Ancient Strengthening Technique เทพอสูรบรรพกาล 1348-1354

 บทที่ 1348 –ความเปลี่ยนแปลงในครึ่งปี

 

นอกจากนี้ยังมีผู้คนจำนวนน้อยในตระกูลชิงที่จะมีความแข็งแกร่งในระดับหมิงเยวี่ย ห่ายตงชิง มู่ชิง โดยเฉพาะกลุ่มของเด็กรุ่นใหม่และคนชรา

 

นอกจากนั้นยังมีคนที่ชิงสุ่ยกังวลเป็นอย่างมากนั้นก็คือสือฉิงฉวง จรู้ชิง หยุ่นต้วนที่กำลังแข็งแกร่งขึ้นอย่างช้า ถึงแม้พวกเธอนั้นจะอ่อนแอกว่าคนอื่นๆแต่อย่างไรก็ตามตอนนี้พวกนั้นกำลังแข็งแกร่งขึ้นอย่างต่อเนื่อง เนื่องมาจากทักษะของชิงสุ่ยนั้นทำให้ความแข็งแกร่งของทุกๆคนในตระกูลชิงเพิ่มขึ้นมารวดเร็วกว่าเมื่อก่อน และนอกจากนี้มันยังทำให้รากฐานของพวกเขานั้นมั่นคงอย่างมาด

 

แต่ถึงอย่างไรหยุ่น ต้วนและสือฉิงฉวงนั้นยังไม่ต่อยพอใจกับผลลัพธ์ในครั้งนี้เท่าไร โดนเฉพาะสือฉิงฉวงเพราะเธอนั้นมักจะนำตัวเองไปเทียบกับคนอื่นๆ นอกจากนี้เธอนั้นยังภรรยาคนแรกของชิงสุ่ยอีกด้วย ถึงแม้เธอจะไม่กล่าวออกมาโดยตรงแต่ชิงสุ่ยนั้นก็สามารถสัมผัสได้ผ่านทางสายตาของเธอ

 

ในทางตรงข้ามจรู้ชิงนั้นรู้สึกพอใจกับความแข็งแกร่งของเธอในตอนนี้อย่างมาก เธอมักใช้เวลาส่วนมากในการดูแลเหล่าเด็กมากกว่าทำการบ่มเพาะ นั้นเพราะเธอชอบบรรยากาศที่มีเหล่าเด็กๆอย่ารอบๆข้างกายเธอตลอกเวลา มันทำให้ชิงสุ่ยนั้นรู้ได้ทันทีว่าเธอนั้นต้องการที่จะมีลูกเป็นของตัวเองเช่นเดียวกัน

 

ชิงสุ่ยนั้นได้พยายามใช้ยาและทักษะต่างๆมากมายเพื่อรักษาเธอ แต่ถึงอย่างไรมันก็ไร้ความหมาย เขานั้นไม่สามารถรักษาอาการบาดเจ็บของเธอได้ในที่นี้

 

ตลอดเวลา6เดือนที่ผ่านมาชิงสุ่ยรู้สึกมีความสุขอย่างมาก นั้นเพราะสัตว์อสูรของเขาทุกๆตัวนั้นมีการเปลี่ยนแปลงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดเจน พวกๆมันทุกๆตัวนั้นได้อัดแน่นไปด้วยพลังธรรมชาติที่พร้อมจะประทุออกมาตลอดเวลา

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นให้ความสำคัญกับมังกรไอยราของเขาอย่างมาก เนื่องจากเวลา6เดือนในโลกภายนอกนั้นมีค่าเท่ากับ10ปีในดินแดนหยก ในช่วงเวลาดังกล่าวเขาไม่เคยลืมที่ป้อนยาให้กับมันเลย จึงทำให้มันนั้นเติบขึ้นอย่างมากภายในเวลาดังกล่าวพลังของมันนั้นมีความเสถียรมากขึ้นเมือเทียบกับเมื่อก่อน แต่ถึงอย่างไรมันก็ยังแอบซ่อนความรุนแรงและอันตรายเอาไว้

 

ในตอนนี้ความแข็งแกร่งของมันอยู่ที่ 45สุริยาซึ่งเป็นพลังที่จัดได้ว่ามากมายสำหรับสัตว์อสูรในชั้นจักรพรรดิ ตอนนี้ชิงสุ่ยกำลังสงสัยว่ามันนั้นจะมีโอกาสที่จะทะลวงขึ้นเป็นสัตว์อสูรอมตะได้หรือไม่?

 

ชิงสุ่ยได้แต่มองที่ไปมันอย่างช้าๆ!

 

พลังคชสารผสานมังกร:พลังที่จะช่วยเพิ่มความเข็งแกร่งของมังกรไอยราขึ้นอีก 70เท่า

 

จากสองเดือนก่อนที่ชิงสุ่ยนั้นได้สังเกตมัน เขาพบว่าในครั้งก่อนมันสามารถเพิ่มพลังให้กับมังกรไอยราได้เพียงแค่ 60เท่าๆนั้นซึ้งในตอนนี้มันนั้นได้เพิ่มขึ้นมีอีกถึง10เท่า ด้วยพลังดังกล่าวจะทำให้ความแข็งแกร่งของมันนั้นเพิ่มขึ้นอย่างมากมาย

 

นอกจากนี้ก้าวพสุธามังกรไอยรานั้นได้ทะลวงเข้าสู่ขั้นสมบูรณ์แบบเรียบร้อยแล้ว ด้วยพลังของมันจะให้การจู่โจมของมันเพิ่มขึ้นอีก 8เท่า และมีโอกาสที่ทำให้ติดสถานะมึนงงอีกด้วย

 

วชิระลี้ภัย:ภายใต้ระยะสามพันเมตร มันให้มังกรไอยราสามารถเคลื่อนที่ไปบริเวณไหนก็ได้ในพริบตา

 

ปราณกระบี่วชิระ:หลังจากที่ปลดปล่อยปราณออกมา ปราณที่แท้จริงจะเข้าจู่โจมอีกฝ่ายมีโอกาสอย่างมากที่จะให้เกิดอาการบาดเจ็บที่รุนแรง นอกจากนี้ยังมีโอกาสสามารถลดความเร็วของอีกฝ่ายลงได้ถึง 20% มีผล2ชั่วยาม

 

วชิระสยบอสูร:ภายใต้รัศมีหนึ่งพันเมตรฝ่ายตรงข้ามจะถูกจำกัดความแข็งแกร่งลง10%  มีผล2ชั่วยาม

 

การจู่โจมมังกรไอยราคุ้มคลั่ง:เมื่อใช่มันออกมาจะเพิ่มความแข็งแกร่งทางกายภาพเพิ่มขึ้นอีก10เท่า เมื่อจู่โจมออกไปในครั้งเดียว

 

เพลิงนรก:เปลวเพลิงสีดำที่อยู่ด้ายล่างเท้าของมังกรไอยรา จะให้พลังจู่โจมของมันเพิ่มขึ้นอีก20% เมื่อมันได้กระทืบออกมา นอกจากนี้ยังให้ความเร็วของมันเพิ่มขึ้นอีก20%เมื่อมันนั้นเคลื่อนที่ในอากาศ

 

เกราะเกล็ดมังกร:เป็นทักษะติดตัวที่ช่วยเพิ่มพลังป้องกัน และเพิ่มความอดทนให้กับมันได้ถึงสามเท่า  นอกจากนี้มันยังเป็นทักาะที่ทรงพลังที่สุดของมังกรไอยรา

 

ชิงสุ่ยมองไปที่ทักษะสุดท้ายด้วยความตกตะลึง เขาไม่เคยคิดว่า เกราะเกล็ดมังกรจะเพิ่มความแข็งแกร่งขึ้นได้เป็น3เท่า ด้วยทักษะดังความจะทำให้มันมีพลังป้องกันที่มากถึง 1แสนสามหมื่นสุริยา ซึ่งเป็นเรื่องยากที่จะมีสัตว์อสูรระดับจักรพรรดิเทียบเท่าพลังป้องกันของมัน

 

ในช่วงเวลาหกเดือนที่ผ่านมีความแข็งแกร่งของชิงสุ่ยนั้นได้เพิ่มขึ้นมาเพียง 1สุริยาเท่านั้นซึ่งทำให้เขามีความแข็งแกร่งเพิ่มขึ้นมาอยู่ที่ระดับ21สุริยา

 

แต่ด้วยพลังของกระบี่ดารายุพฆาตและพลังที่อยู่ในตันเถียนของทำให้เขามีความแข็งแกร่งมากกว่า 1หมื่นสุริยา และเมื่อปลดพลังทั้งหมดออกมา เขาจะมีความแข็งแกร่งไม่น้อยกว่า 1แสนสุริยา นอกจากนี้เขายังมีความสามารถจู่โจมทวีคูณอยู่ นั้นทำให้เขานั้นสามารถจู่โจมด้วยพลังสูงสุดถึง 2แสนสุริยา ในขณะที่หุบเขาเก้าเทวาของเขานั้นมีพลังถึง 2.9แสนสุริยาในตอนนี้ ด้วยพลังของเขาในตอนนี้อีกไม่นานเขาก็จะสามารถทะลวงเข้าสู่ระดับจุดสูงสุดของปราณจักรรพรรดิได้ในอีกไม่ช้า

 

ในตอนนี้หากบอกว่าเขาไม่มีความสุขนั้นก็จะเป็นเรื่องโกหก พลังของหุบเขาเก้าเทวานั้นมากมายและมหาศาลอย่างมาก มันนั้นเป็นอาวุธที่ร่ายกาจและสำคัญอย่างมากสำหรับเขา ด้วยพลังที่มากจนเกือบถึง 3แสนสุริยา ทำให้มันเป็นเรื่องยากที่จะผู้บ่มเพาะในระดับจักรพรรดิจะสามารถต่อกรกับเขาได้

 

นอกจากนี้พลังวิญญาณของชิงสุ่ยนั้นก็มีความแข็งแกร่งอยู่ที่ 1.6แสนสุริยา และเมื่อเขาใช้ตราประทับวิหกศักดิ์ออกมามันจะทำให้พลังวิญญาณของเขาเพิ่มขึ้นถึง 2.8แสนสุริยา และเมื่อเขาใช้การจู่โจมทวีคูณออกมามันมีโอกาสที่จะเพิ่มขึ้นถึง 5.6แสนสุริยาในทีเดียว นั้นเป็นพลังที่มากที่สุดเท่าที่เขาใช้ออกมาได้ในตอนนี้

