Rise of The Undead Legion 111-117

 Chapter 111 : Commander!

เดฟได้ทำการเชื่อมต่อโทรศัพท์กับแคปซูและเขาก็ได้รับสายจากเบอร์ที่คุ้นเคย

” เดฟฟฟฟฟ ! “

เสียงสูงของ Lone Arrow ทำให้แก้วหูเขาแทบระเบิด

” พระเจ้า ยัยคนนี้ ! มันจะเป็นไรมากมั้ยถ้าเธอไม่ต้องตะโกนตอนที่โทรมาหาฉัน ? “

” เอ้ย ! เดฟวี่ นายเล่นเกมโดยที่ไม่มีฉัน ! นี่มันไม่ยุติธรรมเลย ! “

ปากของเดฟกระตุก

Lone Arrow คงเห็นการประกาศของเซิฟเวอร์

” เธอก็เห็นนี่ ฉันไม่ได้ปิดบังอะไรเธอสักหน่อยแต่ทุกอย่างมันกะทันหันและฉันก็เล่นไปตามน้ำ “

” อย่างน้อยนายก็น่าจะส่งวิดีโอมาให้ฉันใช่หรือเปล่า? “

เดฟคิดภาพสีหน้าอ้อนวอนของ Lone Arrow ได้

” ไอ้นั่น ฉันได้คุยกับบริษัทสื่อแล้ว พวกเขาต้องการสิทธิสำหรับวิดีโอที่ฉันมี ” – เดฟพูดตรงๆ

Lone Arrow เงียบไปสักพักก่อนที่จะพูดขึ้น – ” นายต้องระวัง เซ็นสัญญาหรือไม่ยังไงนายก็ต้องใช้ทนาย “

” ฉันไม่มีทนายนี่สิแต่จะลองคิดดูละกัน ” – เดฟพูดขึ้น

” ฉันให้ทนายครอบครัวไปช่วยนายเรื่องนี้ได้ มันน่าจะไม่มีปัญหาอะไร ” – Lone Arrow พูดขึ้น

เดฟเงียบไปสักพักก่อนที่ Lone Arrow จะพูดต่อ – ” นายไม่ต้องกังวลว่าตัวตนนายจะเปิดเผยหรอก ทนายจะช่วยเรื่องนั้นเอง มันไม่น่าจะยากในการเพิ่มเรื่องนี้ในสัญญา “

” งั้นฉันคงต้องพึ่งเธอละกัน ใช่สิ เควสการสืบทอดเธอก้าวหน้าบ้างหรือเปล่า “

” ไม่เลย มันยาก ฉันยังหาข้อมูลเกี่ยวกับ Ice Queen อยู่เลย ไม่ได้อะไรเลยมาตั้งนานแล้ว “

” งั้นก็โชคดีละกัน ฉันต้องอยู่ต่อในเกมอีก 3 ชั่วโมง “

” ฉันหวังว่าฉันจะได้ไปโลกใต้ดิน ดูเหมือนว่านายสนุกดีนะที่นั่นน่ะ ” – Lone Arrow พูดขึ้นมาอย่างสลด

” ก็ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้ ฉันซื้อคัมภีร์วาร์ปมาที่เขตแรกได้แต่ฉันต้องออกจากโลกใต้ดินไปส่งมันให้กับเธอ “

” งั้นนายทำแบบนั้นไม่ได้เหรอ ? ” – ความหวังของ Lone Arrow เพิ่มขึ้นมาทันที

เดฟจำได้ว่าการที่เขาจะออกจากโลกใต้ดินได้นั้นเขาต้องรับภารกิจในดินแดนอันเดตซึ่งเป็นการลาดตระเวนพื้นที่หรือเป็นบอสดันเจี้ยน ทั้งสองอย่างล้วนแต่เสี่ยง

ชื่ออันเดตของเขาเป็นที่รู้จักแล้ว มันคงไม่อยากที่ผู้เล่นจะหาตัวเขาถ้าเขาต้องการออกไปทำภารกิจ อีกอย่างแล้วถ้าเขาเลือกจะเป็นบอส เขาอาจจะพบกับผู้เล่นเลเวลสูงที่สามารถฆ่าเขาได้

” ไม่ใช่ตอนนี้แต่ตอนที่มีโอกาสฉันจะเอามันไปให้กับเธอ “

” ได้ ขอบคุณเดฟวี่ ” – Lone Arrow วางสาย

เดฟมองไปที่ปลายขอบฟ้าตอนที่วางสายและพบกับปีศาจหลายตัวที่เดินหน้าเข้ามา

Samael ยิ้มออกมาอย่างชั่วร้ายแล้วพูดขึ้น – ” กองทัพที่ไปบุก Undead Frontier กลับมาแล้ว “

อันเดตที่ประตูเข้าประจำขบวนป้องกันทันที

ปีศาจไม่มีทางผ่านเข้ามาในป้อมได้ในตอนนี้ อันเดตได้ทำลายสะพานไปแล้วและปีศาจต้องผ่านคูลาวามาด้วย

” พวกมันไม่สามารถผ่านคูมาได้ การยึดป้อมนี้คงถือว่าเป็นความสำเร็จของเหล่าอันเดต ” – เดฟพูดขึ้น

” ใช่ แต่มันไม่ได้หมายความว่าเราจะปล่อยให้มันทำตามใจในดินแดนของเรา ” – Samael ฮึดฮัด

เดฟอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมาเมื่อได้ยินแบบนั้น ไม่นานมานี้ Burning Heights เป็นอาณาเขตของปิศาจแต่ตอนนี้ Samael กลับทำราวกับว่าที่นี่เป็นที่ของตัวเองมานานแล้ว

นักเวทย์เริ่มทำการร่ายเวทย์และยิงกระหน่ำเข้าใส่ปีศาจ พวกอันเดตที่กล้าบางตัวถึงกับวิ่งฝ่าคู่ออกไปเข้าปะทะกับพวกปีศาจ

ปีศาจเองก็พยายามทำเหมือนกันและเดฟก็อึ้งไปสักพักเมื่อเห็นปิศาจและอันเดตที่โยนตัวเองลงไปในคูลาวาเหมือนกับเทมันฝรั่งลงไปในน้ำเดือด

อันเดตนั้นไม่ได้รู฿สึกกดดันจากการเผชิญหน้าปิศาจจำนวนน้อยนิดที่เหลือ

บางครั้งเดฟก็ทำการโยนระเบิดกะโหลกไปใส่พวกปีศาจด้วย

มีครั้งหนึ่งที่เดฟโยนระเบิดอัดเข้าหน้าของปีศาจ การระเบิดนั้นทำให้ปีศาจเซและตกลงไปในลาวาซึ่งทำให้เดฟได้ xp จำนวนมหาศาล

การต่อสู้กินเวลาไม่นานก่อนที่อันเดตจะจัดการปีศาจทั้งหมดได้

เมื่อจบการต่อสู้นี้เลเวลของเดฟก็เพิ่มขึ้นมาเป็น 155

[ ประกาศจากเซิฟเวอร์ ! กองทัพอันเดตได้ยืนยันการครอบครอง Burning Height ประตูวาร์ปตอนนี้สามารถใช้งานได้สำหรับสมาชิกอันเดต เพราะผลจากการกระทำของผู้เล่นคนเดียวKis’Steinbra รางวัลทั้งหมดจึงตกเป็นของเขา ]

[ +10 เลเวล

100,000 ทอง

3,000,000 คะแนน

หนังรสือสกิล Call of Chaos (Legendary)

ฉายา : <Commander>

ป้อมปราการ Burning Heights ตอนนี้มีเจ้าของอย่างเป็นทางการแล้วโดย Kis’Shteinbrah

]

” เดี๋ยวนะ อะไรนะ ? ! ” – ตาของเดฟเบิกกว้างขึ้นมาทันทีเมื่อเห็นรางวัลที่ได้มา

Chapter 112 : เขตศัตรู

[Skill Book Call of Chaos (Legendary)

เรียกพลังแห่งความวุ่นวายเพื่อเรียกอุกกาบาตลงมาในพื้นที่ 50×50 เมตร ทำดาเมจโดยตรง 50,000 คูลดาวน์ 72 ชั่วโมง ดาเมจเพิ่มขึ้นตามอัตรา Int เพิ่ม 10% สำหรับค่า Int ทุกๆ 100 หน่วย]

” ไม่ใช่ว่ามันโกงไปหน่อยหรือไง ? 3 ล้านคะแนน ? หนังสือสกิลระดับ Legendary และผู้สั่งการของป้อม ? “

Samael ได้ยินคำพูดของเดฟ เขายิ้มและพูดออกมา – ” นายสมควรได้มากกว่านี้ด้วย อันเดตนั้นรู้คุณค่าของตัวเองและนายก็ได้แสดงความฉลาดและความสามารถของตัวเองออกมา Lord Dagla นั้นตั้งใจจะยึดพื้นที่นี้เพื่อความมั่นคงของอันเดตในโลกใต้ดินและเมื่อเห็นว่านายช่วยพวกเราอย่างจริงจัง เขาจึงตัดสินใจให้สิทธิสั่งการป้อมนี้กับนาย “

” แต่ฉันเป็นแค่ Undead Captain และความแข็งแกร่งของฉันก็ยังไม่มากพอ ไม่ใช่ว่าป้อมนี้ควรจะยกให้กับ Abyssal Knight จะดีกว่าเหรอ ? “

Du’Razha ที่ได้ยินคำถามของเดฟ ได้เดินเข้ามาและพูดขึ้น – ” นี่คือรางวัลของนายอันเดตน้อย แม้ว่านายจะยังไม่ได้แข็งแกร่งพอแต่ Lord Dagla ก็ให้มอบหมายให้ Gale กับ Orn เป็นมือขวาของนาย พวกเขาจะช่วยนายการดูแลและกองทัพของป้อมแห่งนี้ พวกเขาจะถือว่าเป็นลูกน้องของนาย ดินแดนอันเดตจะส่งกองทัพของพวกเขามาช่วยที่ป้อมนี้หากปีศาจพยายามยึดที่นี่อีกครั้ง ดังนั้นมันคงไม่มีปัญหาอะไรหากนายเป็นคนสั่งการที่ป้อมนี้ “

เดฟพยักหน้า เขารู้ถึงความแข็งแกร่งของ Doom Knight ทั้งสองและลูกน้องแต่ละตัวของพวกมันก็มีมากกว่า 100,000 ตัว

ป้อมแห่งนี้น่าจะปลอดภัยแล้ว

ท้องฟ้าด้านบนป้อมสีแดงเริ่มเปิดออกและมีมือขนาดใหญ่ฉีกท้องฟ้าออกมาเผยให้เห็นสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่

” Drahma ! ” – เดฟตะโกนออกมาอย่างพอใจเมื่อเห็นยักษ์ใหญ่ที่โผล่มาท่ามกลางกองทัพอันเดต

