Rise of The Undead Legion 175-181

 Chapter 175 : ชายแก่ขี้หงุดหงิด

โซว์กับเดฟได้เดินขึ้นไปตามทางชันนั้นโดยมีเยติไล่ตามมาด้านหลัง

” ตรงนั้น ! ” – โซว์ชี้ไปที่รอยแตกบนกำแพงที่ใหญ่พอให้คนๆหนึ่งเข้าไปได้

พวกเขาเบียดตัวเข้าไปผ่านทางเข้าแล้วเดินลึกเข้าไปเรื่อยๆ

” นี่เป็นถ้ำน้ำแข็ง คนที่ฉันต้องการเจออยู่อีกด้านหนึ่ง ! ” – โซว์ดีใจขึ้นมา

เดฟหยุดแล้วหันกลับมา เขามองกลับไปที่ทางเข้า

” ทำไมนายถึงหยุดล่ะ เดฟ ? “

” ฉันอยากดูว่าเยติจะเข้ามาได้รึเปล่า “

” ทางเข้ามัรนเล็กเกินไปสำหรับพวกนั้น ” – โซว์พูดขึ้น

เยติตัวหนึ่งโผล่มาที่ทางเข้า มันบังแสงที่สาดเข้ามาแล้วคำราม มันเริ่มทำการทุบน้ำแข็งเพื่อขยายทางเข้า ทุกการโจมตีนั้นจะทำให้ทางเข้านั้นกว้างยิ่งขึ้น

ถ้ำนี้วางแนวเป็นเส้นตรง

” พวกนั้นจะเข้ามาได้ในอีกไม่นาน ไปกันเถอะ ฉันหวังว่าที่นี่จะมีทางออก ” – เดฟหันกลับมาแล้วพวกเขาก็พากันวิ่งเข้าไปในถ้ำกันต่อ

เสียงของแข็งปะทะกันดังขึ้นมาก้องไปทั่วทั้งถ้ำ

” พวกนั้นผ่านทางเข้ามาแล้ว ” – เดฟพูดขึ้นเบาๆ

ทั้งสองยังคงเดินหน้าต่อจนมาพบกับจุดที่เหมือนกับทางตัน

” แล้วไงต่อ ?! ” – เดฟมองไปรอบๆโดยหวังว่าจะได้เจออะไรบ้าง

” เครื่องหมายมันอยู่บนเส้นทางนี้ ฉันไม่เห็นทางอื่นที่นำขึ้นไปด้านบนเลย ” – โซว์พูดขึ้นด้วยเสียงที่ดูกังวล

เสียงของเยติเข้ามาใกล้เรื่อยๆ จากนั้นเดฟก็ได้กดมือไปที่กำแพงน้ำแข็ง

” ฉันคิดว่าฉันทำลายน้ำแข็งตรงนี้ได้ ถอยออกไปก่อน ” – เขาบอกกับโซว์

เดฟง้างหมัดแล้วต่อยลงไปที่น้ำแข็งไฟรูกรวยได้ปะทุออกมาแล้วอาบไปทั่วน้ำแข็งราวกับคลื่น เขาต่อยอีกครั้งจนเกิดรอยแตกขึ้นมาแต่มันก็ยังคงแข็งอยู่และเขาต้องโจมตีต่อเพื่อที่จะทำลายมัน เขาได้ใช้ {Aura} คลื่นไฟได้อาบไปทั่วน้ำแข็งและทำให้มันละลาย ไอน้ำระเบิดออกมาจากถ้ำน้ำแข็งและระบายลมร้อนออกไปที่ทางเข้า

เดฟยังคงต่อยไปที่กำแพงต่อ ทุกการโจมตีนั้นจะเกิดเสียงระเบิดก้องไปทั่วทั้งถ้ำ

” ซวยแล้ว ! เยติมาแล้ว ! ” – โซว์พูดขึ้น

เยจติสามตัวยังคงทะเลากันเองอยู่เพื่อให้ตัวเองผ่านมาจากช่องนั้นให้ได้ก่อน

” ฉันต้องการเวลาอีกสักหน่อย ! ” – เดฟตะโกน

โซว์ ได้ใช้ {Ice Shard Barrage} มือของเธอขยับอย่างรวดเร็วแล้วยิงธนูน้ำแข็งเข้าใส่เยติทำให้พวกมันช้าลงไป

เยติตัวหนึ่งหลุดออกมาได้แล้วใช้มือของมันปัดธนูที่พุ่งเข้ามาโจมตี

” บัดซบ ! ” – โซว์สบถออกมาและยิง {Ice Dome} เข้าใส่เยติเพื่อให้มันช้าลงไป

เดฟได้ใช้ {Infernal Tornado} และหมุนตัวก่อนที่หมัดของเขาจะทะลุกำแพงไปได้ การโจมตีแบบหมุนนั้นจบลง กำแพงได้พังลงไปแล้ว ไอน้ำได้ระเบิดออกไปในอีกด้าน ทางเดินใหม่ได้เปิดขึ้นมาเผยให้เห็นพื้นที่ที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งโดยที่ใจกลางนั้นมีปล่องซึ่งมีควันลอยออกมา

” โซว์ ! ไปกันได้แล้ว ! ” – เดฟพูดขึ้น

ด้วยเส้นทางที่ถูกเปิดออกมา อุโมงค์นี้จริงเริ่มสั่นและไม่สามารถรับน้ำหนักไว้ได้อีก มันจะฝังพวกเขาเอาไว้ถ้าพวกเขาไม่หนีออกจากที่นั่น

” มาแล้ว ! “

เธอได้วิ่งผ่านเดฟแล้วออกจากถ้ำไป

เดฟตามหลังเธอไปก่อนจะหันกลับมาโบกมือ หัวกะโหลกสี่อันได้ปรากฏขึ้นมาลอยอยู่ภายในถ้ำเดิม ในที่สุดเยติก็หลุดจากโดมน้ำแข็งของโซว์มาได้และพุ่งตามมาพร้อมกับคำรามเมื่อเห็นเหยื่อที่กำลังหนี

เดฟยิ้มก่อนที่จะดีดนิ้วระเบิดหัวกะโหลก เขามองดูก้อนน้ำแข็งขนาดใหญ่ที่ฝังเยติไว้ในถ้ำนั้น

พวกเขาต่างก็เลเวลเพิ่มขึ้นกันทันที

โซว์ถึงกับหัวเราะ – ” สวย เดฟ แต่นายควรปิด {Aura} ของนายก่อน นายน่ะทำให้ทุกอย่างรอบตัวละลาย “

เดฟทำตามที่เธอบอก

” เกือบไปแล้ว ยังไงซะเธอควรให้เพื่อนสักคนยอมเสียสละตัวเองเพื่อทำให้หิมะถล่มเพื่อให้คนที่เหลือสามารถจัดการเยติได้และเธอก็จะไม่ได้ติดอยู่ที่จุดนี้ตายซ้ำแล้วซ้ำอีก “

” นายพูดถูก ฉันไม่เคยคิดแบบนั้นมาก่อน “

” มันคือการเสียสละ โซว์ “

ตอนที่พวกเขาไปถึงประตู โซว์ก็ได้ทำการเคาะ

” ใคร ?ท” – เสียงหนึ่งดังขึ้นจากด้านใน

” ฉันเป็นฮันเตอร์ ฉันได้ยินมาว่าคุณช่วยฉันทำบางอย่างได้ ” – โซว์ พูดขึ้น

” ฉันไม่มีเวลาให้เธอ ไปไกลๆซะ ! ” – เขาตอบกลับ

” ฉันมีชิ้นส่วนของ True Ice ” – โซว์พูดขึ้น

พวกเขาต่างก็ได้ยินเสียงเคลื่อนย้ายของบางอย่างและประตูที่เปิดออกมา

ชายแก่เปิดประตูออกมาโดยเขาใส่ชุดที่มีขนสัตว์เหมือนกับเอสกิโม มีหอกสามง่ามพาดไว้ที่หลังของเขา

” True Ice ! เอามาให้ฉันดูหน่อย ” – ชายแก่พูดขึ้น

โซว์ เอาคริสตัลที่รูปร่างเหมือนเพชรให้กับชายแก่ ชายแก่ถอดถุงมือแล้วจับมันไว้ในมือ

“มันคือ True Ice ! “

” เข้ามา เข้ามา ! ” – ชายแก่เชิญ โซว์ เข้ามาในห้องแต่เมื่อเห็นเดฟเขาก็ผงะแล้วล้มลงไป

” อะ…อันเดต ! อันเดตมาทำอะไรที่นี่ ! “

ชายแก่พยายามลุกขึ้นยืนแล้วดึงหอกออกมาเตรียมท่าป้องกัน

” เขาเป็นเพื่อนฉัน ! ” – โซว์พูดโดยไปยืนคั่นกลางระหว่างทั้งสองคน

ชายแก่ลดหอกลงไปเล็กน้อยแต่ก็ยังคงมองอย่างระมัดระวังมาที่เดฟ

” ราชินีน้ำแข็งนั้นเกลียดอันเดต ทำไมเธอถึงอยู่กับพวกนี้ ? ” – เขาถาม

” การมีเพื่อนเป็นอันเดตมันเกี่ยวอะไรกับราชินีน้ำแข็ง ? ” – โซว์พูดขึ้น

” ทุกอย่างมันเกี่ยวข้องกับราชินีน้ำแข็ง ! เธอต้องการน้ำแข็งนี่เพื่อปลุกเธอจากการหลับใหลและมันก็เป็นอันเดตนี่แหละที่ทำให้เธอเป็นแบบนั้น ! ” – ชายแก่พูดขึ้น

” งั้นเหรอ ? ” – เดฟ พูดขึ้น – ” ไม่ใช่ว่าราชินีน้ำแข็งของนายจับ Du’Rhaza ไปขังไว้แล้วค่อยๆลดพลังของเขา…ใครบอกกันว่าราชินีน้ำแข็งน่ะเป็นคนถูก ! ” – เดฟปกป้องอันเดต เขาเหลืออดกับการที่ผู้เล่นเกลียดเขาเพราะเผ่าของตัวละครและตอนนี้ก็ยังเป็น NPC อีก

” ไร้สาระ ! ราชินีของเราไม่เคยไปยุ่งเกี่ยวกับอันเดต ! มันเป็นพวก Black Order ที่ขังเธอไว้ ! “

” เดี๋ยวนะ ! นายหมายถึง Black Skull Order งั้นเหรอ ? ” – เดฟถามชายแก่

” ใช่ พวกมัน พวกคนตายโสมม พวกมันหลอกราชินีของเราและขังเธอไว้ ตอนนี้เธออยู่ภายใต้เวทย์ซึ่งมีเพียง True Ice เท่านั้นที่จะปลดปล่อยเธอได้ “

” เธออยู่ไหน ? ” – โซว์ถาม

” เธอถูกขังไว้ใกล้ๆกับดันเจี้ยน มันเป็นดันเจี้ยนที่เต็มไปด้วยมอนสเตอร์ พวก Black Skull Order ได้ใช้ดันเจี้ยนนั้นเป็นฐานปฏิบัติการหลังจากที่จับราชินีของเราไป ฉันลองช่วยเธอมาหลายครั้งแล้วแต่ก็ล้มเหลวและเกือบจะตายไปหลายรอบ ” – ชายแก่พูดด้วยความเศร้า

” ฉันได้เควสแล้ว เดฟ มันระดับ A “

” ฉันจะช่วยด้วย ไม่ต้องกังวล “

” ไม่ ! ” – ชายแก่ขัดขึ้นมา – ” ไม่มีอันเดตตัวไหนที่เข้าใกล้ราชินีฉันได้ ! เธอทนทุกข์มามากพอแล้ว ! “

” ใจเย็นๆน่าเพื่อน ฉันกำลังล่าพวก Black Skull Order อยู่ พวกมันหักหลังราชาอันเดตและฉันก็ได้รับคำสั่งมาให้กำจัดพวกมัน “

” งั้นฉันจะไปกับนายด้วย ถ้านายต้องการที่จะช่วยราชินี นายต้องการความรู้ในเรื่องพื้นที่และพลังของฉัน…และฉันก็ไม่เชื่อใจอันเดต “

