Rise of The Undead Legion 104-110
Chapter 104 : นักวางแผน
เดฟเอาสร้อยในมือโชว์ให้กับโกเล็มดู
” ฉันฆ่าหนึ่งใน Sworn Stalwart ของมันไปแล้ว ! ” – เดฟพูดขึ้นตอนที่โชว์สร้อยให้กับโกเล็มดู
โกเล็มเอาหน้าเข้าไปใกล้เพื่อดูสร้อยคอนั่น
ตอนที่หน้าของโกเล็มยักษ์เข้ามาใกล้ เขาถึงกับถอยหลังกลับมาโดยไม่รู้ตัว ขนาดหัวของมันเหมือนกับตึกที่เอียงซึ่งแทบจะล้มลงมา
” แกไม่ได้โกห….นี่คือสร้อยบริวาร Ash King พวกมันจะกลายเป็นแบบนี้เมื่อใส่มัน…แต่ฉันเห็นว่าแกอ่อนแอเกินไปที่จะเอาชนะ Sworn Stalwart ของมันได้….แกทำแบบนั้นได้ยังไง ? “
” ฉันถล่มหน้าผาโดยใช้ระเบิด…. “- เดฟพูดขึ้น เขาไม่ได้ตั้งใจโกหกยักษ์นี่
Earth Titan ยิ้มออกมาเมื่อได้ยินแบบนั้น
” สมควรโดน ! พวกสิ่งมีชีวิตนั้นชั่วร้าย ! พวกมันสมควรตาย ! ” – Earth Titan พูดขึ้นพร้อมสายตาที่แสดงความเกลียดชัง
ชื่อสีแดงของมันได้เปลี่ยนกลายเป็นสีเหลืองบ่งบอกว่าระดับความเป็นศัตรูของมันลดลง
” งั้นทำไมแกถึงได้มาอยู่ที่นี่ มารบกวนความสงบสุขของฉัน ! “
เดฟถอนหายใจออกมาเมื่อยักษ์นี่เริ่มมีเหตุผล
” ฉันรับใช้ Dead King และเขาวางแผนที่จะปกครองโลกใต้ดิน ! ” – เดฟพูดออกมาตรงๆ
ชื่อของยักษ์เริ่มกระพริบเปลี่ยนไปมาระหว่างสีแดงกับเหลือง
” แต่ ! ฉันรับปากไว้อย่างหนึ่ง ! ” – เดฟพูดขึ้น – ” ฉันจะแก้แค้นให้กับพวกนายที่ตายไปเพราะ Ash King กองทัพของเราวางแผนที่จะยึด Burning Height เพื่อเพิ่มอำนาจ ราชาของเราน่ะมีเมตตาและจะไม่รบกวนนายอีกทั้งจะแก้แค้นให้กับนายด้วย “
สิ่งที่เดฟพูดตะกี้เป็นแค่เรื่องไร้สาระแต่มันเป็นทางเดียวที่ทำให้ยักษ์นี่ร่วมมือได้
” ราชาอีกคน ! พวกโหดร้ายอีกคน ! ” – ยักษ์พูดขึ้น
” ถ้านายไม่เชื่อในตัวราชาก็เชื่อในตัวฉันสิ ! ฉันไม่กลับคำพูดหรอก ! ที่ฉันต้องการก็แค่นายให้เราผ่านที่นี่ไป ไม่มีใครจะรบกวนการนอนของนาย ! “
” แกควรทำตามที่รับปากเอาไว้ ….ฉันกลายเป็นทาสตอนที่ฉันอ่อนแอ ตอนนี้ด้วยพลังที่มีตอนนี้แล้ว แม้แต่ Ash King ก็หยุดความคลั่งของฉันไม่ได้ นี่ไม่ต้องพูดถึงราชาของแกเลย ถ้าเผ่าแกกล้าเล่นตุกติก งั้นฉันจะหาทางไปยังวังของพวกแกและจัดการราชาของแกซะ ! ” – ยักษ์พูดขึ้น
” ขอบคุณที่เข้าใจ ฉันรับปากเลยว่าจะไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับนาย ” – เดฟพูดขึ้น
ยักษ์ไม่ได้สนใจเดฟแล้วเดินหนีออกไป ทุกก้าวที่มันเดินนั้นทำให้พื้นดินสั่นสะเทือน ไม่นานมันก็มุดลงไปในดินเพื่อหลับใหลต่อ
สีหน้าของเดฟดูดีขึ้น จากนั้นเขาก็ได้เดินกลับมาที่กองทัพอันเดตด้วยความมั่นใจ
Death Knight มองไปที่เดฟด้วยความแปลกใจ ถึงพวกนั้นไม่ได้ยินที่ทั้งสองคุยกันแต่ความจริงที่ว่าเขาสามารถใช้เหตุผลกับยักษ์โบราณแบบนี้ได้และยังทำให้มันเดินหลบไปข้างๆได้นั้นก็เพียงพอทำให้พวกเขาแปลกใจได้แล้ว
กอทัพแยกตัวออกและปล่อยให้เดฟเดินเข้าไปด้านในโดยในตอนที่เดินนั้นเขาต่างก็เห็นสายตาทึ่งของเหล่า Abyssal Knight และรอยยิ้มบนใบหน้าของ Du’Razha
” เสร็จแล้ว…กองทัพผ่านไปได้โดยไม่ต้องต่อสู้ได้แล้ว ” – เดฟพูดขึ้น
” แกกล่อมมันได้ยังไง ? ! ” – Dagla ถามเพราะไม่เชื่อสายตาตัวเอง
” ฉันแค่รับปากว่ายักษ์นี่จะไม่ถูกรบกวนตอนที่นอน อย่างน้อยก็ไม่มีไม่ใช่พวกเราที่ไปรบกวนมัน ! “
” แกไปรับปากในส่วนที่แกไม่มีสิทธิตัดสินใจเนี้ยนะ ? ” – Dagla ถาม
” การที่อันเดตจะรักษาคำสัญญารึเปล่านั้นก็เปลี่ยนแปลงอะไรไม่ได้ ยังไงซะหน้าที่ของฉันก็คือทำให้ยักษ์นั่นหลีกทางไปให้กับเรา นายไม่ต้องสนใจสิ่งที่ฉันรับปากก็ได้แต่ฉันแนะนำว่าอย่าทำแบบนั้นจะดีกว่า เขาบอกว่าเขาสลัดการควบคุมของ Ash King ได้ ถึงฉันไม่รู้ว่า Ash King เป็นใครแต่ที่ฉันรู้คือไอ้ Ash King นั่นอาจจะแข็งแกร่งกว่าราชาของเราด้วยซ้ำ ! “
Dagla ไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของ เดฟ ที่ว่า Ash King นั้นแข็งแกร่งกว่าราชาตัวเองและสิ่งที่ เดฟ คิดนั่นก็เป็นความจริง
” Ash King เป็นผู้ปกครองปิศาจ เขาอยู่จุดสูงสุดในการสั่งการ ถึงเขาจะแข็งแกร่งแต่ลูกน้องเขาแต่พวกนั้นไม่เคยได้รับการฝึกฝนมา ดังนั้นเราจึงไม่ได้กลัวพวกมัน ” – Du’Razha พูดขึ้น
” แกทำหน้าที่เสร็จสินแล้ว ” – Dagla พูดขึ้น – ” และฉันเชื่อว่าจะมีรางวัลให้แต่ยังไม่ใช่ตอนนี้ เราต้องเดินทางไปที่ Burning Heights ปิศาจคงคิดว่าที่นี่ได้รับการปกป้องโดย Earth Titan ดังนั้นมันน่าจะมีพวกมันอยู่น้อย ถ้าเราเข้าโจมตีอย่างรวดเร็ว เราก็สามารถยึดที่นั่นได้โดยไม่ต้องมีปัญหาอะไรมาก อันเดต ! ” – Dagla ตะโกนขึ้นมาและมองไปที่เดฟ
” ตามเราไปที่ Burning Heights ฉันคิดว่าสมองของแกยังไม่เน่าและสามารถใช้ประโยชน์ในการโจมตีนี้ได้
[ เควสลับเสร็จสิ้น xp +1,000,000]
[ เลเวลเพิ่ม ! ]
[ คุณได้รับฉายาใหม่ : นักวางแผน , Int +50 เพิ่มขวัญกำลังใจของกองทัพภายใต้คำสั่งของคุณ]
[ เควสใหม่ !( S )
ช่วยอันเดตในการเข้ายึดครองเขตสองของดันเจี้ยนโลก Burning Heights
การหนีหรือทิ้งกองทัพจะทำให้คุณถูกถือว่าทรยศและเสียคะแนนทั้งหมดในดินแดนอันเดตไป
เควสสืบทอดของคุณจะล้มเหลวหากตายหรือทิ้งหน้าที่นี้ในตอนที่บุกเขตสอง !