 

ในตอนนี้เคล็ดกายาเสริมสร้างบรรพกาลของเขาได้มาถึงจุดสูงสุดในระดับชั้นสวรรค์ที่7เรียบร้อยแล้ว ชิงสุ่ยรู้สึกว่าเขานั้นได้ปีนขึ้นมาอยู่กลางยอดเขาเรียบร้อยแล้ว ซึ่งยอดเขาดังกล่าวนั้นได้ทีประตูขนาดใหญ่ที่ปิดกั้นทางเดินต่อไปอยู่ ซึ่งในตอนนี้ เขานั้นยังไม่มีวิธีที่จะเปิดประตูบานนั้นเพื่อเดินทางต่อ

 

แต่ถึงอย่างไรเขาก็มั่นใจว่าอีกไม่นานเขานั้นจะสามารถเปิดมันออกและก้าวขึ้นไปสู่ยอดเขาที่แท้จริงได้ในไม่ช้า

 

เมื่อเขาก้าวผ่านชั้นสวรรค์ที่ 8  เขารู้สึกว่าเขาจะสามารถปล่อยมือในสิ่งต่างๆที่เขาแบกรับอยู่ได้  ชั้นสวรรค์ที่8จะทำให้ร่างกายของเขามีพลังมากยิ่งขึ้น และทำให้ภาระที่เขาแบกอยู่นั้นลดลงไป

 

ชิงสุ่ยไม่รู้ว่าเขาจะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งของตัวเองขึ้นถึง 5แสนสุริยาได้เมื่อไร่กัน  หากเขานั้นต้องมีความแข็งแกร่งในระดับนั้น เขาจำเป็นต้องมีความแข็งแกร่งที่แท้จริงในตอนนี้ให้ถึง 40สุริยาเสียก่อน ด้วยยาเม็ดสวรรค์หยางที่เขามีเขาเชื่อว่าอีกไม่นานเขาจะสามารถไปถึงจุดๆนั้นได้ในไม่ช้า เมื่อไปถึงจุดๆนั้นได้ระดับบัญชาสวรรค์พินาศคือเป้าหมายต่อไปของเขา และนอกจากนี้เขายังเชื่ออีกว่าหากเขาทะลวงไปสู่ชั้นสวรรค์ที่8ได้ เขานั้นก็สามารถการเป็นผู้บ่มเพาะระดับบัญชาสวรรค์พินาศได้อย่าแน่นอน

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยรู้สึกพึงพอใจกับสิ่งที่เขานั้นกำลังคิดอยู่อย่างมาก หากเมื่อเวลานั้นมาถึงแม้เขาจะยังไม่ได้ก้าวสู่ระดับบัญชาสวรรค์พินาศ แต่เขาก็จะมีพลังไม่ด้อยกว่าผู้บ่มเพาะระดับนั้น ด้วยพลังที่เขามีจะทำให้ผู้บ่มเพาะในจุดสูงสุดของปราณจักรพรรดินั้นแทบไม่สามารถแต่ต้องเขาได้เลยแม้แต่น้อย

 

แต่ถึงอย่างชิงสุ่ยก็รู้ว่าสิ่งที่เขาคิดนั้นยังเป็นเรื่องที่ยากเกินไปสำหรับเขาในตอนนี้ เขายังไม่สามารถหาหนทางที่จะเปิดประตูบานนั้นเพื่อก้าวต่อไปได้

 

เช่นเดียวกับฮี่หวง กูหวู่ที่ได้ก้าวผ่านประตูสวรรค์ไปแล้วทำให้ความสามารถของเธอนั้นได้เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ผนวกด้วยรูปแบบพยัคฆ์ที่ชิงสุ่ยนั้นได้ถ่ายทดให้ทำความแข็งแกร่งของเธอนั้นเพิ่มขึ้นกว่าเก่ามากนัก รวมถึงกลิ่นที่ดุดัยที่ปลดปล่อยออกมานั้นก็ยังมีความเสถียรมากกว่ามากนัก ซึ่งในตอนแรกชิงสุ่ยคิดว่าเธอนั้นต้องใช้เวลาอีกประมาณสิบปีที่จะกลับที่ตระกูบฮี่หวงได้ แต่ในตอนนี้เมื่อเห็นการเปลี่ยนแปลงของเธอมันทำให้เขาต้องคิดเสียใหม่

 

“ไม่เกินสามปี!”

 

6เดือนที่ผ่านมาอำนาจของหอคอยจักรพรรดิได้แพร่ออกไปทั่วเมื่องฮี่หวง แม้กระทั้งเมืองใกล้เคียงนั้นก็ยังได้รับผลกระทบของชื่อเสียงของหอคอยจักรพรรดิ พวกเขานั้นต่างเดินทางมาเมืองแห่งนี้เพื่อ ทำความรู้จักกับชิงสุ่ย

 

หนึ่งในนั้นคือคนของตระกูลเทียนฮี่ พวกเขานั้นเคยมาของความช่วยเหลือจากชิงสุ่ย แต่ถึงอย่างไรพวกเขานั้นก็ไม่ได้พยายามสร้างมิตรภาพที่ลึกซึ้งกับชิงสุ่ยเท่าไร  ภายในหกเดือนที่ผ่านมาชิงสุ่ยนั้นยังไม่ดีมีสหายที่แท้จริงเท่าไร คนที่เข้ามาหาเขานั้นต่างก็หวังผลประโยชน์จากเขาเกือบทั้งหมด จึงทำให้การพบเจอสหายที่ดีเช่นหมอปิศาจนั้นนับว่าเป็นเรื่องที่ยากอย่างมากสำหรับเขา

 

ผลประโยชน์ ยาล้ำค่า สิ่งเหล่านี้คือสิ่งที่แอบซ่อนอยู่เบื้องหลังของผู้คนที่มากหาเขา!!

 

ในเวลาหกเดือนที่ผ่านมาหมอปิศาจและหยวนสู่นั้นมีความเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากมายความแข็งแกร่งของพวกเขาค่อยๆเพิ่มขึ้นอย่างช้าๆแต่มั่นคง แต่สิ่งที่สร้างความประทับใจให้กับชิงสุ่ยนั้นก็คือทักษะทางการแพทย์ของทั้งสอง ที่เพิ่มขึ้นราวเป็นคนละคน สิ่งนี้ทำให้ชิงสุ่ยรู้สึกมีความสุขและผ่อนคลายเป็นอย่างมาก

 

ใน6เดือนที่ผ่านมาชิงสุ่ยได้ทำการรักษาปู๋หยาง ชิงเดือนละ4 –5ครั้ง อย่างต่อเนื่อง จนในตอนนี้อาการของเธอนั้นแทบจะหายดีแล้ว หากในช่วงนี้ไม่เกิดข้อผิดพลาดขึ้นเขาก็จะหายดีและกลายเป็นผู้บ่มเพาะบัญชาสวรรค์พินาศ

 

 

เคยมีคนกล่าวว่าผู้บ่มเพาะบัญชาสววรค์พินาศนั้นเป็นตัวตนที่แข็งแกร่งที่สุดในเมืองฮี่หวงแห่งนี้ แต่การทะลวงเข้าสู้รัดับนั้นเป็นเรื่องที่ยากเย็นอย่างมาก จากข้อมูลที่ชิงสุ่ยได้รับมันให้เขานั้นรู้ได้ดีว่าการกลายเป็นผู้บ่มเพาะบัญชาสวรรค์พินาศสำหรับเขานั้นเป็นสิ่งที่ยากกว่าคนอื่นๆมากกว่าหลายเท่า นอกจานี้มันยังเป็นเรื่องที่เสียงต่อชีวิตของเขามากๆเช่นเดียวกัน มีผู้คนมากมายที่ต้องตายลงไปเพื่อต้องการทะลวงขึ้นสู่ระดับสวรรค์พินาศ นี่จึงทำให้เห็นว่ามีผู้บ่มเพาะบัญชาสวรรค์พินาศเพียงน้อยนิดในโลกใบนี้

 

ดังนั้นในตอนนี้ปู๋หยาง ชิงได้ทะลวงขึ้นสู่ระดับใหม่ชิงสุ่ยจึงอยู่ใกล้ๆเธอ และค่อยช่วยเหลือฝังเข็มเพื่อให้ทุกๆอย่างนั้นผ่านไปได้อย่างราบรื่น และเพิ่มโอกาสที่จะช่วยเหลือเธอให้ก้าวหน้าขึ้นไป ซึ่งในครั้งนี้มันให้เขาพบว่าเส้นทางของหมอและเส้นทางของผู้บ่มเพาะบัญชาสวรรค์พินาศนั้นเป็นเส้นทางที่สอดคล้องกัน

บทที่ 1349 – ปู้หยางกับการทะลวงเข้าสู่ระดับบัญชาสวรรค์พินาศ

 

“ข้ารู้สึกว่ารอบนี้มันต้องได้ผล!”ปู้หยางชิงกล่าวอย่างมั่นใจกับชิงสุ่ย

 

ชิงสุ่ยยิ้มและมองไปที่ปู้หยางชิง และยิ้มออกมา

 

น้ำทิพย์ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิต!