” ตามใจละกัน “

” พร้อมรึยัง ? ” – ชายแก่ถามโซว์

โซว์หันกลับมาหาเดฟ – ” ฉันต้องพักผ่อน เราอยู่ในเกมมานานแล้ว “

” เธอพูดถูก “

” เรายังไม่พร้อม เราจะกลับมาแล้วไปกับคุณทีหลัง ” – โซว์บอกชายแก่อย่างสุภาพ

” ได้ งั้นฉันจะรออยู่ที่นี่ “

Chapter 176 : ช่วยเหลือ

เดฟล็อคเอาท์ออกมาจากเกมแล้วลุกขึ้นจากแคปซูลเพื่อมาแปรงฟัน เขานอนหลับอย่างกับเด็กในคืนนั้น ตอนที่ตื่นขึ้นมาจากเตียงที่แสนสบายแล้วเขาก็พบกับเพดานที่ดูไม่คุ้นเคยก่อนจะเผยรอยยิ้มออกมา

” มันนานแล้วนะที่ฉันได้หลับสบายขนาดนี้ “

เดฟลุกขึ้นก่อนจะไปอาบน้ำแล้วสั่งอาหารก่อนจะโทรหาโซว์ หลังจากที่สายติดเพียงไม่กี่ครั้งความเงียบก็ได้ถูกทำลายลง

” ฮัลโหล ? “

” เฮ้ โซว์ ยังนอนอยู่รึเปล่า ? “

” ใช่ นี่กี่โมงแล้ว ? ” – เธอถาม

” 10 โมงเช้าแล้ว เราต้องไปทำเควสของเธอต่อ ! “

” ให้ฉันนอนต่ออีกหน่อย…”

” ฉันมีเรื่องอื่นต้องไปทำแต่ฉันยังติดอยู่ในนรกน้ำแข็งในเควสของเธอ “

เงียบบบบบ

” ได้ ขอเวลาสักครึ่งชั่วโมงไปอาบน้ำแล้วก็กินข้าว จากนั้นฉันจะล็อคอินกลับเข้าไป “

” ฉันจะรอละกัน ” – เดฟวางสายก่อนจะล็อคอินกลับเข้าไปในเกม

ลมได้พัดผ่านร่างกายเขา ถ้าเขาไม่ใช่อันเดตเขาคงต้องขนลุกเพราะความหนาวเย็นนี้แน่ เดฟลูบหนวดของตัวเองอยู่สักพักแล้วมองไปรอบๆเพื่อตรวจสอบพื้นที่ กระท่อมของชายแก่นี้อยู่ใจกลางหุบเขา

เดฟได้เดินไปยังอุโมงค์ที่ถล่มที่พวกเขาเข้ามา เมื่อพบว่าไม่มีอะไรน่าสนใจเขาก็เดินไปรอบๆจนพบกับทางที่เต็มไปด้วยน้ำแข็งและหิมะ ทางนี้ห่างจากอุโมงค์ไปแค่ไม่กี่เมตร เขาไม่พบกับทางอื่นที่นำออกจากที่นี่ เขาสรุปได้ว่านี่เป็นทางนำไปสู่ดันเจี้ยนตามที่ชายแก่บอกมา

ดาร์กลูบหนวดตัวเองแล้วตัดสินใจ เขาเดินตามทางนั้นลงไปอย่างระวัง เขาตรวจสอบทุกก้าวที่เดินเพื่อหากับดักและศัตรู หลังจากผ่านไปไม่กี่นาทีเดฟก็พบกับมอนสเตอร์ตัวแรก

หมาป่าเทาเหลืองที่มีชื่อเสียงกำลังหลับอยู่บนก้อนหิน มันมีขนาดใหญ่กว่าหมาป่าทั่วไปถึง 10 เท่า

ตอนที่เดฟเข้าไปในระยะความโกรธของมัน หมาป่าก็ได้ตื่นขึ้นและมองมาที่เขาด้วยท่าทีแตกต่างจากเดิมอย่างสิ้นเชิง หลังจากที่มองเขาได้ไม่นานหมาป่าก็วางหัวของมันไว้ที่ขาตามเดิมแล้วทำการหลับต่อ

เดฟจึงได้ทำการตรวจสอบหมาป่า

[Amarok]

เลเวล : 450

ระดับความอันตราย : ปกติ

HP : ???

ดาเมจ : ???

ลดดาเมจ : ???

ดูดซับเวทย์ : ???

สกิล : ???

คำอธิบาย :

Amarok เป็นคู่หูของผู้นำที่แข็งแกร่งแต่โชคชะตาทำให้ทั้งสองต้องแยกจากกันและหมาป่านี้ก็ยังรอคอยวันที่จะได้พบกับเพื่อนของตนเองอีกครั้ง

” น่าเศร้าแหะ…”

เสียงหนึ่งดังขึ้นจากข้างหลัง

” ก็จริง “

เดฟหันกลับไปและพบว่ามันเป็นชายแก่คนเดิม

” Amarok เป็นเพื่อนของราชินี เขาเฝ้าทางเข้าดันเจี้ยนเอาไว้ตั้งแต่ที่เธอถูกเอาตัวไป ฉันเคยลองช่วยเธอมาแล้วแต่ฉันผ่านชั้นแรกของดันเจี้ยนไม่ได้ Black Skulll Order ได้จับตัวเธอไว้แล้วดึงพลังของเธอ มันมีสิ่งมีชีวิตมากมายที่ถูกขังไว้ด้านใน พวกนั้นอันตราย “

ตอนนั้นเดฟก็ได้รับโทรศัพท์

” เฮ้ เดฟ ! นายอยู่ไหน ? ” – เธอถามขึ้นมา

” เฮ้ โซว์ มันมีทางอยู่ข้างบนบ้าน เดินลงมาแล้วเธอจะเจอกับเรา “

” เรา ? “

” ใช่ มีชายแก่อยู่ที่นี่กับฉันด้วย “

” ได้ กำลังไป ! ” – โซว์ วางสายทันที

” ดาร์ก…ฉันไม่เชื่อใจนาย ” – ชายแก่พูดขึ้น – ” แต่ถ้านายอยากจะช่วยราชินีของฉันจริงๆ ฉันจะถือว่าติดหนี้นาย “

” ไม่ต้องคิดมากหรอก “

เดฟเห็นโซว์แล้วโบกมือให้กับเธอ โซว์เห็นหมาป่าก่อนที่จะหยุดนอกระยะความโกรธของมัน

” ทำไมมันถึงไม่โจมตี ? ” – โซว์ถาม

” มันเป็นมิตร เธอพร้อมรึยัง ? “

” อื้อ “

” เอาล่ะ ผู้เฒ่า ไปกันเถอะ “

พวกเขาเดินตามทางเดินไปพร้อมกับหมาป่าที่ตื่นขึ้นมาอีกครั้งแล้วมองไปที่ทั้งสาม มันนั่งลงก่อนที่จะหอนออกมา

” มันบอกให้เราโชคดี ” – ชายแก่พูดขึ้น

หลังจากนั้นสักพักชายแก่ก็ได้พูดขึ้น – ” รอที่นี่ หินน้ำแข้งนี่คือโกเล็มน้ำแข็ง เราต้องทำลายมัน “

ชายแก่ดึงเอาหอกออกมาจากหลังก่อนจะดึงที่ด้ามจับของมัน

หัวหอกสามง่ามโผล่ออกมาจากตัวหอกและด้ามที่ยืดออกมา

หัวหอกนั้นติดไฟด้วย

” โอ้ ไอเท็มชิ้นนี้เปลี่ยนร่างได้เหมือนกับ [Sword of Mercy] เลย…”

” [Sword of Mercy] ? นายรู้จักอาวุธของโรงงานได้ยังไง ? “

” เอ่อ…ฉันเจอมันที่ศพของคนๆหนึ่งในวังน้ำแข็ง…” – เดฟตอบกลับ

” งั้นเขาก็ตายแล้ว…ปกป้องอาวุธพวกนั้นไว้ดีๆ มันเป็นของเพื่อนรักฉัน “

” ได้ ” – เดฟกระแอมออกมาด้วยความอาย ผู้พิทักษ์ดันเจี้ยนวังน้ำแข็งตายเพราะเขาช่วย Du’Rhaza ฆ่าผู้พิทักษ์

” เอาล่ะ ใช้ไฟทำลายโกเล็ม เล็งไปที่แก่นของมัน เพราะไม่ว่ามันจะได้รับดาเมจแค่ไหนก็ตามหากแก่นไม่โดนทำลายมันก็ฟื้นตัวขึ้นได้ “

ชายแก่เดินเข้าไปใกล้ๆกินแล้วก้าวเข้าไปในระยะความโกรธก่อนที่หินจะสั่นแล้วเปลี่ยนเป็นหินรูปร่างมนุษย์กำยำสูงกว่าคนปกติสองเท่า

เดฟได้ทำการตรวจสอบโกเล็มทันที

[Ice Golem]

เลเวล : 250

HP : 250,000

ดาเมจ : 25,000-35,000

ลดดาเมจ : 1,000

ดูดซับเวทย์ : 15,000

สกิล :

{Ice Storm : โกเล็มน้ำแข็งปล่อยออร่าความเย็นออกมาลดการฟื้นฟูค่าแรงของศัตรูลง 1% ในทุกๆ 10 วินาที }

{Ice Spikes : โกเล็มฟาดมือขวาลงที่พื้นปล่อยน้ำแข็งออกมาในพื้นที่รูปกรวยทำดาเมจ 50%}

คำอธิบาย :

โกเล็มน้ำแข็งเป็นสิ่งมีชีวิตเวทย์มนต์ที่แข็งแกร่งในพื้นที่หนาวเย็น พวกมันต้านทานน้ำและเวทย์น้ำแข็งได้ทุกแบบแต่พวกมันอ่อนแอต่อไฟและการโจมตีโดยตรง

ถ้าพวกมันถูกทำลาย พวกมันสามารถฟื้นฟูตัวเองขึ้นมาใหม่ได้หากมีเวลามากพอนอกซะจากว่าแก่นของมันถูกทำลาย

เดฟได้ใช้ {Stampede}

โกเล็มเห็นเดฟแล้วยกมือขนาดเท่ากับท่อนซุงขึ้นฟาดเข้าใส่เดฟ แต่ {Stampede} นั้นไม่ได้สนใจการสตันท์รึเกราะของอีกฝ่าย

ตอนที่ดาร์กได้ชนเข้ากับโกเล็ม ดาเมจสองอันก็โผล่ขึ้นมาบนหัวของทั้งคู่

[-36,888] นั้นโผล่มาบนหัวของโกเล็ม

ส่วนเดฟได้รับแจ้งเตือนว่าได้รับดาเมจ [-11,500]

โกเล็มมีรอยแตกไปทั่วทั้งตัวและเดฟก็พบกับแก่นสีดำขนาดเท่ากับหมดที่ใจกลางอกของโกเล็ม

มอนสเตอร์ตัวนี้ตกอยู่ภายใต้การสตันท์ 2 วินาทีและเดฟก็ได้ใช้โอกาสนั้น อย่างแรกเขาได้เหวี่ยงมือเรียกหัวกะโหลก 4 อันออกมาแล้วดีดนิ้วระเบิดมันเข้าที่อกของโกเล็มจนทำให้มันเซ จากนั้นเขาก็ได้ใช้ {Sword Lunge} สร้างดาบแสงขนาดใหญ่ฟันไปที่อกกับแก่นของโกเล็มแล้วถอยกลับมา

โกเล็มนั้นเซไปเพราะการโจมตีจากดาบ มันพยายามลึกขึ้นยืนก่อนที่ร่างน้ำแข็งของมันจะแตกออกจากกันพร้อมกับเศษแก่นที่แตกออกไปด้วย

เดฟเลเวลเพิ่มขึ้นตอนที่โกเล็มนั้นตาย

” ง่ายแหะ ” – เดฟพูดขึ้น

” นายโชคดี แก่นตัวนี้อยู่ที่อกของมัน บางครั้งก็ไม่ได้อยู่ตรงนั้น เอาล่ะ ไปกันต่อ ” -ชายแก่พูดขึ้น

เดฟเก็บของที่โกเล็มดรอปมาแล้วรีบเดินตามเอลฟ์กับชายแก่ไป

Chapter 177 : เดาสิว่าใครกลับมา

พวกเขาเดินตามทางไปรอบๆและสู้กับโกเล็มน้ำแข็งที่เจอ

หลังจากที่สู้กับโกเล็มตัวแรกมา เดฟก็คิดว่าโกเล็มนั้นฆ่าได้ง่ายและให้ xp เยอะ แต่เมื่อเขาสู้กับโกเล็มอีกตัวเพียงลำพัง มันก็ยากจนเหลือเชื่อที่จะหาแก่นของมัน ตอนนั้นเดฟก็โชคดีทำแขนมันแตกออกเผยให้เห็นแก่นที่ฝังไว้ด้านในได้แต่ก่อนที่เขาจะได้ทำลายมันนั้นโกเล็มก็เปลี่ยนแก่นไปไว้ที่อื่นแล้วซ่อนมันไว้อีกครั้งซึ่งยื้อการต่อสู้นี้ให้นานออกไปอีก