เควสนี้ไม่สามารถปฏิเสธได้ ! ]
เดฟสบถออกมาในใจ ! วันนี้เขาเล่นเกมมานานแล้วและรู้สึกหิวด้วยแต่ตอนนี้กลับมีเควสโผล่เข้ามา ดูเหมือนว่าอาหารเที่ยงของเขาคงต้องรอไปก่อน….
Chapter : 105 – แผนการบ้าบิ่น !
เดฟเดินไปพร้อมกับกองทัพอันเดต พวกนี้เดินหน้ากันอย่างเป็นระเบียบ
ถึงอันเดตจะไม่มีความกลัวแต่บางคนถึงกับเหมือนกลั้นหายใจตอนที่เดินผ่านโกเล็มยักษ์
ยักษ์นั้นไม่ได้ขยับ มันไม่ได้สนใจกองทัพที่เดินหน้าเข้ามา มันได้ตกลงกับเดฟแล้วว่าจะให้กองทัพผ่านไปได้ถ้าไม่ได้รบกวนมัน
เสาที่ลุกไหม้ไกลออกไปนั้นถือว่าเป็นเครื่องแสดงแทน Burning Heights พื้นที่ขนาดใหญ่นี้เต็มไปด้วยเสาคล้ายๆแบบนี้เต็มไปหมด
” นายรู้มั้ยว่าเสาพวกนี้พิเศษยังไง Du’Razha ? ” – เดฟถามขึ้นมา
” บอกกันว่าเสาพวกนี้คือหลุมศพของอัศวินที่ตายไปของ Ash King มันแข็งแกร่งและฉันบอกได้ว่าพลังของมันเทียบกับราชาของเราได้แต่เพราะความสามารถของเผ่าเราที่ตายแล้วเกิดใหม่ได้ Ash King จึงใช้เสาเหล่านี้เพื่อเป็นหลุมศพและสิ่งต่อต้านพวกเนโครแมนเซอร์ “
” ยังไง ? ” – เดฟถาม
” เมื่อไหร่ก็ตามที่ศัตรูของ Ash King ตายไป เสาเหล่านี้จะแสดงพลังยับยั้งเนโครแมนเซอร์แบบ Lich อย่างเราไม่ให้ฟื้นคืนชีพได้ ” – Du’Razha พูดขึ้น
เมื่อมองไปยังเสานับไม่ถ้วนที่ไกลออกไป เดฟ ก็เข้าใจว่าคงมีการต่อสู้ครงใหญ่เกิดขึ้นที่นี่
” อันเดตคงพยายามบุกเข้าที่นี่มาก่อนใช่หรือเปล่า ? ” – เดฟถาม
” ใช่ นั่นมันนานมาแล้ว ตอนที่ราชาของเราทรงพลังมากว่านี้ ที่นี่แหละที่คนสนิทได้หักหลังราชา หากราชาได้ที่ดินส่วนนี้ไป โลกใต้ดินก็จะเป็นของเขาแต่คนทรยศนั้นต่อต้านเราโดยใช้ความช่วยเหลือจากพวก Black Skull Order และบอกไปยัง Ash King ถึงการบุกครั้งนี้ พวกนั้นจึงเตรียมตัวรับมือเราและเราก็พ่ายแพ้ไป “
” ดูจากจำนวนเสาแล้ว ฉันว่าคงไม่ได้แพ้ขาดเท่าไหร่ “
” ฮ่ะ ! ก็จริง นายคิดว่าเราเป็นใครกัน ! เราเป็นอันเดต ไม่หิว ! ไม่เหนื่อย ! ไม่กลัว ! “
ในอตนที่พูดนั้นทั้งกองทัพก็พากันตะโกนขึ้นมา – ” ไม่หิว ไม่เหนื่อย ไม่กลัว ! “
เสียงนี้ทำให้ใจของเดฟเต้นรัว คำขวัญของกองทัพอันเดตนี้ทำให้เดฟขนลุก
‘ จริงที่ว่าอันเดตนั้นไม่กลัว แม้แต่เผชิญหน้ากับความพ่ายแพ้แต่ก็สู้จนสุดลมหายใจ พวกเขาตายไปแล้ว แล้วจะมีอะไรที่แย่กว่านี้เกิดขึ้นได้อีก ‘
เดฟยิ้มออกมา เขาดีใจที่อยู่ในหมู่อันเดต เผ่าที่น่าเกลียดที่สุดที่เขาเคยเล่นมาในทุกเกมที่เขาเคยเล่นและเมื่อเขาได้กลายเป็นอันเดตแล้ว เขาก็ต้องทำทุกอย่างเพื่ออันเดต
ตอนนี้อันเดตทุกตัวที่นี่ต่างก็เคารพเดฟ แต่เขาเป็นแค่อันเดตระดับต่ำแต่ถึงยังงั้นพวกนี้ก็ยังเคารพเขาในการช่วยหัวหน้าของพวกมันหลายตัว, การคว้าเขตแรกมาและการกล่อมยักษ์ดินเพื่อหลีกทางให้
นี่คือของของเขา…นี่เป็นครอบครัวของเขา
ครอบครัวที่อบอุ่นนั้นเป็นสิ่งที่เดฟไม่เคยเจอมาก่อนและตอนนี้มันเหมือนกับมีบางอย่างเติบโตในใจเขา ความรู้สึกของการห่วงหา, เข้าใจและเป็นห่วง
เดฟยิ้มออกมาและเดินต่อด้วยความมั่นใจไปพร้อมกับกองทัพอันเดต
พวกเขาได้ผ่านเสาไปหลายต้นซึ่งเห็นได้ว่าเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆและไกลออกไปนั้นก็มีป้อมปราการสีแดงขนาดเท่ากับภูเขาเล็กๆ ป้อมปราการแห่งนี้มีหอคอยสี่อันในแต่ละมุม
หอคอยเหล่านี้เชื่อมต่อกันด้วยกำแพงสูงดูมั่นคง ด้านหลังป้อมนี้มีภูเขาไฟขนาดใหญ่ที่เป็นเหมือนกำแพงในการกันคนโจมตีจากด้านหลัง
เนินเขานี้มีคูล้อมรอบเพื่อป้องกันป้อมปราการ
” ว๊าว นี่คงไม่ใช่เรื่องง่ายเลย ” – เดฟพูดขึ้นเมื่อเห็นสะพานของป้อมปราการถูกถึงกลับขึ้นไป
เสียงของระฆังดังก้องและหอคอยทั้งสี่ตามมุมของป้อมปราการก็มีไฟถูกจุดขึ้นมา
” พวกนั้นส่งสัญญาณเตือนภัยแล้ว ” – Du’Razhaพูดขึ้น
” แล้วนายวางแผนจะข้ามคูนั่นยังไง ? ” – เดฟถาม
” เอ่อ เราเดินเข้าไปในลาวา คนจำนวนมากของเราจะตายแต่ร่างกายของพวกนั้นจะกลายเป็นสะพานชั่วคราว ใช้เวทย์น้ำแข็งของฉันเพื่อทำให้มันคงที่ได้สักพักเพื่อให้เราเดินข้ามไปโจมตีประตู เมื่อประตูถล่มลงแล้วเราก็ทำลายพวกมันจากด้านในได้ ” – Du’Razha พูดขึ้นด้วยสีหน้านิ่งเฉย
เดฟหันกลับไปมอง Dagla ด้วยสีหน้าสงสัย
Abyssal Knight ตัวนี้ไม่ได้ดูขัดใจอะไรเมื่อได้ยินแผนของ Du’Razha งั้นเขาเองก็รู้อยู่แล้ว
” นั่นจะไม่เท่ากับเสียคนไปเยอะหรือไง ? นายไม่มีอาวุธโจมตีไกลหรือไง ? พวกบันไดอะไรพวกนี้ ? ของที่สามารถใช้ข้ามคูน้ำนี่ได้ ? ” – เดฟถาม
Du’Raza มองอย่างอายๆไปที่เดฟแล้วพูดขึ้น – ” เราไม่ได้เอาของพวกนั้นมา…”
เดฟกุมขมับแล้วคิด ‘ พวกนี้นี่….ถ้าฉันไม่โผล่มาและพวกนี้ตัดสินใจที่จะเดินผ่านยักษ์นั่น พวกนี้คงเหลือคนไม่ถึงครึ่งและต้องเสียคนไปตายเพื่อสร้างเส้นทางให้พวกที่เหลือเข้าโมตีป้อมปราการซึ่งอาจจะทำให้คนลดลงไปอีกเยอะ พวกนี้คิดบ้าอะไรอยู่เนี้ย ! นี่คือแผนงั้นเหรอ ? อันเดตน่ะมีจำนวนมากก็จริงแต่ทำไมต้องมาเสียข้อได้เปรียบกับแผนโจมตีแบบนี้ด้วย ฉันแปลกใจที่พวกนี้ยังอยู่ในโลกใต้ดินได้จริงๆ ‘
” ไอ้หนู แกมีแผนที่ดีกว่านี้หรือไง ? ” – Dagla ถามขึ้นมา
เดฟกำลังจะส่ายหน้าแต่ตอนนั้นก็มีเงาหนึ่งโผล่มาระหว่างเขา, Du’Razha และ Dagla
” Lord Samael ! ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมกับมองไปที่ Ghoul ที่โผล่มา
” นายมาที่นี่ด้วย น่าสนใจ งั้น Dagla ทำไมถึงรออยู่ นายควรไปโจมตีป้อมได้แล้ว พวกนั้นส่งสัญญาณเตือนแล้วและฉันเชื่อว่าเรามีเวลาแค่ไม่กี่ชั่วโมงก่อนที่ข้อมูลนี้จะไปถึงหูของกองทัพที่ Undead Frontier ถ้าพวกนั้นกลับมา ภารกิจนี้คงล้มเหลวแน่ๆ “
” ฉันรู้ Samael งั้นโจมตีกันเถอะ ! ” – เขาพูดขึ้นก่อนจะสั่งการแต่เดฟก็ขัดขึ้นมา
” เดี๋ยว ฉันได้ความคิดดีๆแล้ว ! “- เดฟพูดขึ้น
” อะไร ? ” – Samael และ Dagla ต่างก็ถามขึ้นมาพร้อมกัน
ตาของเดฟมองไปรอบๆพร้อมกับลูบหนวดตัวเองก่อนจะตอบกลับด้วยรอยยิ้ม
” Lord Samael นายยังมีระเบิดนั่นกับตัวมั้ย ?”