” อันเดตน้อย เราพบกันอีกแล้ว ! “

Samael เงยหน้าขึ้นมองยักษ์ใหญ่และพูดด้วยสายตาสงสัย – ” นายมาทำอะไรที่นี่ Drahma ? “

” ราชาบอกให้ฉันมาดูแลฮีโร่น้อยนี่ ฉันคงจะอยู่นี่สักพัก “

Du’Razha ยิ้มออกมาแล้วพูดขึ้น – ” ราชาดูเหมือนว่าจะให้ความสำคัญกับนายนะ Kis’Steinbrah เอาล่ะ นี่คงถึงตอนที่เราต้องแยกกันแล้ว Lord Dagla จะกลับไปที่ดินแดนอันเดตและฉันก็ต้องตามไปในไม่ช้า Gale กับ Orn จะปกป้องนายจากมนุษย์ถ้าพวกนั้นจะมาสร้างปัญหาให้กับนายแต่พวกเขาจะไม่ช่วยนายตอนที่นายอยากจัดการกับพวกมอนสเตอร์หรือจงใจหาเรื่องมนุษย์คนอื่น ” – Du’Razha พูดขึ้น

เดฟยิ้มตอนที่ความคิดหนึ่งโผล่เข้ามาในหัวเขา – ” Gale Orn ฉันมีบางอย่างให้พวกนายช่วย “

” สั่งมาได้เลย ” – Orn พูดขึ้นและเดินตามหลังเดฟไปพร้อมี Gale เดินตามไปด้วย

” เฮ้ Lone Arrow ตอนนี้เธออยู่ไหน ? “

” เฮ้ เดฟ ที่ห้องประมูล ฉันต้องอัพเกรดเกราะก่อน “

” เมืองไหนและอาณาจักรไหน ? ” – เดฟถาม

” เมืองหลวง อาณาจักรตะวันตก “

เมืองหลวงของ Devastators เดฟยิ้มออกมา

” เอาล่ะ อยู่ที่นั่น รอฉันอยู่ที่นั่นแหละ ฉันมีบางอย่างจะให้เธอ “

Lone Arrow แปลกใจและพูดขึ้น – ” ผู้เล่นจะโจมตีนายถ้าพวกเขาเห็นนายมาที่นี่ ! “

” ฉันไม่คิดว่าพวกเขาจะมีพลังที่จะทำแบบนั้นได้ ! ” – เดฟพูดขึ้น

” แล้วแต่นายละกัน ” Lone Arrow พูดก่อนที่จะวางสาย

” เอาล่ะพวก ไปกันเถอะ ” – เดฟพูดพร้อกกับเปิดประตูวาร์ป

มันมีบ้านและร้านค้าที่ทำขึ้นจากหินเต็มไปหมดในที่ที่เดฟโผล่ไป

ผู้เล่นและ NPC เดินไปมาอยู่ทั่วทุกที่

แต่เมื่อพวกเขาเห็นอันเดตที่โผล่มาใจกลางลาน ผู้เล่นหลายคนก็ต้องแปลกใจ

” มีอีเวนต์เหรอ ? ” – ผู้เล่นคนหนึ่งถาม

” ฉันว่าไม่นะ ดูทื่ชื่อพวกนั้นสิ ! ” – ผู้เล่นอีกคนพูดขึ้นเมื่อตรวจสอบอันเดตทั้งสามตัวที่โผล่มา

” นั่นมัน Kis’Steinbrah ! ไม่ใช่ว่าเขาะเพิ่งได้ดันเจี้ยนโลกไปหรือไง ! “

มีการพูดคุยมากมายกับการปรากฏตัวของอันเดตแต่เดฟไม่ได้สนใจ เขาเดินหน้าต่อไปที่ห้องประมูลที่ใกล้กับประตูวาร์ป

ผู้เล่นบางคนถึงกับต้องการโจมตีเดฟ เมื่อนึกถึงค่าหัวและรางวัลในการฆ่าเขารวมถึงการเปิดประตูเข้าสู่ดินแดนอันเดตและรางวัลกว่า 1 ล้านดอลลาร์กับการฆ่าเขาที่สามกิลด์จะให้

ผู้เล่นไม่สามารถโจมตีผู้เล่นด้วยกันได้ตอนที่อยู่ในเมืองแต่เดฟและพวกของเขานั้นเป็นมอนสเตอร์ ดังนั้นกฎนี้จึงไม่อาจจะถูกนำมาใช้ได้แต่ด้วยความช่วยเหลือจาก Doom Knight สองตัว มันจึงไม่มีโอกาสที่ผู้เล่นจะเป็นภัยต่อเดฟได้

ตอนที่ผู้เล่นที่เหลือเห็นว่าไม่มีใครเข้าโจมตีเขา หลายคนก็ต้องเดินตามเขาไปเพื่อดูว่าจะเกิดอะไรขึ้น

ผู้เล่นคนหนึ่งของ Devastators ได้บอกกิลด์ว่า Kis’Steinbrah ไปที่ห้องประมูล !

ตอนที่เดฟเข้าไปในห้องประมูล ยาม NPC ที่ทางเข้าก็หน้าซีดเผือดจนไม่กล้าที่จะขวางทางเขา

เดฟไม่ได้สนใจและเดินเข้าไปในห้องประมูล มันทำด้วยพื้นไม้และมีร้านค้าหลายร้านพร้อมกับ NPC ที่คอยช่วยผู้เล่นในการหาซื้อของ

” ดะ ฉันหมายถึง Mr.Skeletal ” – Lone Arrow เกือบเรียกชื่อจริงของเดฟ

” นายมาจริงๆด้วย ! พวกนี้เป็นใคร ? ” – Lone Arrow ถามเมื่อมองไปยัง Doom Knight ทั้งสองที่ตามเดฟมา

” พวกนี้มากับฉัน เธอบอกไว้ว่าอยากได้คัมภีร์วาร์ปไปยังโลกใต้ดิน นี่ ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมกับส่งคัมภีร์วาร์ปให้กับ Lone Arrow มันจะพาคืนที่ฉีกคัมภีร์ไปยังป้อมสีแดงที่ Burning Heights

” ขอบคุณ ! ” – Lone Arrow พูดขึ้นและเก็บมันใส่กระเป๋า – ” งั้นนายมาที่นี่ก็เพื่อเอาไอ้นี่ให้กับฉันเนี้ยนะ”

” ฉันต้องมาซื้อของที่ห้องประมูลด้วย…” – แต่ก่อนที่เดฟจะได้พูดจบนั้นก็มีเสียงที่ฟังดูคุ้นๆดังขึ้นมา

” นายคงมั่นใจมากถึงได้โผล่มาที่นี่ ! “

เดฟหันกลับไปและพบกับอัศวินด้านหลังเขาพร้อมกับการ์เดี้ยนสวมเกราะชมพูที่ยืนอยู่ข้างๆ

” นายมาถึงเร็วดีนี่….Warlord ” – เดฟพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

Chapter 113 : เธอ…..

” ทำไมนายถึงมาที่นี่ ? ” – Warlord ถาม

” เหมือนนายจะเข้าใจผิดไปนะ ฉันไม่ต้องอธิบายว่าทำไมฉันถึงต้องมาที่นี่ ยังไงซะฉันก็ไม่ใช่ลูกน้องของนาย “

Warlord คิ้วขมวดพร้อมกับกำลังจะอ้าปากพูดบางอย่างแต่การ์เดี้ยนที่อยู่ข้างๆขัดขึ้นมาก่อน – ” เดี๋ยว ! เราไม่ได้มาที่นี่เพื่อเบ่งว่าใครใหญ่ที่สุด เราคุยเป็นการส่วนตัวได้หรือเปล่า ? “

” Valentine ฉันรู้จักนาย การ์เดี้ยนฝีมือดีและนักกลยุทธ์แต่ฉันก็ยังไม่มีเหตุผลว่าทำไมฉันต้องไปคุยส่วนตัวกับพวกนายด้วย ถ้าพวกนายมีอะไรจะพูดก็พูดมา “

Valentine ตรวจสอบ Doom Knight ทั้งสองตัวด้านหลังเดฟ แล้วต้องอึ้งเมื่อเห็นเลเวลของพวกนั้นก่อนจะพูดขึ้น – ” ดูเหมือนว่าเราจะเริ่มต้นกันไม่ค่อยดี เราต้องการเป็นหุ้นส่วนกับนาย สิทธิในการเข้าออกโลกใต้ดินและเราจะให้หุ้นกิลด์เรากับนายและจะต่ำกว่าแค่ฉันกับ Warlord เท่านั้น นายจะได้ผลประโยชน์ทุกอย่างทั้งของและเควสที่เราหาเจอที่นั่นอีกทั้งยังได้ส่วนแบ่งจากของที่เราพบด้วย “

Valentine เชื่อว่าเดฟคงตอบรับข้อเสนอทันที ผู้เล่นเกือบทุกคนยอมตายเพื่อได้หุ้นจากรายได้ของกิลด์ใหญ่เพราะมันจะเพิ่มรายได้ให้กับพวกขาได้อย่างมหาศาลในเวลาอันสั้น

” ดูเหมือนว่านายจะเข้าใจผิด ทำไมฉันต้องแบ่งมันกับนายด้วยเมื่อฉันทำคนเดียวก็ได้ ? ตอนนี้ฉันได้เงินทั้งหมด 100% จากที่ฉันหาได้ในโลกใต้ดินด้วยการควบคุมเขตดันเจี้ยนโลกรวมถึง xp จากการฟาร์มด้วย ทำไมฉันต้องมาแบ่งมันกับนายด้วย ? “

” นายมันตัวคนเดียว ! ” – Warlord พูดขึ้น

” ตัวคนเดียว ? ได้ยินที่ไอ้นี่พูดหรือเปล่า ? ” – เดฟพูดกับ Orn และ Gale ที่อยู่ข้างๆ

ทั้งสองตอบกลับด้วยการส่ายหน้าและพูดออกมาด้วยเสียงที่ฟังดูกรีดหัวใจ – ” เรา ! คือ ! พวกเดียวกัน ! “

ทุกคนในห้องประมูลต่างก็ต้องใจสั่นกับพลังของ Doom Knight ทั้งสองตัว

” ฉันมีกองทัพภายใต้คำสั่งของฉันและสิ่งที่กิลด์พวกนายทำได้ พวกนั้นก็ทำได้เหมือนกันและดีกว่าด้วย พวกเขาไม่โกหก ไม่ขโมยและไม่หักหลัง พวกเขาไม่ได้ต้องการอาหาร, พักและไม่กลัวกับสิ่งแปลกที่มีพลังมากกว่าตัวเอง ” – เดฟพูดขึ้น มันไม่ได้จริงทั้งหมดแต่จะมีใครบ้างที่รู้ว่าเขาโกหกอยู่

หลังจากได้ยินคำพูดของเดฟ Doom Knight ทั้งสองก็ได้พูดขึ้นอีก – ” ไม่หิว ! ไม่เหนื่อย ! ไม่กลัว ! “