สิ่งที่ทำให้เดฟหงุดหงิดมากที่สุดคือคำพูดของชายแก่ ทุกครั้งที่เดฟไม่อาจจะทำลายแก่นของเกเล็มได้ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว ชายแก่ก็จะเริ่มเยาะเย้ยเขา เดฟเถียงไม่ได้เพราะชายแก่เพียงโจมตีครั้งรึสองครั้งก็ฆ่าโกเล็มได้แล้ว ตอนที่ชายแก่สู้นั้นเขาจะโดดขึ้นแล้วแทงหอกออกไปสองครั้ง การโจมตีครั้งแรกเพื่อทำลายน้ำแข็งที่ปกคลุมแก่นเอาไวและการโจมตีครั้งที่สองก็เพื่อทำลายมัน มันเหมือนกับชายแก่รู้ว่าแก่นนั้นอยู่ที่ไหน

ใช้เวลาสองชั่วโมงกว่าพวกเขาจะไปสุดทางเดินที่ซึ่งพวกเขาได้เห็นประตูเหล็กกันทางเอาไว้อยู่

” นี่คือทางเข้าดันเจี้ยน ” – ชายแก่พูดขึ้นมาเบาๆ

” แล้วยังไงต่อ ? เราจะเข้าไปยังไง ?” – เดฟถาม

ชายแก่ไม่ได้ตอบและค่อยๆเดินไปที่ประตู เขาก้มตัวลงแล้วใช้หอกแตะไปที่แท่งเหล็กอันหนึ่งที่ประตู ประตูนี้ได้ส่งเสียงเสียดสีกันแล้วดีดตัวขึ้น ชายแก่เดินเข้าไปพร้อมกับบอกพวกเขาให้เดินตามเข้าไปด้วย

[คุณได้พบดันเจี้ยนใหม่ : Frozen Abyssal

มอนสเตอร์ตัวแรกที่ถูกฆ่าในดันเจี้ยนจะดรอปของที่ดีที่สุด

xp ทั้งหมดเป็นสองเท่า 7 วันในดันเจี้ยน (เวลาในเกม) ]

” ของที่ยังไม่ได้ถูกแย่งไปกับดันเจี้ยนที่ยังไม่รู้จัก หายากแหะ ดันเจี้ยนส่วนมากอยู่ในพื้นที่เปิดซึ่งพวกกิลด์ใหญ่ยึดไปแล้ว ” – เดฟแปลกใจ

” นี่เป็นดันเจี้ยนแห่งความตาย เควสสืบทอดน่ะยังไงก็อันตราย เมื่อผู้ถือเควสทำเควสเสร็จแล้วบอสมันก็จะไม่เกิดอีก ” – โซว์พูดขึ้นแล้วเดินตามชายแก่ไป

ถัดจากประตูนั้นเป็นทางเดินหินยาว ในตอนที่พวกเขาเดินไปตามทางเดินนั้นแสงมันจะสลัวลงในทุกๆก้าว ทางเดินนี้มีทางแยกที่เหมือนกับเขาวงกต ชายแก่ไม่ได้คิดอะไรมากและเดินนำพวกเขาไปด้านหน้าเรื่อยๆ

ทางเดินนี้มีห้องขังอยู่ข้างๆ กรงห้องขังนั้นเป็นสนิมและพังไป พวกที่อยู่ด้านในคือศพของทั้งมนุษย์และมอนสเตอร์ที่ถูกแช่แข็ง

สายตาอันเดตทำให้เขามองเห็นที่มืดได้ราวกับมันเป็นตอนกลางวันแต่กับชายแก่นั้นไม่ได้เหมือนกัน เขาได้จุดตะเกียงที่ห้อยไว้ตรงเอวขึ้นมาก่อนที่แสงสีฟ้าจะส่องสว่างพื้นที่รอบตัวเขา

” มันไม่เสี่ยงรึไงที่ใช้ไฟ ?” – เดฟถามด้วยท่าทีระวัง

” นายไม่รู้อะไรเลย ! นี่คือไฟน้ำแข็ง มอนสเตอร์จะไม่เห็นแสงจากมัน เราปลอดภัยตรานบใดที่ไม่ส่งเสียงดังมากเกินไป ตามฉันมา ฉันรู้เส้นทางที่ปลอดภัยที่สุดไปหาชั้นผู้พิทักษ์ “

” ได้….ผู้เฒ่าโง่ ” – เดฟพูดส่วนสุดท้ายเบาๆ

” ทำไมนายต้องทำแบบนั้นล่ะ เดฟ ? ” – โซว์ ถาม – ” พูดเรื่องแย่ๆกับ NPC และผู้เฒ่านี่น่ะไม่ใช่แบบนายเลยนะ “

” เธอไม่เห็นที่เขาคุยกับฉันรึไง ? ฉันรู้ว่าเขาไม่ชอบอันเดตแต่เขาทำตัวดีกว่านี้ก็ได้แล้วท่าทีนี่มันอะไรกัน ? อย่างกับเขารู้ทุกอย่าง เขาบอกว่าเขาไม่เคยผ่านชั้นแรกไปเลยแล้วดูเขาสิ ทำตัวอย่างกับหัวหน้า ” – เดฟบ่นแล้วมองไปที่แผ่นหลังของชายแก่

” ว๊าว NPC นี่ทำให้นายดูแย่สินะ ” – โซว์ยิ้ม

” ไม่….ใช่ คนออกแบบเกมนี่ทำให้พวกนั้นเป็นเหมือนคนเกินไป ” – เดฟอดไม่ได้ที่จะยอมรับ

ทั้งสองยังคงคุยกันต่อเรื่องโครงสร้างของดันเจี้ยนและกลไกลต่างๆด้วยเสียงเบาๆพร้อมกับเดินตามชายแก่ไป

” เฮ้ ! ผู้เฒ่า ! มันมีมอนสเตอร์กำลังมาทางเรา หมาน้ำแข็งสามหัว ” – เดฟพูดขึ้นมาเบาๆเพราะชายแก่เหมือนจะไม่เห็นมัน

” เซอร์เบอรัสน้ำแข็ง ! ถ้ามันเห็นเราเข้ามันจะเรียกพวกมา ตามฉันมา ฉันรู้จักทางอ้อม “

ชายแก่เข้าไปในห้องขังห้องหนึ่งและรอให้ดาร์กกับเอลฟ์เดินตามมา

ตอนที่พวกเขาอยู่ด้านในนั้นเขาก็ได้กดอิฐบนกำแพงก่อนที่กำแพงจะเริ่มเปิดทางออก

เดฟได้ยินเสียงเท้าที่กระทบกับพื้น มอนสเตอร์นั้นคงได้ยินเสียงกำแพงและกำลังมาตรวจสอบที่นี่

” เร็วเข้า ” – ชายแก่พูดขึ้น

ตอนที่เดฟเข้าไปนั้นชายแก่ก็ได้กดไปที่กำแพงและมันก็ปิดตัวลง เขาได้ยินเสียงของมอนเตอร์ผ่านทางกำแพงและไม่นานพวกเขาก็ได้ยินเสียงอุ้งเท้าของมันเดินจากไป

” ทางนี้ไกลกว่าทางที่ฉันคิดจะไปแต่มันก็ปลอดภัย “

ชายแก่แตะไปที่ตะเกียงทำให้มันสว่างมากกว่าเดิม

ทางที่พวกเขาอยู่ตอนนี้กว้างและสูงกว่าเดิม ห้องขังเองก็ใหญ่กว่าทางเดินตะกี้ เดฟค่อยๆเดินเข้าไนห้องขังห้องหนึ่ง เขาได้พบกับศพขนาดใหญ่ที่นอนอยู่ที่พื้น มันคือเผ่าเดียวกับ Drahma พวกยักษ์

แต่นี่เป็นศพของพวกที่ยังไม่โตเต็มวัยไม่ได้ใหญ่เท่ากับ Drahma ผิวของยักษ์นี้แห้งผากหากมองผ่านชุดหนังเก่าๆ ตาของมันเบิกกว้าง สีหน้าน่ากลัวโดยมีสีระบายไว้ที่หน้า ข้อมือและข้อเท้ามีโซ่ล่ามเอาไว้และที่อกก็ถูกฉีกจนเห็นซี่โครง

” นายทำอะไรน่ะ เดฟ ? ” – โซว์ถามแล้วเดินเข้ามาหาเพื่อดูว่าเขาสนใจอะไรและในตอนที่เธอเห็นฉากที่น่ากลัวนี้เธอก็ได้เอามือทั้งสองข้างปิดปากเอาไว้

[เควสอัพเดต A Call for Help

คุณได้ค้นพบศพของยักษ์

Drahma รู้สึกได้ถึงเผ่าของเขาผ่านการเชื่อมต่อของเพชร

Drahma จะถูกเรียกมายังตำแหน่งของคุณในอีก 10 วินาที ]

มีแสงส่องประกายขึ้นมาสาดไปทั่วทางเดินดึงความสนใจจากมอนสเตอร์น้ำแข็งในระยะ อันที่จริงพวกมันหอนออกมาด้วยความโกรธมากกว่า มอนสเตอร์ทุกตัวในชั้นนั้นได้มารวมตัวกันเพราะแสง เสียงหอนของหมาป่าและเสียงเท้าของมอนสเตอร์เริ่มดังก้องไปทั่วดันเจี้ยน

” โอ้ซวยละ ! ” – เดฟสบถอออกมาแล้วจับเอาเพชรที่ลอยอยู่นั้นเพื่อจะปิดแสงเอาไว้แต่ก็ไม่สำเร็จ

” เกิดอะไรขึ้น ! ” – ชายแก่มองไปรอบๆด้วยท่าทีกลัว – ” ปิดมัน ! เราจะโดนล้อม ! “

เดฟเงยหน้าขึ้นมองเพดานและหน้าซีดลงไปเมื่อตระหนักได้ว่า Drahma จะถูกเรียกเข้ามาในคุกแห่งนี้ เขาวิ่งออกจากห้องขังนั้นแล้วโยนเพชรไปที่ทางเดินที่ใหญ่กว่า

” เกิดอะไรขึ้นน่ะ เดฟ ? ” – โซว์ถามด้วยความกลัว

” Drahma ! เขากำลังมา ! ” – เดฟพูดขึ้น – ” และเขาก็โกรธมากๆด้วย ! “

แสงของเพชรส่องประกายมากกว่าเดิมและเริ่มสั่นและแตกออก

มือขนาดใหญ่สองอันได้โผล่มาจากมิติก่อนที่จะเริ่มฉีกมิติออก เสียงคำรามอันดังสั่นซึ่งเพียงพอจะปลุกคนตายได้ดังขึ้นมาจากมิติที่กำลังฉีกขาดและ Drahma ก็ได้โผล่มา สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเศร้าและผิวของเขาก็แดงกล่ำ

อุณหภูมิในห้องนั้นเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วจากความร้อนของตัวยักษ์ มันราวกับเตาหลอม น้ำแข็งเริ่มระเหยเมื่อสัมผัสกับผิวของ Drahma เขาตัวใหญ่กว่าห้องนี้มากแต่เขาลดขนาดตัวลง

” เกิดอะไรขึ้น ? ! ” – ชายแก่ถามขึ้นมาตอนที่วิ่งหนีจากยักษ์

หลังจากที่ Drahma ลดขนาดตัวแล้วเขาก็ยังตัวใหญ่อยู่ดี ทุกก้าวที่เขาเดินจะทำให้ห้องนั้นสั่นไหว

Drahma ไม่แม้แต่จะทักทายเดฟ เขาเดินไปที่ห้องขังทีมีศพของยักษ์นอนอยู่

ตอนที่เขาเห็นร่างนั้นเขาก็โหยหวนออกมาแล้วฟาดไปที่กรงขังด้วยหลังมือ เขากอดร่างนั้นเอาไว้ที่อกแล้วร้องไห้ออกมา เสียงร้องของเขาทำให้ทั้งห้องสั่นสะเทือน

เดฟแค่มองดูฉากนี้ เขาพูดอะไรที่ช่วยอีกฝ่ายไม่ได้

” เกิดอะไรขึ้น เดฟ ? ” – โซว์ถาม

” Drahma เป็นคนสุดท้ายของเผ่า Black Skull Order ได้ทดลองกับเขาตอนที่เขาเป็นทาส ยักษ์นั่นก็โดนแบบเดียวกันและนั่นทำให้ Drahma เศร้า “

