Black Peach Z เดิมพันรักสาวแฮกเกอร์ 1664.1-1666.2

 ตอนที่ 1664-1

 “ให้พวกเขาเข้ามา” แมงป่องพิษมองดูหน้าจอตรงหน้า ตอนที่พวกฉินมั่วเข้ามา มันก็จ้องมองทุกอากัปกิริยา แม้จะไม่มีเสียง แต่กลับเห็นทุกอย่างชัดแจ้ง

เหมือนที่ลือกันในช่วงสองวันนี้ทีเดียว อย่างอื่นไม่รู้หรอก แต่เรื่องเงินรับรองว่าเป็นเรื่องจริงแน่ กลัวก็แต่จะมีปัญหาด้านอื่น แต่เมื่อไม่มีอะไรเกิดขึ้นกับเถ้าแก่อ้วน ก็ย่อมเป็นการพิสูจน์ทางอ้อมได้เช่นกัน ลองคบพวกนี้ดู ถ่วงเวลาเอาไว้

แมงป่องพิษยกแก้วเหล้ายืนขึ้น ปิดหน้าจอ อย่างน้อยจะต้องไม่ให้ฝ่ายตรงข้ามรู้ตัวว่า มันกำลังสำรวจอยู่ “เปลี่ยนห้อง”

 “ครับ” คนข้างๆ แต่ละคนต่างมีไรเฟิลติดตัว

การพกปืนในประเทศ T เป็นเรื่องถูกกฎหมาย แถมด้วยสถานที่แบบนี้ไม่มีใครสนใจหรอก เพียงแต่ประเทศดังกล่าวเองก็ให้ความสำคัญกับการตามจับยาเสพติดในช่วงนี้เช่นกัน ดังนั้นแมงป่องพิษอยากเร่งขายสินค้าในมือเร็วๆ ซึ่งในประเทศที่ว่ายังจัดการง่าย แค่ตบเงินดีๆ ก็ได้รับการอำนวยความสะดวกแล้ว จะยากก็ตรงที่ส่งออกนี่แหละ

แม้ว่าตลาดต่างประเทศของพวกเขาจะเยอะมากมาย แต่ตลาดที่ใหญ่ที่สุดคือจีน ซึ่งทางการจีนเองก็ร่วมมือกับหลายประเทศ บีบคั้นประเทศ T และ M ท่าทางจะประกาศว่าต้องการขุดรากถอนโคนพวกมัน

เพียงแต่ที่นี่ กฎหมายไร้ประโยชน์ จะกังวลก็แต่ฝ่ายนั้นจะมาล้วงข้อมูลจากพวกมัน การที่พวกมันไม่กลัวฟ้ากลัวแผ่นดิน ก็เพราะไม่มีใครหาพวกมันเจอหรอกในเขตสามเหลี่ยมทองคำ กระทั่งที่นี่ยังเป็นแค่สาขาจำหน่ายย่อยเท่านั้น

ดีเหมือนกัน จะได้ใช้สาขานี้ทดสอบอีกฝ่าย ดูสิว่าพวกนั้นรวยและเส้นสายจนอยากทำธุรกิจด้านนี้จริงๆ หรือว่าต้องการอย่างอื่น

สิ่งเหล่านี้ดูเหมือนว่าแมงป่องพิษเป็นคนจัดการเอง อันที่จริง แต่ละก้าวที่เดิน แมงป่องพิษล้วนแต่รับคำสั่งจากคิงทั้งนั้น

ออกตัวเบอร์แรงขนาดนี้ กระทั่งเถ้าแก่อ้วนเองยังคิดว่าคิงจะมา เขาพูดกับพวกคุณชายนั่นแบบนี้แหละ

เจ้าชายน้อยแม้ว่าปกติจะดูซื่อบื้อ แต่อันที่จริงเขามีสัญชาตญาณในด้านนี้สูง ตอนที่นั่งในรถก่อนจะมาถึง เขาถามบอสแล้วว่า ถ้าเจอคิงจริง จะทำยังไง

บอสกลับพูดสั้นๆ “วันนี้เขาไม่มาหรอก แค่หยั่งเชิง”

ตอนนั้นเจ้าชายยังไม่เข้าใจ เมื่อเห็นว่าแมงป่องพิษเป็นคนมาต้อนรับในเวลานี้ จึงถึงบางอ้อ  ฝ่ายแมงป่องพิษอยู่ในชุดดำ มีรอยสักบนหน้า แววตาที่ทอดมองดูจะเหี้ยมกว่าคนปกติ

“นั่งสิ” แมงป่องพิษพูดภาษาถิ่น มือยังถือแก้วเหล้าไว้ ความชั่วร้ายคุทั้งตัว

เจ้าชายน้อยเองย่อมไม่แพ้ใคร นั่งลงปุ๊บก็พุ่งเข้าประเด็นปั๊บ “ว่ามา มีของเท่าไร ฉันซื้อหมด”

แมงป่องพิษได้ยินล่ามแปลจบ เอนตัวพิงด้านหลัง “พวกเรามีของเยอะก็จริง แต่ตอนนี้ทางจีนควบคุมเข้มงวดมาก เส้นสายของผมทำอะไรไม่ได้เลย กระทั่งยังผ่านด่านศุลกากรก็ยังไม่ได้ พวกเราจะเอาของออกมาง่ายๆ ไม่ได้หรอก สินค้าของเราเยอะจนประเมินไม่ได้ เถ้าแก่อ้วนน่าจะบอกพวกคุณแล้วว่า พวกเรามีแหล่งเพาะปลูกเป็นของตัวเอง รับรองเรื่องปริมาณได้เลย ขอแค่พวกคุณรับประกันได้ว่ามันจะเข้าด่านได้เป็นพอ”

คนพวกนี้เข้าใจภาษาประเทศ T แต่ต้องแกล้งทำเป็นฟังไม่ออก รอจนล่ามแปลเสร็จ เจ้าชายน้อยจึงเอ่ยขึ้นบ้าง “พวกเราต้องมีวิธีของพวกเราอยู่แล้ว”

แมงป่องพิษเลิกคิ้วรับคำ “ผมอยากรู้วิธีที่คุณทำได้จริงๆ”

………………………………………………

ตอนที่ 1664-2

วิธีที่ทำได้จริงๆ งั้นเหรอ? เจ้าชายน้อยถึงกับนิ้วเกร็ง แต่ไม่พูดอะไร เพราะทุกสิ่งที่เขาทำหลังจากที่เข้ามา ล้วนแต่เป็นแผนของบอสทั้งนั้น ตอนนี้จะมาให้บรรยายวิธี เขาย่อมพูดไม่ออก