 

ปู้หยางชิงนั้นเคยผิดพลาดมาก่อนในการทะลวงระดับครั้งแรกแต่โชคดีที่เธอนำโอสรที่เตรียมเอาไว้มากินได้ทันไม่เช่นนั้นเธออาจไม่สามารถมายืนอยู่ตรงนี้ได้ในเวลานี้  ด้วยบทเรียนจากครั้งแรก เธอจึงได้เล่าให้ชิงสุ่ยฟัง จึงทำให้ชิงสุ่ยนั้นได้ตัดสินใจมอบน้ำทิพย์ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิตเพื่อช่วยเหลือเธอในครั้งนี้

 

ชิงสุ่ยมั่นใจว่าครั้งนี้เธอต้องทำได้สำเร็จอย่างแน่นอน  หากไม่ใช่เพราะอาการบาดเจ็บในตอนแรกชิงสุ่ยคิดว่าเธอคงจะสามารถทะลวงระดับได้ตั้งแต่ครึ่งเดือนก่อนหน้านี้แล้ว แต่ถึงอย่างไรซะระดับบัญชาสวรรค์นั้นก็เปรียบได้ดังกับประตูแห่งทวยเทพและมนุษย์ดังนั้นเธอต้องขอความช่วยเหลือจากชิงสุ่ยเพื่อสร้างความมั่นใจให้กับตัวเอง

 

ตลอดครึ่งปีที่ผ่านมานอกเหนือจากการรักษาชิงสุ่ยนั้นยังได้เชื่อมต่อเส้นลมปราณทั้งหมดของเธอเข้าด้วยกัน นอกจากนี้เธอยังได้รับยาเม็ดเริ่มสร้างเส้นลมปราณมากมายจากชิงสุ่ยทำให้ปัญหาคอขวดของเธอนั้นค่อยๆถูกทำลายลงไปอย่างช้าๆ

 

ยาเม็ดเสริมสร้างเส้นลมปราณของสุ่ยนั้นจัดได้ว่าเป็นยาที่มหัศจรรย์อย่างมากมันนั้นสามารถช่วยเหลือได้แม้กระทั้งผู้บ่มเพาะบัญชาสวรรค์พินาศเอง ดังนั้นชิงสุ่ยจึงรู้สึกทีความสุขอย่างมากที่เธอนั้นสามารถสร้างมันขึ้นมาได้

 

ในขณะนี้ปู้หยางชิงกำลังเริ่มรีบที่จะทะลวงผ่านระดับของเธอ โดยที่ชิงสุ่ยได้ใช้การฝังเข็มเพื่อช่วยป้องกันอวัยวะภายในและเส้นลมปราณของเธออยู่ในตอนนี้ ในบางขณะชิงสุ่ยก็ได้ใช้ปราณของเขาเพื่อกระตุ้นศักยภาพของปู้หยางชิงได้ในทำนองเดียวกัน

 

หนึ่งครั้ง สองครั้ง…

 

ตอนนี้ปู้หยางชิงได้รวบรวมพลัง เข้าประทะกับประตูที่ปิดกั้นเธอไว้อยู่ หลังจากผ่านไปหลายครั้ง ตอนนี้เธอรู้สึกได้ว่าประตูบานนั้นกำลังจะสลายลงไปในไม่ช้า แต่ถึงอย่างไรก็ตามมันนั้นยังไม่ใช่ในครั้งนี้

 

อย่างต่อเนื่องปู้หยางชิงได้รวบรวมพลัง เข้าประทะกับประตูอีกครั้งหนึ่ง!

 

ตูม!

 

เสียงกำแพงที่ถูกทำลายออกได้ดังสนั่นออกมาจากร่างกายของเธอ พลังที่น่าสะพรึงกลัวได้ระเบิดและประทุออกมาจะร่างกายของเธอ

 

โชคดีที่มีชิงสุ่ยช่วยสนับสนุนนอยู่ จึงทำให้เธอไม่ไดรับบาดเจ็บแต่อย่างใด ในขณะนี้เธอกำลังรวบรวมพลังทั้งหมดในร่างของเธอและโคจรมันให้สงบ

 

ในขณะนั้นเองชิงสุ่ยได้ช่วยเหลือเธอและได้นำปราณที่ประทุออกมาเคลื่อนกลับเข้าไปในตันเถียนของเธออย่างช้าๆ ด้วยความกังวลชิงสุ่ยได้เรียกหุบเขาเก้าเทวาออกมาเพื่อปิดกันพลังที่ต้องการไหลย่อนกลับในช่วงเวลานี้

 

ตูม!

 

พลังงานบริสุทธิ์ได้เธอประทะกับหุบเขาเก้าเทวาของชิงสุ่ย แต่ถึงอย่างไรมันก็ถูกปิดกั้นเอาไว้ในตอนนี้

 

แต่ก็มีปราณบางส่วนที่หลุดรอดออกมาได้ มันได้ตรงเข้าสู่ร่างกายของชิงสุ่ย แต่ถึงไรก็ตามมันก็ได้ถูกดูดกลืนไปด้วยเม็ดสีทองลึกลับในตันเถียนของเขา

 

ในขณะนี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญอย่างมากผู้บ่มเพาะสวนมากจะได้รับบาดเจ็บหรือตายลงหลังจากที่พลังได้ประทุออกมา หากร่างกายของพวกเขาไม่สามารถปรับตัวได้

 

แม้กระทั้งปู้หยางชิงที่มีชิงสุ่ยคอยช่วยเหลืออยู่ก็ยังกระอักเลือดออกมา หลังจากที่พลังในร่างกายของเธอถูกปลุกขึ้น แต่ถึงอย่างไรก็ตามเธอโชคดีที่มีชิงสุ่ยคอยดูดซับพลังที่เกินออกมาอยู่ทำให้เธอไม่ได้รับบาดเจ็บหนักเหมือนกับคนอื่นๆ

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยสัมผัสได้แล้วว่าเธอได้ทำมันสำเร็จ ด้วยความช่วยเหลือของเขาในครั้งนี้ ชิงสุ่ยได้ช่วยให้ชายชราคนนี้ทะลวงผ่านระดับเข้าไปได้ มันทำให้การบ่มเพาะของเธอเพิ่มขึ้นและกลายเป็นผู้บ่มเพาะบัญชาสวรรค์พินาศในที่สุด

 

ขณะนี้ชิงสุ่ยมองไปที่เธอ ซึ่งกำลังพยายามดูดซับปราณที่ร่างกายของเธอได้ปลดปล่อยออกมาเข้าไปในตันเถียนของเธอ ……

 

ในตอนนี้ปู้หยางชิงต้องใช้เวลาอีกประมาณครึ่งวันในการปรับแต่งพลังของเธอ นี่เป็นกระบวนการที่เกิดขึ้นทุกๆครั้งสำหรับผู้ที่ได้ทะลวงเข้าสู่ขอบเขตใหม่

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยไม่อะไรที่ทำได้อีกต่อไปเม็ดสีทองในตันเถียนของเขานั้นก็อิ่มตัวแล้ว มันได้ขยายใหญ่ขึ้นเป็นสองเท่า แต่ถึงอย่างไรก็ตามมันก็ไม่ได้มีการเปลี่ยนแปลงอะไรสำหรับเขาเลย แม้ในตอนแรกเขานั้นหวังไว้ว่าหุบเขาเก้าเทวาของเขานั้นจะได้รับการเติบโตจากการทะลวงระดับปู้หยางชิงในครั้งนี้ แต่มันก็ไม่ได้เป็นไปตามที่เขาคิดไว้

 

ในช่วงค้ำปู้หยางชิงค่อยๆลืมตาขึ้น ประกายแสงสีทองได้สาดส่องออกมาจากดวงตาของเธอ นี้เป็นการบ่งบอกว่าเธอนั้นพึ่งทะลวงพลังได้สมบูรณ์ ขณะที่เธอเปิดตาขึ้นและเห็นชิงสุ่ยที่นั่งอยู่ข้างหน้าเธอ เธอนั้นไม่รู้จะกล่าวออะไรออกมาดีในตอนนี้

 

“ข้านั้นไม่รู้จะกล่าวขอบคุณเจ้าอย่างไรดี ตลอดชีวิตของข้านั้นเฝ้ารอช่วงเวลานี้มาโดยตลอด ข้าใช้เวลาทั้งชีวิตเฝ้ารอมันจนข้านั้นได้ถอดถอนใจไปนานแล้ว แต่กับเป็นเจ้าที่ช่วยเหลื่อข้าจนมีวันนี้”เธอกล่าวออกมาด้วยสายตาทราบซึ้งใจ และยิ้มออกมา

 

“ท่านยายกล่าวเกินไปแล้ว พวกเรานั้นจัดได้ว่าเป็นสหายที่ดีต่อกัน มีรึที่ข้าจะไม่ช่วยท่าน มีคนมากมายที่ต้องการคบหาข้าเพื่อผลประโยชน์แต่ไม่ใช่ท่านที่คบหาข้าด้วยใจ แล้วมีรึที่ข้าจะไม่ช่วยเพื่อนของข้า”

 

“แล้วถ้าหากที่ข้ามาตีสนิทกับเจ้าเพื่อผลประโยชน์ละ”เธอกล่าวออกมาด้วยรอยยิ้ม

 

ชิงสุ่ยยิ่มและส่ายหัว  “ข้ารู้ดีว่านั้นมันไม่มีทางเป็นไปได้ และข้าก็รู้อีกว่าตระกูลปู้หยางนั้นเป็นตระกูลที่มีศักดิ์ศรีขนาดไหน พวกเขาจะไม่มีทางทำเรื่องที่ทำให้ชื่อเสียงของพวกเขาเสียหายอย่างแน่นอน!”

 

“ฮ่าๆ ในเมื่อตอนนี้ท่านยายผู้นี้ได้ทะลวงกลายเป็นผู้บ่มเพาะระดับบัญชาสวรรค์พินาศแล้ว ให้ข้าได้ตอบแทนเจ้าสักหน่อย  แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าจะมอบอะไรให้เจ้าดี เอาเป็นแบบนี้ ข้าจะให้คำมั่นกับเจ้า ต่อไปนี้ตระกูลปู้หยางของข้าจะเป็นสหายกับเจ้าตลอดไป ไม่ว่าเจ้ามีปัญหาอะไร พวกเราจะคอยสนับสนุนเจ้าเสมอ และพวกเราจะคอยปกป้องและอยู่เคยข้าเจ้าตลอดไป” ในตอนนี้เธอไม่ต้องการมอบของขวัญใดๆให้กับชิงสุ่ย นั้นเพราะจะเป็นการดูดถูกน้ำใจของเขา ดังนั้นเธอจึงให้คำมั่นดังกล่าวออกไป

 

……………

 

หลังจากที่กลับมา ชิงสุ่ยได้รีบเข้าสู่ดินแดนหยกในทันที ในตอนนี้เขาไม่ได้ทำอะไรนอกจากทำความเข้าใจประสบการณ์ที่ได้รับมา ขณะที่เขาปล่อยให้ตัวเองจมดิ่งลงไปในห้วงแห่งภวังค์ ราวกับว่าเป็นเขาเสียเองที่ได้ทะลวงเข้าสู้ระดับบัญชาสวรรค์พินาศในตอนนี้

 

