยอมแพ้ไปก็แค่นั้น…” เย่ฉางถอนหายใจ ในขณะที่เขามองไปที่ MistyVeil “เว้นแต่…”

MistyVeil อดยิ้มออกมาไม่ได้ ‘ผมขาวคนนี้น่าสนใจจริงๆ ฉันไม่สามารถบอกได้เลยว่า เขาพูดจริงจังหรือแค่ล้อเล่น’ เธอจึงถามต่อว่า “เว้นแต่อะไร…?”

“ให้ฉันจับ… ก้นที่กระชับของเธอ…” เย่ฉางพูดอย่างจริงจัง ไม่มีน้ำเสียงล้อเล่นเลยสักนิดในการพูดของเขา ดวงตาของเขาใสกระจ่าง FrozenBlood แข็งค้าง ‘มันปรากฏขึ้นอีกครั้งแล้ว! ความสามารถที่ซ่อนอยู่ของหัวหน้าทีม! การหลอกลวงโดยไม่แสดงสีหน้าใดๆออกมา!’

MistyVeil และ NalanPureSoul ทั้งคู่ชะงักนิ่ง

MistyVeil หัวเราะออกมาดังๆในทันที และพบว่าเขาเป็นคนที่ตลกมาก เธอลุกขึ้นยืนและคิดว่าเขาไม่กล้าจับก้นเธอจริงๆ “ถ้านายกล้าล่ะนะ…”

“……………………………………………”

โชคดีที่รูปร่างกำยำของจางเจิ้งเฉียงได้ซ่อนงำฉากนี้จากแขกคนอื่นๆไว้ MistyVeil ตกตะลึงอีกครั้งหนึ่ง คราวนี้เธอตกตะลึงจนแข็งค้างไปเลยจริงๆ ใบหน้าสีแดงด้วยความเขินอายแผ่ซ่านไปถึงหูของเธอ ‘เขากล้าจับมันจริงๆ! เขาทำแม้แต่หยิกหน้าอกฉันด้วย! ตลอดชีวิตของฉัน ฉันไม่เคยได้รับการสัมผัสจากผู้ชายมาก่อนเลยสักครั้ง แต่เขา… เขา…’

FrozenBlood และคนอื่นๆอ้าปากกว้าง พวกเขาทั้งหมดแอบยกนิ้วให้กับเย่ฉาง สมกับเป็นหัวหน้าทีมจริงๆ!!

ThornyRose ก็ตกอยู่ในความตกตะลึง เธอมองไปยังการแสดงออกที่น่าอับอายของ MistyVeil การแสดงออกอย่างชั่วร้ายโดยที่ไม่แสดงออกทางสีหน้าใดๆของเขา ทำให้มันยากที่จะยอมรับได้จริงๆ

จางเจิ้งเฉียงและชิเซียวมองไปที่เย่ฉางด้วยความอิจฉาริษยา สำหรับหลินหลี่ เขาดูภาคภูมิใจมากในขณะที่เขาพูดออกมา “ผมบอกแล้วว่าก้นของพี่สาวคนนี้เป็นก้นของจริง สายตาของผมไม่เคยผิดพลาด…!”

เย่ฉางมองไปยัง MistyVeil ที่กำลังจ้องมองมาที่ตัวเขา เขากระพริบตา และยิ้มออกมาอย่างไม่แยแส “ทำไมเธอไม่นั่งลงก่อนล่ะ? พวกเรามาคุยกันต่อเถอะ…”

ThornyRose และคนอื่นๆเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผาก ผู้ชายคนนี้ปั้นสีหน้าและท่าทางได้อย่างเป็นธรรมชาติมาก แม้แต่ตอนนี้ เขาก็ยังคงทำตัวเป็นปกติเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้นอยู่ดี…

SpyingBlade กำลังเช็ดเหงื่อของเขา ‘คนที่สามารถทำเรื่องลามกแบบนี้ได้อย่างหน้าตาเฉย คงมีแต่เย่ฉางเพียงคนเดียวเท่านั้น เพราะเขาดูเหมือนจะไม่ได้มีความคิดที่ไม่เหมาะสมใดๆ อาจพูดได้ว่าเขามักทำแต่เรื่องไม่ดี เรื่องนอกรีตต่างๆจนกลายเป็นนิสัยติดตัวไปแล้ว ทำให้เขาจับก้นเธอในตอนนี้ เหมือนคนที่ไม่มีเจตนาที่ส่อลามกเลย’