” มันต้องเป็นเรื่องที่ยากสำหรับเขาแน่ ” – โซว์พูดด้วยความสงสาร

” ใช่ ความคลั่งของ Drahma ได้ปลุกเขาและช่วยให้เขารอดจากการทรมานมาได้แต่พวกที่เหลือในเผ่านั้น…พวกนั้นไม่ได้แข็งแกร่งแบบเขา ยักษ์ตัวอื่นน่ะยังเด็กอยู่ “

ตาของโซว์เริ่มมีน้ำตาขึ้นมาแล้วรีบละสายตาหนีจากฉากนั้น

” พวกมันกำลังมา ” – โซว์พูดขึ้น

เดฟหันกลับไปแล้วพบกว่ามีหมาน้ำแข็งสามตัวกำลังวิ่งมาหาพวกเขาแต่คงต้องใช้เวลาอีกหลายวินาทีก่อนที่จะมาถึง เขาได้ใส่ถุงมือและเตรียมรับการต่อสู้ที่กำลังจะเกิดขึ้น

” Kis’Shtiengbrah ฉันขอบคุณสำหรับการหาเผ่าของฉัน “

เดฟหันกลับไปและพบว่า Drahma นั้นลุกขึ้นยืน เขาได้วางศพลงกับพื้นแล้ววางมือไว้ที่ศพ โซ่ไฟได้โผล่มาจากใต้ดินห่อร่างนั้นเอาไว้ก่อนที่ร่างนั้นจะโดนเผาเป็นเถ้า

” ทำไมนายถึงได้ทำแบบนั้น ?” – เดฟสับสน – ” นายขอให้ราชาชุบชีวิตเขากลับมาเป็นอันเดตก็ได้ “

” ฉันไม่อยากให้เขาทรมานในฐานะอันเดต… Kis’Shtiengbrah ฉันยอมรับในตัวตนอันเดตแต่ฉันไม่อยากให้มันต้องเกิดขึ้นกับใครอื่น “

Drahma เหวี่ยงอาวุธของตัวเองแล้วพูดขึ้น – ” ฉันรู้สึกโกรธ อันเดตน้อย และฉันไม่คิดว่าฉันจะยับยั้งตัวเองได้อีก ถอยออกไป ฉันไม่อยากทำร้ายนาย “

เส้นเลือดที่แขนของ Drahma นั้นเต้นไปมา ชัดแล้วว่าเขาพยายามควบคุมตัวเอง อุณหภูมิของตัวเขาเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิมจนมีไอน้ำลอยออกมาจากตัว

Drahma กระทืบพื้นแล้ววิ่งออกไป

” เขยิบหนี ! ” – เดฟตะโกนขึ้นมา

โซว์ รีบวิ่งออกจากทางแต่เดฟต้องดึงแขนชายแก่ที่กำลังอึ้งอยู่ออกมาเพื่อให้หลีกทางจากทางวิ่งของยักษ์

Drahma พุ่งออกไปด้วยความแค้น กระบองเขาหมุนไปมาพร้อมกับสีหน้าที่จะต้องฆ่าทุกอย่างที่ขวางหน้า

เดฟได้ยินเสียงกระทืบเท้าของยักษ์ที่ไกลออกไปเรื่อยๆพร้อมกับเสียงโอดครวญของมอนสเตอร์และเสียงหักของกระดูก…..

Chapter 178 : คุกน้ำแข็ง

ทั้งดันเจี้ยนนั้นสั่นไหวในทุกก้าวสและทุกการโจมตีจาก Drahma เดฟ ได้ยินเสียงร้องของความเจ็บปวดและการทำลายไกลขึ้นไปเรื่อยๆ

” เราควรตามเขาไป ” – เดฟพูดขึ้น

โซว์พยักหน้าแล้วเดินตามเขาไป

” ไอ้นั่นมันอะไรกัน ?” – ชายแก่ถามขึ้นมา

” เขาเป็นเพื่อนฉันและเขาคือเหตุผลที่ฉันมาช่วยนายในการช่วยราชินี นานมาแล้ว Black Skull Order ได้จับตัวเขาแล้วทรมานเขามาหลายสิบปี ตอนนี้ได้เวลาที่จะชดใช้แล้ว “

พวกเขาเดินตามไปและต้องตะลึงกับภัยที่ Drahma ได้สร้างขึ้นมา ศพของหมาและโกเล็มน้ำแข็งกระจายเต็มไปทั่วพื้น น้ำแข็งและเลือดนั้นระเบิดไปทั่วทางเดินราวกับที่นั่นปูด้วยพรมแดง

หมาน้ำแข็งตัวหนึ่งหนีจากการโจมตีของ Drahma ได้นั้นได้เข้ามาโจมตีพวกเขา

[Ice Cerberus]

ระดับ : Savage

เลเวล : 200

HP : 50,000

ดาเมจ : 5,000-6,000

ลดดาเมจ : 10,000

ดูดซับเวทย์ : 15,000

คำอธิบาย : เซอร์เบอรัสน้ำแข็งคือหมาล่าเนื้อที่โหดร้ายและอันตราย พวกมันยากที่จะเชื่องได้เพราะนิสัยตามธรรมชาติของมันแต่เมื่อถูกควบคุมไว้พวกมันสามารถเป็นยามชั้นดีได้

หมาล่าเนื้อสามหัวนี้มีปลอกคอที่มีเพชรสีดำคล้องไว้รอบคอในแต่ละหัว

หมาได้โดดเข้าใส่ เดฟ และพยายามลิ้มรสอันเดต เดฟใช้หลังมือฟาดมันกลับและทำให้มันกระเด็นตกลงไปที่พื้น

[-16,158]

มันร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนที่จะลุกขึ้นยืนแล้วเข้าโจมตีอีกครั้ง

” รอเดี๋ยว ! กดมันลง ! ” – ชายแก่ตะโกนขึ้นมา

” อะไรนะ ? “

” จับมันไว้ ! “

เดฟ หลบการพุ่งเข้ามาของหมาแล้วพุ่งเข้าใส่พร้อมกับกางแขนออกรัดท้องของมันไว้

หมาร้องออกมาและกัดเข้าที่เดฟด้วยหัวทั้งสามของมัน

[-0]

[-0]

[-0]

” ยังไงต่อ ? ” – เดฟถาม เขารู้สึกว่ามันตลกกับการปล่อยให้หมาทั้งสามหัวกัดเข้าซ้ำๆแบบนี้

โซว์หัวเราะเมื่อเห็นฉากนี้ ส่วนชายแก่นั้นค่อยๆเดินเข้ามาใกล้หมาสามหัวพร้อมกับหอกที่เตรียมพร้อมโจมตี

” รัดมันไว้ “

ชายแก่แทงเข้าที่ตัวหมาซึ่งทำให้เดฟตกใจ ถ้าชายแก่ต้องการที่จะฆ่ามันทำไมถึงให้ เดฟ รัดมันไว้ด้วยแต่แทนที่จะโจมตีหอกของชายแก่กลับชี้ไปที่เพชรสีดำที่คอของหมาตัวหนึ่งและทำลายเพชรนั่นราวกับเศษแก้ว ชายแก่ได้แทงเข้าไปอีกสองครั้งซึ่งได้ทำลายเพชรส่วนที่เหลือไป

” นายปล่อยมันได้แล้ว อันเดต “

เดฟได้ทำการปล่อยหมา หมานั้นลุกขึ้นยืนอย่างรวดเร็วก่อนจะแสดงสีหน้าสับสนออกมาแล้ววิ่งหนีไป

” เกิดอะไรขึ้น ? ” – โซว์ถามขึ้นมา

” พวกสิ่งมีชีวิตจากน้ำแข็งนั้นไม่ได้โหดร้ายแต่กำเนิด ส่วนมากแล้วพวกมันจะเป็นมิตร “

” สิ่งมีชีวิตน้ำแข็งเป็นมิตร ? เยติน่ะเกือบฆ่าเรา ! ” – โซว์ขัดขึ้นมา

” พวกเธอบุกรุกอาณาเขตของมันแล้วจะไปอยากได้อะไรตอบแทน ? แต่ฉันพูดถึงหมาน้ำแข็งกับโกเล็มน้ำแข็ง พวกมันถูกบังคับให้ทำแบบนี้ ” – ชายแก่หยิบเอาเศษเพชรขึ้นมาจากพื้น

” Black Skull Order ใช้เวทย์มนต์ปิศาจเพื่อควบคุมสัตว์อสูรที่น่าสงสารพวกนี้ แม้แต่แก่นโกเล็มก็ยังปนเปื้อน ตอนนี้พวกมันก็เป็นแค่สัตว์อสูรที่ไร้ความคิด ถ้าฉันทำได้ฉันจะลองพยายามปลดปล่อยมันแทนที่จะฆ่ามัน ” – ชายแก่พูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเศร้าๆ

” ไปกันต่อเถอะ เราไม่ต้องการให้ Drahma นำเราไปไกล ถ้ามันมีมอนสเตอร์ที่เขาไม่ได้ฆ่ามาอีก เราจะได้สู้กับพวกมันด้วยตัวเอง “

ในตอนที่พวกเขาเดินทางกันต่อไปตามทางเดินนั้นพวกเขาก็พบกับโกเล็มน้ำแข็งอีกครั้ง

” อย่างบอกนะว่านายอยากให้ฉันจับมันไว้ด้วย ?” – เดฟพูดด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย

” ไม่ เราต้องฆ่ามัน แก่นที่ปนเปื้อนน่ะระดับสูงเกินไป “

ชายแก่เดินหน้าไปหาโกเล็มและหลบแขนที่ฟาดเข้ามา เขาวิ่งขึ้นไปตามแขนของโกเล็มแล้วแทงเข้าที่คอของมันสองรอบ

ชายแก่ดีดตัวออกมาจากโกเล็มด้วยการตีลังกาก่อนจะลงมายืนที่พื้นได้ในตอนที่โกเล็มนั้นล้มลงไป

” เต็มสิบ ! “- โซว์ ปรบมือให้กับท่าของชายแก่ เดฟถึงกับต้องส่ายหน้า

พวกเขาเดินไปอีกกว่าครึ่งชั่วโมงและอารมณ์ของเดฟ ก็ต้องสลดลงเรื่อยๆ มอนสเตอร์ตามทางเดินนั้นมีหลายชนิดทั้งแมมมอธ โกเล็มและสิ่งมีชีวิตอื่นๆ

” นายบอกว่าที่นี่มี 6 ชั้นงั้นเหรอ ?” – เดฟถาม

” ฉันเชื่อว่าเป็นแบบนั้นแต่นี่ก็แค่พื้นที่คุก ฉันอ่านจากบันทึกมาว่าชั้นร่างน่ะเป็นห้องสมุด เราคงจะใกล้ไปถึงตัวผู้พิทักษ์ของชั้นนี้แล้ว มันเป็นสิ่งมีชีวิตที่แข็งแกร่ง มันเกือบฆ่าฉันได้ในครั้งที่แล้วที่ฉันมาถึงที่นี่ “

ในอีกฝั่งของทางเดินนั้นประตูบานใหญ่ได้ถูกพังออกไป ด้านหน้าประตูไปนั้นเป็นถ้ำน้ำแข็ง

ส่วนที่เหลืออยู่ของประตูนั้นห้อยเศษไม้กระจายอยู่หน้าทางเข้า ตอนที่พวกเขาเดินผ่านเข้าไปในถ้ำพวกเขาก็พบกับศพของมอนสเตอร์ขนาดใหญ่ มันดูคล้ายกับเสือเขี้ยวดาบแต่มันใส่เกราะเหล็กแทนที่จะเป็นขน มีเศษเกราะมากมายที่งอและหลุดออกมาพร้อมมับเลือดที่ไหลออกมาจากบาดแผลของมัน

” สัตว์ประหลาด…” – ชายแก่พูดขึ้น

เดฟไม่รู้ว่าชายแก่พูดถึงเสือนี่รึ Drahma กันแน่

ในอีกฝั่งของห้องนั้นมีประตูอยู่อีกบานที่ซึ่งก็พังไปแล้วเช่นกัน

” เฮ้อ ไม่มีของเลย เดฟ “

” เราไม่ได้ฆ่ามัน มีแต่ Drahma ที่เก็บของได้ นอกซะจากว่ามันเกี่ยวข้องกับเควสของเธอ…? ” “ไม่ ไม่เกี่ยว รีบตาม Drahma ไปกันเถอะ เราจะได้ช่วยเขาแล้วก็ได้ของด้วย “