นี่ทำให้เดฟแปลกใจ เขาไม่คิดว่าทั้งสองจะพูดคำปลุกขวัญออกมาแต่เขาก็ยังใจเย็นได้อยู่

” ว๊าว ดินแดนอันเดตนี่เจ๋งจริงๆ ! ฉันสงสัยว่าฉันจะเข้าร่วมได้ด้วยหรือเปล่า ! ” – ผู้เล่นคนหนึ่งพูดขึ้นมาและมีหลายคนที่เห็นด้วยกับคำพูดนั้น

สมาชิกกิลด์ที่แจ้งไปที่ Warlord และ Valentine ถึงตำแหน่งของเดฟได้พูดขึ้นมา – ” นายกำลังยึดพื้นที่เกมไว้คนเดียว มันยุติธรรมตรงไหน ! “

ก่อนที่เดฟจะได้ตอบ Lone Arrow ก็พูดขึ้นมา – ” นายคิดว่ามันง่ายหรือไงกับการเป็นอันเดต ? ถ้าเป็นแบบนั้นทำไมเขาถึงได้เป็นแค่คนเดียว ? ถ้านายอยากเล่นคนเดียวในเกมนี้ งั้นทำไมนายไม่ทำเองบ้าง ? “

” เขาก็แค่โชคดีที่ได้ไปที่นั่น ! ไม่งั้นแล้วฉันก็ทำแบบเดียวกันได้และจะแบ่งมันกับทุกคน เขามันเห็นแก่ตัว “

” ไร้สาระ ! ” – Lone Arrow พูดขึ้นมา

” ถ้ามันเป็นโชคจริงๆ นายอธิบายได้มั้ยว่าหัวหน้ากิลด์นายตายเพราะคนที่เลเวลต่ำกว่าตัวเองตั้ง 300 เลเวลได้ยังไง ! “

สีหน้าของผู้เล่นนั้นนิ่งไปทันที

แต่ก่อนที่เขาจะได้เถียง Valentine ก็ขัดขึ้นมา – ” ใจเย็นๆ เราไม่ใช่เด็กกันแล้ว ทุกคนก็มีโอกาสของตัวเองในเกมและ Kis’Steinbrah ก็ได้ร่างอันเดตของตัวเองมา มันเป็นเพราะความสามารถของเขา แม้ว่าจะมีโชคอยู่บ้างแต่โชคก็เป็นส่วนหนึ่งของความแข็งแกร่ง เราไม่ปฏิเสธความจริงข้อนั้น เราแค่หวังว่านายจะแบ่งปันผลประโยชน์ของโลกใต้ดินบ้างและฉันมั่นใจว่าเราจะหาข้อตกลงร่วมกันได้ “

” แม้ว่านายจะทำให้ฉันเป็นหัวหน้ากิลด์นายแต่ฉันก็ไม่แบ่ง ” – เดฟเถียง – ” อย่างน้อยก็สำหรับตอนนี้ “

หลังจากที่พูดจบ Valentine ก็ได้ถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก เขารู้ว่าเดฟมีเหตุผลที่ไม่แบ่งมันและเขาก็ไม่ได้ตัดขาดโลกใต้ดินจากพวกเขาไปตลอดกาล

” เอาล่ะ งั้นฉันจะถามนายถึงบางอย่างได้หรือเปล่า ? ” – Valentine ถามขึ้นมา

” อะไร ? “

” ตอนที่นายคิดจะแบ่งมัน เราอยากได้สิทธิแรกในการเข้าไป ทุกข้อตกลงที่ฉันพูดไว้ก่อนหน้านี้ยังคงอยู่และเราจะเพิ่มให้อีก เราจะให้ฝ่ายการเงิน การสนับสนุนและการดูแลที่บริษัทของเรามีช่วยนาย “

” นั่นเท่ากับชีวิตของราชาเลยนะ ” – ผู้เล่นที่ได้ยินพูดขึ้นมา

” เอาล่ะ ฉันคงต้องลองไปคิดดูก่อนแต่ฉันอยากบอกว่าก็ตอนที่ฉันเต็มใจนะ “

” นั่นเป็นสิทธิของนาย ” – Valentine พูดขึ้น

Warlord ส่งข้อความส่วนตัวไปหา Valentine ถามว่าทำไมเขาถึงได้ทำแบบนี้

” อย่าน้องเราก็มีโอกาสเข้าไปในโลกใต้ดิน แม้ว่าจะต้องใช้เวลาบางแต่อย่างน้อยเราก็ยังได้ประโยชน์ที่กิลด์อื่นไม่ได้ มันดีกว่าที่เขาจะรับปากกับเราในการเข้าออกมากกว่าการมอบสิทธินี้ให้กับคนอื่น “

” งั้นเราจะคุยแบบส่วนตัวกับนายจากนี้ได้หรือเปล่า ? ” – Valentine ถาม

เดฟคิ้วขมวดและเมื่อ Valentine เห็นแบบนั้นก็รีบพูดต่อ – ” ฮ่าฮ่า นายโทษฉันไม่ได้หรอกนะที่พยายามทำแบบนี้ ” – เขาพูดด้วยรอยยิ้ม

Valentine ส่งข้อความหา Warlord – ” ไอ้นี่ไม่ได้หลอกได้ง่ายๆ “

” ทำไม ? “

” ถ้าเขาตกลงว่าจะให้ข้อมูลส่วนตัวกับเรา เขาจะเผยตัวตนที่แท้จริงและเราก็มีหลายทางที่จะให้เขามอบสิ่งที่เราต้องการมาแต่ตอนนี้เราต้องระวังตอนที่ตกลงกับเขา ” – Valentine ตอบกลับ

” เอาล่ะ งั้นก็อย่าให้กิลด์เราไปหาเรื่องเขา “

” ได้ ตราบใดที่มี Doom Knight สองตัวข้างๆเขา ฉันไม่คิดว่าจะมีผู้เล่นคนไหนที่เป็นภัยกับเขาได้ อีกอย่างแล้วแม้ว่าพวกมันไม่ได้อยู่กับเขาแต่เราคงฆ่าเขาไม่ได้ บ้าเอ้ย เราถึงกับต้องปกป้องเขาด้วย ! ” -Valentine ตอบกลับ

” เซิฟเวอร์บอกว่าการฆ่าเขานั้นจะเปิดดินแดนอันเดตออกให้กับทุกคน เราควรฆ่าเขาตอนที่เขาไม่อยู่กับสองตัวนี่มั้ย “

” ไม่ ถ้าเขาตาย ส่วนขยายจะไม่ได้เป็นส่วนตัวอีกและเราก็ต้องสู้กับทุกคนเพื่อแย่งมัน เราต้องให้เขาส่งมันให้กับกิลด์เราเพียงลำพัง “

” อยู่ต่อหน้าคนอื่นแต่นายสองคนแอบคุยกันนี่มันหยาบคายนะ “- เดฟพูดขึ้นด้วยท่าทีหมดความอดทน

” ขอโทษด้วย เราต้องตกลงบางอย่างกัน จากนี้กิลด์เราจะไม่ไล่ตามนายอีกและเราการันตีความปลอดภัยของนายได้ตอนที่นายออกจากโลกใต้ดิน ตราบใดที่มีสมาชิกกิลด์เรา ถ้านายเจอปัญหา พวกเขาจะปกป้องนาย ” – Valentine พูดขึ้น

ในตอนที่ Valentine พูดจบนั้น Doom Knight ทั้งสองก็คิ้วขมวดและมีเงาหนึ่งโผล่มาด้านหลัง เดฟ

[-32,666]

เลือดของเดฟลดลงเหลือ 1% ทันที

” หือ ? ” – คนที่โผล่มาด้านหลังเดฟถึงกับอึ้ง

Gale ทำการเหวี่ยงดาบใส่นักฆ่าทำให้เธอกระเด็นออกไปพร้อมลดเลือดเธอไป 2/3 ด้วยการโจมตีเพียงครั้งเดียว

เดฟหันกลับไปมองที่นักฆ่าและพบผู้หญิงที่สวมชุดสีขาว

[ Mercy]

เลเวล : 422

กิลด์ : It’s Just Business

อาชีพ : นักฆ่าเงา

ฉายา : พันธมิตรแห่งเงา

เดฟ รู้สึกว่าหน้าตาของผู้หญิงคนนี้ดูคุ้นๆ มันเหมือนกับว่าเขาเคยเห็นเธอมาก่อน

” นั่นคนที่มีการสืบทอดของนักฆ่าเงา Mercy ! ” – ผู้เล่นคนหนึ่งพูดขึ้นเมื่อเห็นเธอ

‘ คนมีการสืบทอดระดับ S ? ‘ เดฟคิด

Orn ยังคงอยู่ข้างกายเดฟและระวังตัวเต็มที่ ส่วน Gale นั้นออกไปโจมตีนักฆ่า

นักฆ่าได้หายตัวด้วยการใช้ {Fade}

ความคิดของเดฟเริ่มปั่นป่วน เขาไม่คิดว่านักฆ่าที่แข็งแกร่งที่สุดในเกมนั้นจะไล่ตามเขา แม้ว่าจะมี Doom Knight สองตัวอยู่กับเขาแต่เดฟก็ไม่มั่นใจว่าจะรอดจากการโจมตีต่อไปหรือไม่

ต้องขอบคุณสกิลติดตัวที่เขาได้มาจากเขตแรกของดันเจี้ยนโลก {Unyielding} จะทำให้เขาไม่ตายด้วยการโจมตีครั้งเดียว มันจะทำให้เขตาเป็นอมตะ 5 วินาทีและตอนนี้เวลานั้นก็หมดไปแล้ว

Valentine และ Warlord ตื่นตัวทันทีพร้อมกับที่ Valentine ได้พูดขึ้น – ” ทุกคน ! ปกป้องเขา ! Mercy ! เราถอนคำสั่งล่าค่าหัวเขา ! เธอควรที่จะหยุดได้แล้ว ! “

เสียงผู้หญิงที่คุ้นเคยดังขึ้นมาในห้องโถง – ” มันไม่ใช่นายที่ตั้งค่าหัว ฉันกลัวว่าฉันจะทำแบบนั้นไม่ได้ “

Valentine เดาะลิ้นแล้วพูดขึ้น – ” เราจ่ายสองเท่าให้กับเธอได้ ! ไปซะ ! “

” มันไม่เกี่ยวกับเรื่องเงิน….มันเป็นเรื่องธุรกิจ ” – เธอพูดขึ้น

เดฟไม่รู้ตำแหน่งนักฆ่าจากเสียงของเธออย่างเดียวเพราะมันดังก้องไปทั่วห้องแต่เขาตื่นตัวเต็มที่ ตอนนั้นเองก็มีความคิดที่บ้าบิ่นโผล่มาในหัว

มีแค่ Lone Arrow ซึ่งอยู่ตรงหน้าเขาที่เห็นรอยยิ้มของเดฟ

เงาหนึ่งโผล่มาตรงหน้าเดฟและก่อนที่มันจะได้เข้าโจมตีเขานั้น

{Bastion}

[-0]