NalanPureSoul รีบลุกขึ้น และดึง MistyVeil ลงไปยังที่นั่งของเธอ แม้แต่เขาเองก็ยังไม่แน่ใจว่าควรจะพูดอะไรออกไปดี ดังนั้นเขาจึงพูดขึ้นมาว่า “พี่ชายเย่ฉางอาจจะไม่ได้ตั้งใจ…”

FrozenBlood และคนอื่นๆถึงกับพูดไม่ออก ‘คำพูดของนายไม่ได้ช่วยอะไรให้ดีขึ้นเลย’

MistyVeil สูดหายใจเข้าลึกๆ ‘มันยังไม่จบ!’ เธอจัดผมของเธอโดยไม่พูดอะไรออกมาสักคำ เธอเพียงแค่จ้องมองไปยังเย่ฉางที่ยังคงมีรอยยิ้มอย่างเป็นมิตรแก่เธอ เธอไม่สามารถแม้แต่ระบายความอึดอัดออกมาได้ “พี่ใหญ่วีรบุรุษเป็นคนที่เปิดเผยมากจริงๆ ฉันคงไม่สามารถล้อเล่นแบบนี้ต่อไปได้อีกแล้ว”

“ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ก้นของเธอกระชับดีกว่าของก้น ThornyRose มาก เพราะ ThornyRose เธอไม่สามารถแม้แต่จะคิดว่ามันเป็นเรื่องตลกใดๆได้เลย…” เย่ฉางยิ้ม และถอนหายใจออกมาในเวลาเดียวกัน

ทั้งใบหน้าของ MistyVeil และ ThornyRose กลายเป็นแข็งกระด้าง ‘มีใครในโลกบ้างที่จับก้นของใครบางคนแล้วเริ่มเรียกพวกมันว่าก้นที่กระชับมาก!’

“ฮ่าฮ่า พี่ชายเย่ฉางชอบที่จะล้อเล่นมากจริงๆ พี่ไม่ควรที่จะล้อเล่นกับเธอแบบนั้นบ่อยๆนะ เพราะพี่สาว MistyVeil แก่กว่าเราหลายปีมาก เธอแก่กว่า ThornyRose ถึง 2 ปี พี่ชายเย่ฉางควรจะสุภาพกับเธอมากกว่านี้หน่อยนะ…” NalanPureSoul พูดโดยใช้คำพูดแปลกๆกับเย่ฉาง

เส้นเลือดบนหน้าผากของ MistyVeil และ ThornyRose ปูดโปนออกมา MistyVeil จ้องเขม็งไปที่ NalanPureSoul ‘อะไรที่นายหมายถึงว่าฉันแก่! มีใครเขาพูดแบบนั้นกันบ้าง!? นายเอาแต่อยู่ในบ้าน จนลืมที่จะรับรู้ว่าต้องพูดกับผู้คนยังไงงั้นหรือ!?’

 

 

 

ตอนที่ 387

 

ThornyRose รู้สึกหงุดหงิด ‘นายหมายความว่ายังไง? ถึงขนาดแก่กว่า ThornyRose 2 ปี? นายหาว่าฉันแก่ไปด้วยใช่ไหม!?’

หลินหลี่ลังเลอยู่สักครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็พูดออกไปสามคำใส่ MistyVeil “คุณป้าก้นกระชับ…”

“หลินหลี่ ทำไมนายถึงเป็นคนหยาบคายแบบนี้ น้องชาย PureSoul บอกว่าเราไม่สามารถพูดถึงเรื่องก้นกระชับของเธอได้นะ เกี่ยวกับเรื่องนี้นายต้องเรียกเธอย่อๆว่า… คุณป้ากระชับ…แทนนะ” เย่ฉางตำหนิหลินหลี่

“อื้อ ผมเข้าใจแล้วครับ พี่ใหญ่ขาวฉลาดที่สุดในโลกเลย…” หลินหลี่พยักหน้าอย่างรวดเร็ว

“คุณป้ากระชับ การเรียกคุณป้าเป็นการให้เกียรติ และกระชับยังหมายถึงความสุขได้อีกด้วย ดังนั้นการเรียกแบบนี้ จึงเป็นการเรียกที่ดีงามมาก…” NalanPureSoul วิเคราะห์อย่างจริงจัง