ชายแก่เข้าไปใกล้ๆศพของเสือเขี้ยวดาบแล้วถอนหายใสจออกมา เขานั่งยองๆลงไปพร้อมกับใช้ตะเกียงไล่ตรวจตามตัวของมัน เขาได้เปิดตะเกียงออกแล้วเทไฟน้ำแข็งลงบนตัวเสือ ไฟสีฟ้าแผ่ไปทั่วตัวของเสือราวกับไฟที่หิวโหยแล้วลามไปอย่างรวดเร็ว ไม่กี่วินาทีสิ่งที่เหลืออยู่ก็มีแค่เปลวไฟสีฟ้าที่ส่องแสงเท่านั้น

ชายแก่เอาตะเกียงเข้าไปใกล้ๆกับไฟก่อนที่ไฟนั้นจะโดดเข้ามาในตะเกียง เขาลุกขึ้นยืนแล้วนำทางต่อไปยังพื้นที่ต่อไป

ด้านหลังประตูที่พังนั้นเป็นบันได มันมีหินส่องแสงที่ถูกฝังไว้ตามกำแพงคอยให้แสงสว่างกับบันได บันไดบางขั้นนั้นพังไปแล้วซึ่งมีรอยเท้าขนาดเท่าของ Drahma ฝังเอาไว้ด้วย

บันไดนั้นนำไปสู่ทางเข้าถ้ำขนาดใหญ่ขนาดเท่ากับตู้คอนเทนเนอร์ น้ำแข็งในถ้ำแห่งนี้แต่ละก้อนนั้นเป็นมอนสเตอร์รูปร่างมนุษย์

” คุกอีกที่…” – เดฟพึมพำออกมา

” ใช่…แต่มอนสเตอร์พวกนี้ยังมีชีวิตอยู่ “

เดฟเข้าไปใกล้กับนักโทษตัวหนึ่ง มันเป็นโทรลที่มีขนของสีแดงและจมูกสีแดงที่ใหญ่โต กล้ามเนื้อของโทรลนี้บวมเปล่งแสดงถึงพลังของมัน

แต่สิ่งที่ทำให้เดฟต้องกลัวก็คือตอนที่ตาของโทรลนั้นขยับ

Chapter 179 : นี่คือเมืองของโทรล !!!

เดฟ ได้ทำการตรวจสอบมอนเตอร์

[Ice Troll]

ระดับ : Epic

เลเวล : 250

HP : 300,000

ดาเมจ : 15,000-30,000

ลดดาเมจ : 5,000

ดูดซับเวทย์ : 2,000

สกิล :

{Ice Domain : เปลี่ยนพื้นที่รอบตัวให้กลายเป็นน้ำแข็ง ผลดีจากสกิลนี้คือเพิ่มความเร็วในการโจมตี, การฟื้นฟูและเพิ่มค่าการป้องกัน 50% เป็นเวลา 30 วินาที ขอบเขตน้ำแข็งนี้เป็นสกิลติดตัวตอนที่โทรลอยู่ในสภาพแวดล้อมที่เป็นน้ำแข็ง }

{Ice Pillars : เรียกเสาน้ำแข็งขึ้นมาจากพื้นดินทำดาเมจ 20,000 เสาน้ำแข็งนี้ยากที่จะทำลายได้ }

{Subjugate : ขโมยเลือด, การลดดาเมจ, ดูดซับเวทย์ของเป้าหมายในตอนนั้น 10% เป็นเวลา 10 วินาทีเพื่อเพิ่มพลังให้กับโทรล สำหรับเลือดทุกๆ 1% ที่เสียไปนั้นในตอนที่สกิลนี้ทำงาน การโจมตีของโทรลจะเพิ่มขึ้นมา 1%}

คำอธิบาย : โทรลนั้นรูจักกันดีว่ามีพลังชีวิตที่แข็งแกร่ง พวกมันสามารถเอาตัวรอดได้ในสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายและอาศัยอยู่ในที่ที่อันตรายที่สุดในโลก

” สกิลพวกนี้เจ๋งเป็นบ้า “

ในตอนที่ เดฟ พูดจบนั้นเขาก็ได้ยินเสียงโทรลร้องขึ้นมาอีกครั้งจากน้ำแข็งที่แช่ตัวมันอยู่

” ฉันควรปล่อยเขาดีมั้ย ? ” – เดฟ ถามกับชายแก่

” เอ่อ ฉันว่าไม่จะดีกว่า “

” พวกมันเป็นศัตรูรึเปล่า ? ” – เดฟ ถอยกลับมา

” ไม่เชิง ” – ชายแก่พึมพำ – ” มัน….น่ารำคาญมากกว่า “

” ถ้ามันไม่ได้เป็นศัตรูเราก็ปล่อยมันไว้แบนบนี้ไม่ได้ ดูมันสิ มันน่ารักจะตาย ! “

เดฟ มองไปที่ โซว์ สักพักก่อนจะกรอกตาใส่

” นายต้องการอะไร ฉันไม่ยุ่งด้วยนะ จำไว้ว่าถ้านายปล่อยมันออกมาแล้วนายต้องรับผิดชอบมันด้วย ” – ชายแก่บ่น

” ได้ แล้วในกรณีเลวร้ายที่สุดจะเกิดอะไรขึ้น ? ถ้าโทรลเป็นศัตรูขึ้นมาฉันจะเปลี่ยนให้มันเป็น xp ฉันต้องการ xp อีกนิดก็จะเลเวล 290 แล้ว “

เดฟ กดมือไปที่กำแพงน้ำแข็ง กำปั้นของเขาได้ปล่อยไฟอันร้อนแรงออกมา ในตอนที่กำปั้นนั้นแตะไปที่กำแพง ไอน้ำก็ได้ระเบิดออกมาและเกิดรอยแตกขึ้นที่กำแพง น้ำแข็งค่อยๆละลายแต่ เดฟ ไม่ต้องการที่จะโจมตีน้ำแข็งเพราะกลัวว่ามันอาจจะทำให้โทรลบาดเจ็บและกลายมาเป็นศัตรูกับเขา เขาได้ใช้ {Aura} และแผ่คลื่นไฟออกไปเพิ่มอัตราการละลายให้มากกว่าเดิม น้ำแข็งนั้นได้กลายเป็นไอน้ำเป่ากระจายตัวออกมา

ในตอนที่น้ำแข็งละลายออกจากหน้าของโทรลนั้น เดฟ ก็ได้ปิด {Aura} เพื่อไม่ต้องการให้อีกฝ่ายได้รับอิสระทันที โทรลยิ้มออกมาและเริ่มสะบัดตัว น้ำแข็งรอบตัวมันเริ่มแตกออกเร็วขึ้นปลดปล่อยมันออกจากการคุมขัง โทรลน้ำแข็งได้กระโดดไปมาและเต้นไปรอบๆพร้อมกับร้องออกมาด้วยความดีใจ

” เขาดูดีใจนะ ” – เดฟ ถอยกลับมาเพราะไม่รู้ว่าโทรลนั้นจะกลายเป็นศัตรูหรือไม่แต่ก็เตรียมตัวไว้จะดีกว่า

โทรลมองไปรอบๆเพื่อมองหาบางอย่าง มันวิ่งไปยังกำแพงอีกแห่งแล้วพุ่งเข้าชน โทรลกระเด็นกลับมาแต่กำแพงนั้นกลับมีรอยแตกขนาดใหญ่

” มันจะทำอะไร ? ” – โซว์ ถาม

” มันกำลังจะปล่อยโทรลอีกตัว ดูสิ ที่นี่ทั้งหมดน่ะคือคุกแช่แข็งโทรล “

โทรลส่ายหน้าด้วยความสับสนก่อนจะลุกขึ้นยืน ดาเมจจากการกระแทกนี้ไม่ได้มากมายอะไรสำหรับโทรล มันฟื้นตัวขึ้นมาได้อย่างรวดเร็ว โทรลกระทืบพื้นจนมีเศษน้ำแข็งลอยตัวขึ้นมา เขาได้พุ่งเข้าไปที่เสาน้ำแข็งเพื่อทำลายมาจากตรงส่วนต้น จากนั้นโทรลก็ได้ใช้มันเป็นคทาน้ำแข็งไป เขาหัวเราะออกมาด้วยความดีใจก่อนจะเดินไปหาเป้าหมายต่อ

โทรลใช้เวลาน้อยกว่า เดฟ ในการปล่อยโทรลอีกตัว ตอนที่โทรลสองตัวถูกปล่อยออกมานั้นพวกมันก็เริ่มเต้นและร้องออกมา โทรลตัวที่สองทำตามโทรลตัวแรกด้วยการใช้เสาน้ำแข็งไปช่วยเพื่อนของมัน

” พวกมันเป็นปัญหาของนายละ ” – ชายแก่พูดด้วยท่าทีไม่สบอารมณ์

” ทำไม ? พวกนี้ก็ดูเหมือนว่ากำลังสนุก นายรู้มั้ยว่าสนุกคืออะไร ผู้เฒ่า ? ” – เดฟ ยิ้มให้กับชายแก่

” หยุดเรียกฉันว่าผู้เฒ่าเลย ฉันอายุแค่ 330 ปี ! ฉันชื่อ Jura ! “

“ได้ Jura ก็ได้ ทำไมนายถึงไม่ชอบที่พวกนี้กำลังสนุก ? “

” นายจะรู้เองในไม่ช้า ” – ชายแก่บ่น

ไม่นานโทรล 8 ตัวก็ได้เดินกลับมาหาทั้งสามคน ตัวที่มีขนสีแดงได้เดินเข้ามาหา เดฟ แล้วยืนอยู่ตรงหน้า เดฟ มันมองไปที่เพื่อนก่อนจะชี้มาที่ เดฟ มันพูดคำที่ไม่อาจจะเข้าใจได้ออกมาก่อนที่จะเริ่มร้องออกมา

โทรลทั้งหมดได้ทำการร้องตามแล้วพุ่งเข้าใส่ เดฟ การวิ่งของพวกมันทำให้พื้นดินต้องสั่นไหว เดฟ พยายามที่จะหลบพวกโทรลที่พุ่งเข้ามาแต่เขาก็ไม่ได้เร็วพอ โทรลได้ทำการล้อม เดฟ เอาไว้ก่อนที่จะจับเขา พวกมันยกตัวเขาขึ้นและจากนั้นก็รับเขาไว้ พวกมันทำแบบนี้ซ้ำๆราวกับฉลองอยู่

ตอนแรก เดฟ แปลกใจแต่เขาก็หัวเราะออกมา

” ฮาฮา ! ดูเหมือนว่านายกำลังสนุกนะ ! ” – โซว์ พูดขึ้น

โทรลตัวหนึ่งได้ยินที่เธอพูดแล้วหันกลับไปอุ้ม โซว์ แล้วโยนเธอเข้าไปสนุกด้วยกัน

ตอนที่โทรลกำลังจะไปจับ Jura ชายแก่ก็ได้ถอยออกมาซึ่งทำให้โทรลต้องแสดงสีหน้าสับสนออกมา

โทรลยิ้มและกระทืบพื้น เสาน้ำแข็งโผล่มาด้านหลัง Jura ชายแก่พยายามที่จะหนีแต่โทรลก็กระทืบพื้นอีกครั้ง เสาอีกแท่งได้ขวางทางเขาเอาไว้ โทรลหัวเราะอย่างพอใจแล้วกระทืบพื้นต่อขัง Jura ไว้ในกรงน้ำแข็ง จากนั้นเขาก็จับชายแก่เข้ามาอยู่ในวงล้อมโทรลด้วย

” บ้าเอ้ย ! ” – Jura บ่นออกมาในตอนที่โทรลโยนทั้งสามคนขึ้นลงฉลองกับการที่พวกมันถูกปล่อยตัวออกมา

โทรลตัวแรกร้องออกมาแล้วชี้ไปที่ประตูอีกด้านของถ้ำ โทรลทุกตัวร้องออกมาแล้วเริ่มวิ่งไปที่ทางออกพร้อมกับโยนทั้งสามขึ้นลงไปมาด้วย

” ฮาฮา ! สนุกดีแหะ ! ” – เดฟ หัวเราะ

” สูงอีก ! ” – โซว์ ตะโกน

” พวกโทรลบัดซบ ! ” – Jura บ่นออกมา

Chapter 180 : ตำนานของโทรลน้ำแข็งและ….สะพาน

กลุ่มโทรลได้นำทางไปจนสุดทางเดิน มันไม่ได้มีโทรลที่ถูกขังไว้ในถ้ำนั้นอีก ก้อนน้ำแข็งส่วนมากนั้นว่างเปล่าไปแล้วแต่มันก็ยังมีเลือดที่ถูกแช่แข็งอยู่ไว้ภายใน

โทรลได้หยุดและวางทั้งสามคนลง พวกมันได้เดินเข้าไปที่เลือดนั้นแล้วลองดมกลิ่นดู โทรลขนแดงร้องโหดยหวนออกมาก่อนที่โทรลตัวอื่นจะร้องตาม จากนั้นพวกมันก็ทุบอกแล้วแสดงความโกรธออกมา พวกมันรวมกลุ่มกันก่อนจะร้องออกมาเป็นเสียงเดียวกันแล้ววิ่งออกไปขางหน้า

” ทำไมพวกมันถึงทิ้งเราไว้แบบนี้ ?” – โซว์ ถามขึ้นมา

” เลือดนั้นคงเป็นเลือดของโทรล โทรลน่ะรักพวกพ้อง ตัดสินจากพฤติกรรมและจำนวนเลือดตรงนี้แล้วตัวที่โดนขังไว้ที่นี่คงตายไปแล้ว ตอนนี้พวกมันกำลังไปสืบสวนสาเหาตุการตาย ” – Jura อธิบายออกมา

” ความรักของโทรล ? น่ารักดีแหะ ! แต่ฉันคิดว่าพวกมันคงวิ่งเข้าไปหาเรื่องมากกว่า….”

” ฉันไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับโทรลทั่วไป กลุ่มโทรลน้ำแข็งน่ะเป็นแบบนี้เพราะมีเหตุผล อย่างน้อยก็ในหลายๆส่วน “

ทั้งสามคนวิ่งตามโทรลไปและต้องแปลกใจว่าโทรลนั้นเคลื่อนที่ได้เร็วแค่ไหน

ถ้ำแห่งนี้เหยียดยาวออกไปและจบลงที่เหวที่กว้างใหญ่

” ระวัง ช้าลงหน่อย ” – เดฟ พูดขึ้น

พวกเขาได้หยุดที่ปากเหว ที่ตีนสะพานนั้นทำขึ้นมาจากน้ำแข็งซึ่งเชื่อมทั้งสองฝั่งเอาไว้แต่สะพานนี้พังไปแล้ว บางส่วนตรงใจกลางนั้นหายไป ที่อีกด้านของสะพานนั้นมีประตูเหล็กตั้งเอาไว้อยู่

โทรลได้เดินงุ่มง่ามไปที่ปลายสะพานพร้อมกับร้องออกมาด้วยความไม่พอใจ เดฟ ได้ยินเสียงร้องโหยหวนและเมื่อมองไปที่ปลายเหวเขาก็พบว่า Drahma กำลังปีนขึ้นมาจากอีกด้านของเหวอยู่

” Drahma ไปทำอะไรด้านล่าง ? “- โซว์ ถาม

” เขาคงหนักเกินไปสำหรับสะพานแล้วตกลงไปแต่เขารอดจากการตกได้ยังไง ? ” – เดฟ พูดขึ้น

Drahma ปีนขึ้นมาด้วยการใช้มือต่อยไปที่กำแพงแล้วดึงตัวเองขึ้นมา เขาไต่ขึ้นมาเรื่อยๆแล้วจับสะพานน้ำแข็งไว้ด้วยมือเดียวก่อนจะเหวี่ยงตัวเองขึ้นมา ส่วนสะพานที่เขาเหยียบนั้นเริ่มแตกออกก่อนที่เขาจะรีบวิ่งไปที่ประตูเหล็ก

Drahma ต่อยประตูเหล็กนั้นสองรอบแต่ก็ไม่ได้เกิดอะไรขึ้น เขาได้เอากระบองของตัวเองเหวี่ยงใส่ประตูราวกับตีกลอง เขาต้องทุบถึงสามรอบถึงระเบิดประตูได้ Drahma มองผ่านประตูเข้าไปแล้วเห็นนทางเดินเหล็กที่มีขนาดเล็กกว่าตัวเขา เขาจึงได้ลดขนาดตัวลงอีกรอบ ตอนนี้ Drahma สูง 1/10 จากเดิมแต่นั่นไม่ได้หมายความว่าความแข็งแกร่งของเขาจะลดลงเลย

ในตอนที่เดินเข้าไปในประตูนั้นก็ได้มีงูน้ำแข็งโผล่มาจากใต้เท้าของเขาแล้วเข้าโจมตี Drahma มันรัดรอบตัวเขาตั้งแต่เข่าจนถึงคอตรึงแขนของเขาเอาไว้แต่ Drahma ยกแขนขึ้นสลัดการรัดของงูได้ก่อนจะโยนมันลงไปที่พื้น เขาได้ฟาดกระบองลงทุบหัวของงูก่อนที่จะคำรามแล้ววิ่งออกไปอีกครั้ง ไม่นานก็ได้มีเสียงคำรามและโหยหวนดังขึ้นมาพร้อมกับเสียงกระดูกที่หัก Drahma คงไปจัดการกับพวกมอนเตอร์อีกรอบ

” แล้วไงต่อ ? เราจะข้ามไปยังไง ? ” – โซว์ ถามขึ้น

เดฟ มองขึ้นไปที่สะพานอีกด้านแล้วพูดขึ้นมา – ” มันน่าจะมีทางอื่น ผู้เฒ่าบอกว่ามันมีอีกทางเดินที่เราสามารถไปได้ เราน่าจะกลับไปทางนั้น “

“เราข้ามไปเลยดีมั้ยอย่างกระโดดไปเลย ? ” – โซว์ ถามด้วยท่าทีกลัว

” ฉันไม่คิดงั้น อย่างน้อย {Immortal Apprition} กับ {Death’s Descent} ก็ไปไม่ถึง” – เดฟ ตอบกลับเธอตรงๆ

โซว์ ส่ายหน้าแล้วหัวเราะออกมา

โทรลขนแดงเกาหัวอยู่สักพักก่อนจะร้องออกมา

” พวกนั้นจะทำอะไร ?”

โทรลตัวหนึ่งได้เดินเข้ามาหา เดฟ แล้วชี้ไปที่คทาน้ำแข็งของมันก่อนจะชี้ไปที่ เดฟ เดฟ ไม่เข้าใจว่าโทรลจะสื่ออะไรจึงได้ตอบกลับด้วยการส่ายหน้า

เดฟ สาบานเลยว่าโทรลน่ะกรอกตาใส่เขาก่อนที่จะยกคทาน้ำแข็งขึ้นแล้วเหวี่ยงไปที่อีกด้านของสะพาน โทรลยิ้มแล้วชี้มาที่ เดฟ ก่อนจะชี้กลับไปที่อีกด้านของสะพาน

” ไม่ ! ไม่มีทาง ! ไม่มีใครโยนดาร์กคนนี้ข้ามเหวได้ ! ” – เดฟ พูดพร้อมกับถอยออกมาแต่โทรลนั้นไม่ได้สนใจคำพูดของเขาแล้วจับตัว เดฟ เอาไว้

เสียงร้องโหยหวนดังขึ้นก่อนที่ เดฟ จะไปถึงอีกด้านของสะพานได้….ด้วยการเอาหน้าลง

[-1,000]

” บ้าเอ้ย ! ” – เดฟ สบถออกมาก่อนจะลุกขึ้นยืนปัดเนื้อปัดตัว เขามองไปยังอีกด้านที่เขาลอยมาแล้วก็ต้องแปลกใจกับความแม่นยำและแรงของโทรล

” ฉันด้วย ! ฉันด้วย ! ” – โซว์ ร้องออกมาแล้วเต้นไปรอบๆราวกับเด็กที่อยากขึ้นเครื่องเล่น

โทรลอุ้มเธอขึ้นมาแล้วโยนเธอไปเหมือนกับลูกบอล โซว์ ถึงกับกางแขนออกเหมือนกับปีกราวเธอบินผ่านเหวมาก่อนจะลงมายืนที่พื้นได้

เดฟ สบถออกมาตอนที่เห็นเอลฟ์ลอยเข้ามาหาเขา เขากางแขนออกแล้วรับ โซว์ เอาไว้ เธอชนเข้ากับเขาก่อนจะกลิ้งไปตามพื้นน้ำแข็ง สุดท้ายทั้งคู่ก็ไปกองกันที่ประตู

” สนุกดีแหะ ! ” – โซว์ ตะโกนขึ้นก่อนจะเด้งตัวไปมาบนอกของ เดฟ

” ไม่ใช่สำหรับฉัน ! ลุกไปได้แล้ว ! ” – เขาบ่นออกมาแล้วผลัก โซว์ ออกจากตัว

โซว์ เม้มปากใส่เขาและลุกขึ้นมายืน

ต่อมาโทรลพยายามที่จะจับ Jura เพื่อจะโยนชายแก่มาอีกฝั่งแต่ด้วยการที่สองคนแรกโดนโยนออกไปแล้ว เขาจึงรีบหลบการจับของโทรลอยู่หลายครั้ง

Jura วิ่งมาที่ปลายสะพานก่อนจะมัดเชือกเข้ากับหอกแล้วโยนมันออกไป หอกปักเข้าไปที่น้ำแข็งด้านบนประตู จากนั้นชายแก่ก็ทำการดึงเชือกเพื่อเช็คว่าเขาจะโหนไปได้หรือไม่ จากนั้นเขาก็โหนตัวไปแล้วมองกลับมาที่โทรลด้วยรอยยิ้ม

” แล้วพวกโทรลล่ะ ? พวกนั้นจะโยนกันมาเองด้วยมั้ย? “

” อ่ะ ไม่มีทาง ! มันไม่มีเรื่องแบบนั้นหรอก ! ” – เดฟ พูดขึ้นแล้วรีบถอยกลับไม่คิดที่จะเสี่ยงรับเผื่อว่าจะมีโทรลถูกโยนมาจริงๆ

โทรลตัวหนึ่งอุ้มเพื่อนมันขึ้นแต่ก็ต้องยอมแพ้แล้ววางเพื่อนลง มันตระหนักได้ว่าเพื่อนน่ะตัวหนักเกินไป โทรลขนแดงเริ่มคำรามใส่โทรลตัวอื่นๆแล้วกระทืบเท้าไปที่สะพาน เสาน้ำแข็งงอกขึ้นมาเป็นแนวนอนปิดช่องว่างระหว่างสะพานที่พังไปได้

เมื่อเห็นแบบนั้นโทรลตัวอื่นก็เริ่มทำตาม สุดท้ายแล้วเหวทั้งสองฝั่งก็เชื่อมต่อกัน น้ำแข็งที่งอกขึ้นมานี้ไม่ได้สวยมากนัก ผิวมันไม่ได้เรียบแต่ก็ยังใช้งานได้ ทันทีที่สร้างสะพานเสร็จพวกโทรลก็พากันเดินข้ามาอย่างพอใจ

” ทำไมไม่ทำแบบนั้นตั้งแต่แรก ? ” – เดฟ ถามขึ้นมาเมื่อคิดถึงตอนที่เขาถูกโยนข้ามมา

” พวกนี้เป็นโทรล นายจะไปคาดหวังอะไร ? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมฉันถึงไม่อยากยุ่งกับพวกนั้น ฉันพยายามเตือนนายแล้ว ” – Jura หัวเราะ

เดฟ ถอนหายใจออกมา – ” งั้นก็ไปกันต่อเถอะ “

พวกโทรลที่ตามมานั้นวิ่งขึ้นแซงหน้าเขาโดยเอาคทาน้ำแข็งมันลากไปกับพื้นซึ่งทำให้เสียงมันหนวกหูมากกว่าเดิม

” พวกนี้วุ่นวายกันจริงๆ ” – สีหน้าของ Jura ดูขมขื่นในตอนที่พวกโทรลวิ่งผ่านไป

พวกเขาเดินผ่านประตูเข้ามายังอีกห้องที่ทำขึ้นมาจากน้ำแข็งโดยถังทรงกระบอกวางเรียงไว้ที่กำแพง มีของเหลวสีเขียวเปรอะไปทั่วพื้น มันไหลออกมาจากถังพวกนั้นตอนที่ถังพวกนั้นแตกออก บางทีอาจจะเป็นฝีมือของ Drahma ที่มุมห้องนั้นมีถังใบหนึ่งที่ยังมีสภาพดีอยู่ สิ่งที่ลอยอยู่ด้านในนั้นคือสิ่งมีชีวิตลูกผสม มันเป็นกิ้งก่าตัวน้อยที่มีหัวเป็นงู,ขาแมงมุมและหางแมงป่อง