Orn ใช้โอกาสตอนที่นักฆ่าเผยตัวตนออกมาโจมตีเธอ

เขาล่อนักฆ่าให้มาโจมตีเขาด้วยการเอาคัมภีร์วาร์ปออกมาและเตรียมที่จะใช้ {Bastion} เพื่อทำให้เขาเป็นอมตะ

นักฆ่าตายด้วยน้ำมือของเดฟ

และก่อนที่เธอจะได้กลับไปเกิด เดฟก็มีโอกาสมองหน้าเธอและเขาก็อดไม่ได้ที่จะพูดขึ้นมา – ” เธอนี่เอง ! “

Chapter 114 : สัญญา

Lone Arrow รีบไปข้างๆ เดฟและพูดขึ้นมา – ” นายเป็นไรหรือเปล่า? “

” ไม่เป็นไรแต่ฉันไม่คิดว่าฉันจะเป็นที่ต้อนรับกับที่นี่อีกต่อไป ” – เดฟพูดขึ้น

ถ้า Mercy มาที่นี่เพื่อฆ่าเขา งั้นก็อาจจะมีนักฆ่าคนอื่นที่มาที่นี่เพื่อทำแบบเดียวกันและเขาก็ไม่กล้าเอาชีวิตตัวเองมาเสี่ยง

นักฆ่าคนเดียวก็ยังสามารถฆ่าเขาได้ ถ้าไม่ใช่เพราะสกิลติดตัวของเขาแล้วเขาคงได้กลับไปเกิดและเสียผลประโยชน์ทุกอย่างของดินแดนอันเดตไป

จากการโจมตีครั้งแรกของ Mercy ที่โจมตีใส่เขา Doom Knight ทั้งสองไม่ได้มีความสามารถในการปกป้องเขาจากนักฆ่าและเดฟก็รู้เรื่องนี้จากการกเกือบที่จะตาย

” การป้องกันของนายมันขยะแต่นายบอกว่าอยากปกป้องฉันเนี้ยนะ ? ” – เดฟหัวเราะแล้วฉีกคัมภีร์วาร์ปในมือก่อนจะหายตัวไป

เขาโผล่กลับมาที่ป้องก่อนจะถอนหายใจพร้อมแผ่นหลังที่ชุ่มไปด้วยเหงื่อ

Orn กับ Gale โผล่มาข้างๆกับเดฟ

‘ เกือบไปแล้ว ตอนนี้พวกผู้เล่นจะรู้ว่าพวกเขาส่งนักฆ่ามาตามล่าฉันได้ การจัดการกับฉันคงไม่ใช่เรื่องยากถ้าฉันปรากฏตัวในจุดที่มีผู้เล่นอยู่ใกล้ ถ้าฉันอยากไปที่นั่นอีก ฉันต้องใช้ร่างผู้เล่นทั่วไป ‘ เดฟ คิดพร้อมกับตรวจสอบแหวนของตัวเอง

Category: Ring

[Ring of the Death God]

ประเภท : แหวน

ไอเท็มการสืบทอดคลาส S

ข้อกำหนด : เลเวล 0, ไม่สามารถถอดได้ !

โบนัส : มีความสามารถในการเปลี่ยนร่างจกมนุษย์เป็นอันเดต

สามารถสลับเป็นมนุษย์ได้

{Death siphon}

สามารถออกจากโลกอันเดตได้

{Life Cleaver}

[ ผนึก ] ( ต้องการยศ Death Knight )

[ ผนึก ] ( ต้องการยศ Doom Knight )

[ ผนึก ] ( ต้องการยศ Abyssal Knight )

สเกล : เครื่องประดับ

คลาส : Divine

เลเวลของแหวน : เต็ม

‘ ฉันลืมเรื่อง {Life Cleaver} ไปเลย ! ฉันได้มันมาตอนที่ทำเควสที่แล้วกับ Death เสร็จ ถึงฉันต้องไปดูแหล่งกำเนิดของอันเดตและการที่พวกเขามาเป็นแบบนี้ได้แต่ภารกิจก็สำเร็จ ‘

เดฟ กดดูข้อมูล {Life Cleaver} และตาของเขาก็ต้องเบิกกว้าง

{Life Cleaver : หลังจากที่ใช้สกิล มันจะเรียก Scyths of Death ขึ้นมาบนหัวผู้ใช้และพวกของตัวเอง สกิลนี้จะฆ่าผู้โจมตีถ้าพวกเขาไม่สามารถฆ่าผู้ใช้ได้ใน 2 นาทีหลังจากที่สกิลนี้ถูกใช้งาน ผู้ใช้จะทำดาเมจได้ลดลง 20% และรับดาเมจเพิ่มขึ้น 20% ไม่สามารถใช้กับบอสและสิ่งมีชีวิตระดับ Mythic ขึ้นไปได้ คูลดาวน์ 72 ชม. }

” โกง ! โกง ! โคตรโกง ! ” – เดฟตะโกนออกมาด้วยความดีใจ

ไม่ว่าเขาจะเจอศัตรูแบบไหนแต่มันก็ยังเปิดโอกาสให้เขาได้สู้กับอีกฝ่ายได้ ไม่จำเป็นต้องฆ่าศัตรูด้วยตัวเอง มันจะฆ่าศัตรูทันทีเมื่อหมดเวลา 2 นาที

ถ้าเขายื้อได้นานพอ เขาก็สามารถจัดการกับมอนสเตอร์ตัวไหนก็ได้ สำหรับผู้เล่นแล้วมันคงยากถ้าผู้เล่นนั้นอยู่ใกล้เกินไปหรือเลเวลสูงเกินกว่าเขาเกินไป

เพราะเดฟได้รับดาเมจเพิ่มขึ้นและทำดาเมจได้น้องลง ถึงดีบัฟนี้มันจะมากแต่มันก็ยังสมกับความโกงของสกิล

” ความสามารถอื่นที่ปลดล็อคหลังจากที่เป็น Death Knight, Doom Knight และ Abyssal Knight คงดีกว่านี้ ตอนนี้ฉันเลเวล 155 แล้ว ฉันต้องเพิ่มเลเวลเป็น 400 เพื่อที่จะสามารถท้าทายยศ Death Knight ได้ “

เดฟเช็คลูกน้องของตัวเองและพบว่า Dunlord นั้นไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของทีมเขาแล้ว

” ดูเหมือนว่า Delvina จะเอาพวกมันคืน ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมกับฉีกคัมภีร์วาร์ไปที่ Undead Frontier

เมื่อมาถึง Undead Frontier เขาก็ไปยังวิหารพร้อมกับเห็นสายตาที่ขอบคุณและเคารพจากอันเดตหลายตัว

เดฟแค่พยักหน้าแล้วเดินหน้าต่อ

” Delvina ! ” – เดฟเรียกผู้หญิงที่นั่งอยู่บนบัลลังก์ในวิหาร

” Kis’Steinbra ฉันรู้ว่านายน่ะมีความสามารถ ขอบคุณในนามดินแดนอันเดตกับการกระทำของนาย “

” ไม่เป็นไร ” – เดฟพูดขึ้น – ” ตอนนี้ฉันอยากรับ Dunlord เข้าทีม ฉันอยากได้กลุ่มเดิมที่เธอเอาให้ฉันครั้งที่แล้วได้มั้ย ? “

” มันไม่น่าจะมีปัญหาอะไรถ้านายมีคะแนนพอ “

” ฉันมี ! ” – เดฟพูดขึ้นเมื่อนึกขึ้นได้ว่าเขามีคะแนนมากกว่า 3.8 ล้าน

3 ล้านนั้นเป็นรางวัลจากการที่เขาช่วยยึด Burning Heights และส่วนที่เหลือคือส่วนที่เหลือจากคะแนนจากการซื้อของให้เขาและลูกน้อง ตอนนี้เดฟเลเวล 155 แล้ว เขาต้องมีเกราะที่ดีกว่านี้ให้ทั้งเขากับตัวเขาเอง

มีแจ้งเตือนหนึ่งโผล่มาตรงหน้าเขา

[ คุณต้องการซื้อมอนสเตอร์เหล่านี้หรือไม่ ?

Dunlord x10 ราคา 200,000 คะแนน Y/N ? ]

เดฟกดยอมรับและ Dunlord ทั้งสิบตัวก็ถูกเพิ่มเข้ามาในหน้าจอของเดฟ

” ขอบคุณ Delvina “

” ไม่เป็นไร ถ้าฉันต้องการอะไร ฉันจะส่งคำร้องไปที่ Red Fortress(เปลี่ยนชื่อจาก Burning Heights หลังจากที่ยึดได้) ละกัน ” – Delvina พูดขึ้น

เดฟเข้าใจว่าเธอคงมีเควสให้กับเขาอีก เขาจึงยิ้มแล้วเดินออกจากวิหาไป

ฉันต้องไปที่ร้านค้า จากนั้นก็ซื้อของเพิ่ม

ด้านนอกพื้นที่วิหาร เพิงเล็กที่ซอมบี้ใช้ขายของตอนนี้ได้กลายเป็นคลังขนาดใหญ่

เดฟเดินเข้าไปและต้องอึ้งกับของมากมายที่วางเรียงอยู่ไปทั่วซึ่งตอนนี้ซอมบี้กำลังจัดและทำความสะอาดมัน

” นายดูยุ่งนะ ” – เดฟพูดขึ้น

ซอมบี้ตกใจและมองมาที่เดฟก่อนจะพูดขึ้น – ” อ่ะ ลูกค้าคนโปรดของฉัน ! “

” ฉันไม่เคยเห็นอันเดตคนไหนประจบมาก่อนเลย เอาของที่นายมีมาดูสิ ฉันต้องซื้อบางอย่าง “

” ได้ ! ” – ซอมบี้พูดพร้อมกับรายชื่อของที่โผล่มาตรงหน้าเดฟ

ของส่วนมากเป็นของเลเวลต่ำไม่ได้ต่างจากที่เขาเคยเห็นมาก่อน

” นี่คือที่นายมีทั้งหมดแล้วงั้นเหรอ ? “

” นายก็ยังเป็น Undead Captain อยู่นิ ฉันคงให้ของยศสูงกว่านี้ไม่ได้ “

” บ้าเอ้ย ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมตั้งใจจะเดินออกจากร้าน

” แต่ ! อะไรก็พูดคุยกันได้ถ้ามีคะแนนพอ ” – ซอมบี้พูดขึ้นพร้อมกับถูมือตัวเองราวกับพ่อค้าหน้าเลือด

” เท่าไหร่นายถึงจะเอาของยศสูงกว่านี้ให้ฉันดู ? “

” ไม่มากหรอก แค่ 100,000 คะแนน ครั้งนี้ไม่ลดนะ ! ” – พ่อค้าพูดขึ้นด้วยท่าทีเด็ดขาด