ในตอนนี้พลังลึกลับได้พุ่งเข้ามาที่จุดลมปราณป่ายฮุ่ยของเขา แต่ถึงอย่างไรก็ตามมันก็ไม่สามารถทะลวงกำแพงลมปราณไปได้ น่าเสียที่ครั้งนี้มันทำได้ไม่สำเร็จจึงไม่เกิดการเปลี่ยนแปลงใดๆกับเข้า

 

ในครั้งก่อนปู้หยางชิงนั้นมีพลังไม่ถึง5แสนสุริยาด้วยซ้ำ แต่หลังจากที่เธอทะลวงระดับไปได้มันทำให้พลังของเธอเพิ่มขึ้นมาเป็น1.5ล้านสุริยา ซึ่งมันได้เพิ่มขึ้นมาประมาณสามเท่าของพลังที่เธอมี  มันเป็นตัวเลขที่น่าทึ่งอย่างมาก

 

หลังจากที่เขาทบทวนเรื่องทั้งหมดจบลงเขาได้ออกจากดินแดนหยก และออกไปเดินที่ห้องโถง ในขณะนั้นเองเขาพบหยวนสู่ที่กำลังดื่มน้ำอยู่ในตอนนี้

 

“ระวังนะหากเจ้าดื่มชาในเวลาเช่นนี้ ข้าเกรงว่าในคืนเจ้าคงไม่ได้หลับไม่ได้นอน!”ชิงสุ่ยกล่าวออกมาขณะที่ลงไปนั่งตรงข้ามเธอ

 

“ก็เพราะข้านอนไม่หลับเนี่ยแหละ ข้าจึงได้ออกมาดื่มมัน”เธอกล่าวออกมา

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยค่อยๆเทชาลงในถ้วยของเขา

 

“แล้วทำไมเจ้าถึงไม่นอนละ?”เธอกล่าวออกมาขณะที่ค่อยๆยกถ้วยชาขึ้น และมองไปที่ชิงสุ่ย

 

“ข้านั้นหลับไปแล้ว แต่เหมือนได้ยินเสียงบางอย่างเลยออกมาดู และพบเจอเจ้าที่นั่งอยู่เพียงลำพัง ราวกับว่ามีเรื่องกลุ้มใจอะไร ข้าจึงตัดสินใจเดินเข้ามาหาเจ้า แล้วตกลงเจ้าเป็นอะไรหรือไม่?”ในช่วงเวลาครึ่งปีมานี่ทั้งคู่นั้นสนิทสนมกันอย่างมาก โดยเฉพาะหยวน สู่ที่มักรู้สึกเป็นอิสระทุกๆครั้งที่อยู่ใกล้ๆเขา ถึงแม้ตอนนี้ความสัมพันธ์ทางชู้สาวของพวกเขาจะไม่พัฒนามากนัก แต่ทั้งคู้ก็ถือว่าเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน

 

แต่ถึงแม้พวกเขาจะสนิทกันแต่ทั้งคู่ก็ไม่เคยเปิดเผยเรื่องในใจให้แกกันมากนัก นอกจากนี้พวกเขาไม่เคยพูดถึงเรื่องเกิดขึ้นในอดีต จึงทำให้ทั้งคู่นั้นรู้สึกสบายใจทุกครั้งที่ได้พูดคุยกัน ในเวลาปกติชิงสุ่ยจะกลับไปเยี่ยมตระกูลชิงเดือนละครั้ง มีอยู่ครั้งหนึ่งที่เธอต้องการติดตามเขาไปด้วย แต่เหตุผลบางอย่างทำให้ทั้งสองนั้นไม่ได้เดินทางไปด้วยกัน นอกจากนี้ชิงสุ่ยนั้นก็ไม่เคยปิดบังเรื่องธงสวรรค์ปัญจธาตุ ซ้ำเขายังบอกกับเธออีกว่าเมื่อใดที่เธอต้องการเดินทางไปกับเขาให้มาบอกเขา เขาจะพาเธอกลับไปด้วย

 

“วันนี้มีผู้หญิงจากตระกูลลี่มาหาเจ้าด้วย!”หยวนสู่กล่าวออกมาขณะเปลี่ยนหัวข้าสนทนา

 

“โอ้ว นางมาจริงๆรึ?”

 

ในช่วงเวลาที่ผ่านมาชิงสุ่ยนั้นไม่ค่อยได้ติดต่อกับตระกูลลี่มากนัก เพราะเขานั้นมีธุระมากมายต้องทำ และเขาก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องเข้าไปยุ่งกับเธอ นอกจากนี้เขายังรู้จักเธอเพียงเล็กน้อยเท่านั้น และเขาก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย

 

ชิงสุ่ยนั้นเคยรักษาให้กับบรรพบุรุษของตระกูลลี่เพียงครั้งเดียวเท่านั้น และพวกเขานั้นก็ได้ให้เข็มแห่งชีวิตและความตายกับเขามา ในตอนนี้พวกเขาจัดได้ว่าเป็นเพื่อนที่ดีต่อกันอย่างมาก แต่เมื่อเวลาผ่านไปความสัมผัสของพวกเขาก็ไม่ได้พัฒนาไปมากกว่านั้น และชิงสุ่ยนั้นก็ไม่มีเหตุผลที่ต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับพวกเขา ในเมื่อตอนนี้เขาก็ได้รับของตอบแทนเป็นเข็มแห่งชีวิตและความตายมาแล้ว

 

“ใช่ และข้าก็รู้สึกได้ว่านางนั้นอาจชอบเจ้าอยู่นะ!”เธอยิ้มและกล่าวออกมา

 

ชิงสุ่ยแอบตกใจเล็กน้อย เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่าลี่เหยียนจะแอบชอบเขา อีกอย่างเขานั้นก็ไม่เคยสัมผัสมันได้เลยทุกๆครั้งที่เขขาได้พบเจอกับเธอ ดังนั้นชิงสุ่ยจึงไม่เคยคิดถึงเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย

 

“ข้าไม่คิดอย่างนั้น ข้าเพียงแค่เคยช่วยปู่ของนางไว้เท่านั้นเอง”

 

“ข้าแค่บอกว่าอาจจะชอบเท่านั้น นอกจากนี้คุณชายชิงของเราก็เป็นชายหนุ่มรูปงามที่มีความสามารถ ก็ไม่หน้าแปลกใจอะไรที่จะมีหญิงงามมาติดพันด้วย  และยิ่งไปกว่านั้นก็มีแต่คนที่ต้องการคุณชายของเราไปเป็นลูกเขย หลานเขยจำนวนมากเสียด้วย”เธอกล่าวออกมาด้วยท่าทางติดตลก

บทที่ 1350 – สูตรยาเม็ดบรรพกาลแรกเริ่ม

 

ชิงสุ่ยมองไปที่เธอด้วยท่าทางที่แปลกประหลาดก่อนที่จะยิ้มออกมา “อีกสองสามวันข้าจะไปข้านอก ข้าต้องรบกวนเจ้าและพี่ใหญ่จัดการเรื่องทางด้วยแล้วกัน!”

 

“ได้เลยเจ้าไม่ต้องเป็นห่าวง”เธอยิ้มและกล่าว

 

“ถ้าเจ้ามีเวลาเจ้าก็ลองศึกษาสูตรตำหรับยาดูบางสิ บางทีมันอาจทำให้ความสามารถของเจ้าเพิ่มขึ้นก็ได้ และมันก็เป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับเจ้าในตอนนี้” ชิงสุ่ยกล่าว

 

ในตอนนี้หยวนสู่นั้นมุ่งเน้นแต่เพียงทักษะการแพทย์เท่านั้น จนทำให้เธอละเลยความสามารถในด้านนี้ไป ตอนนี้ชิงสุ่ยไม่รู้ว่าธอนั้นมีสูตรยาชนิดใดเก็บไว้บ้างเขาอาจจะสามารถขอยืมมันมาจากเธอได้

 

แน่นอนชิงสุ่ยนั้นไม่ได้พยายามหาผลประโยชน์จากเธอ ทุกๆครั้งที่เขาได้รับสูตรยาจากเธอนั้นเป็นเธอเองที่มอบให้เขา

 

เมื่อเธอได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอได้แต่ยิ้มและกล่าวว่า “ข้าน้อยน้อมรับคำสั่งจากคุณชายชิง ข้าน้อยก็ลืมไปเลยว่ามีความสามารถในด้านนี้อยู่ พะยะค่ะ”

 

ชิงสุ่ยได้แต่ลูบศีรษะของเขาด้วยความมึนงงในท่าทางของเธอ ในตอนนี้พวกเขาสนิทกันอย่างมากมันให้ท่าทางของเธอนั้นดูเป็นธรรมชาติและเป็นกันเองมากยิ่งขึ้น ในอดีตเขานั้นดูเธอเป็นคนเรียบร้อยและสง่างาม และให้ความรู้สึกสงบอย่างมาก แต่ในเวลานี้เธอเปลี่ยนไปเป็นผู้หญิงตลก และสดใส มันให้ชิงสุ่ยนั้นรู้สึกว่าคนเรานั้นไม่สามารถวัดกันได้เพียงแค่มุมมองด้านเดียวเท่านั้น

 

“เอาล่ะข้าไม่ล้อเจ้าแล้วก็ได้ ด้วยความสามารถของเจ้าในตอนนี้คงไม่มีสูตรยาอะไรที่คู่ควร แต่ข้านั้นมีสูตรยาชนิดหนึ่งที่คิดว่ามันคงเป็นประโยชน์กับเจ้าแน่นอน”ขณะที่เธอส่งม้วนหนังสัตว์ให้กับเขา

 

หนังสัตว์ดังกล่าวถูกทำออกมาโดยไม่ประณีตเท่าไร  ไม่เพียงเท่านั้นมันยังมีกลิ่นแปลกๆอีกด้วย แต่อย่างไรก็ตามมันนั้นก็เป็นกลิ่นหอมอ่อนๆไม่ใช่กลิ่นเหม็แต่อย่างใด

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้ยื่นมืออกไปรับมัน “แล้วเจ้ายังมีสูตรยาชนิดอื่นๆหรือไม่ บางทีข้าอาจปรุงมันขึ้นเพิ่มความสามารถให้กับคนอื่นๆ ถึงแม้มันจะไม่มีประโยชน์ต่อข้าก็ตาม”

 

“โอ้ ข้ามีๆ เจ้าลองดูพวกมันสิ เจ้าสามารถสร้างมันขึ้นมาได้หรือไม่ แต่ตัวข้าเองนั้นได้ลองตั้งหลายๆครั้งแล้วก็มิอาจทำมันได้ ข้าหวังว่าเจ้าจะสามารถปรุงมันขึ้นมาได้”เธอรีบกล่าวออกมาอย่างตื่นเต้น สิ่งที่เธอหยิบออกมานั้นทำให้ชิงสุ่ยถึงกับกล่าวไม่ออก

 

เธอนั้นกำลังรอให้เขานั้นพูดแบบนี้อยู่นานแล้ว นั้นเพราะเธอรู้ดีถึงความสามารถของเขา สำหรับครึ่งปีที่ผ่านมาเธอได้ค้นพบสูตรยามากมายที่เกินความสามารถของเธอจะปรุงได้ดังนั้นเขาคือความหวังของเธอ

 

“นั้นข้าก็ไม่เกรงใจแล้วนะ”ชิงสุ่ยยิ้มและเก็บสูตรยาเหล่านั้นในทันที สูตรยาที่เขาได้รับอาจจะมีประโยชน์สำหรับเขาหรือไม่อาจจะมีประโยชน์สำหรับคนอื่นๆดังนั้นชิงสุ่ยจึงไม่จำเป็นที่จะต้องปฏิเสธมัน

 

ในขณะที่เขาได้เปิดดูสูตรยาที่ได้รับมาม้วนแรก

 

ยาเม็ดบรรพกาลแรกเริ่ม!