ฝ่ายแมงป่องพิษยังคงมองเขาอยู่ คงเพราะไม่เห็นเขารีบตอบ นัยน์ตาเริ่มหรี่ลง

เจ้าชายน้อยเข้าใจสิ่งที่นัยน์ตาอีกฝ่ายสื่อทันที คาดเดา สงสัย รวมถึงอันตราย เขากำเก้าอี้แน่น อากาศรอบด้านพลอยเย็นลงด้วย จังหวะการเต้นของหัวใจเปลี่ยนไป

คนที่อยู่รอบข้างล้วนมีปืนติดตัว เวลานี้เริ่มมองมายังพวกเขา

จนบรรยากาศตึงเครียดถึงขีดสุด เมื่อเห็นอีกฝ่ายจะพูดต่อ ฉินมั่วที่ยืนข้างๆ กลับเอ่ยขึ้นมาอย่างสบายอารมณ์ “วิธีของเราถ้าพูดออกไป จะส่งผลกระทบต่อผลประโยชน์ของคนบางกลุ่ม นายใหญ่ของพวกเราติดต่อทางด่านศุลกากรไว้แล้ว ไม่ใช่แค่นั้น ด้านอื่นๆ เราก็มีเครือข่ายหมด การทำธุรกิจในจีนสำคัญที่ตรงนี้แหละ เรารับประกันไม่ได้ว่า จะนำสินค้าทุกล็อตเข้าไปได้หมด แต่อย่างน้อยเราจะได้ข่าวว่าที่ไหนบ้างที่ไม่เข้มงวด ธุรกิจของเราขยายได้ใหญ่โต ก็เพราะมีคอนเนคชั่นไปทั่วนี่แหละ” ฉินมั่วพูดจริงจัง

แค่หนึ่งวินาทีหลังจากที่ฟังจบ สีหน้าท่าทางของแมงป่องก็เปลี่ยนไป ต้องรู้ว่าหลายปีที่ผ่านมา เขาพยายามสร้างคอนเนคชั่นในประเทศจีน แต่ภายหลังก็พบว่า จะต้องมีสถานะช่วยหนุน ถึงจะสำเร็จ

เมื่อพูดถึงตรงนี้ ทุกอย่างก็ชัดเจนแล้ว ท่าทางฝ่ายโน้นไม่เพียงแค่รวย น่าจะเป็นพวกตระกูลดังในจีนอีกด้วย

ครั้งที่แล้วตอนที่พวกนี้คุยกับเถ้าแก่อ้วน เขาเองก็ได้ยิน

เด็กหนุ่มในชุดหนังที่นั่งตรงหน้าก็แค่ลูกเศรษฐี คนสำคัญที่สุดคือที่ปรึกษาด้านการลงทุนนี่แหละ ตอนนั้นเขาก็ไม่เข้าใจว่า คนที่มีความสามารถมากขนาดนี้จะยอมเป็นคนทำงานให้ลูกเศรษฐีโง่เง่าได้ยังไง ตอนนี้เข้าใจแล้วว่า เพราะอีกฝ่ายเส้นใหญ่นั่นเอง

แมงป่องพิษยกมือขึ้น แล้วกวักมือลง

เจ้าชายน้อยรู้เช่นกันว่า การค้าหนนี้เกือบล้มเหลว ไม่เพียงแค่นั้น ความระแวงของแมงป่องพิษที่มีต่อพวกตนจะสูงขึ้นอีกต่างหาก คงมีแต่บอสที่สามารถขจัดข้อสงสัยของอีกฝ่ายจนหมดสิ้นด้วยประโยคเดียว

ชายหนุ่มยังพูดไม่จบ “พวกเรามาเพื่อหาเงิน ต้องกังวลด้านความปลอดภัยมากว่าพวกคุณเสียอีก โดยเฉพาะการเข้าด่าน แต่จนถึงตอนนี้ พวกเราก็ยังไม่เห็นความจริงใจในการทำธุรกิจร่วมกันจากพวกคุณเลย แล้วก็ยังไม่เห็นเจ้านายตัวจริงของพวกคุณด้วย ไว้เจ้านายพวกคุณอยากเจอหน้าพวกเราเมื่อไร เราค่อยคุยกันก็แล้วกัน”

ว่าแล้วชายหนุ่มก็ลุกขึ้น เขาอยู่ในชุดสูท ทำให้ผู้คนรู้สึกถึงบุคลิกของนักธุรกิจจ๋า

“พวกเราก็ว่ากันตามความร่วมมือเหมือนกัน”

พอเห็นอีกฝ่ายจะจากไป แมงป่องพิษก็ลุกขึ้นมาบ้าง “คุณอย่างรีบร้อนสิครับ เราจริงใจต่อการร่วมมือทั้งนั้น แต่ตอนนี้ทางจีนตรวจตราหนัก ระวังสักนิดจะดีกว่า ส่วนเจ้านายของพวกเราก็คิดเหมือนกันล่ะครับว่า เกิดไปเจอสายที่ไหนเข้า ถึงตอนนั้นพวกเราอยากจะร้องก็ร้องไม่ออก รอจนทุกอย่างสุกงอมแล้ว ถึงเวลาต้องซื้อขายกันจริงๆ เจ้านายของพวกเราจะมาเอง แต่ก่อนหน้านี้ พวกเรายังคงดูกันต่อไป”

“พวกนายหาว่าพวกเราเป็นสายงั้นเหรอ?” เจ้าชายน้อยแทรกเข้ามาอย่างเหมาะสม “คิดมากเกินไปจริงๆ”

เจ้าชายน้อยต้องทำตัวแบบนี้แหละ ดูสิ คำพูดของเขาไม่มีปัญหาน่าสงสัยสักนิด

แมงป่องพิษหัวเราะ เดินเข้ามาหา “พวกเราจริงใจเหมือนพวกคุณนี่แหละ แต่อะไรที่ควรตรวจสอบก็ทำสักหน่อยจะดีกว่า”

………………………………………………

ตอนที่ 1664-3

“ตรวจสอบได้ตามสบายเลยครับ” ฉินมั่วหันมามองด้วยท่าทางยโส “แต่นายใหญ่ของพวกเราไม่ว่างนักหรอก ให้เวลาถึงวันมะรืนนี้ เพราะผมก็ต้องให้คำตอบนายผมเช่นกัน นี่เป็นเวลาที่กำหนดไว้ ถ้าทางคุณอยากจะคุย ก็ติดต่อได้ทุกเวลาเลย” พูดจบ ฉินมั่วก็เหลือบมองเจ้าชายน้อย

ฝ่ายหลังงงหน่อยๆ เพราะไม่เหมือนอย่างที่คุยกันไว้นี่ ไหนว่าวันนี้จะคุยกันให้ลงตัวเลยไง?

หรือว่า!