“คุณป้ากระชับ ลูกพี่ลูกน้อง คุณคิดยังไ…” ชิเซียวยังพูดไม่ทันจบ เขาก็โดนตบหัวไปซะก่อน

MistyVeil มองไปที่รอยยิ้มของพวกเขา หน้าของเธอกลายเป็นเหี้ยมขึ้น ‘คุณป้ากระชับ…’ หน้าอกของเธอกระเพื่อมไปมาด้วยการสูดลมหายใจที่หนักหน่วง ‘ไอ NalanPureSoul ยังคงทำตัวเป็นธรรมชาติอยู่อีก!? ไอระยำเอ๊ย!’ ยังคงมีผู้คนจำนวนมากอยู่ที่งานเลี้ยง ดังนั้นเธอจึงทำได้แค่อดทนต่อไปเท่านั้น “ฉันแค่แก่กว่าพวกนายในนี้ทั้งหมดเพียงแค่ไม่กี่ปี พวกนายสามารถพูดอย่างเป็นกันเองก็ได้ อย่างเช่นเรียกฉันว่า รู่วหยาน …”

“ได้เลย คุณป้ากระชับ…” เย่ฉางพยักหน้า

‘ให้ตายเถอะ! นายไม่ได้ฟังฉันเลยใช่ไหม!?’ ในที่สุด MistyVeil ก็ไม่สามารถทนได้อีกต่อไป และเริ่มสาปแช่งพวกเขาอยู่ภายในใจ เธอหัวเราะอย่างงุ่มง่าม และมองไปที่ ThornyRose “คู่หมั้นของเธอช่างเจ้าเล่ห์มาก… ฮ่าฮ่า…”

ThornyRose ถอนหายใจ ‘ตอนนี้เธอก็รู้แล้วสินะว่าในแต่ละวันฉันต้องเจออะไรบ้าง’ MistyVeil เห็น ThornyRose ถอนหายใจ ‘ThornyRose อาจจะต้องโกรธอยู่เป็นประจำ ในการเผชิญหน้ากับพวกเขา เฮ้อ… สมกับเป็นสามพี่น้องจริงๆ’ เธอทำบันทึกเพื่อเพิ่มข้อมูลบางอย่างลงไปในข้อมูลของเย่ฉาง สมควรถูกทุบตี – SSS

MistyVeil ถอนหายใจ และตัดสินใจที่จะกินอาหารต่อไปอีกเล็กน้อย ตะเกียบของเธอกำลังจะคีบไปที่ตูดไก่ ขณะที่เธอกำลังจะคีบมัน ตะเกียบของหลินหลี่ก็เข้ามาสกัดกั้นตะเกียบของเธออย่างรวดเร็ว และพูดออกมาอย่างจริงจัง “นี่เป็นของผม…”

MistyVeil และหลินหลี่เผชิญหน้าซึ่งกันและกัน หลินหลี่เริ่มแยกเขี้ยวของเขาเหมือนกับสุนัข จนทำให้เธอถึงกับพูดไม่ออก ‘ผู้ชายคนนี้เป็นคนประหลาด…’

“หลินหลี่ อย่าสร้างปัญหา คุณป้ากระชับ ผมขอโทษแทนหลินหลี่ด้วย…” เย่ฉางแยกตะเกียบของพวกเขา จากนั้นก็ช่วยคีบตูดไก่ชิ้นนั้นไปให้ MistyVeil “บำรุงสักหน่อย…”

MistyVeil มองไปที่ตูดไก่บนจานของเธอและกระพริบตา ‘บำรุงอะไรกัน?’ หน้าอกของเธอปวดร้าว เธอต้องการจะใช้ตะเกียบของเธอแทงพวกโง่เง่า ที่ชอบกระตุ้นอารมณ์ของเธอให้ตายๆไปซะ ‘เขาเอาแต่เรียกฉันว่าคุณป้ากระชับอยู่เรื่อยๆ!’ เธอคีบตูดไก่ไปให้ชิเซียว และพูดออกมาอย่างสง่างาม “ฉันไม่อยากกินมันแล้ว นี่เป็นสิ่งที่นายชื่นชอบ ดังนั้นนายควรกินมันซะ นอกจากนี้นายยังไม่สามารถเรียกฉันว่าคุณป้ากระชับได้อีกต่อไป ถ้านายพูดมันอีกครั้ง นายตายแน่!”