” อืม ? ใช่ แต่พวกมันใช้กับกำแพงป้อมไม่ได้ กำแพงพวกนี้กันเวทย์และผลของระเบิดได้ “
” ไม่ เราไม่ได้ใช้ระเบิดโจมตีกำแพง ” – เดฟพูดขึ้นด้วยรอยยิ้ม
” นายเห็นภูเขาไฟตรงนั้นมั้ย ? ” – เดฟถาม
ทั้งสามเงยหน้าขึ้นมองตาม
” แล้วไง ? ” – Samael ถาม
” ใช้เวลาเท่าไหร่กว่าที่นายจะไปถึงที่นั่นได้ ? “
” ฉันไปที่นั่นได้ในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงแต่ทำไม ? “
” งั้นนายบางอย่างให้ฉันได้มั้ย…” – เดฟถามและแอบบอกกับ Samael
หลังจากที่ได้ยินคำพูดของ เดฟ Samael ก็ดูสงสัยขึ้นมา
” ฉันไม่เห็นว่าการทำแบบนี้มันจะช่วยอะไร…” – Samael พูดขึ้น
” เชื่อใจฉันเรื่องนี้เถอะ “
” ได้ ” – Samael ตอบกลับพร้อมกับหายตัวไป
” นายบอกอะไรเขา ? ” – Du’Razha ถาม
” นายจะรู้เอง Lord Dagla นายช่วยหยุดกองทัพไว้สัก 30 นาทีได้มั้ย ? “
” Samael นั่นเคารพนาย งั้นก็เอาตามนี้ ! Du’Razha บอกกองทัพให้พักก่อน เราจะกลับไปโจมตีใน 30 นาที ! “
เวลาได้ผ่านไปช้าๆพร้อมกับสายตาของเดฟที่ไม่ได้ละไปจากภูเขาเลย
Du’Razha ยังคงสงสัยกับงานที่เดฟ ให้กับ Samael แต่เขาไม่ได้ถามอะไรต่อและได้แต่รอต่อไป
ไม่นานก็เกิดระเบิดขึ้นมาพร้อมกับรอยยิ้มบนใบหน้าของเดฟที่กว้างขึ้น
” ตอนนี้แหละ ” – เดฟพูดขึ้น
ไม่นานลาวาในคูก็เริ่มดำลงเรื่อยๆและการไหลของมันก็ช้าลงอย่างเห็นได้ชัด
” เกิดอะไรขึ้น ?” – Dagla ถามเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลง
” ง่ายๆ ฉันบอกให้ Samael ใช้ระเบิดน้ำแข็งในการเปลี่ยนทางไหลของลาวา เมื่อลาวาถูกเปลี่ยนทางแล้ว ลาวารอบๆป้อมนี้จึงเย็นตัวลงและเราก็สามารถเดินผ่านไปได้ ไม่จำเป็นต้องเสียคนโดยไม่จำเป็น Lord Dagla นายสั่งการโจมตีได้เลย “
Lord Dagla ยิ้มมกว้างออกมาและตะโกนสั่งการ – ” กองทัพอันเดต ! ได้เวลาทวงคืนดินแดนที่ต้องเป็นของเราแล้ว ! เดินหน้า ! “
เสียงกองทัพอันเดตโห่ร้องและเดฟรู้ทันทีว่าเมื่อพวกอันเดตไปถึงประตูของป้อมปราการจะเกิดการต่อสู้ขึ้น เขาคงตื่นเต้นไปมากกว่านี้ไม่ได้แล้ว
Chapter 106 : ปีศาจฟื้นคืนชีพ!
เหล่าอันเดตเดินหน้าเข้าไปในลาวาที่แข็งตัว ถึงมันยังร้อนอยู่แต่มันก็ไม่ได้เป็นอันตรายกับพวกอันเดตมากนัก
เมื่อเหล่าอันเดตไปถึงที่ประตู ปีศาจบนกำแพงป้อมก็ได้เริ่มยิงลูกไฟและธนูลงมาแต่อันเดตไม่ได้กลัวหรือลังเล พวกมันเข้าโจมตีที่สะพานโดยตรง
Death Knight บางตัวมีค้อนใหญ่ที่เหวี่ยงอัดเข้าใส่ประตูที่ปิดอยู่ เสียงของการโจมตีดังก้องเหมือนกับเสียงตีกลอง
นักเวทย์ต่างก็พากันร่ายเวทย์เข้าใส่สะพานไม้
เดฟยืนอยู่ด้านหลังเพื่อให้อยู่นอกระยะโจมตีของพวกปีศาจ
” เราควรน่าจะจัดการมันได้ในเวลาไม่กี่วินาที ” – Du’Razha พูดขึ้น
เดฟเห็นเลือดของประตูสะพานที่ลดลงอย่างรวดเร็วจาการโจมตีอย่างต่อเนื่องของเหล่าอันเดต
เสียงระเบิดดังก้องขึ้นมาพร้อมกับประตูสะพานที่แตกออกเป็นชิ้นๆแต่ก่อนที่อันเดตจะได้พุ่งเข้าไปก็ได้มียักษ์สองตัวโผล่ออกมาจากประตูคำรามและตี Death Knight จนกระเด็นออกจากประตูไป
พวกมันเหมือนกับมิโนทอร์ พวกมันมีตาสีแดงและเขาของพวกมันนั้นเป็นดีดำแหลมคมราวกับดาบ
[Taurus Demon (Variant)]
เลเวล : 550
ระดับ : Mythic
ระดับความอันตราย : ☠ ☠ ☠ ☠ ☠
HP : 800,000
ดาเมจ : 120,000-140,000
กันดาเมจ 40,000
ดูดซับเวทย์ 40,000
สกิล :
{ Wilde Swing : เหวี่ยงกระบองของมันออกไปเป็นรูปเสี้ยวพระจันทร์ ทำให้เกิดผลกระเด็นและทำดาเมจ 200%}
{ Unbrideled Strength : ตอนที่มันเลือดน้อยกว่า 50% มันจะใช้พลังแห่งความปั่นป่วนอัดเข้าสู่ตัวและเพิ่มความเร็วในการโจมตีขึ้น 10% สำหรับเลือดทุกๆ 10% ที่เสียไป }
พวกมันเป็นปิศาจที่กลายพันธุ์มาจากสัตว์อสูร พวกมันถูกสร้างขึ้นมาหลังจากที่พลังงานปั่นป่วนได้ระเบิดขึ้น
” ไอ้นี่มันแข็งแกร่ง….” – เดฟพูดขึ้น
” ไม่ต้องกังวล เราเตรียมรับมือเรื่องเลวร้ายที่สุดไว้แล้ว ” – Du’Razha พูดขึ้น
” Orn ! Gale ! จัดการพวกนั้น ! ” – Dagla สั่งการ
” ได้ ! ” – Death Knight สองตัวที่อยู่ข้างกาย Dagla ตอบรับ
สองตัวนี้เป็นโครงกระดูกที่ดูคล้ายกับเดฟ ยกเว้นแค่เรื่องหนวด เกราะของพวกมันมีสีทองประกายเหมือนกับว่าพวกมันเป็นทหารราชวงศ์
[ Orn The Knight Slayer ]
ระดับ : Mythic
เลเวล : 550
ระดับความอันตราย : เป็นมิตร
ยศ : Doom Knight
ดาเมจ : ???