เจ้าชายน้อยช้อนสายตาดูตามมือของท่านเทพ ก็เห็นเพียงอีกฝ่ายซุกมือในกระเป๋ากางเกงข้างหนึ่ง นิ้วเรียวเคาะอย่างทำไปอย่างนั้นเอง แต่ที่จริงแล้วกำลังส่งสัญญาณต่างหาก ‘สถานการณ์เปลี่ยนแปลง รีบถอย’ คำสั่งดังกล่าวสั้น ไม่มากไปกว่านี้

ในเมื่อเป็นเช่นนี้ ห้วงเวลานั้นเจ้าชายน้อยรู้สึกได้ว่าบรรยากาศเปลี่ยนไป ไม่มีใครบอกได้ว่าเปลี่ยนไปที่ตรงไหน มีเพียงเจ้าอ้วนที่นั่งบนรถเท่านั้นที่รู้

ฝานเจีย! คนร้ายตัวการที่ก่อคดีชั่วช้าครั้งแล้วครั้งเล่าในเมืองเจียงเฉิง! จู่ๆ เธอมาโผล่อยู่ที่นี่ได้ยังไง? เพราะข้อมูลที่ได้มาบอกว่า เธอไม่เคยรับผิดชอบด้านนี้นี่นา ดังนั้นหลังจากที่เห็นใบหน้าของเธอ เจ้าอ้วนก็รีบส่งสัญญาณทันที แต่เขาส่งได้เพียงครั้งเดียวเท่านั้น เพราะเจาะระบบได้เพียงเท่านี้

โดยเฉพาะยิ่ง เรื่องเดียวที่เจ้าอ้วนนึกออกคือ ยัยฝานเจียเคยเห็นหน้าบอสนี่นา! แววตาเจ้าอ้วนสะพรึง พยายามติดต่อบอสรอบสอง

สถานการณ์ด้านในยังคงวุ่นวายดังเดิม เรื่องนี้หากไม่ตกลงกันให้ได้ แมงป่องพิษย่อมไม่ปล่อยให้ฉินมั่วจากไป ดังนั้นเวลาจึงยืดเยื้ออย่างช่วยไม่ได้

เมื่อฉินมั่วได้ยินว่า ‘เขาเข้าไปแล้ว’ แววตาก็หนักอึ้ง เอ่ยต่อ “คุณแมงป่องคงต้องการเวลาพิจารณา พวกผมเองก็เช่นกัน ก่อนหน้านี้ก็คิดมาเยอะแล้ว น่าจะเตรียมเอนเตอร์เทนพวกเราได้เสียที ส่วนเรื่องสำคัญ พวกผมต้องขอให้ทางคุณคิดดีๆ แล้วค่อยคุยกัน”

แมงป่องพิษได้ยินก็หัวเราะ “ได้ครับ พวกเราไม่มีอะไรมากมายก็จริง แต่เรื่องเอนเตอร์เทนเยอะอยู่”

เจ้าชายน้อยฟังอยู่ข้างๆ แม้จะไม่เข้าใจว่าทำไมบอสถึงดึงไปเรื่องอื่น แถมยังพูดถึงรายการเอนเตอร์เทนอีกด้วย แต่เขารู้ดี ว่ามันเกี่ยวข้องกับสถานการณ์เปลี่ยนแปลงเมื่อครู่

นักมายากลและนายพรานเคยปฏิบัติการนอกประเทศหลายครั้ง แต่ประเภทที่หาสาวสวยมาอยู่เป็นเพื่อนกลับไม่เคยมี

สำคัญตรงที่บอสกลับเป็นฝ่ายเลือกมาคนหนึ่ง ทั้งยังยกมุมปากยิ้มที่ไม่เหมือนยิ้ม “ที่เหลือให้พวกนาย”

คนที่ถูกเลือกถึงกับหัวใจเต้นแรง เธอไม่เคยเห็นผู้ชายที่หล่อขนาดนี้มาก่อน หนนี้เธอตกผู้ชายรูปหล่อได้แล้ว!

ไม่ว่าจะเป็นพวกนายพรานหรือเจ้าชายน้อยที่เห็นบอสเลือกผู้หญิงคนหนึ่งออกไป ก็พลันรับไม่ได้ขึ้นมาทันที เพราะปกติแล้วบอสรังเกียจผู้หญิงจะตาย

เจ้าชายน้อยถึงกับโวในใจ…ดำน้อยเอ๊ย นายต้องมาเห็นตอนที่เฮียกำลังปฏิบัติการว่ะ โคตรเท่เลย

………………………………………………

ตอนที่ 1665-1

ฉินมั่วทำเช่นนี้ เพื่อจะได้หลีกเลี่ยงการเผชิญหน้ากับฝานเจีย แม้ว่าเขาจะปลอมตัวเรียบร้อยแล้ว แต่หากเพ่งพิศให้ดีก็จะเห็นร่องรอย

วิธีที่ดีที่สุดคือ ไม่ให้อีกฝ่ายมีโอกาสได้ใกล้ชิดตน รวมถึงการหายไปจากกล้องวงจรปิดในห้องโถง

ดังนั้นเมื่อเดินเข้ามา ฉินมั่วรู้ดีว่ากล้องวงจรปิดถูกติดตั้งที่ไหนบ้าง แม้จะภายนอกจะเหมือนกับเดินอย่างไร้เจตนา แต่กลับไม่เห็นหน้าตรงๆ ของเขา โดยชายหนุ่มให้คนข้างเคียงมาบังหน้ากล้องในครั้งนี้ด้วย

ระหว่างที่เจ้าชายน้อยไม่รู้ว่าอะไรเป็นอะไร นักมายกลเห็นฝานเจียเข้ามาจากด้านนอก แววตาถึงกับเปลี่ยนไป ตอนอยู่เมืองเจียงเฉิง ฝานเจียไม่เคยเห็นพวกเขาก็จริง ทว่าพวกเขาต่างรู้กันทั้งนั้นว่า เธอคนนี้ก่อคดีอะไรมาบ้าง เธอซ่อนตัวในมหาวิทยาลัย ปิดแผ่นฟ้าด้วยอินเทอร์เน็ต หากไม่ใช่เพราะบอสชี้พิกัดเธอ เกรงว่าเมืองเจียงเฉิงก็คงไม่สงบแน่

เป็นครั้งแรกเช่นกันที่นักมายากลเองเข้าใจคำว่า ใจคนที่ชั่วร้ายลึกซึ้ง

ฝานเจียเหมือนล้างสมองคนอื่นได้ ทุกสิ่งที่เธอกระทำ ส่งผลให้คนอื่นยอมตอบรับได้อย่างไม่รู้สาเหตุ