ชิเซียวทำหน้าตาขมขื่น “ลูกพี่ลูกน้อง ฉันไม่…”

MistyVeil มองไปที่เขาด้วยรอยยิ้ม จนชิเซียวรู้สึกหนาวเหน็บที่ด้านหลัง เขาอดทนด้วยความขยะแขยง และกลืนก้นไก่ลงคอไป

ThornyRose เห็นว่าพวกเขาเริ่มที่จะกลายเป็นศัตรูกันอย่างเปิดเผย ‘พวกคนเหล่านี้ช่างไม่เกรงกลัวใครเลยจริงๆ?’

ในเวลานี้ ฉินซานก็ได้เดินเข้ามา

MistyVeil ยิ้ม “ลุงฉิน…”

“คุณลุง…” NalanPureSoul ยังกล่าวต้อนรับด้วยความสุภาพ

“ฉันไม่คิดเลยว่าทั้งรู่วหยานและฉินฮั่นจะมาในงานเลี้ยงวันนี้ด้วยนะเนี่ย การปรากฏตัวของพวกเธอทั้งสองคน ทำให้ที่แห่งนี้เต็มไปด้วยความเจิดจรัส ด้วยการที่พวกเธอทั้งสองคนอยู่ที่นี่แล้ว ผู้หญิงคนอื่นๆคงไม่กล้าที่จะเสนอหน้าออกมากันแล้วล่ะ ฮ่าฮ่า…” ฉินซานพูดหยอกล้อพวกเขานิดหน่อย

“คุณลุงก็พูดเกินจริงไปแล้วค่ะ คุณลุงฉินยังคงเป็นคนที่มีเสน่ห์เหมือนเดิมเลยนะคะ…” MistyVeil พูดด้วยรอยยิ้มที่น่ารัก

“ให้ฉันแนะนำตัวพวกเขาอย่างเป็นทางการแก่ผู้คนทั้งหมดหน่อยนะ ทั้งสองคนนี้เป็นลูกศิษย์สายตรงของฉัน ชื่อว่าจางเจิ้งเฉียงและหลินหลี่ ทั้งสองคนเป็นคนที่มีพรสวรรค์ในเรื่องของศิลปะการต่อสู้เป็นอย่างมาก…” ฉินซานพูดออกมาด้วยความภาคภูมิใจ ด้วยมือทั้งสองข้างจับไปบนบ่าของพวกเขาทั้งสองคน

ด้วยความแข็งแกร่งของจางเจิ้งเฉียง MistyVeil ก็ยังยอมรับนับถือด้วยเช่นกัน แต่กับหลินหลี่แล้ว เขา… เธอแค่คิดว่าเขาเป็นคนพิเศษที่ชอบคิดอะไรแปลกจากคนอื่น เธอยิ้มให้ทั้งสองคน “ลุงฉินเป็นคนที่ยอดเยี่ยมที่สุดเท่าที่หนูเคยเห็นมาแล้วค่ะ แม้แต่ปู่สามของหนูก็มักจะบอกว่าเทคนิคพลังงานหยินหยางของลุงฉิน เป็นเทคนิคที่สุดยอดเป็นอย่างมากเลยค่ะ…”

NalanPureSoul พยักหน้า ‘อันที่จริงแล้ว ถึงแม้ว่าลุงฉินจะเป็นเพียงหนึ่งในหัวหน้าของสาขาตระกูลฉินเท่านั้น แต่ด้วยความแข็งแกร่งของเขา ทำให้เขาเป็นหนึ่งในผู้เชี่ยวชาญชั้นนำของตระกูลฉินที่มีทั้งหมดเพียง 5 คน แม้แต่พ่อของฉันก็บอกว่าเขาเป็นอัจฉริยะที่สามารถพบพานได้ในรอบ 100 ปีเท่านั้น ความรู้ของเขากว้างขวาง และเขายังเป็นปรมาจารย์ด้านเทคนิคที่มีความรวดเร็วมากอีกด้วย เนื่องจากเขาเป็นคนที่ไม่ค่อยชอบยกยอผู้คน แต่เขากลับแสดงความชื่นชม และแสดงความพึงพอใจเจ้าหมียักษ์และหลินหลี่ ดังนั้นพวกเขาทั้งสองคนต้องเป็นอัจฉริยะอย่างแน่นอน…’