HP : ???
ลดดาเมจ ????
ดูดซับเวทย์ ???
สกิล ???
Orn เป็นนักเชือดที่โด่งดังของดินแดนอันเดต ชื่อของเขาได้มาจากการฆ่าอัศวินนับพันเพียงคนเดียว
ฉันฆ่าอัศวินมาเป็นพันคนแล้ว จะมีอีกมั้ยล่ะ ?
[ Gale the Broken Blade ]
ระดับ : Mythic
เลเวล : 550
ระดับความอันตราย : เป็นมิตร
ยศ : Doom Knight
ดาเมจ : ???
HP : ???
ลดดาเมจ ????
ดูดซับเวทย์ ???
สกิล ???
Gale เป็นนักรบที่แข็งแกร่งตอนที่ยังมีชีวิตอยู่และยิ่งดุร้ายยิ่งกว่าเดิมเมื่อกลายเป็นอันเดต เขามีชื่อเสียงพร้อมกับดาบหักที่อยู่ข้างกายตลอด
แม้ว่าดาบจะหักแต่ฉันก็ยังฆ่าแกได้ !
Doom Knight ทั้งสองตัวพุ่งเข้าหามอนสเตอร์
เกือบจะทันที Doom Knight ทั้งสองก็เข้าถึงตัวปิศาจ พวกมันจับเขาแต่ละข้างของปิศาจเอาไว้แล้วโยนมันออกไป
ฉากนี้เริ่มตื่นเต้นสำหรับเดฟ เมื่อ Doom Knight ขนาดเท่ากับคนที่สามารถโยนปิศาจสองตัวออกไปได้ราวกับมันตัวเบา
ปิศาจถูกโยนทางซ้ายและขวาของกองทัพโดยมี Doom Knight แต่ละตัวตามเข้าไปจัดการ
ความรู้สึกของเดฟเริ่มแปลก เขาอดไม่ได้ที่จะหัวเราะกับฉากนี้
Death Knight ตะโกนขึ้นมาเป็นเสียงเดียวกันแล้วพุ่งเข้าไปที่ประตูที่ซึ่งพบกับปิศาจนับร้อยๆและเกิดการต่อสู้
อันเดตเสียเปรียบอยู่บ้างบางครั้งแต่ด้วยจำนวนที่มีมากกว่าพวกเขาจึงพลิกกลับมาได้เปรียบอย่างรวดเร็ว ปีศาจส่วนมากนั้นเป็นการ์กอยและปีศาจรูปร่างมนุษย์ซึ่งมากจนเกินไปที่เดฟจะตรวจสอบได้
การตายของพวกปิศาจเริ่มเพิ่มขึ้นเรื่อยจๆและอันเดตก็กุมความได้เปรียบที่ประตูไว้
เดฟได้ยินเสียงรตะโกนดังขึ้นพร้อมกับปิศาจสวมเกราะเดินออกมาจากประตู มันสูงกว่า Death Knight 2 ฟุตและมีกระบองที่มือขวาของมัน
ปีศาจตัวนี้มีสัญลักษณ์หัวกะโหลกบนหัวมัน
‘ บอสพื้นที่ออกมาแล้ว ‘
” Samael ฉันยกนี่ให้นาย ” – Dagla บอกกับ Samael ที่อยู่ก็ปรากฏตัวขึ้นมา
” ฉันอยากยืดเส้นพอดี ” *- Samael พูดขึ้นแล้วพุ่งเข้าใส่บอส
เดฟถอนหายใจอกมา เขารู้ว่าเขาไม่มีบทบาทในการต่อสู้นี้อีก ชัดแล้วว่าอันเดตจะชนะการต่อสู้ครั้งนี้
ในตอนที่มองการต่อสู้รอบๆเขาก็เห็นเสารอบๆเริ่มลุกไหม้ขึ้นมา
เดฟขมวดคิ้วเมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงพวกนั้น
” มีบางอย่างผิดปกติ ” – เดฟพึมพำ
Du’Razha อยู่ใกล้เดฟที่สุดนั้นได้หันไปมองในที่ที่เดฟมอง
” อะไร ? ” – Du’Razha ถามขึ้นมา เขาไม่ได้เห็นการเปลี่ยนแปลงอะไรของเสานั่น
” นายไม่คิดว่ามันจะง่ายไปหน่อยเหรอ ? ” – เดฟถาม
การต่อสู้ยังไม่จบแต่เดฟอดไม่ได้ที่จะคิดว่ามีบางอย่างผิดปกติ
พลังของปิศาจนั้นเกินกว่าที่เดฟจะคาดถึง แม้ว่ากองทัพหลักที่ควรจะอยู่ในป้อมไปบุกที่ Undead Frontier แต่การป้องกันที่นี่มันต่ำเกินไป
มันไม่มีหน่วยสอดแนมเลย ไม่มีศัตรูระหว่างทาง มีแค่เสาพวกนี้
” Undead Frontier ฉันคิดว่าเราน่าจะยึดที่นี่ให้เร็วที่สุด ฉันรู้สึกแย่ๆกับการต่อสู้นี่ “
ยิ่งอันเดตใช้เวลายึดป้อมนี้นานเท่าไหร่ เดฟก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดเท่านั้น
เกือบจะทันใดนั้นเสาทุกต้นก็ได้ระเบิดออกพร้อมกับเปลวไฟที่ปะทุไปทั่วทุกที่
มีมือโผล่ขึ้นมาจากใต้ดินพร้อมกับสิ่งมีชีวิตเป็นพันๆที่ลุกขึ้นมาจากพื้น
” ปีศาจ ! ” – เดฟตะโกนออกมาราวกับว่าเห็นฉากในนรก
ปีศาจพวกนั้นมีหน้าตาเหมือนกัน พวกนั้นใส่เกราะและดูคล้ายกับบอสและมีปีกค้างคาวที่หลังของมัน
ปีศาจพวกนั้นถือดาบและโล่ พวกมันเข้าล้อมกองทัพอันเดตเอาไว้
หน้าของ Dagla หม่นลง
” Ash King ได้เปลี่ยนพวกนี้โดยใช้วิธีเนโครแมนเซอร์ ! ” – Dagla พูดขึ้น
” ไม่ใช่ว่านายบอกว่าอัศวินที่ตายไปของ Ash King ไม่อาจจะฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้รึไง ? ” – เดฟ ถาม Du’Razha
” ใช่ พวกมานั้นทำไม่ได้ ไม่ใช่วิธีแบบเรา มันอาจจะเป็นวิธีอื่นที่ Ash King ใช้ในการฟื้นคืนชีพพวกนี้ ฉันเห็นพลังชีวิตในตัวพวกนี้ มันแข็งแกร่งแต่ก็ค่อยๆหายไปช้าๆ พวกนี้ไม่น่าจะมีชีวิตอยู่ได้นานแต่จนถึงตอนนั้น…เราต้องเราตัวรอดไปให้ได้ ! “
Du’Razha ค่อยลอยยตัวขึ้นและเริ่มเรียกพายุออกมา
ท้องฟ้าเริ่มครึ้มและเริ่มมีลูกเห็บตกลงมา
อุณหภูมิเริ่มลดลงอย่างรวดเร็วและลูกเห็บนั้นก็เริ่มเพิ่มความเร็วและขนาดขึ้น
Du’Razha มีอันเดตนับพันอยู่ข้างกาย ส่วนมากแล้วเป็นนักเวทย์แต่ก็มีบางส่วนที่ยังเป็นพวกโจมตีใกล้
” ประจำตำแหน่ง ! ” – Dagla พูดขึ้น
Death Knight ทำการปรับขบวนเป็นเส้นตรงคอยปกป้องนักเวทย์ด้านหลัง
พวกเขาได้ยกโหล่ขึ้นเป็นกำแพงพร้อมกับยื่นหอกออกมาจากช่องว่างของโล่
นักเวทย์ด้านหลังเริ่มเตรียมตัวร่ายเวทย์โจมตี
ในตอนที่ปิศาจเกราะได้เข้ามาใกล้ เดฟก็ได้โอกาสตรวจสอบพวกมัน
[ Demon-Knight (Reanimated) ]
เลเวล : 450
ระดับ : Epic
ระดับความอันตราย : ☠ ☠ ☠
HP : 400,000
ดาเมจ : 60,000-80,000
กันดาเมจ 20,000
ดูดซับเวทย์ 20,000
อัศวินปีศาจที่ตายไปซึ่งครั้งหนึ่งเคยเป็นกองกำลังที่แข็งแกร่งที่สุดของ Ash King หลังจากที่ตาย Ash King ได้ใช้เวทย์เพื่อมอบชีวิตให้กับพวกมันเพื่อลุกขึ้นมาในยามที่จำเป็นอีกครั้ง
ตอนนี้พวกมันกลับมามีชีวิตได้ชั่วคราว พวกมันจะไม่หยุดสู้เพื่อราชา จนกว่าลมหายใจสุดท้าย
เวลาในการคงอยู่ : 59 นาที
หน้าของเดฟซีดลง กองกำลังอันเดตมากว่าครึ่งได้พุ่งเข้าไปที่ประตูป้อมและถ้าอัศวินปีศาจเข้ามาร่วมด้วยแล้ว ผลลัพธ์การต่อสู้ก็คงต้องสูญเสียมากกว่าเดิม
ไม่ใช่แค่การยึดป้อมนี้จะยากกว่าเดิมแต่เดฟเดาได้ว่าชีวิตเขาก็ตกที่นั่งลำบากไปด้วย
Chapter 107 : บทเพลงแห่งความตาย!!!