 

ในนั้นระกอบด้วยชื่อสมุนไรมากมายที่มากกว่า70ชนิด นอกจากนี้ยิ่งมีชิ้นส่วนของสัตว์อสูรที่เป็นส่วนประกอบอีกด้วย แต่ถึงอย่างไรชิงสุ่ยก็ได้มองข้ามมันและมองไปที่ผลของมันที่อยู่ล่างสุด

 

เพิ่มความแข็งแกร่งให้ร่างกายถึง 10% หรือมีโอกาสเพิ่มความแข็งแกร่งทั้งหมดขึ้นอีก10%

 

ใช้ได้เฉพาะปรมาจารย์เท่านั้น

 

ข้อจำกัดสามารถใช่ได้เพียงปีละหนึ่งครั้ง และเมื่อไปถึงจุดสูงสุดของระดับจักรพรรดิ จะสามารถใช้มันได้เพียงแค่ครั้งเดียว

 

ชิงสุ่ยรู้สึกตกใจอย่างมาก ที่มันนั้นสามรถเพิ่มพลังให้ผู้บ่มเพาะขึ้นไปถึงระดับจักรพรรดิ แต่ถึงอย่างไรก็ตามมันนั้นสามารถใช้ได้ปีละครั้งเท่านั้น แต่หากเขาใช้ยาเม็ดตำหรับคู่ร่วมเข้าไป เขาก็สามรถใช้มันได้ปีละสองครั้ง

 

ในตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ที่ 21สุริยาหากเขาใช้มัน ความแข็งแกร่งของเขาจะเพิ่มขึ้นมาอีกปีละ 4.5สุริยาๆนั้นเป็นอะไรที่สำคัญสำหรับเขามากๆในตอนนี้ ดังนั้นสูตรยาชนิดนี้เป็นอะไรที่มีประโยชน์อย่างมากสำหรับเขา นอกจากนี้เขานั้นยังสามารถมอบมันให้คนใกล้ๆตัวของเขาได้อีกด้วยตราบได้ที่พวกเขาสามารถก้าวขึ้นมาเป็นระดับปรมาจารย์ได้  ด้วยพลังของยาสวรรค์หยางและยาเม็ดบรรพกาลแรกเริ่ม มันจะทำให้คนรอบตัวของเขานั้นแข้งแกร่งขึ้นได้อย่างรวดเร็ว

 

“เจ้าน่าจะรีบให้ข้าก่อนหน้านี้นะ”ชิงสุ่ยยิ้มและลุกขึ้น เขาตั้งใจที่จะเขาไปกลั้นมันในดินแดนหยกในทันที

 

มันเป็นเรื่องยากอย่างมากสำหรับผู้บ่มเพาะที่จะพบยาเช่นนี้ นั้นเพรายาส่วนมากสามารถใช้ได้เพียงสองสามครั้งเท่านั้น พวกมันก็จะไม่ส่งผลใดๆออกมาอีกต่อไปนั้นเป็นเพราะร่างกายของคนเรานั้นมีความเคยชินกับยาชนิดนั้นๆ แม้แต่ยาเม็ดเซียนเทียนทองคำที่เป็นยาในตำนาน แม้ระดับตำสุดก็ยังเรียกว่ายาในตำนานอยู่ดี ในขณะที่ยาเม็ดระดับสูงนั้นสามารถทำให้ผู้ที่กินเข้าไปนั้นยกระดับเป็นจุดสูงสุดของระดับเซียนเทียน หรืออาจก้าวไปถึงระดับปราณเทวะกษัตริย์เลยก็ได้ มันนั้นเป็นผลของระดับยาและความต้านทานของร่างกายคนเรา

 

หยวนสู่มองไปที่ชิงสุ่ยที่รีบร้อนลุกขึ้นและวิ่งเข้าไปในห้องของเขา อย่างมึนงงก่อนที่เธอจะยิ้มออกมาและมองไปที่แผ่นหลังของชิงสุ่ยที่หายลับไป

 

ความสัมพันธ์ของเธอกับเขาเคยใกล้ชิดอย่างมาก  อาการป่วยของเธอก็ได้รับการรักษาโดยเขา นอกจากนี้เขานั้นก็เคยเห็นร่างกายทั้งหมดของเธอแล้วด้วย  แต่นั้นเป็นเพราะความต้องการของเธอ  ในตอนแรกเธอคิดว่าเธอคงไม่อยากพบเขาอีก เช่นเดียวกับเขาที่เคยกล่าวออกไปว่าจะไม่กลับไปเมืองสัตตะดาราอีกครั้ง

 

เธอรู้ดีว่าตอนนั้นเขานั้นคงจะโกรธมากๆ  นั้นเพราะเขาเป็นคนรักษาเธอแต่เธอกลับเป็นคนที่ไล่เขาไป และเธอไม่รู้ว่าเขานั้นลืมเรื่องดังกล่าวไปแล้วหรือยัง ซึ่งเรื่องนี้มันได้กลายเป็นปัญหาที่ติดอยู่ในหัวใจของเธออยู่ตลอดเวลา

 

และในตอนนั้นในขณะที่เธอหลงเข้าไปในดินแดนต้องห้ามของตระกูลทำให้เธอมาปรากฏตัวอยู่ที่ทวีปแห่งนี้ เธอก็หวังไว้ตลอดเวลา เธอจะได้พบกับชิงสุ่ยอีกครั้ง และเป็นเขาคนเดียวที่จะสามารถพาเธอกลับไปได้ แต่ถึงอย่างไรเธอก็รู้ว่ามันเป็นเรื่องยากที่เขาจะมาที่4ทวีปในเร็ววัน ถึงแม้เขาจะเป็นคนที่มีพรสวรรค์ แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่จะมีที่แห่งนี้ นอกจากนี้ดินแดนในทวีปแห่งนี้ก็มีขนาดใหญ่มาก มันเป็นเรื่องยากที่ทั้งสองจะได้พบเจอกัน แต่ถึงอย่างไรเธอก็คาดหวังไว้ตลอด และแล้วเข้าก็มา ในสองปีที่ผ่านมาเธอนั้นพบเจอความลำบากมามากมาย  และการพบเจอเขาอีกครั้งมันทำให้เธอมีความสุขด้วยใจจริง

 

ตลอดสองปีที่ผ่านมาเธอได้เอาตัวรอดด้วยความสามารถการแพทย์ของเธอ ด้วยความสามารถที่มีทำให้เธอนั้นมีชื่อเสียงระดับหนึ่ง มีหลายๆคนที่ต้องการชักชวนเธอเข้าร่วมด้วย หรือแม้ต้องการเรือนร่างของเธอ แต่ด้วยความฉลาดของเธอทำให้เธอนั้นรอดพ้นมาได้ จนเธอได้มาพบกับหอคอยจักรพรรดิและได้พบกับเขาอีกครั้ง

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้เดินตรงไปที่ห้องของเขา แต่ยังคงสัมผัสได้ถึงสายตาของหยวนสู่ที่จ้องมองเขาอยู่ เขาส่ายหัวเล็กน้อยและได้ตรงเข้าไปที่ห้องของเขาในทันที จากนั้นเขาก็ได้เข้าสู่ในดินแดนหยกในทันที

 

ในตอนนี้เข้าได้ตัดสินใจที่จะเดินทางไปที่เมืองเทียนฮี่ในวันรุ่งเช้า เพื่อจัดการกับคำขอร้องที่เขาได้รับในครั้งแรก รับหรับเมืองฮี่หวงในตอนนี้เขาสามารถมั่นใจได้เลยว่ารากฐานของเขานั้นมั่นคงแล้วไม่ว่าจะตระกูลปู้หยางหรือหอคอยจักรพรรดินั้นก็เป็นขุมกำลังสำคัญที่สามารถสนับสนุนเขาได้ตลอกเวลา นอกจากนี้เขาก็ยังมีความสัมผัสที่ดีกับตระกูลอี่หวงอีกด้วยดังนั้นเขาจึงไม่จำเป็นต้องกังวลใดๆ  นอกจากนี่ชิงสุ่ยกำลังรอให้ฮี่หวงกู่หวู๋นั้นแข็งแกร่งกว่านี้ เพื่อจะรอดูว่าเธอนั้นจะจัดการปัญหากับตระกูลของเธอยังไงอีกด้วย

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นยังไม่รู้ว่าใครคือพ่อของเธอ หรือบางที่พ่อของเธออาจตายไปแล้ว ซึ่งเขานั้นก็ไม่มีทางรู้ได้  แต่ที่รู้ๆเขานั้นมั่นใจได้ว่าฮี่หวง กู่หสู๋นั้นจะไม่ยอมปล่อยตระกูลฮี่หวงไปอย่างง่ายๆ

 