“ไม่เอาหน่า นาลันเฉียงต่างหากที่เป็นผู้นำในยุคฉัน” ฉินซานมองไปที่ NalanMoon และพูดออกมา

“คุณลุงฉิน คุณประเมินคุณพ่อของผมสูงเกินไปแล้วครับ…” NalanPureSoul ลุกขึ้นยืน และพูดออกมาด้วยความสุภาพ

“ฮ่าฮ่า พวกเธอกินกันต่อเถอะ ฉันขอตัวไปทักทายเพื่อนเก่าเหล่านั้นก่อนแล้วกันนะ…” ฉินซานยกแก้วของเย่ฉางขึ้นมาดื่ม แล้วเดินจากไป

เย่ฉางมองดูแก้วไวน์ของเขาด้วยความขุ่นเคือง แต่ทันใดนั้น ก็มีเจตนาฆ่าถูกปลดปล่อยออกมา เขาหันกลับและมองออกไปนอกหน้าต่างในท้องฟ้ายามค่ำคืน ‘บนด่านฟ้างั้นหรือ?’ ดวงตาสีชมพูของเขาโฟกัสหาเป้าหมายอย่างรวดเร็ว ‘มันเป็นมือสไนเปอร์! เขากำลังยิง! ดูจากวิถีกระสุนแล้ว มันถูกยิงไปที่คุณป้ากระชับในอีก 0.1 วินาที เป้าหมายของพวกมันคือคุณป้ากระชับ… ลูกกระสุนปืนเป็นกระสุนเจาะ PC3 ที่อาบยาพิษ เพียงแค่เฉียวโดนเป้าหมายนิดเดียว เป้าหมายจะต้องตายอย่างแน่นอน!’

ตอนที่ MistyVeil สังเกตเห็นกระสุน มันก็สายเกินไปแล้วที่จะรวบรวมซี่ของเธอได้ทัน! ลูกกระสุนกำลังพุ่งใส่หน้าผากเธอ! หน้าอกของเธอบีบรัดแน่น ‘ฉันกำลังจะตายงั้นหรือ?’ ในเวลานี้มีมือที่ขาวซีดได้มาบล็อควิสัยทัศน์ของ MistyVeils ไว้จนมิด ทั้งหมดที่เธอได้ยินก็คือเสียงกระทบที่ดังชัดมาก แต่มือที่ขาวซีดนั้นไม่ได้รับการผลักดันถอยกลับมาเลย ทั้งหมดที่เธอเห็นคือมือที่ขาวซีดมือนั้นเอื้อมออกไปคว้าจับไปที่กระสุนปืน ทุกคนหันไปมอง ฉินซานตื่นตระหนก โชคดีที่ลูกเขยของเขาป้องกันกระสุนปืนเอาไว้ได้ ถ้าเธอถูกฆ่าตายที่นี่ ตระกูลฉินจะต้องเป็นผู้รับผิดชอบ เขารีบหันกลับไปและมองออกไปนอกหน้าต่าง เย่ฉางโยนกระสุนปืนลงบนโต๊ะ เขาคลายเน็คไทของเขา จากนั้นร่างของเขาก็หายตัวไปจากห้องจัดเลี้ยง MistyVeil ยังคงตื่นตระหนกและสับสนอยู่ เธอคิดว่าเธอกำลังจะตายไปแล้ว เมื่อเธอนึกไปถึงมือที่ขาวซีดนั้น เธออดที่จะรู้สึกขอบคุณและตกใจออกมาไม่ได้ ความแข็งแกร่งของเขาน่าหวาดกลัวมาก เขาสามารถคว้าจับกระสุนเจาะเกราะที่พุ่งมาอย่างรวดเร็วด้วยมือเปล่าของเขาได้ จากนั้นเมื่อเธอกระพริบตา เขาก็หายตัวไปจากห้องจัดเลี้ยงซะแล้ว…