” เป็นแบบนี้ไม่ดีแน่ เราคงโดนบดขยี้ระหว่างป้อมกับกองทัพใหม่นี่ ” – เดฟพึมพำ
Dagla แสดงสีหน้าบิดเบี้ยวออกมา กองทัพอัศวินที่ฟื้นคืนชีพขึ้นมานี้มีจำนวนมากกว่ากองทัพอันเดตที่เหลืออยู่กับเขา
กองทัพอันเดตทีเหลืออยู่ส่วนมากเข้าโจมตีป้อมปราการและถึงดูเหมือนจะยึดที่นี่ได้แต่ก็ต้องใช้เวลาเยอะ เวลาคือสิ่งที่พวกเขาไม่มีในตอนนี้
ถ้า Dagla ลองลดจำนวนคนที่โจมตีป้อมปราการลงเพื่อมาช่วยแนวหลัง พวกเขาก็จะเสี่ยงที่จะเสียป้อมแห่งนี้ไปและทำให้การยึดที่นี่นั้นยากกว่าเดิม
Dagla ยกคทาขึ้นสูงแล้วทำการร่ายสกิล
” เข้าร่วมทำนองแห่งความตาย ให้ความมืดครอบคลุม ! ทำนองของชีวิตจะช้าลงในตอนที่ฉันร้องบทเพลงแห่งความตาย ! “
ท้องฟ้าเปิดออกพร้อมกับควันดำที่ทะลักออกมา มันตกลงมาที่กองทัพอันเดตรอบๆตัว Dagla เพื่อช่วยเพิ่มพลังให้กับพวกมัน
ในเวลาเดียวกันควันอันเดิมก็ได้พุ่งไปยังผืนดินรอบๆราวกับน้ำท่วม เมื่อไหร่ก็ตามที่โดนตัวศัตรู เลือดของพวกนั้นจะลดลงช้าๆ ความเร็วในการเคลื่อนที่ก็ลดลงไปด้วย
[ คุณได้รับผลจากบทเพลงแห่งความตาย ในฐานะอันเดตแล้วคุณจะได้รับ :
การฟื้นฟูเลือด +200%
ดาเมจกายภาพและเวทย์ +10%
ดาเมจที่ได้รับ -5%
ความเร็วในการเคลื่อนที่เมื่อมุ่งหน้าเข้าหาศัตรู +20%
ดาเมจของบทเพลงแห่งความตายที่ส่งผลต่อศัตรูเพิ่มขึ้น 10%
มีโอกาส 10% ในการฟื้นคืนชีพหลังจากที่ตาย
ระยะเวลา 180 วินาที ]
” ว๊าว บัฟหลายอย่างจริงๆ ! “
อันเดตรอบตัว Dagla ต่างก็พากันโห่ร้องออกมาจนทำให้เดฟคึกไปด้วย
เดฟเห็นว่า Samael นั้นยังคงติดอยู่กับการต่อสู้กับบอสพื้นที่
” บอสต้องเลเวลอย่างน้อยก็ 600 ในฐานะบอสที่คอยคุ้มกันเขตสองของดันเจี้ยนโลก “
เลเวลของมอนสเตอร์ที่นี่ทุกตัวมากกว่าเดฟ นี่ยิ่งไม่ต้องนับทีมอันเดตของเขาเลย
เดฟมองดูรายละเอียดการต่อสู้พยายามหาทางว่าจะช่วยอันเดตในการโจมตีครั้งนี้ยังไง
จากนั้นความคิดหนึ่งก็โผล่เข้ามาในหัวเขา
” Du’Rhaza ! ” -เดฟตะโกนขึ้นมาใส่ Lich ที่กำลังเรียกลูกเห็บลงมาโจมตี
Du’Rhaza มองมาที่เดฟแต่ไม่ได้ตอบกลับอะไร เขากำลังโฟกัสกับการต่อสู้อยู่
” นายมี [Frozen Soul] มั้ย ? ” – เดฟถาม
Du’Rhaza ไม่ได้ตอบแต่โบกมือและโยนถุงเล็กๆมาที่เท้าเดฟ
มันเต็มไปด้วยระเบิด
” ดี Du’Rhaza เมื่อนายได้ยินสัญญาณแล้วก็ให้บอกกับ Dagla ให้ถอยไปที่ป้อมให้เร็วที่สุด แม้ว่าจะยังยึดป้อมไม่ได้แต่ให้ทุกคนถอยกลับไปที่เนินเขาของป้อมละกัน ! ” – เดฟตะโกนขึ้นมา
Du’Rhaza ขมวดคิ้วแต่ไม่ได้พูดอะไร เขาพยักหน้าและทำการยิงหอกน้ำแข็งเข้าใส่อัศวินปิศาจที่เข้ามาต่อ
อัศวินปิศาจเริ่มเข้าปะทะกับการป้องกันแนวหน้า
เสียงของดาบปะทะกันและเสียงกระดูกกับเนื้อที่ฉีกขาดดังขึ้นแต่ปิศาจรึอันเดตไม่ได้คิดจะรามือเลย ทั้งสองฝั่งถือว่าเทียบเท่ากัน พวกเขาต่อสู้กันด้วยวิธีโหดร้ายที่สุดโดยไม่ลังเล
” พวก ตามฉันมา ! ” – เดฟสั่งการทีมของเขาและพุ่งไปที่ภูเขาก่อนจะวิ่งไปที่พื้นที่เปิด
” หนี ? ” – Death Knight ตัวหนึ่งเห็นเดฟวิ่งหนีจากการต่อสู้
” ไม่ ! เขาไปทำภารกิจ ! ” – Du’Rhaza ตะโกนออกมาเพื่อดึงให้ Death Knight สนใจการต่อสู้ตรงหน้า
เดฟวิ่งด้วยแรงทั้งหมดที่เขามีพร้อมกับทีมของเขาที่ตามเขามาติดๆ
อัศวินปีศาจสองตัวขวางทางพวกเดฟเอาไว้
เขาสู้กับมอนสเตอร์เลเวล 450 ได้ด้วยความช่วยเหลือจาก Dunlord ที่เขามีแต่มันจะกินเวลาเยอะ เวลาคือสิ่งที่เขาต้องการมากที่สุด
น่าแปลกใจก่อนที่เดฟจะได้สั่งการให้ผ่านพวกนั้นไป อันเดตสองตัวก็ได้พุ่งเข้าใส่อัศวินปีศาจ
เดฟอึ้งไปสักพักก่อนที่ Bud จะพูดขึ้น – ” นายไป…เราจะยื้อมันไว้ ! “
ก่อนที่เดฟจะได้พูดความคิดของตัวเองออกมา Dunlord ตัวหนึ่งก็ได้จับเอาเดฟขึ้นมาไว้ที่หลังของมัน….