ในขณะนี้ชิงสุ่ยหยิบสูตรยาชนิดอื่นๆขึ้นมา และอ่านที่ไปจำนวนสมุนไรที่ต้องใช้ ก่อนที่จะยิ้มออกมาทั้งหมดเป็นสมุนไพรที่หาได้ยาก และมีจำนวนถึงหนึ่งร้อยชนิด นั้นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมหยวนสู่จึงไม่สามารถปรุงมันได้สำเร็จ มันเป็นเรื่องยากที่จะผสานสมุนไพรมากกว่าร้อยชนิดเข้าด้วยกัน แม้แต่เขาองก็คิดว่ามันเป็นเรื่องยากอย่างมาก นอกจากนี้การรวบรวมสมุนไพรทั้งหมดให้ได้นั้นก็เป็นอีกปัญหาที่สำคัญ

 

ในขณะที่เขามองเข้าไปที่สูตรยาดังกล่าว ชิงสุ่ยได้ปรับปรุงมันเล็กน้อยเพื่อลดผลสะท้อนของสมุนไพรแต่ละชนิดที่ขัดแย้งกัน ด้วยความสามารถของเขาในตอนนี้เขาสามารถทำมันได้อย่างสมบูรณ์ ขณะที่เขามองไปที่มันผลที่ได้ออกมานั้นแทบจะไม่มีประโยชน์อะไรเลยสำหรับเขา แต่อย่างไรก็ตามมันนั้นมีประโยชน์อย่างมากสำหรับเด็ดรุ่นใหม่ในตระกูลชิง

 

ด้วยความสามารถของหยวนสู่ในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นต้องยอมรับว่าเธอนั้นมีความสามารถอย่างแท้จริง สูตรยาทั้งหมดนั้นเป็นสิ่งที่เขาต้องการเกือบทั้งหมด  แต่ถึงอย่างไรมันก็ไร้ความหมายหาพวกมันตกลงไปอยู่ในมือของคนอื่นที่ไม่ใช่ชิงสุ่ย

 

ดังนั้นการจับคู่ระหว่างชิงสุ่ยกับหยวนสู่นั้นเป็นอะไรที่ลงตัวอย่างมาก อาจกล่าวได้ว่าทั้งคู่เป็นคู่ที่เหมาะและได้รับการถูกเลือกจากสมุนไพรก็ว่าได้

 

หลังจากสูตรยาทั้งหมดแล้ว มีเพียงสูตรยาครึ่งหนึ่งที่เป็นประโยชน์เท่านั้น นั้นเพราะเขาไม่มีสมุนไพรทั้งหมดสำหรับที่ใช้สร้างสูตรยาทั้งหมด อีกสิ่งหนึ่งที่เป็นปัญหาใหญ่ๆก็คือการขัดแย้งกันระหว่างสมุนไพรซึ่งในตอนนี้มันเป็นเรื่องยากที่เขาจะแก้ไขมันด้วยสุมนที่มีในตอนนี้

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยเริ่มการกลั่นยาเม็ดด้วยเวลาที่เหลือ อย่างไรก็ตามเขาใช้เวลาเพียงครึ่งวันเท่านั้น ในการเตรียมสมุนไพรทั้งหมด และใช้เวลาอีกที่เหลือในการเตรียมความพร้อมทั้งหมด

 

ในตอนนี้เขาได้เริ่มปรุงยาเม็ดบรรพกาลแรกเริ่มขึ้นมา แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องง่ายๆที่จะปรับแต่งมัน  มีสมุนไพอยู่หนึ่งชนิดที่เขามีมันอยู่น้อยมาก แต่อย่างเราก็ตามเขาสามารถแทนที่มันได้ด้วยน้ำทิพย์แหล่งฤดูใบไม้ผลิ

 

ในตอนนี้มือของเขานั้นสั่นทอนเล็กน้อย  เขาไม่รู้ว่าเขาจะว่าเขานั้นจำเป็นต้องใส่หญ้าอสรพิษทองคำลงไปหรือไม่ แต่เพื่อป้องกันความผิดพลาดเข้าจึงจำใจต้องใส่มันลงไป แต่ถ้าเขายังล้มเหลวในครั้งนี้ นั้นหมายความว่าเขานั้นจะต้องสูญเสียน้ำทิพย์แหล่งฤดูใบไม้ผลิและหญ้าอสรพิษทองคำไปพร้อมๆกัน

 

ล้มเหลว!

 

ล้มเหลว!

 

…

 

มันนั้นได้เริ่มต้นด้วยความล้มเหลว ทำให้ชิงสุ่ยนั้นรู้สึกเจ็บปวดไม่น้อย แต่ถึงอย่างไรเขาก็ได้พยายามต่อ  อย่างไรก็ตามความล้มเหลวหลายครั้งติดต่อกันได้บั่นทอนกำลังใจของเขาอย่างมา  แม้ว่าเขาจะมีหญ้าอสรพิษสีทองและน้ำทิพย์ฤดูใบไม้ผลิแห่งชีวิตสะสมอยู่จำนวนมากแต่มันก็ทำให้เขาอดที่จะเสียดายไม่ได้  ยิ่งไปกว่านั้นหญ้าอสรพิษทองคำยังเป็นชิ้นส่วนสำคัญในการกลั่นยาเม็ดสวรรค์หยางระดับ 4 อีกด้วยมันจึงทำให้ชิงสุ่ยนั้นเริ่มไม่มั่นใจที่จะใช้มันเท่าไรในตอนนี้

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยพยายามทำให้จิตใจของเขาสงบลง และพยายามกลั่นมันอีกครั้ง

 

ล้มเหลว!

 

คราวนี้ชิงสุ่ยรู้สึกโกรธอย่างมากราวกับเลือดของเขานั้นกำลังเดือดอยู่ปาน  เป็นเขานั้นได้สูฯเสียสมุนไพรล้ำค่าจำนวนมาไปพร้อมๆกับในเวลาเดียว

 

หลังจากที่ได้บทเรียนชิงสุ่ยค่อยๆแก้ไขข้อผิดพลาดที่เกิด และค่อยๆถ่ายพลังวิญญาณลงไปในเตาหลอม เพื่อแก้ข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นในอดีต  ในขณะที่เขาควบคุมพลังวิญญาณเพื่อช่วยในการผสานของสมุนไพรอยู่เสียที่คุ้นเคยก็ได้ดังขึ้นมา

 

ติ๊ง!

 

เสียงที่แหล่มคมดั่งเสียงกระดิ่งได้ดังขึ้น มันทำให้เขานั้นรู้สึกผ่อนคลายเป็นอย่างมาก ในที่สุดเขาก็สามารถกลั่นมันได้สำเร็จ

 

ถึงแม้เวลากลั่นยานั้นจะไม่ได้มากมายนัก แต่ชิงสุ่ยจำเป็นต้องใช้สติจำนวนมากในการกลุ่นมันขึ้นมา

บทที่1351 – อี่หวง ตูซิน

 

หลังจากกระบวนการจบลงชิงสุ่ยก็ไม่สามารถหักห้ามใจไม่ให้เปิดเตาหลอมออกมา ข้างในเตานั้นมียาเม็ดสีขาวขยาดใหญ่อยู่2เม็ด นอกจากนี่มันยังเต็มไปด้วยกลิ่นอายที่รุนแรงอัดแน่นอยู่ภายข้างใน

 

เมื่อมองไปที่มันหากเขากินหนึ่งในมันตอนนี้เขาก็สามารถทะลวงเข้าสู่จุดสูงสุดของระดับจักรพรรดิได้ แต่ถึงอย่างไร หากเขาไม่ใช้มันก็สามารถไปถึงจุดๆนั้นได้อยู่ดีอาจจะเวลาอีกไม่นานนัก แต่อย่างไรก็ตาความแข็งแกร่งของจุดสูงสุดของระดับจักรพรรดินั้นเป็นสิ่งที่ดึงดูดอย่างมาก 5แสนสุริยาคือความแข็งแกร่งที่เขาจะได้รับเมื่อทะลวงเข้าไป นอกจากนี้เมื่อไปถึงจุดนั้นได้เขาก็ยังจะสามารถใช้ยาเม็ดพรรพกาลแรงเริ่มเพิ่มความแข็งแกร่งให้เขาขึ้นไปอีกระดับได้

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยไม่ได้เร่งรีบที่จะกินมันเข้าไป แต่เขากลับปรับแต่งร่างกายของเขาให้เสถียร หลังจากที่ใช้เวลายาวนานในการกลั่นยาครั้งนี้ชิงสุ่ยจำเป็นต้องพักผ่อนเสียก่อนเพื่อฟื้นฟูพลังวิญญาณที่เขาสูญเสียไปในก่อนหน้า แม้ว่าครั้งนี้จะไม่นานเท่าครั้งก่อนแต่อย่างไรก็ตามพลังวิญญาณที่เขาสูญเสียออกไปนั้นแทบไม่ต่างกันมากนัก

 

ยาเม็ดบรรพกาลแรกเริ่ม…….