คดีละเมิดสิทธิ์เป็นคดีที่นักมายากลจำได้แม่นที่สุด ในหัวใจของเขา การขโมยของคนอื่นก็ผิดอยู่แล้ว แต่นี่เป็นขโมยแล้วยังได้รับการสนับสนุนจากผู้คนอีก? เขาล่ะไม่เข้าใจจริงๆ

แต่เรื่องและคนแบบนี้ปรากฏอยู่ในโลกของเราจริงๆ และที่น่าตลกที่สุดคือ พวกเธอยังมีหน้าคิดว่าตัวเองเป็นคนดีอีกต่างหาก ที่แท้ คนดีที่ไร้ปัญญามันน่ากลัวยิ่งกว่าความเลวบริสุทธิ์เสียอีก ยิ่งไปกว่านั้น พวกเธอเห็นใจคนที่ปฏิเสธว่าตัวเองขโมยของมา ทั้งๆ ที่ได้กระทำเช่นนั้นในความเป็นจริง แถมยังล่วงละเมิดเจ้าของผลงานอีก

ต่อให้คุณชอบใครสักคนมากแค่ไหน ก็ไม่ควรหาข้ออ้างมาทำให้คนๆ นั้นพ้นผิด พูดตรงๆ เลยก็คือ เวลาที่ทำผิด เขาจะไม่มีหัวใจเลยหรือ

แน่ล่ะ พวกนั้นรู้ทุกอย่างดี แต่ด้วยเพราะมีคนให้ท้ายจึงได้มีการกระทำผิดเกิดขึ้น จึงทวีความชั่วร้ายขึ้น

ฝานเจียรู้ดีกว่าพวกเขาอีกว่า พวกที่มีดีแค่เปลือกนอกบนโลกออนไลน์นั้นคิดอย่างไร ระหว่างที่เธอหนี เธอยังหาตัวประกันที่ยินดีช่วยย้ายความสนใจให้ตัวเองได้อีกด้วย

น้อยครั้งที่พวกเขาจะปฏิบัติภารกิจไม่สำเร็จ นับตั้งแต่เจอกับขบวนการดังกล่าว พวกเขาต้องพิจารณาให้หนักในทุกย่างก้าว เพราะขบวรการนั่นรู้ดีว่าควรจะลงมือที่จุดไหน แล้วควรใช้วิธีไหนมาสยบความเคลื่อนไหวของพวกเขา เพราะไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น พวกเขาจะทำร้ายประชาชนไม่ได้ แม้ว่าพวกนั้นจะมีจิตใจชั่วร้ายก็ตาม

นักมายกลกำมือแน่น กังวลว่าฝานเจียจะจำบอสได้ ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงรู้สึกไม่สบายใจขึ้นมา ความไม่สบายใจที่ว่า ไม่ใช่ความกลัวอีกฝ่าย แต่หวั่นว่าประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย

ฝานเจียเองก็สังเกตเห็นเหตุการณ์ทางนี้ เวลานี้เธอแต่งตัวในแบบเดิม คนบางคนคงจะเป็นอย่างนี้แหละ ไม่ว่าจะทำอะไรก็ไม่รู้สึกว่าตัวเองผิด เธอจะโยนสาเหตุทั้งหมดให้คนอื่น ทั้งยังคิดว่าตัวเองบริสุทธิ์ที่สุด เธอจึงแต่งตัวเหมือนเป็นนักเรียน พอเดินเข้ามา พวกนักพนันก็หยุดตะลึงทันที แต่คนเหล่านี้รู้จักเธอจึงมองแวบหนึ่ง แล้วก้มหน้าเล่นพนันต่อ

และด้วยชั่วเวลาดังกล่าว ทำให้ฉินมั่วพาพรรคพวกหายไปจากกลุ่มคนผ่านห้องโถงที่เล่นพนันได้อย่างน่าหวาดเสียว

ชายฉกรรจ์ที่เฝ้าอยู่ปากประตูหมายเลขสาม ต่างถือปืนกลแบบพกติดตัวด้วยสีหน้าที่เหี้ยมโหด กวาดตามองรอบๆ ปืนอยู่ในลักษณะพร้อมยิงตลอดเวลา

นักมายากลจึงโล่งอก ทางนั้นคงนึกไม่ออกหรอก แค่เห็นเสี้ยวหน้าเท่านั้น แม้ว่าฉินมั่วจะเดินหน้าสุด แต่ยังได้ยินความเคลื่อนไหวจากด้านหลัง แววตาลุ่มลึกแข็งกร้าว

……………………………………………….

ตอนที่ 1665-2

หญิงสาวที่เดินตามหลังเขา กำลังคิดว่าจะรั้งชายหนุ่มที่ทั้งหล่อทั้งรวยนี่อย่างไรดี หัวใจเต้นแรงไม่หยุด แก้มแดงจัด ทว่าเธอกลับคิดไม่ถึงว่า พวกเขาจะเปิดเพียงห้องเดียว แต่หลังจากที่เปิดห้องมา ชายหนุ่มกลับเย็นชากว่าเดิมมาก

ฉินมั่วเปิดกระเป๋าเงิน ควักเงินปึกหนึ่งขึ้นมาวางบนชั้นวางของ แล้วพิงข้างหน้าต่าง หยิบไฟแช็กมาเอียงศีรษะจุดบุหรี่ เอ่ยเสียงเรียบ “เธอได้เงินจากที่นี่เท่าไร?”

เธอไม่เข้าใจว่าทำไมหนุ่มหล่อถึงถามแบบนี้ แต่ไม่มีใครที่เข้ามาแล้วไม่แตะต้องตัวเธอเหมือนเขาสักคน ราวกับร่างเธอมีแบคทีเรียอย่างนั้นแหละ

ฉินมั่วคีบบุหรี่ไว้ระหว่างนิ้ว เอ่ยต่อ “ฉันให้เธอสิบเท่า แล้วจะส่งเธอกลับประเทศด้วย”

เธอได้ยินประโยคหลังแล้ว ความตะลึงปรากฏในแววตา เธอถูกขายให้ที่นี่ เดิมทีเธอแค่มาทำงานเมืองนอก ไม่คิดเลยว่าจะเป็นงานแบบนี้!

ใช่ว่าไม่คิดจะหนี แต่เธอถูกจับตัวกลับมาทุกครั้ง

“พี่แมงป่องมีอำนาจมาก เป็นไปไม่ได้หรอก” หญิงสาวพูดเสียงแผ่วเบา

ฉินมั่วเอ่ยเสียงอ่อน “พวกเราทำธุรกิจร่วมกัน ยังไงเขาต้องเห็นแก่หน้าฉัน”

แววตาของเธอสว่างโรจน์ แต่เธอสงสัยเหลือเกินว่า เขารู้ได้ไงว่าเธออยากกลับประเทศบ้านเกิดตัวเอง

น่าเสียดายตรงที่ ชายหนุ่มไม่คิดจะพูดกับเธอต่อ

“รับปากไหม?”