Chapter 108 : สิ่งมีชีวิตแห่งความปั่นป่วน
เดฟยังคงสับสนกับท่าทีของอันเดตของเขาตอนที่เห็นว่า Dunlord ทั้ง 9 ตัวดำดิ่งลงไปที่พื้นเพื่อสร้างเส้นทางให้เดฟเดินหน้าต่อ
อันเดตของเดฟได้สละชีวิตของพวกมันเพื่อให้เดฟเดินหน้าต่อไปและนั่นก็ทำให้เขาปวดใจอย่างมาก !
อัศวินปีศาจปรากฏตัวมาเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ พวกมันต่างก็มุ่งหน้าไปที่ป้อมปราการ
แต่ทุกครั้งที่อัศวินปีศาจตัวหนึ่งเข้าใกล้เส้นทางของเดฟ Dunlord ตัวหนึ่งจะวิ่งไปข้างหน้าเดฟ และพุ่งออกมาจากใต้ดินเพื่อโจมตีอัศวินปีศาจและเปิดโอกาสให้เขาหนีไป
ปีศาจหลายตัวมุ่งหน้าเข้ามาหาเดฟ เมื่อเห็นอันเดตเลเวลต่ำที่นั่งอยู่บนหลัง Dunlord พวกมันต่างก็พุ่งเข้าหาเขา
เขาคือเหยื่อล่อแต่ Dunlord ก็พาเดฟหนีด้วยการส่งตัวอื่นไปขัดพวกมันเอาไว้
” เจ้านาย เกาะไว้ดีๆ ! ” – Dunlord ตัวที่เดฟขี่พูดขึ้นมา
เดฟหมอบลงและจับหลังของมันเอาไว้แน่น
Dunlord มุดลงใต้ดินแล้วพุ่งผ่านปีศาจที่มุ่งหน้าเข้ามาหา
มี Dunlord แค่ 4 ตัวที่อยู่กับเดฟตอนนี้รวมถึงตัวที่เขาขี่ด้วย
สายตาของเดฟมืดลงตอนที่ Dunlord มุดลงใต้ดินแต่เดฟไม่ได้รู้สึกอึดอัดเลยแม้แต่น้อยจากแรงกดของดิน
‘ ความสามารถของ Dunlord นี่น่าทึ่งจริงๆ ‘ เดฟคิดกับตัวเอง
‘ ฉันควรหาพวกนี้เอามาไว้ขี่เพิ่ม ! ‘ เดฟบอกกับตัวเอง
ดินที่ Dunlord มุดผ่านไปนั้นไม่ได้ทำให้ความเร็วของมันลดลง มันเคลื่อนที่ผ่านไปได้ราวกับไม่มีอะไรมาขวางมันได้
ดินนั้นถูกแหวกออกในตอนที่ Dunlord ขยับและมันก็เป็นแบบนี้ต่อไปสักพัก
หลังจากผ่านไป 30 นาทีที่ Dunlord ก็โผล่ขึ้นมาจากใต้ดินและเมื่อเดฟมองไปด้านหลัง เขาก็พบการต่อสู้ที่อยู่ไกลออกไปและพวกเขาก็อยู่ห่างจากป้อมปราการมาพอสมควรแล้ว ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ตีนภูเขาไฟ
Dunlord อีก 3 ตัวได้ตามเดฟมาและต่างก็รีบปีนขึ้นไปที่ภูเขาไฟ
6 ขาของ Dunlord นั้นเคลื่อนที่ได้อย่างรวดเร็วจนกลายเป็นภาพเบลอ
” ตรงนั้น ! ” – เดฟชี้ไปที่จุดที่สูงที่สุดของภูเขาไฟซึ่งมีลาวาไหลออกมา
” พวกนายไปตรงนั้นได้มั้ย ? “
” ภูมิประเทศที่นี่แข็งเกินไปกว่าที่เราจะดำลงไปได้และมันก็ชันเกินไปด้วย ! ” – Dunlord ตัวหนึ่งพูดขึ้น
” ไม่เป็นไร งั้นก็รอที่นี่ ฉันจะปีนขึ้นไปเอง ! ” – เดฟพูดขึ้นพร้อมกับโดดลงจากหลัง Dunlord
Dunlord นั้นมีร่างกายขนาดใหญ่แต่การปีนเขาที่ชันนี้เป็นเรื่องยากเกินไปสำหรับมัน พวกมันไม่ได้เหมาะกับการปีนเขา
เดฟวิ่งขึ้นไปที่ภูเขาและปีนขึ้นไปได้อย่าง่ายดาย
หินที่ขรุขระนี้กลายเป็นตัวจับให้เขาดึงตัวเองขึ้นไปได้
การปีนนั้นยากกว่าเดิมสำหรับเดฟเพราะเขาพบวาจุดที่จะยืนได้นั้นน้อยลงไปเรื่อยๆ
ที่จุดหนึ่งเขาได้ใช้ {Immortal Apparition} ในการวาร์ปตัวเองขึ้นไปเรื่อยๆ
ค่าแรงที่ไม่จำกัดของอันเดตนั้นช่วยให้เดฟไม่ได้รู้สึกเหนื่อยกับการปีนเขาและเขาก็ยังเดินหน้าต่อได้ด้วยความเร็วสูง
เมื่อเดฟไปถึงด้านบนภูเขาไฟ ความร้อนก็แผ่มาโดนหน้าเขา มันร้อนซะจนเขารู้สึกราวกับหน้าจะละลาย
[ ร้อนเกินไป ! ตอนนี้คุณอยู่ในพื้นที่ที่ร้อนผิดปกติ ร่างกายของคุณจะเสียเลือดช้าๆจนกว่าคุณจะออกจากพื้นที่นี้]
-100HP
-100HP
เดฟหน้าหม่นลงตอนที่เลือดของเขาค่อยๆลด
ฉันต้องทำมันให้เร็วที่สุด เดฟบอกกับตัวเองในตอนที่มองไปรอบๆ
ลาวาได้ไหลไปอีกทางตอนที่เดฟได้บอกให้ Samael ระเบิดที่นี่เพื่อให้อันเดตเดินทางเข้าไปในป้อมได้โดยไม่ต้องฝ่าลาวาเข้าไปแลตอนนี้ เดฟต้องการทำตรงข้ามกันเพื่อให้ลาวาไหลไปในคูรอบป้อมปราการอีกครั้ง
ด้วยวิธีนี้ตอนที่อันเดตได้ยินเสียงระเบิด พวกนั้นจะถอยกลับไปที่ป้อมเพื่อใช้ลาวาเป็นตัวกันพวกอัศวินปีศาจและลดภาระจากการต่อสู้ลงไปได้อย่างมาก
เดฟมองไปรอบๆและพบกับหินก้อนใหญ่ใกล้ๆกับทางลาวาในตอนนั้น
เขาวางระเบิดไปด้านล่างหินหลายอันก่อนจะได้รับแจ้งเตือน
[ Frozen Soul ทำงาน ระเบิดในเวลา 10 วินาที]
เดฟยิ้มออกมาก่อนจะถอยกลับออกมา
หลังจากนั้น 10 วินาทีก็เกิดการระเบิดขึ้นและด้านล่างหินก้อนใหญ่นั้นก็ได้แตกออกและตกไปปิดเส้นทางไหลของลาวาไว้และเปลี่ยนทางให้มันไหลกลับไปที่ทางเดิม
ลาวาใหม่ที่ไหลเข้ามาทำให้ลาวาที่แข็งตัวไปนั้นละลายขึ้นมาด้วยและมันได้เผาไหม้ทุกอย่าง มันไหลลงไปที่ด้านล่างภูเขา
เดฟมองไปยังป้อมปราการและเห็นว่าพวกอันเดตที่แม้ว่าจะดูตัวเล็กเหมือนกับมดนั้นกำลังถอยกลับมาที่เนินเขา
” ขอบคุณพระเจ้า ถึงฉันไม่ได้แข็งแก่รงพอที่จะช่วยพวกนั้นในการต่อสู้แต่นี่น่าจะให้พวกนั้นได้พักกันบ้าง “
แต่ก่อนที่เดฟจะดีใจเสร็จ ภูเขาไฟก็ได้ระเบิดขึ้นมา
ควันลอยออกมาจากปากป่องภูเขาไฟในรูปทรงเห็ด มันมีการระเบิดของภูเขาไฟครั้งใหญ่
ตาของเดฟเบิกกว้างตอนที่สิ่งมีชีวิตตัวใหญ่โผล่มาจากปากภูเขาไฟ
สิ่งมีชีวิตนั้นทำลายปากภูเขาไฟออกและทำให้มีลาวาไหลออกมามากกว่าเดิมพร้อมกับมองมาที่ เดฟแล้วตะโกนออกมา – ” กล้าดียังไงมารบกวนการพักผ่อนของฉัน ! “
[ Chaos Entity ]
เลเวล : 890
ระดับ : Unique Ancient
ระดับความอันตราย : ☠ ☠ ☠ ☠ ☠
HP : ???