ฉินซานนึกย้อนกลับไปถึงตอนที่พูดคุยกับเร็นลอง ‘สายฟ้าสีขาว’ มือทั้งสองข้างที่สามารถฉีกกระฉากโลหะออกเป็นชิ้นๆได้ ความรวดเร็วที่ราวกับสายฟ้า ฉายาของเขาเหมาะสมกับความสามารถจริงๆ ตอนแรกเขาวางแผนที่จะตามเย่ฉางไป แต่หลังจากคิดดูดีๆแล้ว เขาจึงตัดสินใจที่จะรอเย่ฉางอยู่ที่นี่ดีกว่า ความแข็งแกร่งของลูกเขยนั้น ไม่ใช่สิ่งที่ใครหลายคนจะสามารถต่อต้านได้ ด้วยการเคลื่อนไหวหนึ่งครั้ง เย่ฉางก็มาปรากฏตัวที่ห้องจัดเลี้ยง และโยนมือสไนเปอร์ลงบนพื้น “ฉันได้เอายาพิษและชิปออกจากตัวของเขาแล้ว คุณต้องการให้ฉันช่วยสอบปากคำเขาไหม!? ฉันค่อนข้างถนัดในด้านนี้อยู่พอสมควร…”

NalanPureSoul มองไปที่มือสไนเปอร์ ‘พี่ชายเย่ฉางใช้วิธีการที่น่าสะพรึงกลัวมากจริงๆ เส้นเอ็นทั้งหมดของเขาถูกฉีกขาด ร่างกายของเขาถูกทำให้แตกหักอย่างรุนแรง และยังเต็มไปด้วยหลุมของกระสุนปืน ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นในเพียงช่วงเวลาสั้นๆที่เขาหายตัวไปเท่านั้น ถึงแม้ว่าคนๆนี้ต้องการที่จะตายก็ตาม เขาก็ไม่สามารถทำได้ แม้แต่กัดยาพิษที่ถูกฝังในฟันกรามของเขา แม้แต่ชิปฆ่าตัวตายในหัวของเขาถูกถอดออกมา นั่นเป็นชิปที่สามารถฆ่าตัวตายได้ เพียงแค่ใช้ความคิดเท่านั้น แต่เขาก็ไม่สามารถทำได้ นี่คงเป็นสุดยอดความเร็วจนนักฆ่าไม่สามารถตอบสนองได้แม้แต่คิด…’

“รู่วหยาน เราขอโทษที่ทำให้เธอต้องหวาดกลัว การรับรองของเราไม่เป็นที่น่าพึงพอใจอย่างแท้จริง…” ฉินซานพูดด้วยความเสียใจ เขาบอกเลิกงานเลี้ยง และเข้าไปขอโทษทุกๆคน ThornyRose ก็ติดตามเขาเพื่อไปขอโทษด้วยเช่นกัน ถ้าตระกูลหลักได้รับรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ ตระกูลสาขาของพวกเขาจะไม่สามารถหนีความรับผิดชอบได้

“หนูไม่โทษคุณลุงหรอกค่ะ เพราะมีหลายคนที่ต้องการให้หนูตาย…” MistyVeil ถอนหายใจ เธอมีสถานะที่สูงเกินไป และมีคนอื่นรู้ว่าเธอกำลังจะไปงานเลี้ยงของตระกูลฉิน นี่คือโชคชะตาของใครบางคนที่มาจากตระกูลผู้มีอิทธิพล ‘อย่างไรก็ตามบอดี้การ์ดของฉันน่าจะครอบคลุมสถานที่แห่งนี้ไว้แล้วสิ นักฆ่าสามารถลงมือในพื้นที่บริเวณนี้ได้อย่างไรกัน?’ เธอโทรไปหาบอดี้การ์ดของเธอที่ชื่อโจวชิฉิ่ง แต่บอดี้การ์ดของเธอก็ไม่ได้รับหรือโทรกลับมา น่าจะเป็นคนวงในที่รู้เรื่องนี้ สายตาของเธอหดแคบลง และสาบานว่าจะหาคนรับผิดชอบเรื่องนี้ให้ได้ เธอหันไปหาเย่ฉางและโค้งคำนับ “เพียงแค่คำพูดขอบคุณของฉันคงไม่เพียงพอ ฉันรู่วหยานคนนี้ จะตอบแทนนายอย่างดี สำหรับการช่วยชีวิตฉันอย่างแน่นอน…”

“เพียงแค่ให้ฉันจับมันอีกครั้งก็พอ…” เย่ฉางพยักหน้าและยิ้มออกมา

MistyVeil ไม่รู้ว่าควรจะหัวเราะหรือร้องไห้ออกมาดี

“……” ทุกคนถึงก็พูดไม่ออก ในขณะที่ฉินซานไม่รู้เกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นมาก่อนหน้านี้