เดฟขมวดคิ้ว เขาจำได้ถึง 1 คะแนนที่มันลดให้กับเขา

” ได้ เอามาให้ฉันดู ” – เดฟ พูดขึ้นและคะแนน 100,000 คะแนนที่ถูกหักไปทันที

เดฟไม่ได้รับแจ้งเตือนรึคำเตือนด้วยซ้ำ

เดฟมองไปยังของใหม่และซื้อยา xp ก่อน ทั้งสามขวดนี้ราคาขวดละ 100,000 คะแนน จากนั้นเขาก็มองหาอุปกรณ์ต่อ

ทุกอย่างนั้นเลเวลสูงเกินไปสำหรับเขาแต่มันไม่ได้ทำให้เดฟต้องคิดมากกับการซื้อของครั้งนี้

เมื่อมองไปที่ส่วนเกราะ Magical Armor เดฟยิ้มกว้างออกมาพร้อมกับซื้อมัน 10 ชุดเป็นราคา 1 ล้านคะแนน

เกราะสำหรับ Dunlord นั้นมีกรงเล็บและทำให้หางแหลมคมกว่าเดิมและยังมีหน้าไม้รวมไปถึงเกราะอกให้มันด้วย การใช้เกราะพวกนี้จะทำให้พวกมันดูคล้ายกับรถถังที่สามารถทำลายทุกอย่างได้

เดฟตรวจสอบของที่เหลือในร้านและเกราะเลเวลต่ำที่สุดที่เขาใส่ได้ก็เลเวล 200

เดฟซื้อมันหลายชุดให้ทั้งตัวเขาเองและอันเดตของเขา

หลังจากที่ออกจากร้านแล้วเดฟก็เหลือคะแนนกว่า 2 ล้านแต่เขาพัฒนาทั้งตัวเขาเองและลูกน้องไปอย่างมาก

เขาเรียก Dunlord ออกมาแล้วเอาเกราะให้กับพวกมัน

เมื่อเห็น Dunlord ทั้งสิบตัวที่ดูแข็งแกร่งขึ้นมา เดฟก็พอใจก่อนจะตัดสินใจล็อคเอาท์ออกมาเพื่อพักผ่อน เขาล็อคอินมาเกือบสองวันแล้วและตอนนี้ก็รู้สึกง่วงแล้วด้วย

เมื่อล็อคเอาท์ออกมาเดฟได้ตรงไปที่เตียงเพื่อนอน

โทรศัพท์ดังขึ้นมาปลุกเดฟ ขึ้นหลังจากนั้นเขาก็ได้ยินเสียงที่คุ้นเคย

” เฮ้ Mr.Skeltal ฉัน Perfect Shot นะ พ่อฉันอยากคุยกับนายเรื่องสัญญาทีวี นายอยากไปพบที่ไหน ? “

Chapter 115 : ผู้โด่งดัง

เดฟนั่งลงไปที่เตียงแล้วถามออกมา – ” ตอนนี้นายอยู่ไหน ? “

” ฉันโทรมาจากบ้าน ฉันอยู่ในนิวยอร์ค ถ้านายอยู่ใกล้ก็มาที่ไทม์แสควร์แล้วค่อยคุยกันต่อ “

” ได้ ไม่น่ามีปัญหา ฉันน่าจะไปถึงในชั่วโมง ” – เดฟตอบกลับก่อนจะวางสาย

เดฟกดโทรหาอีกเบอร์และรอให้อีกสายรับ”

” เฮ้ เดฟวี่ ! “

แก้วหูของเดฟแทบจะระเบิดตอนที่ได้ยินเสียงสูงของ Lone Arrow

เดฟถอนหายใจก่อนจะพูดขึ้นมา – ” Lone Arrow ไอ้ Perfect Shot ติดต่อฉันมาเรื่องทีวี ทนายเธอว่างหรือเปล่า ?”

” อื้อ ไม่ต้องกังวล เขาว่างให้ฉันตลอดแหละ ตอนนี้นายอยู่ไหน ฉันจะได้ไปรับนายถ้านายอยู่ใกล้กับนิวยอร์ค “

เดฟอึ้งแต่ก็ตอบกลับไป – ” ฉันจะไปที่ไทม์สแควร์ในอีกชั่วโมง เราไปเจอกันที่นั่นก็ได้ “

” ได้ ฉันจะโทรหาทนายและเราจะไปด้วยกัน ” – Lone Arrow ตอบกลับแล้ววางสาย เสียงของเธอแฝงด้วยความตื่นเต้น บางทีอาจจะเป็นเพราะการพบกับ Mr.Skeletal ผู้โด่งดังตัวจริงก็ได้

ใจของเดฟเต้นรัวเมื่อรู้ว่าเขาอยู่ในสภาพที่แย่แค่ไหน

เมื่อคิดถึงท่าทีของ Lone Arrow ที่ทำให้เขาประทับใจว่าเธอเป็นเจ้าหญิงน้อย เขาก็เห็นความต่างของชีวิตของเขากับเธอ

‘ ไม่เป็นไรหรอก ฉันแค่จัดการเรื่องนี้ให้เสร็จ บางทีฉันอาจจะมีชีวิตที่ดีก็ได้ บางทีการรักษาแขนนี่คงไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป ‘ |

เดฟปลอบใจตัวเองและเดินไปใส่ชุด

หลังจากที่ออกจากห้องแล้วเขาก็เห็นว่าร้านของ คุณคลีเมนไทด์ ปิดไปแล้ว

‘ แปลก เธอน่าจะเปิดอยู่นี่ ‘ เดฟรู้สึกแปลกๆกับการที่เธอไม่อยู่แต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไรมากนัก

เขาขึ้นแท็กซี่ไปที่นิวยอร์ค มันกินเงินเดฟไปตั้ง 100 ดอลลาร์ซึ่งทำให้เขาปวดใจอย่างมาก

แต่เมื่อเขาดูตัวเลขในบัญชีเขา เขาก็ต้องเบิกตากว้าง

” 107,000 ดอล ! นี่มันมาจากไหน ? ” – ความคิดของเดฟเริ่มปั่นป่วนจนกระทั่งนึกถึงเพชรที่เขาให้ Lone Arrow เอาไปขาย

” เธอส่งเงินมาให้ฉันแล้ว ด้วยเงินนี่ฉันจะได้หาที่อยู่ที่ดีกว่าเดิมได้ ” – เดฟบอกกับตัวเอง

เขาหันไปมองไทม์สแควร์แล้วพบร้านที่หรูหราก่อนจะไปที่นั่นเพื่อหาอะไรกิน

” ฉันต้องกิน นั่นดูเหมือนว่าจะเป็นร้านที่อร่อย “- เดฟพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่ร้านอาหารที่ชื่อ F-Sinatra

ตอนที่เดฟเข้าไปในร้าน แคชเชียร์ได้มองมาที่เขาด้วยสายตาแปลกๆ

เดฟใส่กางเกงยีนส์กับเสื้อเก่าๆซึ่งมีคราบอาหารเปื้อนที่เสื้อซึ่งเดฟไม่เห็นตอนที่ใส่มัน

ตอนที่เดฟสั่งอาหาร บริกรก็บอกให้หัวหน้ามารับมือกับเดฟ

ผู้จัดการเข้ามาหาและดึงเขามาถามข้างๆ

” ให้เราช่วยอะไรดี ? ” – ผู้จัดการถาม

” เอ่อ ก็ปกติ ? อาหารไง ? ” – เดฟพูด เขาไม่เห็นสีหน้าแปลกของลูกค้าหลายคนที่มองมาที่เขา

” เอาล่ะ คุณสั่งอาหารที่นี่ได้แต่ต้องจ่ายก่อน ” – ผู้จัดการยังพูดด้วยรอยยิ้มและรอเดฟเอาเงินออกมาก่อนจะบอกบริกรมารับออเดอร์จากเขา

ในที่สุดเดฟก็รู้ว่าพวกนี้ดูถูกเขาและมันทำให้เขารู้สึกหงุดหงิดขึ้นมา

เดฟดึงกระเป๋าตังออกมาให้ผู้จัดการดูแบงค์ร้อยที่วางเรียงอยู่ที่นั่น

หน้าผากของผู้จัดการชุ่มไปด้วยเหงื่อพร้อมกับคิด ‘ เพื่อน ! นายจะตายหรือไงถ้าแต่งตัวแบบคนปกติถ้านายมีเงินมากขนาดนั้น !’

” ขอโทษด้วยที่ทำให้ลูกค้าไม่สบายใจ คุณนั่งได้เลย เราจะเอาอาหารมาให้ที่โต๊ะฟรีๆ ! ” – ผู้จัดการพูดออกมาด้วยท่าทีขมขื่นหลังจากที่ส่งสายตาดุไปที่ลูกน้อง

เดฟอึดอัดใจและเดินไปที่มุมไกลที่สุด

ด้วยขาที่พิการและแผลน่าเกลียดที่มือขวา ลูกค้าหลายคนมองเขาด้วยสายตาสงสารและแม้แต่รังเกียจก็มี

อาหารของเดฟมาเสิร์ฟที่โต๊ะและยังมีของพิเศษเพิ่มเข้ามาด้วยรวมไปถึงจดหมายของโทษแต่เขาก็ไม่ได้สนใจที่จะอ่านมัน

เดฟกินไปเรื่อยๆจนเขาได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นมา

มันคือ Lone Arrow

” เดฟวี่ ! นายอยู่ไหน ? “

” ที่ร้าน F-Sinatra ฉันรอเธอกับ Perfect Shot โทรมาอยู่ “

” ได้ เดี๋ยวไปหา ” – Lone Arrow พูดขึ้นก่อนจะวางสาย

หลังจากนั้นไม่นาน เดฟก็ได้ยินเสียงรถสปอร์ตดังขึ้นมา

แลมโบกินี่สีม่วงรุ่นที่เดฟไม่รู้จักได้มาจอดที่หน้าร้าน

คนในร้านต่างก็หันกลับไปมองรถที่เพิ่งจอด

สำหรับเดฟแล้ว เขาสนใจอาหารเกินกว่าที่จะไปสนใจพวกคนรวยที่เพิ่งเอาระราคาเป็นล้านมาจอด

ชายแก่สวมทักซิโดเข้ามาในร้านก่อนและเปิดประตูให้กับเด็กสาวผมม่วง

ผมของเธอพาดลงมาที่ไหล่เข้ากับปากที่ดูอิ่มเอิบ เธอมีผิวเป็นประกายและเอวที่คอดกิ่ว เธอสวมกระโปรงรัดสั้นสีดำพร้อมกับเสื้อที่ดูเข้ากัน กระเป๋าตังที่ดูแพงคาดอยู่ไหล่ของเธอทำให้เธอดูเหมือนสาวจากครอบครัวที่ร่ำรวย

ลูกค้าหลายคนจ้องไปที่เธอ ยกเว้นแค่เดฟที่คอยกินอาหารของตัวเองอยู่

เธอมองไปรอบๆก่อนจะหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าแล้วทำการโทรออก