เธอหน้าแดงอีกครั้ง “ได้”

“งั้นก็ส่งเสียงดังๆ หน่อย เอาให้ดังกว่าข้างห้อง” ฉินมั่วพูดพลางดับบุหรี่ที่ถาดรอง ก่อนจะเปิดหน้าต่างข้างห้อง

เธอเข้าใจความหมายของเขาในทันใด ทว่าเข้าใจก็ส่วนเข้าใจ แต่เมื่อเธอเห็นเขาหายไปจากหน้าต่างก็อดเสียดายอยู่ในใจไม่ได้ผู้ชายอย่างเขาคงไม่ชอบผู้หญิงประเภทพวกเธอกระมัง หญิงสาวเดินไปเก็บเงินมา

ส่วนห้องโถงแห่งความบันเทิง ฝานเจียไม่ได้พูดอะไรมาก นอกจากกระซิบถามข้างหูแมงป่องพิษ “นายว่าที่ปรึกษาที่เป็นคนตัดสินใจเขาอยู่ที่ไหน? เห็นเขาแล้ว ฉันจะได้ตรวจสอบประวัติ”

“ถ้าเธอมาเร็วกว่านี้ก็คงจะได้เห็นเขา แต่ตอนนี้…” แมงป่องพูดแล้วก็หัวเราะ พูดซ่อนความนัย “เขากำลังยุ่งอยู่ในห้องนั้น คนของพวกเขาก็อยู่ในนั้นทั้งหมด เธอจะไปดูก็ได้ คนที่ใส่เสื้อหนังเป็นคุณชายเจ้าบุญทุ่ม ทั้งโง่ทั้งรวย พ่อเขาน่าจะมีอิทธิพลมาก เธอลองตรวจดูสิ ถ้าไม่มีปัญหา พวกเราจะได้คุยธุรกิจต่อให้จบ เพราะคู่ค้าที่อยากร่วมงานกับเขา ไม่ได้มีแค่พวกเรา”

ฝานเจียช้อนสายตาดูพวกเจ้าชายน้อยที่กำลังเล่นพนันกันอยู่ ท่าทางพร้อมเอาเงินมาผลาญเล่น แถมท่าควงสาวๆ เองก็ยังชำนิชำนาญอีกต่างหาก ไม่น่าจะมีปัญหาอะไร

แต่อาจารย์สั่งเอาไว้ว่า เธอจะพลาดอีกไม่ได้ จะต้องทำให้มั่นใจอย่างสมบูรณ์ที่สุด

“พาฉันไปเจอที่ปรึกษาคนนั้น” นัยน์ตาของเธอเคร่งเครียด “ในห้องเป็นที่เดียวที่ไม่ติดกล้องวงจรปิด นายมั่นใจได้ไงว่าเขาจะไม่มีปัญหา”

……………………………………………….

ตอนที่ 1665-3

เมื่อได้ยิน แมงป่องพิษถึงกับชะงักมือ ราวกับระลึกได้ถึงปัญหาดังกล่าว จึงพาฝานเจียเดินเข้าไปข้างใน

นักมายากลกับเจ้าชายน้อยดูเหมือนจะปล่อยตัวตามสบาย แต่แววตาของพวกเขาไม่ได้อยู่ที่เหล้า กลับภาพที่สะท้อนจากแก้วเหล้าต่างหาก

เมื่อพวกเขาเห็นคนทั้งสองเดินไปยังเส้นทางที่ฉินมั่วผ่านเมื่อครู่ มือก็กำแก้วเหล้าแรงขึ้นทันที โดยเฉพาะนักมายากลที่ถึงกับยืนบนเก้าอี้ แต่ด้วยไม่มีคำสั่งจากบอส พวกเขาย่อมทำอะไรไม่ได้ ดังนั้นนักมายากลเองจึงได้แต่ร้อนรนในใจ

ทำไมสองคนนั้นถึงเดินไปฝั่งที่บอสอยู่?

หรือว่าฝานเจียจะเห็นอะไรเข้าแล้ว?

ไม่ ไม่น่าเป็นไปได้ ตอนนั้นฝานเจียไม่น่าจะทันเห็นอะไร

นักมายากลเตือนตัวเองให้ใจเย็นเข้าไว้ แต่คนที่ไม่เคยผ่านภารกิจครั้งที่แล้วมา ย่อมไม่เข้าใจความรู้สึกหรอก นิ้วมือของเขายังคงควบคุมความรู้สึกทุกสิ่งไม่ให้ไหลบ่าออกมา

เวลานี้เจ้าชายน้อยที่นั่งอยู่ก็พลอยยืนขึ้นด้วย แต่ท่าทางของเขาดูเป็นธรรมชาติ โดยยื่นมือไปพลิกไพ่ “ไม่สนุกเลยว่ะ” จึงหันไปหา ‘บอดี้การ์ดประจำตัว’ “พวกเราไปเล่นที่อื่นกันดีกว่า”

ระหว่างที่พูดเช่นนี้ เจ้าชายน้อยก็หันไปมองด้านข้าง ความหมายสื่อชัดว่าให้นักมายกลระวังกล้องให้ดี ไม่งั้นคงถูกจับภาพได้

นักมายากลคลายมือ ก่อนจะยิ้มราวกับกลับคืนสู่สภาพมั่นใจไม่กลัวสิ่งใด “ผมว่าข้างในน่าจะสนุกนะฮะ คุณชาย พวกเราไปดูกันดีกว่า?”

“ไป” เจ้าชายน้อยโล่งอก เขาเป็นคนที่ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นมากที่สุด แต่พอจะจับอารมณ์เปลี่ยนแปลงของเพื่อนร่วมทีมได้ ความเปลี่ยนแปลงที่ว่าจะต้องเกี่ยวพันกับบอสแน่ ทั้งสองสบตากัน เจ้าชายน้อยก้าวเท้าออกไปก่อนด้วยท่าทีเสเพลสไตล์ลูกเศรษฐี

เวลานี้ ฝานเจียและพวกใกล้จะถึงห้องของฉินมั่วแล้ว เดิมแมงป่องพิษคิดจะส่งซิกให้คนด้านหลังเอากุญแจมาเปิดประตู ไม่คิดว่า แค่แตะลูกบิด ก็ได้ยินเสียงคราญของคนร่วมรักกันลอยออกมา

ฝานเจียได้ยินเช่นกัน เธอขมวดคิ้ว

แมงป่องกลับหัวเราะขึ้น “ดูสิ บอกแล้วว่าเธอคิดมากไปเอง เธอไม่เข้าใจหรอก ผู้ชายเราต่อให้เก่งแค่ไหนก็แพ้ทางผู้หญิงอยู่ดี แล้วใครบ้างที่กำลังมีอะไรกับผู้หญิงแล้วจะมานั่งคิดว่าในห้องติดตั้งกล้องวงจรปิดไหม”

เสียงดังขึ้นเรื่อยๆ แต่ด้วยเสียงที่ดังเช่นนี้ ทำให้ฝานเจียหมดสิ้นความระแวง คนที่บ้าผู้หญิงแบบนี้ ไม่น่าจะเป็นคนที่ทางจีนส่งมาหรอก

ในระหว่างที่ตัดสินผลดังกล่าวก็มีคนเดินเข้ามา ซึ่งเป็นพวกเจ้าชายน้อยนั่นเอง เจ้าชายน้อยทำหน้าแบบบังเอิญมาเจอ จากนั้นจึงยิ้มเจ้าชู้ให้ “คุณแมงป่องมาทำอะไรตรงนี้?”