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้นั่งสมาธิลงและทำการฟื้นฟูร่างกายของเขา ในตอนนั้นเขาได้ทบทวนถึงสิ่งต่างเช่นสูตรการปรุงยาชนิดอื่นๆ เมื่อนึกไปนึกมาในตอนนั้นเองชิงสุ่ยได้นึกถึงสูตรที่เขาได้รับมานั้นทั้งหมดก็เพราะหยวนสู่ทั้งหมดเขาต้องขอบคุณเธอจริงๆ

 

นอกจากสูตรยาที่เขาได้รับมาจากเธอ ชิงสุ่ยยังมีสูตรยาเม็ดย่างก้าวมรกตที่ไม่สมบูรณ์ที่เขาได้รับมาในก่อนหน้านี้ เขานั้นไม่รู้ว่าสมุนไพรชนิดใดที่ขาดหายไป และสามารถใช้ยาชนิดใดแทนได้บ้าง นอกจากนี้ยาเม็ดที่เขาทำออกมาจากสูตรยาที่มีอยู่ถึงแม้จะสามารถใช้ได้ แต่ก็มีโอกาส1%ที่มันจะทำลายเส้นลมปราณทั้งหมด ดังนั้นชิงสุ่ยจึงไม่ได้สนใจที่จะปรับแต่งมันต่อไป  1% ไม่ถือว่ามากมายนัก แต่ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่อันตราย หากโชคร้าย สิ่งที่เขาพยายามสร้างมาทั้งหมดจะพังพินาศไป ดังนั้นชิงสุ่ยจึงไม่ต้องการที่จะเสี่ยงกับมัน

 

ถึงแม้เขาจะมีวิชาการแพทย์ที่เก่งกาจเท่าไร แต่การรักษาเส้นลมปราณที่ถูกทำลายไปนั้นถือว่าเป็นเรื่องที่ยากเย็นอย่างมาก มันทำให้เขานึกถึงครั้งที่ถูกทำลายเส้นลมปราณ ยิ่งทำให้เขาไม่กล้าที่จะเสี่ยงกับมันอีกครั้ง

 

ในตอนนี้เขาได้แต่พยายามหาว่าอะไรคือส่วนที่ขาดหายไป ถ้าไม่มีโอกาสจริงๆเขาก็จำเป็นที่ต้องใช้มัน หนึ่งในหนึ่งร้อยนั้นถือว่าเป็นโอกาสที่ต่ำ แต่ชิงสุ่ยเองก็ไม่กล้าเอาชีวิตตัวเองไปฝากไว้กับมัน

 

หยวนสู่ ชิงสุ่ยนึกถึงหยวนสู่ขึ้นมา หากเขาให้เธอศึกษามันเขาเชื่อว่าเธอต้องพบทางแก้ไขมันได้อย่างแน่นอน

 

เมื่อคิดถึงวิธีการที่จะจัดการมันขึ้นมาได้มันให้ชิงสุ่ยรู้สึกมีความสุขอย่างมาก ยาเม็ดย่างก้าวมรกตนั้นเป็นยาเม็ดที่เต็มไปด้วยพลังที่มหาศาลมันสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งให้ผู้ที่ใช้มันได้มากมายนัก

 

นอกจากนี้มันยังสามารถใช้ได้กับคนทุกๆระดับการบ่มเพาะ แต่ถึงอย่างไรก็จะแสดงผลที่แตกต่างออกมาตามความแข็งแกร่งของแต่ละบุคคล

 

ในครึ่งปีที่ผ่านมากสมบัติบางอย่างของเขาได้รับการยกระดับขึ้นไปสู่อีกระดับไม่ว่าจะธงสวรรค์ปัญจธาตุหรือของอื่นๆก็ตาม

 

เช่นเดียวกับมังกรไอยราเกล็ดทองคำที่ใกล้เขาสู่จุดสุดของระดับจักรพรรดิ และภายใต้กลองสะบั้นสวรรค์จะทำให้มันนั้นเข็งแกร่งขึ้นอีกเท่าตัว  และเมื่อใดที่มันเข้าสู่จุดสุดของระดับจักรพรรดิ  จะไม่มีใครในระดับจักรพรรดิที่สามารถต่อกรกับมันได้อีกต่อไป

 

นอกจากนี้ชิงสุ่ยสามารถสัมผัสได้ว่าอีกไม่นานมันก็จะสามารถทะล่วงเข้าสู่จุดสุดของระดับจักรพรรดิ และเมื่อนั้นมันต้องต่อกรกับชะตาอสูรสวรรค์ ซึ่งเป็นอุปสรรคที่สำคัญของสัตว์อสูรที่จะทะลวงเข้าสู่ปราณบัญชาสวรรค์พินาศ

 

หากมันก้าวข้ามสิ่งนี้ไปได้ มันก็จะกลายเป็นสัตว์อสูรสวรรค์ และได้รับขอบเขตพลังและการเปลี่ยนแปลงใหม่อีกครั้ง

 

ในเช้าวันถัดไปชิงสุ่ยได้ออกมาข้างนอกในเวลาไม่สายมาก ทุกๆครั้งที่เขาออกมาจากดินแดนหยกมันก็จะเป็นเวลาเช้าเสมอ ในตอนนี้เขานั้นยังไม่ได้กินยาที่เขาพึ่งปรุงขึ้นมาสำเร็จ  เขายังต้องใช้เวลาอีกสักพักในการตัดสินใจในตอนนี้

 

นอกจากนี้ตอนนี้เขาก็ไม่รู้ว่าหยวนซุทำอะไรอยู่ บางทีตอนนี้เธอกำลังเรียนทำอาหารหรือกำลังศึกษาเรื่องเครื่องปรุงอยู่ก็ได้ นั้นเป็นเพราะชิงสุ่ยที่ทำให้เธอนั้นต้องการเปลี่ยนแปลงตัวเองขึ้นมาก เวลานี้ทำให้เธอนั้นยุ่งกับตัวเองมากยิ่งขึ้น

 

ในขณะเดินเข้าไป เขาเห็นเธอที่กำลังขะมักเขม้นกับการทำอาหารอยู่ มันอดที่จะทำให้เขายิ้มออกมาไม่ได้ เมื่อเห็นเขา เธอเองรู้สึกเขินอายเล็กน้อย และแสดงท่าทางตื่นตะหนกออกมา “เจ้าอยากลองชิมฝีมือข้าหรือไม่ ข้าทำอะไรบางอย่างไว้ให้เจ้าด้วย?”

 

“แน่นอน!”ชิงสุ่ยกล่าวออกมา

 

ไม่นานนักหยวนสู่ได้นำถ้วยที่บรรจุอะไรบางอย่างเอาไว้วางลงที่บนโต๊ะ

 

ในขณะที่ชิงสุ่ยนั่งลงและดมกลิ่นของอาหารที่หยวนสู่ทำขึ้น ขณะที่เธอนั่งลงตรงข้ามกับเขา

 

“ชิงสุ่ยเจ้าเคยได้ยินเรื่องตระกูลอี่หวงและตระกูลสุ่ยหรือไม่ ดูเหมือนว่าพวกเขาจะมีความคิดเห็นที่ไม่ลงตัวกัน”

 

“ไม่ลงตัวกัน?”

 

“ดูเหมือนตระกูลสุ่ยจะเข้าไปยุ่งกับการค้าของตระกูลอี่หวง เพื่อเป็นการท้าทายและประกาศสงครามกับตระกูลอี่หวง”หยวนสู่กล่าวออกมาขณะที่หยิบขนมขึ้นมากิน

 

“เจ้าคิดว่าระหว่างผู้นำตระกูลอี่หวงกับตระกูลสุ่ยใครกันที่เหมาะจะเป็นผู้นำเมืองอี่หวงมากกว่ากัน?”ชิงสุ่ยยิ้มและถาม เดิมทีเขานั้นไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับตระกูลสุ่ยมากนัก

 

หยวนสู่กระพริบตาและมองไปที่ชิงสุ่ย “ทั้งคู่เหมาะสมที่จะเป็นผู้นำ แต่ก็ไม่เหมาะที่จะเป็นเหมือนกัน แล้วเจ้ารู้ไหมคนที่คอยตามข้าอยู่คือใครกัน?”

 

“ใครรึ?”

 

“อี่หวง ตูซิน!”

 

ชิงสุ่ยรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อยในตอนนี้ “แล้วเขายังคงตามตื้อเจ้าอยู่อีกไหม?”

 

“ใช่ เมื่อสองวันก่อนเขามาหาข้าและกล่าวว่าแม้ข้าจะกลายเป็นคนของหอคอยจักรพรรดิไปแล้ว แต่ก็ไม่ใช่ว่าข้าจะหนีพ้นเอื้อมมือของเขาไปได้” ในตอนนี้เธอตัดสินใจที่จะบอกชิงสุ่ยและขอร้องให้เขาช่วยเธออีกครั้ง

 

อี่หวงตูซิน นั้นเป็นคนของตระกูลอี่หวง และคำว่า ‘ตู’นั้นคือฉายาที่ไดรับเลือกมาให้เป็นผู้อาวุโสของตระกูล  ในตอนนี้ชิงสุ่ยกำลังสงสัยว่าเขาคือพ่อที่ไร้มนุษยธรรมของของอี่หวงกู่หวู๋หรือไม่?

 

“แล้วมีอะไรที่เขาพูดออกมาอีกไหม?”ชิงสุ่ยถามออกมาเพราะตอนนี้เขาจะไม่อยู่อีกสองสามวัน

 

“เขาบอกว่าเขาจะกลับมารับตัวข้าอีกสองสามวัน ให้ข้าเตรียมใจเป็นภรรยาน้อยคนที่25ของเขาเอาไว้”

 

“หน้าด้าน หากเขากล้ามา ข้าจะทำให้เขาสูญพันธ์!”ชิงสุ่ยไม่สามารถระงับอารมของเขาไว้ได้อีกต่อไป

 

หยวนสู่เขินอายเล็กน้อยเธอนั้นเขาใจได้ดีถึงความหมายของชิงสุ่ย เมื่อเห็นท่าทางของเขามันทำให้เธอมีความสุขอย่างมากในตอนนี้

 

“อย่าได้กังวล หากมีใครกล้าแตะต้องคนของหอคอยจักรพรรดิมันจะได้เจอดีกับข้า และข้าจะทำให้มันเสียใจไปตลอดชีวิต!”

 

“ข้าจะอยู่ที่นี่สักพัก หากมีอะไรเจ้าสามารถช่วยเหลือข้าได้ในทันที แต่หากเจ้าไม่สามารถทำอะไรได้ก็โปรดอย่ายื่นมือเข้ามา อย่าเสี่ยงเพราะพวกตระกูลอี่หวงนั้นแข็งแกร่งอย่างมากในเมืองแห่งนี้”หยวนสู่กล่าวออกมาเบาๆ

 

“เจ้าเป็นสหายของข้า ไม่ว่าอีกฝ่ายเป็นใครตราบเท่าที่พวกเขากล้าข่มเหงเพื่อนของข้า พวกเขาต้องตาย เจ้าไว้ใจได้จะไม่มีใครที่สามารถรังแกเจ้าได้”ชิงสุ่ยกล่าวออกมาด้วยท่าทางผ่อนคลาย

 

“ขอบคุณ สหายของข้า!” เธอรู้สึกขอบคุณเขาจากใจจริง ย้อนกลับไปตอนห้าทวีปเธอรู้ดีว่าชิงสุ่ยเป็นคนรักษาสัญญาขนาดไหน ดังนั้นเธอจึงสามารถว่างใจได้แล้วในตอนนี้

 

“จริงสิข้ามีเรื่องที่จะให้เจ้าช่วยสักหน่อย  พอดูสูตรยาของข้ามันยังไม่สมบูรณ์ ข้าอยากให้เจ้าช่วยตรวจดูมันหน่อย”

 

“มันคือ?”