โทรศัพท์ของเดฟดังขึ้นจนทำให้เขาตกใจ เขาเอาผ้ามาเช็ดมือแล้วรับสาย – ” เฮ้ Lone ” – เมื่อไม่ได้ยินการตอบกลับ เดฟก็นิ่งไปจนมีร่างหนึ่งมายืนข้างๆเขา

” เดฟวี่ ! ” – คนนั้นพูดขึ้ตอนที่เดฟหันกลับไปพบสาวสวยที่มองมาที่เขา

เดฟหันกลับไปมองด้านหลังตัวเองแต่ก็ไม่พบใครจนเขาหันกลับมาแล้วชี้ที่ตัวเองอย่างกับคนโง่

” เดฟวี่ ! ” – Lone Arrow พูดขึ้นพร้อมกับยิ้มแล้วมานั่งข้างๆเดฟ

เดฟตอบโต้ด้วยการปิดมือขวาแล้วพูดขึ้นหลังจากที่ไอออกมา – ” Lone ? “

เด็กสาวพยักหน้าแล้วพูดขึ้น – ” ในที่สุดเราก็พบกัน นี่มันไม่ใช่ Mr.Skeletal หรือไง ” – คำพูดสุดท้ายเธอพูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ

” นายดูแปลกใจนะ ” – Lone Arrow พูดขึ้น

” ใช่ เอิ่ม ฉันไม่คิดว่า Lone Arrow จะเป็น…คนสวย ” – เดฟพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอายๆ

เขาไม่ทันได้เตรียมตัวและอาหารที่โดนกินเละเทะไปแล้ว ดังนั้นเขาจึงรู้สึกอายขึ้นมาแต่ Lone Arrow ไม่ได้สนใจ

Lone Arrow ยิ้มเมื่อได้ยินคำชมจากเดฟแล้วตอบกลับ – ” ลุงแซม นี่คือเดฟคนที่จะทำสัญญา “

” สวัสดี ” – ชายแก่นั่งลงพร้อมกับเอากระเป๋าวางข้างๆ

” ขอตัวก่อนนะ ! ” – เดฟพูดขึ้นแล้วรีบไปที่ห้องน้ำเพื่อล้างหน้า

” เหี้ย เหี้ย เหี้ย ! ฉันคิดว่าเธอจะเป็นพวกเด็กเนิร์ดหน้าตาน่าเกลียดซะอีก ! ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมกับใจเต้นรัวกับการพบเจอครั้งนี้

เขามองตัวเองในกระจกและกุมขมับก่อนจะพูดขั้น – ” อะไรจะเป็นก็ต้องเป็นเดฟ นายเพิ่งทำตัวเหมือนตัวประหลาด ! “

เดฟล้างมือและพยายามจัดผมก่อนจะกลับไปที่โต๊ะ

ตอนที่เขานั่งลงนั้น รอยยิ้มบนหน้าของ Lone Arrow ไม่ได้เปลี่ยนไปเลยสักนิด

แม้จะเห็นมือเขาและวิธีที่เขาเดินแต่เธอก็ไม่ได้แสดงท่าทีรังเกียจหรือไม่พอใจเดฟเลยสักนิด

” เอาล่ะ โซว์ บอกให้ฉันมาและเป็นตัวแทนของนายในการทำสัญญากับทางทีวี ตอนนี้ฉันยังไม่เห็นว่าอีกฝ่ายจะมาเลย “

” ชะ ใช่ ” – เดฟพูดขึ้น เขายังคงตะลึงอยู่แต่เขาก็ยังตอบกลับ – ” อีกฝ่ายเดี๋ยวจะติดต่อมา ” – และหลังจากที่เขาพูดจบ โทรศัพท์เขาก็ดังขึ้นอีกครั้ง

” Perfect ? นายอยู่ไหน ? ” – เดฟถาม

” เราเพิ่งมาถึงที่ไทม์แสควร์ ขอโทษด้วยที่ช้า พ่อฉันยืนกรานว่าจะเอารถตัวเองมาทั้งๆที่มาถึงครึ่งทางแล้ว…” – Perfect Shot พูดด้วยน้ำเสียงอายๆ

” ไม่เป็นไร เราอยู่ที่ร้าน F-Sinatra มาหาเรา “

” เรา ? “

” ใช่ ฉันพาคนมาด้วย “

” ได้ เราอยู่ใกล้ๆ รอสักเดี๋ยว ” – Perfect Shot พูดก่อนที่จะวางสายไป

” ไม่ใช่ว่านั่นเป็นพวกสามโง่หรือไง ? ” – Lone Arrow ถาม

” ใช่ ฉันเจอพวกนั้นอีกและเขาก็บอกข้อตกลงนี้กับฉัน แต่ฉันก็ยังกังวลเรื่องตัวตนอยู่ ดังนั้นขอบคุณที่เธอพา เอ่อ ลุงแซม ของเธอมาด้วย ”

” นายไม่ต้องกังวลว่าตัวตนนายจะเปิดเผยหรอก ด้วยการที่ลุงแซมอยู่ด้วย ฉันการันตีได้เลยว่านายต้องได้ส่วนแบ่งก้อนโตกับข้อตกลงนี้ อย่าลืมฉันล่ะ เอาฉันไปผจญภัยด้วย ! ” – Lone Arrow พูดขึ้นพร้อมกับเม้มปาก

เดฟยิ้มและพูดขึ้นรมา – ” ไม่ต้องกังวล มันยังมีการผจญภัยอีกเยอะในโลกใต้ดิน เราไปที่นั่นได้เสมอ “

รอยยิ้มของ Lone Arrow แทบทำให้ใจเดฟละลาย จากนั้นเขาก็กระแอมออกมา

เดฟคิดอะไรไม่ออกนอกจากเปลี่ยนเรื่อง – ” เขาน่าจะมาถึงในอีกไม่นาน “

ประตูร้านเปิดออกอีกครั้งพร้อมกับชายแก่และชายหนุ่มที่เดินเข้ามา

ชายแก่นั้นเหมือนกับนักธุรกิจ เขาใส่ชุดสูทและเสื้อเชิ้ตสีขาว ส่วนคนหนุ่มนั้นแต่งตัวด้วยเสื้อผ้าหรู เขามีรูปร่างสูงและใบหน้าที่หล่อเหลา

ชายหนุ่มทำการโทรศัพท์และเมื่อได้ยินเสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะเดฟ เขาก็วางสายและบอกพ่อให้เดินไปที่นั่น

สายตาของชายหนุ่มจ้องไปที่สาวสวยที่นั่งข้างๆ เดฟก่อนที่พ่อของเขาจะสะกิดเขาให้กลับมาที่โลกความจริง

ชายหนุ่มแสดงสีหน้าอายออกมาและเดินเข้าไปหาก่อนจะพูดขึ้น – ” Mr.Skeltal ? “

เดฟพยักหน้า จากนั้นทั้งสองก็นั่งลงที่โต๊ะ

” เป็นครั้งแรกที่ฉันได้มาตกลงเรื่องธุรกิจที่ร้านอาหาร “- ชายแก่พูดขึ้นมา

” มันก็ต้องมีครั้งแรกสำหรับทุกอย่างแหละพ่อ ” – ชายหนุ่มพูดขึ้น จากนั้นก็หันไปหาเดฟ แล้วพูดต่อ – ” งั้น พร้อมสำหรับการตกลงหรือยัง ? “

Chapter 116 : ทนายปีศาจซิลวานา

” ฉันจะเป็นตัวแทนของเดฟในการทำสัญญา ดังนั้นการตกลงทุกอย่างต้องผ่านฉันก่อน ” – ลุงแซมที่มากับ Lone Arrow พูดขึ้นมา

” ฉันเชื่อว่าเรายังไม่ได้แนะนำตัวกัน ฉันชื่อ ซิกวาร์ด สมิทธ์ นายชื่ออะไรและคนนี้เป็นใคร ? ” – พ่อของ Perfect Shot ถาม

” ฉัน แซมซิลวานา และฉันเป็นทนายครอบครัวซิลวานา ” – ลุงแซมตอบกลับ

พ่อของ Perfect Shot มองไปที่ลูกชาย จากนั้นก็มองไปที่ลุงแซม พร้อมกับเหงื่อที่ผุดขึ้นมาที่หน้าผาก

” นะนายคงไม่ได้เกี่ยวข้องกับ ดันเต้ ซิลวานา หรอกนะ ? “

” เขาเป็นน้องชายฉัน ” – ลุงแซม พูดขึ้นด้วยสีหน้าไร้อารมณ์เหมือนเดิม

Lone Arrow ยิ้มกว้างออกมาเมื่อรู้ว่าเจ้าของบริษัททีวีนั้นรู้จักพ่อและลุงของเธอ

‘ พระเจ้า ทำไมฉันต้องมาทำสัญญากับ ปีศาจซิลวานา ด้วย… ‘ ใจของ ซิกวาร์ด เต้นรัว

” งะงั้นได้โปรด คุณบอกข้อตกลงมาได้เลย ” – ซิกวาร์ดพูดออกมาด้วยท่าทีถ่อมตัว

Perfect Shot ยังสงสัยว่าทำไมพ่อถึงทำตัวแบบนี้ได้

” ฉันเชื่อว่านายไม่ได้เอาสัญญามาด้วย ฉันมีสัญญากับตัวมาแล้ว เราน่าจะเจรจาเรื่องนี้ต่อ ” – ทนายยิ้มออกมาอย่างชั่วร้าย

ซิกวาร์ด ขนลุกเมื่อเห็นรอยยิ้มบนหน้าของ ลุงแซม ก่อนจะพยักหน้าตอบรับ

Perfect Shot ยังสงสัยว่าทำไมท่าทีพ่อถึงได้เปลี่ยนไปแบบนี้ เขารู้ว่าพ่อได้เอาสัญญามากับตัวด้วย เขาต้องการแค่ให้เดฟเซ็นแล้วทุกอย่างก็จะเสร็จสิ้นแต่ตอนนี้พ่อกลับตกลงใช้สัญญาอีกฝ่ายและปกปิดความจริงที่เขาทำสัญญาของตัวเองมาแล้ว

Perfect Shot ไม่อยากรบกวนการพูดคุยนี้ ดังนั้นเขาจึงเงียบและเฝ้าดูการตกลงกัน

ทนายเอาเอาสัญญาออกมาสองฉบับก่อนจะส่งให้กับเดฟและซิกวาร์ด

ก่อนที่เดฟจะได้อ่านสัญญา Lone Arrow ก็ได้พูดขึ้นมา – ” ไม่ต้องกังวลหรอกเดฟวี่ ลุงแซม เขียนสัญญาหลังจากที่ฉันอธิบายเรื่องเกมให้เขาฟัง เขาไม่ใช่ผู้เล่นแต่ก็เข้าใจกลไกของเกมและค่าของทุกอย่างในเกม ดังนั้นมันจึงไม่มีข้อตกลงที่ไม่ยุติธรรมหรอก “

เดฟพยักหน้าแต่ก็ยังอ่านสัญญาอยู่แต่เมื่ออ่านไปไม่กี่ข้อเขาก็ต้องเบิกตากว้าง

ไม่ใช่ว่ามันเข้าข้างเขาเกินไปหน่อยเหรอ ?