“ตอนแรกก็จะให้แฮกเกอร์คนเก่งของเรามาเจอคุณที่ปรึกษาเสียหน่อย  เขาไม่ค่อยออกมาเจอผู้คนนักหรอก แต่เวลาอยากจะหาอะไรทางอินเทอร์เน็ตล่ะก็ เก่งนักเชียวล่ะ น่าจะคุยกับคุณที่ปรึกษาสนุก แต่ไม่คิดว่าคุณเขากำลัง ‘ยุ่ง’ อยู่” แมงป่องพิษพูดเหมือนตรงไปตรงมา แต่ที่แท้วางหลุมพรางเล็กๆ เอาไว้

……………………………………………….

ตอนที่ 1665-4

เขาแค่อยากลองใจว่า เมื่อคนพวกนี้ได้ยินคำว่า ‘แฮกเกอร์คนเก่ง’ จะมีปฏิกิริยาอย่างไร  เพราะไม่ว่าจะเป็นสายลับแบบไหน ล้วนแต่ต้องกลัวว่าจะถูกค้นหาสถานะที่แท้จริงเจอ

เจ้าชายน้อยมีปฏิกิริยาจริงๆ เขาตื่นเต้นมา ทั้งยังผิวปากออกมา “โว้ แฮกเกอร์คนเก่ง เจ๋งขนาดนั้นเชียว? แบบ 007 เลยหรือเปล่า? เมื่อไรจะแสดงฝีมือให้ฉันดูล่ะ?”

แมงป่องพิษจะปล่อยให้อีกฝ่ายรู้ความร้ายกาจของฝานเจียได้อย่างไร แค่เอ่ยขึ้นมาลองใจเท่านั้น แต่ดันมาถูกเจ้าคุณชายนี่ถามเข้าให้ จึงตอบอะไรไม่ถูก ได้แต่เลี่ยงไปพูดอีกเรื่อง “ที่นี่เสียงดัง ไม่เหมาะจะคุยกัน พวกเราเปลี่ยนที่กันเถอะ”

“ก็ได้” เจ้าชายน้อยว่าพลางหันไปตะโกนใส่ประตู “ที่ปรึกษา เพลาๆ หน่อยนะเว้ย!” หนุ่มน้อยพูดไปให้สมกับบุคลิก แต่หัวใจของเขาหล่นลงเหวนานแล้ว

อะ อะไรกันวะ?

บอสเอาจริงเลยเหรอ?

เสียงนั่นดูไม่ปลอมเลยนะ…

ไม่ปลอมจริงๆ แหละ แต่ไม่มีใครรู้หรอกว่า เสียงที่เกิดขึ้นตั้งแต่ต้นจนจบจะเป็นเสียงของหญิงสาวเพียงคนเดียว

ส่วนฉินมั่วกระโดดลงสู่พื้นอย่างรวดเร็วและเด็ดเดี่ยว ขาทั้งสองแตะพื้นอย่างแทบจะไม่เกิดเสียง เมื่ออยู่ในพื้นที่ที่ไม่มีกล้องวงจรผิด เขาจึงไม่ต้องระวังอะไรมาก สาวเท้าเดินไปยังรถ MPV

ที่นั่นมีเจ้าอ้วนที่กำลังกระวนกระวายใจอยู่ กำลังตัดสินใจว่าจะรายงานเบื้องบนเพื่อมาช่วยคนด่วน! ไม่ว่าจะอย่างไร ขอแค่รักษาชีวิตคนได้ถือว่าสำคัญสุด! แต่ก็พลันได้ยินเสียงประตูถูกเปิดออก

เจ้าอ้วนตาเบิกกว้าง มองดูหน้าตาหล่อเหล่าไม่เคยเปลี่ยนแปลง ถามขึ้นอัตโนมัติว่า “บอสมาอยู่ที่นี่ได้ไง?”

“ฉันมาที่นี่มันแปลกมากหรือไง?” น้ำเสียงของฉินมั่วก็ไม่เปลี่ยนแปลงเหมือนกัน

เจ้าอ้วนอ้าปาก อยากบอกว่า จะไม่แปลกได้ไง บอสควรอยู่ในห้องไม่ใช่เหรอ! แต่เห็นออร่าของบอสแล้ว ก็ไม่กล้าเอ่ยขึ้น

ฉินมั่วนั่งลงมองดูนอกหน้าต่าง “ตั้งแต่นี้เป็นต้นไปหยุดแฮกอินเทอร์เน็ต ป้องกันไม่ได้ฝ่ายนั้นรู้ตัว นายเข้าไปบอกให้พวกนั้นออกมาได้แล้ว ถึงเวลาที่ฝ่ายโน้นต้องลิ้มรสชาตของการรอบ้าง”

“ครับ” เจ้าอ้วนรับคำแล้วเดินลงรถ

ฉินมั่วโทรออกไป ไม่ได้โทรหาป๋อจิ่วหรอก แต่โทรหาท่านบิ๊กต่างหาก การโทรไปหาท่าน นอกจากจะรายงานความเป็นไปแล้ว สิ่งที่สำคัญที่สุดคือเขารับมือไม่ไหวจริงๆ อีกอย่างเขาคิดถึงยัยนั่นด้วย รู้ดีว่าหากโทรหาป๋อจิ่ว เธอจะต้องค้นหาว่าเขาอยู่ที่ไหนแน่ ๆ

การปรากฏตัวของฝานเจีย ทำให้ฉินมั่วได้แต่หลับตา คิดถึงเมื่อครั้งที่แล้วที่ป๋อจิ่วสวมผ้าปิดปากลอยอยู่เหนือน้ำในภาวะลมหายแผ่วอ่อน

ฉินมั่วนิ้วเกร็งทื่อ ยากจะปรับอารมณ์ เขาแค่อยากรู้ความเป็นไปของเธอ ชายหนุ่มไม่เคยรู้สึกว่ามาก่อนเลยว่า การรอสายในครั้งนี้จะนานมาก จนเมื่อปลายสายส่งเสียงมา “ฮัลโหล”