ห้องต่อมาก็เหมือนกับห้องแรก พวกเขาได้พบกับสิ่งมีชีวิตอื่นในห้องต่อๆไป บางห้องนั้น ‘ตกแต่ง’ ต่างกันออกไปซึ่งแทนที่จะเป็นถังแก้วแต่กลับเป็นรูที่พื้น มีโซ่สนิมเปื้อนเลือดและหอกเหล็กห้อยอยู่ตามน้ำแข็ง

” น่ากลัว ! ที่นี่มันบ้าอะไรกัน ? ” – โซว์ รู้สึกขยะแขยงขึ้นมาทันที

” เธอเห็นของพวกนี้ในหนังสยองขวัญอยู่ตลอดแหละ มันคือห้องของปิศาจ ” – เดฟ พูดขึ้น

เขาเดินไปยังถังใบหนึ่งและอยู่ๆสิ่งมีชีวิตด้านในก็ได้พุ่งตัวเข้าชนถังจนทำให้ เดฟ กรีดร้องแล้วโดดหนีออกมา สิ่งมีชีวิตด้านในนั้นสลัดตัวไปมาอยู่หลายรอบก่อนที่จะหยุดนิ่งไป

โซว์ เข้าไปก้มดูก่อนที่จะหัวเราะออกมา “

” ไอ้นั่นคงโดดใส่หน้านายแล้วทำให้นายกลัวสินะ ! “

” ช่างมัน ! ฉันไม่คิดนิว่ามันยังมีชีวิตอยู่ …” – เขาป้องกันตัวเองแล้วพยายามเข้าไปตรวจสอบสิ่งมีชีวิตนั้น – ” เฮ้ ไอ้นั่นมันะเพิ่งตาย “

” ได้ยังไง ? ” – โซว์ เข้ามาดูด้วยแล้วเข้าไปตรวจสอบแต่ก็ไม่ได้มีแจ้งเตือนโผล่ขึ้นมา

” มันอาจจะมีไว้เพื่อทำให้ผู้เล่นกลัวและฉันก็เป็นคนโดน ไอ้พวกนักพัฒนาเฮงซวย ไปกันต่อดีกว่า ” – เดฟ พูดขึ้น

Jura ถูกทิ้งไว้เบื้องหลังและมองไปยัง ‘ เครื่องมือ’ ที่ห้อยอยู่ที่กำแพงแต่พวกเขาก็ยังได้ยินที่ชายแก่พูดกับตัวเอง

” นายหญิง ฉันหวังว่าคงไม่เกิดอะไรขึ้นกับเธอ ฉัน Jura ผู้ศรัทธากำลังจะไปช่วย “

” นั่นเศร้าแหะ รีบไปกันเถอะ ” – โซว์ กระซิบกับ เดฟ

” ได้ “

พวกเขาเดินหน้ากันเร็วขึ้นผ่านห้องต่างๆที่มีถังสิ่งมีชีวิตแปลกประหลาด บางห้องนั้นมีร่างของคิเมร่าที่เพิ่งถูกฆ่า บางทีอาจจะเป็นฝีมือของ Drahma ไม่ก็พวกโทรล ยิ่งพวกเขาเดินหน้ามากเท่าไหร่ก็พบว่าคิเมร่านั้นมีขนาดใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ

พวกเขาได้หยุดลงที่ประตูเหล็กซึ่งถูกพังลงไปโดยมันนำไปสู่อีกห้องหนึ่งแต่พื้นห้องนี้เป็นเหล็ก มันมีถังเพียงแค่ใบเดียวที่แตกออกแล้วตั้งไว้อยู่ใจกลางห้องแต่ถังนี้ใหญ่กว่าถังเก่าๆที่พวกเขาพบอยู่หลายเท่า ประตูที่ถูกพังนั้นอยู่อีกฝั่งของห้อง ตอนนี้ Drahma นั้นอยู่ไหนก็ไม่รู้

เสียงกรีดร้องดังขึ้นมาจากภายในห้องซึ่งเกิดจากการต่อสู้ด้านหลังถังนั่น มันเป็นพวกโทรลที่กำลังต่อสู้เอาเป็นเอาตายกับคิเมร่าตัวขนาดเท่ากับช้าง

” ทำไมมินิบอสยังมีชีวิตอยู่ถ้า Drahma ผ่านห้องนี้ไปแล้ว ? ” – โซว์ สงสัย

ชายแก่ยกหอกขึ้นมาแล้วหมุนที่ด้ามก่อนจะมีหัวหอกโผล่ออกมา

” บางทีสัตว์ประหลาดนี้ยังคงหลับอยู่ในถังและยักษ์นั่นก็ไม่ได้สนใจ ไม่ก็สัตว์ประหลาดตัวนี้กลัวที่จะสู้กับยักษ์ ” – Jura พูดขึ้น เขาชี้ไปที่พื้นแล้วพบว่าพื้นเหล็กนั้นบุบลงเป็นรอยเท้า – ” ชัดแล้วว่าเขาผ่านที่นี่ไป เรายังมาถูกทาง “

เดฟ ได้ทำการตรวจสอบคิเมร่ายักษ์

[Monstrosity (หมายเลขทดลอง 5547) ]

ระดับ : Epic

เลเวล : 280

HP : 235,111/400,000

ดาเมจ : 25,000-35,000

ลดดาเมจ : 12,000

ดูดซับเวทย์ : 13,000

สกิล :

{Poison Strike: ใช้หางโจมตีโดยทำให้ติดพิษ 30 วินาทีและทำดาเมจ 100% พิษนั้นซ้อนทับกันได้ 5 ครั้งโดยทำการเริ่มต้นเวลาใหม่ทุกครั้งที่ซ้อนทับ แต่ชั้นของพิษนั้นทำดาเมจ 5,000 หน่วยเป็นเวลา 30 วินาที }

{Bone Crush : รัดรอบตัวเป้าหมายทำดาเมจ 200% และทำให้เกิดดีบัฟหนึ่งอย่าง { Disarm} รึ {Crippled} }

{Spider Web: ใช้ไยแมงมุมตรึงเป้าหมาย 10 วินาที }

” ดูเหมือนว่าโทรลกำลังสนุก ” – โซว์ พูดขึ้น

โทรลหลายตัวนั้นติดพิษโดยมีฟองออกมาจากปาก ตัวอื่นยังคงถูกตรึงไว้ด้วยใยพยายามดิ้นให้หลุดออกมาได้แต่ตัวที่เหลือนั้นกำลังอัดกับคิเมร่าอยู่ คทาน้ำแข็งของพวกมันถูกฟาดเข้าใส่ด้านข้างอย่างแรง คิเมร่าร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดทุกครั้งที่โดนฟาด

” เราควรไปช่วยพวกนั้น “- เดฟ พูดขึ้นพร้อมกับใช้ {Stampede}

Chapter 181 : Plants vs Zombie

เดฟ พุ่งเข้าชนกับคิเมร่าแล้วสตันท์มันไป 2 วินาที

[-16,000]

เขาได้ใช้ {Aura} แล้วเริ่มโจมตีกระหน่ำใส่คิเมร่าที่สตันท์อยู่

ทันทีที่สตันท์หมดเวลาลงแล้วคิเมร่าก็ได้กวาดหาง เดฟ ก้าวออกไปข้างๆเพื่อหลบการโจมตีและใช้ {Infernal Tornado}

[-12,555]

[-10,555]

[-8,555]

โซว์ เข้าร่วมการต่อสู้ด้วยการใช้ {Piercing Arrow} เล็งไปที่หัวของคิเมร่า มันแทงทะลุตาข้างหนึ่งจนทำให้เกิดดีบัฟตาบอด

โทรลยังคงอัดมอนเตอร์ไปเรื่อยๆและใช้ {Ice Pillar} ยิงหอกน้ำแข็งขึ้นจากพื้นแทงเข้าที่ท้องของคิเมร่า

แม้ว่าการโจมตีทั้งหมดจะมาจากคนอื่นแต่ {Infernal Tornado} นั้นทำให้ เดฟ สร้างระดับเป็นภัยอันดับสูงของคิเมร่าได้ง่ายๆจนทำให้มันโฟกัสมาโจมตีเขา

เดฟ หลบการโจมตีที่เข้ามาด้วย {Immortal Apprition} ตอนที่เขาลงมายืนที่พื้นผลของความกลัวก็ทำให้คิเมร่านั้นวิ่งออกไปด้วยความกลัว เดฟ กระทืบพื้นใช้ {Death Surge} และมีพลังสีดำถูกยิงออกมาจากใต้เท้าของเขาพุ่งเข้าใส่คิเมร่าจนทำให้มันเซและทำดาเมจให้กับมัน

โซว์ โจมตีด้วย {Binding Arrow} ตรึงคิเมร่าไว้กับที่ ในตอนที่คิเมร่านั้นสตันท์ เดฟ ก็โจมตีด้วย {Sword Lunge} เข้าโจมตี พลังงานดาบแสงได้ฟาดเข้าใส่ตัวคิเมร่าลดเลือดของมันลงไปอีก

เลือดของคิเมร่าลดลงจนถึงจุดวิกฤต มันพยายามที่จะพุ่งเข้าใส่ เดฟ แต่เขาก็ก้าวหลบไปข้างๆแล้วโจมตีด้วย {Decimating Smash} โทรลได้ทำการล้อมคิเมร่าเอาไว้แล้วโจมตีลดเลือดคิเมร่าหมดได้อย่างรวดเร็ว

[ เลเวลเพิ่ม ! ]

เดฟ ต้องการ xp อีกแค่เล็กน้อยที่จะถึงเลเวล 290 การตายของคิเมร่านั้นเพียงพอที่จะได้ตามที่เขาต้องการ

หลังจากที่ชนะแล้วเหล่าโทรลก็พากันดีใจ มันพากันเต้นแล้วร้องเชียร์กันออกมา

[Gauntlets of the Stalwart ของคุณเลเวลเพิ่มขึ้นแล้ว ความสามารถใหม่ปลดล็อค]

“สวย ! ” – เดฟ ตรวจสอบความสามารถใหม่ของถุงมือทันที

{Rising Dragon: การโจมตีใกล้ครั้งต่อไปหลังจากที่ใช้สกิลคือการต่อยเสยคางทำให้ศัตรูลอยขึ้นไปในอากาศ ทำดาเมจธาตุไฟ 200% สกิลนี้มีโอกาส 30% ทำให้ติดไฟ }

” สกิลดีจริงๆ ! “

เดฟ ปัดแจ้งเตือนออกจากหน้าจ่อแล้วเดินไปที่ศพ

[Lab Key] x1

[Poison Potion] x1

10 ทอง

” ของพวกนี้มันอะไรกัน ?” – เดฟ บ่นออกมา

” นายได้อะไร ? ” – โซว์ ถาม

” เธอดูเองสิ ” – เดฟ เอาของให้กับ โซว์ ดู

” ปกตินิ นี่ไม่ใช่โลกใต้ดินนะ คิเมร่าก็ไม่ใช่มอนเตอร์เลเวลสูง “

เขาหยิบกุญแจขึ้นมาแล้วตรวจสอบมัน

[Lab Key]

กุญแจเหล็กที่ใช้ไว้เปิดประตูห้องทดลอง

” ฉันเดาว่าเราคงไม่ต้องใช้มันแล้ว Drahman น่ะเปิดประตูให้เราแล้ว ” – เดฟ พูดขึ้นแล้วมองไปที่ประตูที่ถูกพังลงไป

” เราน่าจะเข้าไป “- เดฟ พูดแล้วมองไปที่พวกโทรลที่กำลังฉลองกันอยู่

” พวกโทรลที่โดนพิษน่าสงสารจัง ” – โซว์ พูดขึ้นแล้วมองไปที่โทรลสองตัวที่ยังคงนอนสลบอยู่ที่พื้น

ก่อนที่จะมีคนได้พูดอะไรนั้นโทรลขนแดงก็ได้เดินไปหาพวกของมันสองตัวที่หลับอยู่บนพื้นแล้วใช้คทาฟาดเข้าที่หัวของทั้งสอง โซว์ อึ้งกับพฤติกรรมอันโหดร้ายนี้แต่ก็ต้องแปลกใจที่โทรลทั้งสองตัวลุกขึ้นมานั่งได้ราวกับว่าพวกมันหลับไป พวกมันแค่ยิ้มแล้วลูบหัวตัวเองก่อนจะชี้หน้ากันแล้วหัวเราะออกมาราวกับคนบ้า ไม่นานหลังจากที่โทรลมารวมกลุ่มกันอีกครั้งแล้วร้องออกมาราวกับเรียกกำลังใจ พวกโทรลได้เดินหน้ากันต่อผ่านประตูที่ถูกพังลงด้วยการไม่เป็นระเบียบอย่างเช่นเคยก่อนจะหายไปจากสายตาพกวเขา