เขาไม่ได้พูดอะไรแต่ข้อตกลงพวกนี้มันเกินไปหน่อย

พ่อของ Perfect Shot เหงื่อตกตอนที่อ่านสัญญา เขารับมันไม่ไหวจึงได้พูดขึ้นมา – ” คุณซิลวานา ฉันไม่คิดว่ามันจะข้อสัญญานี้จะไม่ยุติธรรมกับเดฟ แต่ข้อตกลงพวกนี้มันไม่เกินไปหน่อยเหรอ ? “

” ถ้าคุณรู้สึกว่าข้อตกลงนี้มันเกินไป งั้นก็บอกความคิดของคุณมา ฉันมั่นใจว่าเราจะหาข้อตกลงร่วมกันได้ ” -ลุงแซมพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเรียบๆ

จากนั้นซิกวาร์ดก็ได้พูดขึ้นมา – ” ช้อตกลงข้อ 7.1 ส่วนที่บริษัทเราต้องจ่ายล่วงหน้า 1 ล้านเหรียญสำหรับวิดีโอเขตสองของดันเจี้ยนโลก ผมเชื่อว่ามันเกินไปหน่อย ผมคงไม่ได้ไม่เต็มจ่ายเงินมากขนาดนี้เพื่อวีดีโอดีๆแต่เราก็ยังการันตีไม่ได้ว่าเนื้อหามันจะน่าดึงดูดพอ “

” ไม่จำเป็นต้องมีการการันตีใดๆ เดฟได้ยึดอีกเขตได้แล้วและข้อมูลเกี่ยวกับโลกใต้ดินไม่นานก็จะถูกหาโดยหลายกลุ่มในเกม วิดีโอนี้จะให้ข้อมูลที่พวกเขาไม่มีและทำให้พวกเขาเตรียมตัวและคนของตัวเองถ้าอยากยึดเขตดันเจี้ยนโลกในอนาคต มันเป็นการวางแผนจากวิดีโอนี้ ความรู้คือพลังและพลังคือเงิน ! ฉันเชื่อว่า 1 ล้านนี่มันน้อยเกินไป ฉันอยากจะขอเพิ่มแต่ฉันเอาตัวเลขนี้ไว้เพื่อจะไม่ให้นายรู้สึกกดดัน “

ซิกวาร์ดยิ้มแห้งออหมาตอนที่ได้ยินว่าตัวเลขนี้มันน้อยเกินไปก่อนจะพึมพำกับตัวเอง ‘ จำนวนน้อยนี่น่ะ….มากกว่าที่ฉันหาได้ทั้งปีอีก ‘

” งั้นเรื่องหุ้น ไม่ใช่ว่า 50% มันจะมากไปหน่อยหรือไง ? อีกอย่าแล้ววีดีโอทุกอย่างก็มาจากเพื่อนของเราซึ่งต้องจ่ายล่วงหน้าก่อนที่จะได้สิทธิในการดู มันไม่มากเกินไปหน่อยหรือไง ? “

ลุงแซมตอบกลับ – ” เรื่องข้อมูลของโลกใต้ดินที่เปิดเผยจากเดฟ ส่วนนี้บริษัทต้องจ่าย วีดีโอที่เกี่ยวข้องกับโลกใต้ดินทุกอย่างไม่ว่าจะเล็กน้อยแค่ไหนก็ต้องจ่าย มันก็เหมือนกับที่พูดก่อนหน้านี้ ข้อมูลคือพลังและเดฟก็มีข้อมูลจำนวนมาก ฉันไม่คิดว่านี่มันจะไม่ยุติธรรม เรื่องหุ้นมันก็ชัดเจนแล้วว่า 50% น่าจะเพียงพอสำหรับบริษัทนายในการอาศัยความสำเร็จของเดฟ อุตสาหกรรมบันเทิงทุกวันนี้สามารถทำเงินได้ 7-8 หลักได้ด้วยการโฆษณาทีอยู่ในวีดีโออันเดตที่เข้าไปในโลกใต้ดิน “

” แต่ค่าการดำเนินการและพนักงานล่ะ ใครจะจ่ายเมื่อมันได้กำไรแค่ 50% มันดูไม่เป็นกำไรกับเราเลย “

ลุงแซม ยิ้มก่อนจะตอบกลับ – ” นั่นมันปัญหาของนาย มันมีหลายบริษัทที่อยากรับข้อตกลงขูดเลือดขูดเนื้อนี่และนายก็รู้นะ ข้อตกลงนี้จะเพิ่มชื่อเสียงของบริษัทนายและในระยะยาวแล้วนายจะได้รับกำไรมากกว่ากำไรตอนนี้ ไม่ใช่รึไงคุณผู้บริหารของ CCN “

” คุณรู้ได้ยังไง ? ” – ซิกวาร์ด อึ้งไปทันที – ” ฉันไม่เคยพูดชื่อของบริษัทเราให้ใครรู้ ลูกชายฉันก็ยังไม่ได้บอก “

” ฉันเคยตกลงกับบริษัทนายเมื่อหลายปีก่อนและฉันยังจำนายได้ หลังจากที่หาข้อมูลมาฉันก็รู้ว่าบริษัทนายเริ่มตกต่ำลงนิดๆ ดังนั้นการมีเดฟเข้ามานี่จะช่วยนายและอนาคตของพวกนายให้เป็นสถานีที่มีคนดูมากที่สุดในโลก “

ชายแก่ถอนหายใจออกมาและมองไปยังส่วนสุดท้ายของสัญญาก่อนจะถอนหายใจออกมาอีกรอบ จากนั้นเขาก็ส่งสำเนาสัญญาให้เดฟเซ็น

เมื่อเดฟเซ็นชื่อแล้วเขาก็ส่งมันให้กับซิกวาร์ด อีกฝ่ายมือสั่นและพูดขึ้นมา – ” นี่มันเป็นการทำธุรกิจที่ดีกับคุณเดฟรัสเตอร์ โปรดส่งวีดีโอการเล่นครั้งล่าสุดให้กับลูกชายของฉันด้วยและเขาจะเอามาให้เราตัดต่อและให้พนักงานดูแล “

” ได้ แล้วเรื่องตัวตนฉันล่ะ? ” – เดฟถามเพราะเขาไม่ได้อ่านสัญญาทั้งหมด

” ฉันมีอีกสัญญาให้เราทุกคนเซ็น ” – ลุงแซมพูดขึ้นแล้วเอาเอกสารอีกกองออกมาให้ทุกคนดู

” นี่คือข้อตกลงเรื่องปกปิดตัวตนของคุณรัสเตอร์จากเพื่อนและคนในที่ทำงานในบริษัท ถ้าตัวตนของเดฟเปิดเผยโดยไม่ได้รับอนุญาตหรือด้วยการกระทำของตัวผู้ใด เราจะหาตัวคนเริ่มลงมือสุดความสามารถ ” – ลุงแซมพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

” อ่ะ ไม่ต้องกังวล เราไม่ทำลายห่านทองของเราหรอก ” – ซิกวาร์ดตอบกลับแล้วเซ็นสัญญาก่อนจะรอให้ลูกชายเซ็นลงด้วย

เมื่อทุกคนเซ็นสัญญาแล้ว Perfect Shot ก็ได้ถามเดฟ – ” ฉันอยากถามนายบางอย่าง ฉัน สเวน กับ ร็อบ ตอนนี้ถูก Devastators ล่าตัว พวกเขาคิดว่าเราปกปิดตัวตนของนาย นายช่วยเอาคัมภีร์วาร์ปไปที่โลกใต้ดินให้เราก่อนได้มั้ย ? “

” ไม่ ขอโทษทีพวก ฉันช่วยเรื่องนี้ไม่ได้ เราได้ทำสัญญากับ Alfred แล้วและนอกจากว่านายจะเลเวล 200 ฉันคงเอาให้นายไม่ได้ อีกอย่างแล้วนายอาจจะไม่รอดในโลกใต้ดิน ไม่ต้องกังวลเรื่องคำสั่งฆ่าของ Devastators ฉันจะจัดการเรื่องนี้เอง พวกนั้นไม่ปฏิเสธฉันหรอก ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมรอยยิ้มชั่วร้าย

เดฟเข้าใจความคิดของ Perfect shot ในการขอคัมภีร์วาร์ปก่อนกำหนด เขาไปยังโลกใต้ดินได้และจะทำให้พ่อได้วิดีโอโลกใต้ดินจากตัวเขาเอง มันคงไม่มีประโยชน์สำหรับเดฟกับข้อตกลงตอนนี้ในฐานะลูกชายผู้บริหารแล้วมันคงมีข้อมูลเพียงพอที่เขาจะได้มา

ซิกวาร์ดมองไปที่ลูกชายแล้วคิด ‘ พยายามได้ดีแต่แย่หน่อยที่เขาฉลาด ‘

Perfect Shot ยิ้มออกมาแต่ต้องขอบคุณที่เดฟจะจัดการเรื่องคำสั่งฆ่าให้เขา

” เอาล่ะ งั้นก็น่าจะหมดแล้ว ฉันจะรอวีดีโอจากนายและหวังว่าเราจะได้ทำงานด้วยกันนานที่สุด ” – ซิกวาร์ดพูดขึ้นพร้อมกับลาทุกคนแล้วออกไป

Lone Arrow มองไปที่เดฟแล้วยิ้มออกมา – ” ไปกันเถอะ ! ฉันจะพาไปที่สวยๆ ! “

ใจของเดฟเต้นรัวและเดินตาม Lone Arrow ไปราวกับลูกแมวเชื่อง

Chapter 117 : คาดเข็มขัดซะ

” เราจะไปไหน ? ” – เดฟ ถามออกมาเมื่อถูกพาไปนอกร้านอาหารด้วยการจูงมือของ โซว์

” อย่างแรกเลย เราต้องแต่งตัวให้นาย ฉันรูจักที่ที่มีเสื้อผ้าดีๆสำหรับนาย ” – โซว์ พูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม

เมื่อออกมานอกร้าน เดฟได้มองไปรอบๆจนพบกับรถแลมโบสีม่วง

‘ รถดีจริงๆ ‘ เดฟอึ้งเมื่อเห็นรถสปอร์ต จากนั้นเขาก็จำได้ว่าได้ยินเสียงเครื่องรถที่มาจอดหน้าร้านก่อนหน้านี้