ชายหนุ่มจึงลืมตาขึ้น เอ่ยเสียงเบา “ฝานเจียมาครับ ลำพังฝีมือของเจ้าอ้วนคงกลบเกลื่อนไม่พอแน่ ให้คนโพสรูปบนข่าวของเจ้าชายน้อยด้วย จะได้พิสูจน์ว่าเขาเป็นลูกเศรษฐีของจริง”

“ฉันจะสั่งให้คนทำเดี๋ยวนี้” สีหน้าของท่านเข้มงวด นี่เป็นเวลาพิเศษ เขานั่งตรงนี้ด้วยความกลัวว่าจะพลาดสายที่ฉินมั่วต่อมา

การออกไปทำภารกิจนอกประเทศ คนของพวกเขาทางนี้จะไม่ติดต่อไปหา

ฉินมั่วเคยว่าไว้ว่า หากเกิดอะไรขึ้น เขาจะเป็นฝ่ายติดมาเอง

“พวกนายเป็นไงบ้าง? โอเคอยู่ใช่ไหม?” ท่านบิ๊กกังวลเรื่องความปลอดภัยของพวกเขาเป็นที่สุด โดยเฉพาะหากฝ่ายนั้นมีแฮกเกอร์อยู่ด้วย การสื่อสารของพวกเขาจะต้องมีปัญหาแน่นอน ยิ่งไม่ต้องพูดถึงตอนที่ต้องเผชิญหน้ากับคิงเลย

ฉินมั่วตอบ “ปลอมแปลงตัวเองได้สมบทบาทมากครับ”

เมื่อได้ยิน ท่านบิ๊กก็พลันโล่งอก แต่เสียงฉินมั่วดังขึ้นอีก “เขาถามไหมครับว่าผมไปที่ไหน?”

……………………………………………….

ตอนที่ 1666-1

เมื่อได้ยินคำถามดังกล่าว ท่านบิ๊กถึงกับชะงัก มือที่กุมโทรศัพท์ถึงกับเกร็ง เขารายงานเรื่องนี้ต่อเบื้องบนแล้วว่า เจ้าหนุ่มฉินอยู่นอกประเทศ ใครจะไปรู้ หากเกิดอะไรผิดปกติขึ้นมา คำสั่งที่แฝงทางจิตของเขาอาจกำเริบได้

เรื่องที่เด็กคนนั้นหนีไป อย่าเพิ่งให้เขารู้เลย ในเมื่อเจ้าคนแซ่ถังเดินทางไปด้วยตัวเอง ย่อมไม่มีปัญหาแน่

ท่านบิ๊กคิดมาถึงตรงนี้ก็ปรับเสียงให้นิ่ง “ถามสิ ว่าแต่นายไปหาคนมาจากไหน ฉลาดมาก หลอกยากชิบเป๋ง”

“แล้วท่านตอบว่ายังไงครับ” ฉินมั่วยังคงมองนอกหน้าต่าง วิเคราะห์สถานการณ์ตรงหน้า

ท่านบิ๊กถอนใจยาว “ก็บอกเหมือนอย่างที่นายพูดนั่นแหละ” แต่ไม่ได้บอกหมดหรอกนะ เด็กนั่นก็ขับรถหนีไปแล้ว เรื่องมาถึงเวลานี้ ท่านบิ๊กยังวาดเพ้ยใส่ททหารรักษาเวรยามในเรื่องนี้อยู่เลย จริงๆ สินะ เขารู้สึกผิดต่อสิ่งที่เจ้าหนุ่มฉินมันฝากฝังไว้ แต่จะทำยังไงได้ นอกจากต่อสายหาตระกูลถังรัวๆ ก็ทำอะไรไม่ได้อีก

เวลาพิเศษอย่างนี้ เรื่องใดก็ตามที่กระทบต่อฉินมั่ว ย่อมอันตรายถึงชีวิต ยังดีที่ว่าภารกิจนี้จะเสร็จภายในสองวันนี้

ท่านบิ๊กมองดูเวลา เอ่ยต่อ “ยังอยากได้อะไรอีกไหม? ถ้าไม่ ฉันขอเรียนเบื้องบนก่อนนะ”

“ไม่ล่ะฮะ เชิญท่านตามสบาย” ฉินมั่ววางหู ยังคงรู้สึกไม่สบายใจหน่อยๆ เขาจุดบุหรี่ ดูเหมือนจะมีแต่วิธีนี้ที่ทำให้ควบคุมอารมณ์ได้

คนอื่นอาจไม่รู้ว่า นับตั้งแต่ชายหนุ่มมาถึงที่แห่งนี้ ภาพกระจัดกระจายกับเสียงก็โผล่เข้ามาในสมอง เมื่อหันหน้าไป ก็พอจะเห็นด้ายแดงที่ล้อมรอบคอเขา โดยมีฮู้ป้องกันอันตรายห้อยอยู่

ฉินมั่วดึงฮู้ออกมาวางบนฝ่ามือ เสี้ยวหน้าภายใต้แสงตะวันยังไม่อาจลบเลือนความสง่าของเขาลงได้

เขาลงมืออย่างราบรื่น ถอยได้ทันเวลา ไม่มีใครจับจุดอ่อนได้ แต่ไม่ว่าจะเป็นเจ้าชายน้อยหรือนักมายากล ล้วนแต่เห็นฉินมั่วที่นั่งในรถแล้วถึงกับอึ้งตะลึง เพราะพวกเขาเพิ่งได้ยินเสียงหนังสด ต่อให้อยู่นอกประตู แต่เสียงนั่นก็ชัดมาก ซึ่งบอสน่าจะอยู่ข้างใน แล้วทำไมถึงโผล่หน้ามาอยู่ที่นี่?

ทั้งสองสบตากัน ถามขึ้นทันที “เสียงในห้องเมื่อกี้นี้…”

“ก็แค่จ่ายเงินซื้อเสียง มันยากมากนักเหรอ?” ฉินมั่วเห็นว่ามีคนเข้ามาแล้วก็วางฮู้ลง เอนตัวพิงพนักหลัง เอ่ยด้วยเสียงราบเรียบ

ทว่าทั้งสองต่างชื่นชมอีกฝ่ายเหมือนเป็นพวกโง่เง่าเลยทีเดียว เจ้าชายน้อยอดโล่งใจไม่ได้ อุตส่าห์ทำแบบนี้ได้อีก ดำน้อยเอ๊ย พี่นายสมกับเป็นจอมมารของแท้เลยว่ะ สุดยอดเลยนะเว้ย

ชายหนุ่มคงเดาว่าต้องมีคนไปหาแน่ จึงซื้อเสียงของหญิงสาว เทพจริงๆ

นักมายากลเอ่ยขึ้นอยู่ด้านข้าง “ฝานเจียมาแล้ว ถ้าบอสโผล่หน้าออกไป เขาต้องจำได้แน่”

เมื่อได้ยิน บรรยากาศในรถเงียบสนิท เพราะก่อนหน้านี้พวกเขาเกือบจะจับเจ้าหล่อนได้แล้วเชียว แต่เพราะตัวประกันคนหนึ่งทำให้ต้องปล่อยตัวร้ายลอยนวล

………………………………………..