นอกประตูนั้นเป็นบันไดวนที่ทำด้วยหินซึ่งมีรอยเท้าขนาดใหญ่ฝังอยู่ที่ใจกลางบันไดในแต่ละขั้น Drahma คงเดินผ่านบันไดนี้ไปยังชั้นต่อไป พวกเขาเดินตามรอยเท้านั้นลงไปเรื่อยๆ บันไดได้นำไปสู่ห้องหนึ่งที่เต็มไปด้วยเถาวัลย์ ต้นไม้และเถาวัลย์ในห้องนั้นขึ้นเต็มไปทั่วทั้งกำแพง, พื้นรึแม้กระทั่งเพดาน

เถาวัลย์พวกนี้มีหนานที่แหลมคมซึ่งมีดอกไม้สีชมพูที่ปลาย พวกมันคล้ายกับตัวล่อแมลงที่คอยกินแมลงวันและแมลงตัวเล็กต่างๆแต่ดอกไม้พวกนี้ใหญ่พอที่จะกลืนแมวรึหมาเข้าไปได้

” ต่อจากนี้ก็ระวังตัวด้วย ฉันไม่เห็นพวกโทรลแล้ว พวกมันอาจจะนำหน้าเราไปแล้วแต่ฉันรู้สึกว่าต้นไม้พวกนี้จะโดดใส่เราถ้าเราไม่ระวัง ” – เดฟ พูดขึ้น

Jura หมุนหอกเปลี่ยนหอกเป็นหอกไฟ

” พวกนี้คือต้นไม้กินน้ำแข็ง ไฟคือวิธีที่ดีที่สุดในการฆ่ามันแต่ถ้าไม่เหยียบรากมันจนปลุกมันเข้า มันก็จะไม่ทำร้ายนาย ” – Jura ค่อยเดินหน้าช้าๆระวังไม่ให้ไปแตะจุดสำคัญของต้นไม้ โซว์ และ เดฟ เดินตามหลัง Jura ไปในทุกๆก้าว

ไม่นานทั้งสามก็ได้ยินเสียงต่อสู้กัน โทรลได้เข้าสู้กับต้นไม้ โทรลงบางตัวโดนเถาวัลย์รัดเอาไว้ราวกับมัมมี่ โทรลตัวที่เหลือพยายามช่วยเพื่อนตัวเองด้วยการเอาคทาฟาดไม่ก็กัดไปที่เถาวัลย์ พวกโทรลทำอะไรไม่ได้เพราะน้ำแข็งที่พวกมันเรียกออกมานั้นโดนต้นไม้กินไปซึ่งมีแต่ทำให้พวกต้นไม้แข็งแกร่งขึ้น

” ไปช่วยพวกนั้นกันเถอะ ” – โซว์ พูดด้วยน้ำเสียงเป็นห่วง

เดฟ เดินเข้าไปหาโทรลตัวที่ใกล้ที่สุดแล้วจับเอาเถาวัลย์อันหนึ่งไว้ ถุงมือของเขาได้ปล่อยไฟออกมาจนทำให้เถาวัลย์นั้นหดตัวกลับไปอย่างรวดเร็ว ต้นไม้รู้สึกได้ถึงอันตรายและมารวมตัวกันที่ เดฟ คอยเข้าโจมตีเขา ดอกไม้หลายอันบานออกแล้วปล่อยของเหลวออกมาผ่านเขี้ยวที่แหลมคมพยายามที่จะลอบโจมตี เดฟ

เดฟ ได้ใช้ {Aura} และทำให้ต้นไม้พวกนั้นต้องถอยจากผลของการเผาไหม้จากสกิล

” ง่ายดีแหะ ” – เดฟ พูดขึ้นพร้อมกับปิดการใช้ {Aura}

ในตอนที่เขาพูดจบนั้นพื้นดินก็สั่นสะเทือนก่อนจะมีรอยแตกเปิดออกแล้วมีเถาวัลย์สีเขียวขนาดเท่ากับต้นไม้โผล่มาจากใต้พื้นดิน มันมีปากที่กว้างซึ่งเต็มไปด้วยฟันอันแหลมคมที่ปลายเถาวัลย์

เถาวัลย์ได้พ่นของเหลวออกมารอบๆ มันมองมาที่ เดฟ และคบไฟที่ทำให้มันเจ็บปวดด้วยความแค้น

รากของต้นไม้บางส่วนเป็นเถ้าไปแล้ว พวกมันคือรากที่ เดฟ เผาด้วยสกิล {Aura} ของเขา

[Ice-Borne Plant]

ระดับ : Epic

เลเวล : 280

HP : 250,000

ดาเมจ : 15,000-20,000

ลดดาเมจ : 1,000

ดูดซับเวทย์ : 15,000

สกิล :

{Toxic Smoke : คายแก๊สพิษออกมาเพื่อทำดาเมจพิษเป็นเวลา 20 วินาที ทำดาเมจพิษ 2,000 หน่วย/วินาที }

{Meat Grinder : กลืนเหยื่อเข้าไปและเคี้ยวสุดแรงทำดาเมจ 100% และทำดาเมจเลือดไหล 200% เป็นเวลา 10 วินาที}

{Earthly Embrace : รัดรอบตัวเป้าหมายทำดาเมจ 200% จนกว่าเป้าหมายจะขาดอากกาศหายใจ การขาดอากาศหายใจนี้จะทำให้เป้าหมายอยู่ในภาวะมึนงง 10 วินาที }

คำอธิบาย : ต้นไม้กินน้ำแข็งนี้กลายพันธุ์ขึ้นมาจากต้นไม้ที่ถูกปรับเปลี่ยนพันธุกรรมให้กินน้ำแข็งเพื่อทำให้ตัวเองแข็งแกร่งขึ้น พวกมันต้านทานการโจมตีที่เกี่ยวข้องกับน้ำและดินได้ดีแต่เพราะพวกมันยังเป็นต้นไม้ พวกมันจึงอ่อนแอต่อไฟ

” เอาล่ะ ขนมอีกตัว ! พวกแก ! โทรล ! ถอยไป ! พิษจะจัดการพวกแกเอา ! ” – เดฟ พูดขึ้นแล้วพุ่งเข้าหาต้นไม้พร้อมกับใช้ {Aura} เดฟ เริ่มการโจมตีแบบเดิมด้วย {Stampede}, {Twin Strike},{Immortal Apparition} และ {Death Surge} คอมโบนี้ลดเลือดมอนเตอร์ไปกว่า ¼

” คอมโบสวย ! ” – โซว์ ตะโกนออกมาแล้วยิงธนูเข้าใส่เถาวัลย์

เดฟ หลบการโจมตีของต้นไม้แล้วทดสอบสกิลใหม่ {Rising Dragon} ร่างของดาร์กนั้นได้ทำการงอเข่าพร้อมกับมือขวาที่งอลงมาอยู่ที่ซี่โครงก่อนจะพุ่งตัวขึ้นเสยคางของต้นไม้และมีไฟวนในรูปร่างของมังกร

[มอนเตอร์มีขนาดใหญ่เกินไปที่จะกระเด็นขึ้นไปได้ ! ]

ร่างของ เดฟ กลับลงมาที่พื้นแล้วพบว่ามอนเตอร์นั้นร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดพร้อมกับใบหน้าที่ติดไฟ

เดฟ ไม่ได้สนใจแจ้งเตือนแล้วต่อยเข้าไปอีกสองหมัด

โทรลเข้าร่วมการต่อสู้และโจมตีด้วยคทาของมันแต่แทนที่จะทำดาเมจ เถาวัลย์กลับฟื้นตัวขึ้นแทน เดฟ เห็นว่าเมื่อไหร่ก็ตามที่คทาน้ำแข็งโดนตัวมอนเตอร์ มอนเตอร์จะทำการดูดซับน้ำแข็งเอาไว้

” โทรล หยุดโจมตี ! ” – เดฟ สั่งการออกมาทำให้พวกโทรลต้องแปลกใจก่อนจะถอยออกไป – ” โซว์ โจมตีมันด้วยไฟ ! “

” ได้ ! “

โซว์ ได้ใช้ {Bomarda} จุดไฟที่ธนูของเธอแล้วยิงเข้าใส่ต้นไม้

ลูกธนูพุ่งเข้าไปในรูเปิดของต้นไม้แล้วระเบิดขึ้นมาถึงดาเมจจะไม่มากแต่ก็ทำให้ต้นไม้นั้นเซได้

เดฟ ได้ใช้ {Infernal Tornado} กับทุกส่วนที่ถูกทำลายของต้นไม้ทำให้เกิดไฟลุกขึ้นมา

[ คุณได้ทำให้เกิดการเผาไหม้ ]

ต้นไม้เริ่มมีไฟลุกและเสียเลือด 500 หน่วย/วินาที ต้นไม้ได้คายแก๊สสีม่วงออกมาใส่ เดฟ โซว์ เองก็ได้รับดาเมจไปด้วยเพราะอยู่ใกล้เกินไป

” พิษ ! พวกมีชีวิตถอยออกไป ! ” – เดฟ พูดขึ้น

ต้นไม้ได้พุ่งเข้าใส่ เดฟ อีกครั้งแต่ครั้งนี้เขาไม่ได้ตอบโต้เร็วพอและโดนกินไปทั้งตัว ต้นไม้ได้ใช้เขี้ยวของมันฝังเข้าใส่ตัว เดฟ พร้อมกับมีเสียงเคี้ยวกระดูกดังขึ้นมาด้วย

[ ในฐานะเผ่าอันเดตแล้วผลการเลือดออกล้มเหลว ]

” ไอ้ต้นไม้เฮงซวย ฉันจะแสดงให้ดูว่าทำไมแกไม่ควรกินดาร์ก ! ” – เดฟ สบถออกมาด้านในและเลือกใช้ {Dragon Ball}

ท้องของ เดฟ โดนฟันกัดอาไว้แต่มือของเขายังเคลื่อนที่ได้และใช้สกิลออกมา ไฟเริ่มรวมตัวกันที่มือของเขาพร้อมกับ {Aura} ที่เปิดใช้งาน ลูกไฟขนาดเท่ากับลูกบอลได้ระเบิดขึ้นมาในท้องของต้นไม้

ต้นไม้นั้นตัวบวมขึ้นมาอย่างกับลูกโป่งและคาย เดฟ ออกมาพร้อมกับเปลวไฟจนทำให้ เดฟ กลิ้งไปกับพื้น

[-180,778]

เดฟ นอนราบอยู่กับพื้น ตอนที่เขาเงยหน้าขึ้นมาดู ต้นไม้นั้นก็ตายไปแล้ว เดฟ ไม่คิดว่าดาเมจจะสูงขนาดนี้

” นั่นมันอะไร ? ” – โซว์ เองก็แปลกใจ

” บางทีอาจจะเป็นคริติคอล ” – เดฟ ตอบพร้อมกับลุกขึ้นยืน

เถาวัลย์ทั้งห้องเริ่มแห้งเหี่ยวและนั่นก็เป็นครั้งแรกที่สภาพทั้งห้องได้ถูกเปิดเผยออกมา

” ดูนั่น ” – โซว์ ชี้

มีรูปปั้นน้ำแข็งเรียงอยู่ที่กำแพง พวกนั้นคือนักรบที่ถืออาวุธต่างๆ

” รูปปั้นพวกนี้ดูเหมือนมีชีวิต ” – เดฟ พูดขึ้นแล้วพยายามตรวจสอบรูปปั้นตัวหนึ่งแต่การตรวจสอบก็ล้มเหลว

Jura เดินเข้าไปใกล้ – ” นักรบน้ำแข็งพวกนี้คือคนที่รับใช้ราชินีจนกระทั่งพวก Black Skull Order ได้จับพวกเขามาและพยายามทำให้พวกเขาเป็นทาส เพื่อปกป้องตัวเอง ราชินีจึงให้พรกับพวกเขาเปลี่ยนพวกเขาเป็นน้ำแข็ง มีแค่ราชินีเท่านั้นที่จะยกเลิกมันได้ “

เดฟ พยักหน้าแล้วเดินเข้าไปเก็บของจากต้นไม้

” ยังมีอีกหลายชั้นที่ต้องสู้ก่อนที่จะไปถึงตัวราชินีของนาย เราต้องรีบ Drahma นำหน้าเราไปไกลแล้ว “