‘ นี่ต้องเป็นของพวกคนรวยแน่ๆ ‘ เดฟบอกกับตัวเอง

แต่ตาของเขาก็ค่อยๆหรี่ลงเมื่อเห็น โซว์ ที่เดินไปทางรถคันเดียวกันที่เขาเพิ่งชม

” ไม่มีทาง ! “

โซว์ เอากุญแจรถออกมาแล้วปลดล็อคมันยืนยันข้อสงสัยของเดฟ

เดฟยังคงมองอย่างอึ้งๆไปที่รถแต่ โซว์ ก็พูดขึ้นมา – ” ธรรมดาน่า ขึ้นมาได้แล้ว ! “

เดฟเปิดประตูรถก่อนจะเข้าไปนั่ง

รถนี้มีกลิ่นหอมและทำให้เขารู้สึกสบายทันทีเมื่อเข้าไปนั่งแต่เขาก็ยังกังวลอยู่

” คาดเข็มขัด ” – โซว์พูดขึ้นก่อนจะเริ่มสตาร์ทรถ

ในตอนที่เดฟคาดเข็มขัด โซว์ ก็เร่งความเร็วจนหัวเขาติดกับเบาะ

โซว์ ขับรถราวกับมืออาชีพ

” พระเจ้า ! ช้าลงหน่อยสิเธอ ! ” – เดฟกรีดร้องออกมา

” อื้อ ! ” – โซว์ตอบกลับและยังเร่งเครื่องต่อ

เดฟมองรถที่เขาผ่านมาอย่างรวดเร็วพร้อมสีหน้าที่เริ่มแหย

” พระเจ้า ! เร็วเกินกฎหมายแล้ว ! เธอรู้มั้ยเนี้ย ! ? ” – ใจของเดฟเต้นรัวพร้อมกับที่โซว์เพิ่มเสียงเพลงให้เต็มสุดและทำราวกับไม่ได้ยินคำพูดเขา

เพลงที่เล่นอยู่นี้เป็นเพลงของวงร็อคดังเมื่อหลายสิบปีก่อน มันเป็นเพลงที่ดีถ้าไม่ใช่เพราะรถที่ โซว์ปาดไปมาอยู่นี่ล่ะนะ

สิ่งที่ทำให้เดฟหงุดหงิดมากที่สุดคือตอนที่ โซว์ ติดไฟแดงและเริ่มตะโกนด่าคนอื่นตรงหน้าโดยด่าพวกนั้นว่าให้ขับให้เร็วกว่านี้หรือว่าได้ใบขับขี่มาจากไหน

ครั้งหนึ่งพวกเขาโดนตำรวจเรียกเข้า ตอนที่เขาเตือน โซว์ เขาก็ได้ส่งใบสั่งให้กับเธอ

เธอรับมันมาแล้วเปิดช่องรถเอาใบสั่งนั้นใส่เข้าไปโดยช่องนั้นมีใบสั่งอีกหลายสิบใบแล่บออกมา

เดฟอึ้งและมองไปที่ใบสั่งกองนั้น

” เธอยังมีใบขับขี่อยู่ได้ไง ? “

” ความลับ ! ” – เธอพูดพร้อมกับยิ้มออกมาก่อนจะเร่งความเร็วรถขึ้น

หลังจากโดนทรมานไม่กี่นาทีในที่สุดเธอก็ได้มาจอดรถใกล้ๆห้างที่ซึ่งตอนนั้นเดฟรู้สึกทั้งมึนหัวและอยากอ้วก

” ไม่ดีเลย ! ” – เขาพูดขึ้นแล้วค่อยๆตะกายลงจากรถ

โซว์ลงจากรถและพูดกับเขา – ” ในที่สุดก็มาถึง ไปเถอะ ฉันรู้จักร้านดีๆ ! “

เดฟเดินตามเธอเข้าไปในห้าง

มีร้านหลายแบรนด์ที่เปิดอยู่ด้านในและเดฟก็ได้แต่มองราคาของเสื้อผ้าพวกนั้นด้วยความอึ้ง ส่วนโซว์จะเข้าไปทุกๆร้านและเดินดูรอบๆ

หน้าของเดฟแดงขึ้นมาและหยุดที่หน้าร้านหนึ่งแต่เขาก็ถูกโซว์ดึงเข้าไปในร้านอยู่ดี

โซว์มองไปที่ของในร้านด้วยความตื่นเต้นและยังมีหยิบมาลองด้วยและเมื่อเดฟถูกทิ้งไว้คนเดียว เขาได้มองไปรอบๆและตอนนี้ก็ต้องหน้าซีดเผือดไป

” เหี้ย ! ราคาของพวกนี้มากกว่าเงินเดือนงานเก่าของฉันตั้งสองเท่า ! “

หลังจากนั้นสักพักในที่สุดโซว์ก็ออกจากห้องลองชุดด้วยรอยยิ้มพอใจ

” เธอดูสนุกดีนะ ” – เดฟพูดขึ้น

” มาช็อปปิ้งก็ต้องสนุกอยู่แล้วสิ ” – เธอตอบกลับ

‘ ไม่ใช่สำหรับฉันที่ต้องมาเดินตามเธอหรอก ‘ เดฟไม่ได้บอกความคิดตัวเองออกไป

” อะไร นายดูอึ้งนิดๆนะ อยากเห็นหรือไงว่าฉันซื้ออะไรมา ? ” – โซว์พูดด้วยน้ำเสียงกวนๆ

” ใช่ เอ่อ ฉันไม่ถึงไม่…”

โซว์หัวเราะและพูดกับเดฟ – ” เอาล่ะ ฉันได้ของที่ฉันต้องการแล้ว ตอนนี้ไปดูของสำหรับนายกัน ! “

” ของที่นี่แพงเกินไป ฉันซื้ออย่างอื่นที่ถูกกว่านี่ที่อื่นได้ ! ” – เดฟพูดขึ้น

” ไม่ ! นายต้องได้ของที่ดีที่สุด ปกติฉันรู้ว่าคนจะหล่อได้ก็ต้องแต่งตัวและตัดผมดีๆ “

” ตามใจเธอเลยเจ้าหญิง ” – เดฟพูดพร้อมส่ายหน้า

ยังไงซะเธอก็เป็นเจ้าหญิงที่ซื้อของที่มีค่ามากว่าเงินเดือนเดฟได้ตามใจอยาก ส่วนเขานั้นต้องหาแต่เสื้อผ้าราคาถูก

เมื่อมาถึงร้านของผู้ชาย ลูกค้าหลายคนก็มองมาที่ทั้งสองที่เพิ่งเข้ามาในร้านและถึงกับแสดงสีหน้าแปลกๆออกมา

ยังไงซะคนสวยก็ไม่เหมาะกับขอทานอย่างเขา

ผู้ชายที่หล่อเหลาคนหนึ่งถึงกับเข้ามาหาเพื่อจะคุยกับ โซว์ แต่สุดท้ายก็ต้องโดนเทด้วยการที่เธอเดินไปกับเดฟและหยิบเอาเสื้อผ้ามาให้เดฟลอง

เดฟเริ่มแต่งตัวและต้องได้รับคำติชมจากโซว์ที่รอให้เขาลองชุดอยู่

” ดูหรูไป ! “

” ธรรมดาไป ! “

” ฮิปปี้ ! “

” ไม่ ! “

” ม่ายยยย ! “

และยังเป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆจนสุดท้ายก็จบที่เสื้อยืดและกางเกงยีนส์ที่เหมาะกับรูปร่างเขา

โซว์หยิบเสื้อผ้าเก่าเดฟมาและค้นไปตามกระเป๋า

เดฟคิ้วขมวดกับท่าทีของเธอ จากนั้นเธอก็หยิบเอากระเป๋าตัวกับโทรศัพท์เขาออกมาและส่งมันให้กับเดฟ

เธอเอาเสื้อผ้าเก่าโยนทิ้งถังขยะที่อยู่ข้าๆ

” ทำไมถึงทำแบบนั้น ? พวกมันยังใส่ได้อยู่ ! ” – เขาพูดขึ้นเพราะมันเป็นกางเกงยีนส์และเสื้อตัวโปรดของเขา

” ไม่ ! พวกนี้เป็นของเก่าที่นายไม่ต้องการมันอีกต่อไป บ้าเอ้ย นายควรจะเอาเสื้อผ้าชุดอื่นทิ้งไปด้วย ! “

โซว์ เดินไปที่แคชเชียร์โดยมีเดฟเดินตามไปติดๆ

ในตอนที่เขาเข้าไปถึง เขาได้เปิดกระเป๋าตังและหยิบเอาแบงค์ร้อยออกมาจ่ายเงินที่เขาซื้อ

เพราะเขาเห็นราคาเสื้อผ้าแล้ว เขาจึงรู้ว่าในใจเขากำลังเลือดไหลกับราคาเสื้อและกางเกงที่เขากำลังใส่อยู่

โซว์จับมือเดฟเอาไว้แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม

” ฉันจ่ายเอง ! “

” แต่มันแพงเกินไป ! ฉันมีเงินพอซื้อ เธอไม่ต้องทำแบบนี้ก็ได้ Lone ” – เดฟพูดขึ้น

” เรียกฉันว่าโซว์ก็ได้ตอนที่เราอยู่นอกเกมและไม่ ! ครั้งนี้นายไม่ต้องจ่าย ! “- เธอพูดแล้วเอาบัตรเครดิตของเธอรูด

” ฉันอยากซื้อของทั้งหมดที่เราลองที่ห้องแต่งตัวด้วย “

ทั้งหมด ?

” ไม่ใช่ว่าเธอไม่ชอบมันหรือไง ? ทำไมถึงซื้อล่ะ ? “

” พวกมันอาจจะได้ใช้ในโอกาสอื่นแต่ตอนนี้ชุดนี้น่ะดีที่สุด เรายังต้องไปที่อื่นอีก “

หลังจากที่จ่ายเงินค่าของแล้วโซว์ก็ได้พาเดฟไปที่ร้านตัดผมที่ใกล้ที่สุดในห้าง

” เฮ้ แดนนี่ ! ” – โซว์ เรียกชายหนุ่มที่มีรสนิยมเรื่องเสื้อผ้าแปลกๆที่อยู่ในร้าน เขาผมยาวและใส่กางเกงรัดๆ

” เฮ้ ที่รัก ! ” – ช่างตัดผมพูดด้วยเสียงสูงๆ

” โอ้พระเจ้า…”

” นี่ใคร ? คนของเธอ ? เอิ่ม เขาไม่ได้ดูอวบเกินไปนะแต่ผมนั่นมันอะไรกัน ? ! นี่มันไม่ให้เกียรติกันเลย ! ” – ชายหนุ่มพูดเน้นคำ

โซว์ ยิ้มออกมาเล็กน้อยก่อนจะพูดขึ้น – ” ตัดผมดีๆให้เขาหน่อย เอาแบบไม่แฟชั่นเกินไปนะ ถ้านายรู้ว่าฉันจะสื่ออะไร ” – โซว์พูดขึ้นก่อนจะไปนั่งรอเดฟพร้อมกับหยิบโทรศัพท์ออกมาจัดการพิมพ์ด้วยท่าทีหงุดหงิด

” ตอนนี้เราจะทำอะไรกับนายดีนะ ” – ชายหนุ่มพูดด้วยรอยยิ้มพร้อมกับสับกรรไกรทองในมือไปมา

เดฟได้แต่กลืนน้ำลายอึกใหญ่เพื่อขอความเมตตาจากช่างตัดผม