ตอนที่ 1666-2

เจ้าชายน้อยไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นก่อนหน้านี้ แต่เห็นสีหน้าท่าทางของทุกคนก็พอจะเดาออก สถานการณ์ตอนนี้ไม่เป็นคุณกับพวกเขาเลย

ฉินมั่วยกข้อมือดูเวลาแล้วหัวเราะขึ้นมา แต่แววตากลับไม่รื่นเริงด้วย ทั้งยังฉาบด้วยน้ำแข็ง “รอจนเขาจำฉันได้ ก็น่าจะได้เวลาเก็บศพตัวเองแล้ว”

นักมายากลเข้าใจดีว่าบอสไม่ได้พูดเล่น เพราะตอนนั้นบอสวางแผนแบบนี้จริง ๆ

ฝานเจียอันตรายเกินไป เธอกับคิงเป็นคนประเภทเดียวกัน ชอบแอบแฝงชักจูงคนอื่น ถือว่าความผิดทั้งปวงเป็นเรื่องที่ถูก  เคืองแค้นแนวหลักการที่เป็นเหตุเป็นผล คนแบบนี้ล้วนแต่ใช้ความคิดตัวเองเป็นที่ตั้งต่อการพิจารณาเรื่องต่างๆ  จากนั้น ศีลธรรมก็จะหายไป ทัศนคติของคนเราต่างกันได้ ทว่าหากไร้ซึ่งศีลธรรม กล้าทำร้ายผู้อื่น กลับขาวให้เป็นดำ จึงไม่ใช่ปัญหาด้านทัศนคติ แต่เป็นปัญหาที่เกิดจากตัวบุคคลมากกว่า และสิ่งที่น่ากลัวที่สุดคือ คนที่อ้างว่าตัวเองอ่อนแอ แต่เวลาที่คิดชั่วขึ้นมา ยังน่ากลัวว่าภูตผีปีศาจเสียอีก

ฝานเจียและคิงถนัดที่บ่มเพาะคนแบบนั้น

เวลานี้ ทุกคนต่างเข้าใจในสิ่งเดียวกัน พวกเขาไม่อาจทำเหมือนเก่า ประเภทอยากทำอะไรก็ทำ เพราะการต่อสู้กันอย่างแท้จริงมาถึงแล้ว มันเป็นการสู้กันทางจิตวิทยาเสียมากกว่า ไม่ใช่รีบร้อนก็เอาชนะได้

แม้ว่าเวลาจำกัดมากแค่ไหน แต่กลับทำอะไรไม่ได้ กลุ่มปฏิบัติการณ์จำต้องหยุดชั่วคราว

สองวันนี้เจ้าชายน้อยผลาญเงินสนุกสนามเหมือนภมรหนุ่มที่ดอมดมดอกนั้นดอกนี้ โปรยเงินมหาศาล ซื้อของไปทั่ว จู่ๆ จะไม่ได้ซื้ออีก จึงคันไม้คันมือชอบกล

ระหว่างที่คิดเช่นนี้อยู่ มือถือของบอสที่วางบนโต๊ะก็ดังขึ้น คนโทรมาคือแมงป่องพิษ ฉินมั่วนั่งที่เดิม มองดูหน้าจอที่สว่างครู่หนึ่งก่อนจะดับไปด้วยแววตาเฉยชา

นี่เป็นครั้งที่สองแล้ว

เจ้าชายน้อยไม่เข้าใจว่าบอสคิดอะไรอยู่ เพราะสิ่งที่พวกเขาอุตส่าห์ทุ่มเทในช่วงสองวันนี้ก็เพื่อล่อให้แมงป่องพิษร่วมธุรกิจกัน

พอแมงป่องพิษเป็นฝ่ายติดต่อมาเอง บอสกลับไม่รีบอีก ถ้ากลัวว่าอีกฝ่ายจะจำตัวเองได้ก็ส่งเขาไปแทนสิ หรือว่าบอสจะมีแผนอื่น เจ้าชายน้อยคิดอย่างนี้นี่แหละ

ผ่านไปไม่ถึงครึ่งชั่วโมง ฉินมั่วจึงหยิบมือถือจากโต๊ะโทรกลับด้วยน้ำเสียงเรียบเฉยอย่างที่เคยเป็น “ขอโทษด้วยท่านประธาน เมื่อกี้กำลังต่อรองราคากันอยู่ เลยปรับมือถือให้อยู่ในโหมดไม่ส่งเสียง มีธุระอะไรหรือเปล่า?”

ได้ยินแล้ว เจ้าชายน้อยได้แต่มองดูแก้วไวน์กับปืนไรเฟิลประกอบไว้เรียบร้อยซึ่งนอนอยู่บนโต๊ะ รู้สึกนับถือบอสทันทีว่า นี่ขนาดโกหก ยังออร่ามาเต็ม โหดหน้ายิ้มของแท้

ฝ่ายแมงป่องกลับเชื่อคำพูดฉินมั่วสนิทใจ เพราะสายของเขาบอกว่า คนกลุ่มนี้มาถึงประเทศ  M และ T ก็ไม่ได้คิดจะหาพวกเขามาเป็นพาร์ทเนอร์ธุรกิจเท่านั้น ซึ่งเป็นสิ่งที่แมงป่องพิษร้อนใจเอามากๆ จึงหัวเราะขึ้น “ผมแจ้งเจ้านายเรื่องที่คุณที่ปรึกษาพูดแล้ว เจ้านายยังไม่ตอบเลยฮะ แต่ถึงเวลานั้นจริงๆ คุณห้ามไม่รับสายนะฮะ”

แมงป่องเองก็มีความคิดลึกซึ้ง พิจารณาเรื่องอย่างถี่ถ้วน ฝั่งโน้นเล่นเย็นขาแบบนี้ แมงป่องพิษเริ่มกังวลว่าจะมีคนชิงการค้าในครั้งนี้ไป ความระแวงสงสัยต่อตัวฉินมั่วจึงคลายลง ฝ่ายฉินมั่วเองก็ไม่ได้แสดงความกระตือรือร้นออกไปมากนัก

เมื่อแมงป่องพิษวางสาย หรี่ตาลง จากนั้นก็โทรออกไป

………………………………………..