ดาเมจ : ???
กันดาเมจ ???
ดูดซับเวทย์ ???
สกิล ???
ความวุ่นวายและไฟนั้นมีบางส่วนที่คล้ายกันซึ่งคือการทำลายล้างและรวมถึงการสร้างด้วย ไฟนั้นสามารถสร้างการทำลายล้างได้แต่เมื่อมันเติบโตมากพอก็จะเปลี่ยนเป็นตัวตนแห่งความปั่นป่วน
สิ่งมีชีวิตนี้คือสิ่งที่ทำให้ไฟแผ่กระจายไปทั่วโลก
” เหี้ย เหี้ยแล้ว เหี้ยยยยย ! ” – หน้าของเดฟซีดเผือด เขาหันกลับและรีบวิ่งลงจากภูเขาทันที
ยักษ์ได้คำรามออกมาพร้อมกับลาวาที่ไหลออกมาจากภูเขาไฟที่ดูรุนแรงขึ้น
ความกลัวกัดกินหัวใจเขาเอาไว้เมื่อเห็นยักษ์ลาวายกมือขึ้นพร้อมกับลูกไฟที่โผล่ขึ้นมาในมือ
” อ่ะ นี่มันต้องมีการเจ็บตัวแน่ๆ ! ” – เดฟพูดขึ้นเมื่อเห็นลูกไฟที่พุ่งเขามาใส่เขา
Chapter 109 : สังเกตุการณ์
เดฟได้ใช้ { Immortal Apparition} ในการวาร์ปตัวเองออกมาข้างหน้า 10 เมตรเพื่อหลบระเบิดแต่ลูกนั้นก็ยังมีดาเมจกระจายออกมาอยู่ดี
ถ้าไฟที่กระจายออกมาแตะตัวเดฟ งั้นมันคงจะเผาเขาเป็นเถ้า ดังนั้นเขาจึงได้ใช้ {Bastion} เพื่อทำให้เขาเป็นอมตะ 3 วินาทีและทนดาเมจไฟที่กระจายออกมาได้
พื้นที่รอบๆตัวเดฟละลายกลายเป็นลาวา เดฟได้ใช้ {Death’s Descent} หลังจากที่ผลของ {Bastion} หมดเวลาลงและโดดลงมาด้วยผลจากแรงระเบิดของสกิลหนีออกจากพื้นอันร้อนระอุ
[ คุณได้ออกจากพื้นที่ความร้อนสูง เลือดของคุณจะไม่ลดลงอีก ]
เดฟสูดลมหายใจเข้าลึกๆตอนที่มองไปยังสัตว์ประหลาดที่โผล่ออกมาจากลาวา
ด้วยการออกจากระยะความโกรธของสัตว์ประหลาดนี้ได้ เดฟ ต้องขอบคุณที่เขามีสกิลหนีอยู่หลายอย่าง
” นั่นมันบ้าอะไร ! ” – เดฟพึมพำกับตัวเอง
ตัวหนังสือที่อยู่ในสเตตัสของสัตว์ประหลาดบอกว่ามันได้เป็นตัวให้ไฟกับโลกใต้ดิน การฆ่ามันเท่ากับหยุดการไหลของลาวาและไฟ บางทีอาจะส่งผลถึง Ash King เลยก็ได้แต่มันแข็งแกร่งเกินไปที่แม้แต่กองทัพอันเดตก็ไม่อาจจะจัดการได้
เดฟคิดถึง Sworn Stalwart ที่เขาจัดการได้ในวันนั้นและคิดว่าคงมีสัตว์ประหลาดแบบนี้อีกเยอะที่รับใช้ Ash King พวกมันอยู่ในลาวาและถ้าการสนับสนุนของไฟถูกตัดขาด พวกมันอาจจะเสียพลังหรืออย่างน้อยก็อาจจะเป็นภัยกับตัวมันก็ได้
ตอนที่เดฟลงมาถึงพื้น เขาก็พบกับ Dunlord ทั้งสี่ตัว
” หัวหน้า ฉันเดาว่าหน้าที่ของนายคงสำเร็จแล้ว ” – Dunlord ตัวที่เดฟขี่ได้พูดขึ้นมา
” ใช่ ไปกันเถอะ ” – เดฟพูดขึ้นแล้วโดดขึ้นหลัง Dunlord
Dunlord ไม่ได้พูดอะไรอีกและมุ่งหน้ากลับไปที่ป้อมปราการที่ซึ่งมีการต่อสู้ระหว่างอันเดตกับอัศวินปีศาจ
” หัวหน้า ไอ้สัตว์ประหลาดนั่นมันอะไรกัน ? ” – Dunlord ถามขึ้นมาในตอนที่เดินทางอยู่
” นั่นมันคือสิ่งมีชีวิตแห่งความวุ่นวาย พลังของมันไม่อาจจะประมาณได้ ตอนนี้เรายังทำอะไรไม่ได้ เราคงทำได้แค่ปล่อยมันไป “
Dunlord พยักหน้าแล้วเดินหน้าต่อ
หลังจากผ่านไป 30 นาที เดฟก็ได้พบกับศพที่เกลื่อนกราดเต็มไปหมด
” หืม ? ” – เดฟมองไปรอบๆและพบว่ามันมีแต่ศพของอัศวินปีศาจ
” ตายเยอะจริงๆ…”
” พวกมันสมควรตายแล้วสำหรับการท้าทายอันเดต ” – Dunlord พูดขึ้น
” นายชื่ออะไร ? ” – เดฟถาม
” หืม ฉันไม่มีชื่อ ” – Dunlord ตอบกลับ
” โฮ้ งั้นฉันตั้งให้เอามั้ย ?” – เดฟถาม
” นั่นคงเป็นเกียรติอย่างมาก ” – Dunlord ตอบกลับ
เดฟคิดหาชื่อเหมาะๆในหัวแต่ด้วยการที่รู้ความสามารถในการตั้งชื่อที่แย่ของตัวเองแล้วเขาก็พูดออกมาตรงๆ – ” Stinger ! “
เดฟไม่ได้เห็นว่าปากของ Dunlord นั้นกระตุกเล็กน้อยและมันก็ได้ตอบกลับ – “ขะขอบคุณ “
Dunlord ตัวอื่นต่างก็กลั้นยิ้มเอาไว้แล้วเดินทางตามเดฟต่อไป
ลาวาได้ไหลกับมาตามปกติและคูน้ำรอบป้อมตอนนี้ก็เต็มไปด้วยลาวา
ศพของอัศวินปีศาจกระจายไปทั่วและพวกมันก็ได้มารวมตัวกันที่จุดหนึ่งใกล้ๆกับคู นี่คือที่ที่อันเดตและอัศวินปีศาจสู้กันอยู่
ด้วยเวทย์คืนชีพของ Ash King ที่หมดเวลาลง อัศวินปีศาจทุกตัวก็เริ่มล้มลงไปกองกับพื้น
น่าเสียดายที่พวกมันไม่ดรอปของ ไม่งั้นเดฟคงจะเอาทุกอย่างที่มันดรอปลงมา
การต่อสู้ที่ประตูป้อมนั้นยังคงดำเนินต่อไป
เดฟมองไปที่ Samael ซึ่งกำลังสู้กับปีศาจอยู่ที่ประตู
” บอสพื้นที่ตายแล้วงั้นเหรอ ? ” – เดฟถามตัวเอง เขาไม่ได้เห็นบอสที่ทรงพลังที่นั่นเลย
การต่อสู้น่าจะจบลงในไม่ช้า
เมื่อมองไปที่เหล่าอันเดต เขาก็เห็นว่าพวกอันเดตกำลังสู้กับปีศาจอยู่ที่ประตูอยู่
อันเดตนั้นไม่ได้กลัวความตายและทุ่มเทแรงทั้งหมดที่มีในการสู้ จำนวนอันเดตนั้นมีบทบาทอย่างมากในการยึดที่นี่
เดฟเห็น Doom Knight สองตัวที่กำลังสู้กับปีศาจหลายตัวที่เข้ามารุม
” โอ้ นั่น Gale กับ Orn..”
ทั้งสองเข้าโจมตีอันเดตที่เข้าล้อมพวกเขาเอาไว้
Ord จับมือ Gale แล้วโยนอีกฝ่ายเหมือนกับลูกดอก Gale นั้นใช้ดาบหักของตัวเองแทงเข้าใส่หัวของปีศาจเฝ้าประตูและปักมันเข้ากับกำแพง
Gale โดดออกมาจากตัวปิศาจพร้อมกับดึงดาบออกมาด้วย หัวของปิศาจตอนนี้มีเลือดไหลออกมาราวกับน้ำพุ
การต่อสู้ได้กลายเป็นโรงเชือด จำนวนของปีศาจเริ่มลดลงด้วยอัตราที่เพิ่มขึ้นเรื่อยๆ
” การต่อสู้น่าจะจบลงในไม่ช้า ” – เดฟพูดขึ้น
Chapter 110 : อันเดตผู้มีเกียรติ !
ราวกับระบบรู้ความคิดของเดฟ
[ ประกาศจากเซิฟเวอร์ ! กองทัพอันเดตได้ยึดพื้นที่ Burning Heights ได้สำเร็จ ! ถ้ากองทัพอันเดตยังยึดพื้นที่ได้ 3 ชั่วโมง พื้นที่นั้นจะตกอยู่ภายใต้การควบคุมของอันเดต เพราะการกระทำทั้งหมดเกิดขึ้นจากผู้เล่น Kis’Shteinbrah รางวัลทั้งหมดจึงถูกส่งต่อให้กับเขา ]
[ ขอให้ทุกคนจดจำชื่อความสำเร็จนี้เอาไว้ ! ]
[ การมีส่วนร่วมของคุณได้ช่วยอันเดตในการยึดครองพื้นที่ไว้อย่างมาก คุณได้ปลดล็อคการทำงานใหม่ –ชื่อเสียง !
ชื่อเสียงนั้นสามารถส่งผลต่อความสัมพันธ์ระหว่างผู้เล่นกับ NPC เพื่อให้ผู้เล่นได้รับเควสเพิ่ม
คนที่มีค่าชื่อเสียงต่ำจะสร้างความอคติขึ้นได้ ดังนั้นโปรดทำตัวให้มีเกียรติไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ
คะแนนรางวัลจะได้รับเมื่อกลับไปยังดินแดนอันเดตหลังจากที่ควบคุมพื้นที่นี้ได้ 3 ชั่วโมง ]
[ คุณได้รับรางวัล xp +1,000,000 สำหรับความสามารถที่ช่วยอันเดตในการยึดครอง Burning Heights
คุณได้รับฉายาดังนี้ : < นักวางแผนระดับสูง: +Int 100, ความเชื่อมั่นในกองทัพของคุณไม่สั่นคลอน, กำลังใจของกองทัพคุณจะมี่ทางลดลงจนกว่าจะตายกันทั้งกองทัพ ! เมื่อใช้ฉายานี้กองทัพของคุณจะได้รับดาเมจ +20% ในฐานะอันเดตที่อยู่ภายใต้คำสั่งของคุณนั้นจะมาโอกาส 1%ในการฟื้นคืนชีพขึ้นมาทันที ! ขีดจำกัดเลเวลสูงสุดในทีมกับการสู้กับมอนสเตอร์เลเวลสูงกว่านั้นเพิ่มขึ้นมา 20 เลเวล ! > ]
แจ้งเตือนพวกนี้ทำให้เดฟตาเป็นประกาย ! นี่มันสกิลบัฟที่น่าทึ่ง !
xp นี้มากพอที่ทำให้เดฟเลเวลเพิ่มขึ้น 20 เลเวลเป็นเลเวล 150 ในทีเดียว !
ก่อนที่เดฟจะได้ดูความสามารถและรางวัลอื่นๆที่ได้มา มันก็มีเงาโผล่มาตรงหน้าเดฟ
” Samael ! ” – เดฟพูดขึ้นโดยไม่ได้ปกปิดความดีใจ
” ฮ่าฮ่า ! ” – Samael หัวเราะออกมา
” กองทัพของเรามีเกียรติที่ได้คนแบบนายมา ! นี่ ! “- Samael พูดขึ้นพร้อมกับโยนบางอย่างให้กับเดฟ
[ Broken Undead king’s Gauntlets (ไอเท็มเควส) ]
เดฟยิ้มกว้างออกมาตอนที่รับมัน
” ฉันรู้ว่านายมองหามันอยู่ ผู้ปกครองที่นี่มีมันอยู่กับตัว “
” ขอบคุณมาก Samael ! ” – เดฟพูดขึ้น ตอนนี้เขาได้เกราะของราชามา 2 ใน 5 ชิ้นแล้ว
ถุงมือกับหมวก ของที่เหลืออยู่ก็เหลือแค่เกราะอก, รองเท้าและผ้าคลุม
” มากับฉัน ! ” – Samael พูดขึ้น
เดฟปีนลงมาจากหลัง Stinger และเดินตาม Samael ไป
Samael จับมือเดฟเอาไว้แล้วบินผ่านคูลาวาไป
ตอนที่พวกเขามาถึงป้อม อันเดตทุกตัวต่างก็มองไปที่เดฟด้วยสีหน้าซาบซึ้งและขอบคุณ
พวกเขาต่างก็รู้ว่ามันเป็นแผนของเดฟที่เปลี่ยนทางไหลของลาวาเพื่อช่วยพวกเขาในการยึดป้อมนี้มาและเขาก็ยังกลับไปที่ภูเขาไฟเพื่อทำให้ลาวาไหลลงมาที่คูตามเดิมเพื่อกันไม่ให้อัศวินปีศาจเข้ามาโจมตีพวกเขา
พวกเขาต่างก็เห็นสัตว์ประหลาดตัวใหญ่ที่โผล่มาจากภูเขาไฟ อันเดตหลายตัวถึงกับต้องเหงื่อตกแต่เมื่อเห็นเดฟกลับมาแบบยังมีชีวิต พวกเขาต่างก็พากันโล่งใจ การเสียฮีโร่แบบนี้ไปมันเหมือนกับการสูญเสียครั้งใหญ่ของพวกเขา
ถ้าเดฟไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วย พวกเขาต่างก็รู้ว่าภารกิจนี้คงต้องเจอกับผลลัพธ์ที่ล้มเหลว
ถ้าไม่ใช่เขาที่คอยช่วยให้ผ่านโกเล็มดินมาได้ตั้งแต่แรก จำนวนของพวกเขาคงไม่พอที่จะกล้าโจมตีป้อมปราการแห่งนี้
ทุกอย่างที่เดฟทำนั้นส่งผลดีต่ออันเดตและพวกเขาต่างก็เคารพเขาในเครื่องนี้
” Kis’Shteinbrah ” – ไม่รู้เลยว่าอันเดตตัวไหนที่ตะโกนขึ้นมาในตอนแรก
” Kis’Shteinbrah ! “
” Kis’Shteinbrah ! “
แต่อันเดตทุกตัวต่างก็ตะโกนเป็นเสียงเดียวกันพร้อมกับชูอาวุธขึ้นบนฟ้าตะโกนชื่อของอันเดตน้อย
ใจของเดฟเต้นรัวและเขาอดไม่ได้ที่จะต้องน้ำตาไหลออกมา
เดฟยิ้มราวกับไม่คิดว่ามันเป็นโลกจำลอง ที่นี่คือที่ของเขา นี่คือครอบครัวของเขา
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น