 

“สูตรยาที่ข้าบังเอิญได้รับมา แต่มันยังไม่สมบูรณ์ ดังนั้นข้าจึงอยากให้เจ้าช่วยทำให้มันสมบูรณ์”

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยค่อยๆส่งสูตรยาดังกล่าวไปให้กับหยวนสู่

 

ชิงสุ่ยรู้ดีว่าหยวนสู่นั้นไม่มีทางเลือกจึงได้บอกเรื่องดังกล่าวกับเขา ซึ่งแน่นอนเธอต้องยินดีช่วยเขาแน่นอน หากยาตัวนี้มันมีประโยชน์กับชิงสุ่ยในตอนนี้ เธอจะช่วยเขาโดยไม่ลังเลใจ

 

ในตอนนั้นเองมีคนเดินเข้ามา คนๆนั้นคือหยวนหลง

 

“นายท่าน ท่านหญิงซู นายท่านอี่หวงต้องการพบท่านหญิง!”

 

“ทำไมเขาถึงมาเร็วเช่นนี้ หยวนหลงไปบอกเขาว่าท่านหญิงจะออกไปเจอเขา”ชิงสุ่ยยิ้มและกล่าว

 

“ชิงสุ่ย..”

 

“มาดูสิว่า เขาต้องการอะไรกัน?”ชิงสุ่ยยิ้มและเดินออกไป

 

เมื่อเห็นอี่หวงตูซิน เขาสามารถรู้ได้ทันทีว่าเขาคือพ่อแท้ๆของอี่หวงกู่หวู๋ คนที่กู่หวู๋ไม่ยอมรับว่าเขาคือพ่อของเธอ แต่ถึงอย่างไรพวกเขานั้นก็มีท่าทางรูปร่างใบหน้าที่คล้ายคลึงกันอย่างมาก

 

เขาเป็นผู้ชายที่หล่อเหล่าและดูเหมือนชายวัยกลางคน นอกจากนี้เขายังมีกลิ่นอายที่สง่างามและดูสูงศักดิ์

 

เขานั้นเป็นอัจฉริยะ ที่ขี้เกียจถึงจะมีความสามารถมากมายเท่าไร่เขาก็ไม่เคยสนใจมัน ยกเว้นเรื่องผู้หญิง หากเขาสนใจหญิงใดเขาจะไม่ยอมปล่อยเธอไปจนกว่าจะได้มาครอบครอง ในอดีตไม่ว่าจะเป็นแม่หม้าย หรือหญิงที่แต่งงานแล้วก็ถูกเขาครอบงำเกือบทั้งหมด แม้จะรู้ส่ามันไม่ดีแต่เขาก็ไม่สามารถหักห้ามใจได้

 

เมื่อมองไปที่เขาชิงสุ่ยรู้ได้ในทันทีว่าเขาอยู่ในจุดสูงสุดของระดับจักรพรรดิขั้นต้น ชิงสุ่ยมั่นใจได้เลยว่าเขาคืออัจฉริยะจริงๆตามที่เคยได้ยินมา

 

หากในตอนนี้เกิดการสู้กันชายคนนี้คงมิอาจสู้เขาได้ด้วยเทือกเขาเก้าเทวาที่มีพลังถึง 290000สุริยา และความเร็วในตอนนี้ของชิงสุ่ยเป็นเรื่องยากที่เขาจะต่อกรได้  แต่ถึงอย่างไรชิงสุ่ยก็มิอาจประมาทชายคนนี้นั้นมีความแข็งแกร่งไม่ต่ำกว่า 3แสนสุริยา นอกจากนี้หากยืดเยื้อนานไปจะเป็นเขาที่เสียเปรียบ ด้วยทักษะและความสามารถของเขาๆต้องมีไพ่ตายแอบซ่อนอยู่เช่นเดียวกัน แต่หากเขาใช้การจู่โจมทวีคูณออกมาคงจะไม่ทางใดเลยที่ชายคนนี้จะรับมือเขาได้

 

ชิงสุ่ยยิ้มออกมาด้วยความเหนือชั้น ในขณะที่ชิงสุ่ยมองไปที่ผู้ติดตามของอี่หวงตูซินสองสามคนข้างหลัง แต่อย่างไรก็ตามพวกเขาอ่อนแอเกินที่จะทำให้เขาสนใจ

 

“สวัสดี นายท่านอี่หวง! ”ชิงสุ่ยยิ้มและกล่าว

 

“สวัสดีท่านหมอชิง และแม่นางหยวน”เขากล่าวออกมาแม้ว่าตอนนี้เขาจะยังไม่ลงจากเกี๊ยวก็ตาม

 

หยวนสู่ไม่สามารถทำอะไรได้ๆแต่มองไปที่ชิงสุยและมองไปที่อี่หวงตูซินเป็นครั้งคราว

 

“ท่านมีธุระอันใดรึถึงมาหา ท่านหญิงซู ถึงที่นี่? ในตอนนี้เธอยุ่งมากๆเลย”ชิงสุ่ยตั้งใจยิงคำถามที่ตรงประเด็น ใส่เขาในทันที

บทที่ 1352 – 3แสนสุริยา

“ยังไงรึท่านหมอชิงสุ่ย ข้าไม่มีสิทธิที่จะมาที่นี่อย่างนั้นรึ ที่นี่ไม่ได้เป็นสถานที่มีไว้ช่วยเหลือผู้คนอย่างนั้ยรึ?”

 

ในตอนนี้ถึงแม้อี่หวง ตูซินจะไม่พอใจแต่เขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรออกมา นั้นเพราะเขาแสดงท่าทีหยาบคายกับหยวนสู่ในครั้งก่อนจึงทำให้เขานั้นได้รับการต่อรับไม่ดีเท่าไรในครั้งนี้ แต่ถึงอย่างไรนี่คือเรื่องที่เขาคิดเอาไว้แล้ว  นอกจากนี้เรื่องที่เกิดยิ่งทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นและต้องการตัวหยวนสู่มากขึ้น อะไรที่มันได้มายากๆมันยิ่งทำให้เขารู้สึกภูมิใจ

 

“เกรงว่านายท่านอี่หวงจะเข้าใจผิดแล้ว ที่นี่ไม่ใช่ร้านค้าหรือร้านค้าทั่วๆไป ที่แห่งนี้มีไว้ช่วยเหลือคนที่ป่วยและเดือดร้อนเท่านั้น และดูเหมือนว่านายท่านั้นก็ไม่มีปัญหาอะไรเช่นนั้นเลย หากท่านไม่มีอะไรแล้วก็เชิญท่านกลับไปเถอะ!”ชิงสุ่ยนั้นพยายามกล่าวอย่างสุภาพ แต่แฝงเอาไว้ด้วยความเย่อหยิ่งในน้ำเสียงของเขา

 

“ฮ่าๆนี่เป็นครั้งแรกที่มีคนกล่าวกับข้าเช่นนี้ ประเสริฐจริงๆ”ในตอนนี้ท่าทางของเขาได้เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัด

 

“ข้าจะขอพูดอะไรหน่อย หยวนสู่เป็นหมอของหอคอยจักรพรรดิ ได้โปรดอย่าสร้างความลำบากใจให้นางอีก เพราะท่านไม่มีข้าที่จะทำเช่นนั้น”ชิงสุ่ยกล่าวออกมาอย่างสงบนิ่ง

 

“เจ้าเดียรฉาน คิดว่าข้ายอมให้หน่อยก็ได้ใจแล้วรึ เจ้ารู้ไหมข้าคือใคร ข้าอี่หวงตูซิน เจ้าเคยได้ยินรึไม่?”เขากล่าวออกมาด้วยความโกรธแค้นใจ

 

“เห้อ เข้ารู้สึกหดหูแทนตระกูลอี่หวงจริงๆ ที่มีคนเช่นเจ้าอยู่ในตระกูล เพราะคนเช่นเจ้านั้นจะเป็นตัวปัญหาที่นำภัยไปหาตระกูลของเจ้าเอง”ชิงสุ่ยกล่าวออกมาอย่างไม่แยแส

 

“เจ้าคิดว่าข้าไม่กล้าข้าเจ้าเพราะเจ้าเป็นหมอที่เก่งกาจอย่างนั้นรึ?”ดวงตาของเขาปรากฏความกระหายเลือดออกมา ขณะที่เขาจ้องมองไปที่ชิงสุ่ยด้วยความโกรธแค้น

 

“เจ้ารู้รึไม่มีคนมากมายที่เรียกเจ้าว่าลูกเดียรฉาน นั้นเพราะเจ้านั้นเป็นเพียงเศษสวะในเศษวะอย่างไงละ!”ชิงสุ่ยยังคงกล่าวออกมาด้วยท่าทางไม่สนใจใยดี

 

“จริงรึ แต่ข้าได้ยินมา มีแต่คนยกยอว่าข้าคือบุตรแห่งสวรรค์ นอกจากนี้อีกไม่นานข้าก็จะกล่าวเป็นผู้บ่มเพาะบัญชาสวรรค์พินาศแล้ว เจ้าคิดว่าข้าจะทำยังไงกับพวกสวะที่กล่าวเช่นนั้นกับข้ากัน! ”

 

ในตอนนี้อี่หวงตูซินนั้นเต็มไปด้วยความหยิ่งผยอง นั้นเพราะเขามีพลังอำนาจที่แข็งแกร่งและมีขุมอำนาจที่ยิ่งใหญ่สนับสนุนอยู่ ยิ่งในตอนนี้เขาอยู่ในจุดสูงสุดของปราณจักรพรรดิ ที่มีพลังถึง3แสนสุริยา  แทบไม่มีใครเลยในรุ่นเดียวกับเขาที่เทียบเขาได้

 

“ถ้าเช่นนั้นเรามาลองสู้กัน หากเจ้าชนะก็พาหยวนสู่กลับไป แต่ถ้าแพ้เจ้าก็อย่ามายุ่งกับนางอีก”ชิงสุ่ยนั้นไม่ต้องการเป็นอริกับตระกูลอี่หวงดังนั้นนี้คือทางออกที่ดีที่สุด นอกจากนี้อี่หวงกู่หวู๋ยังเป้นของตระกูลอี่หวงอีกด้วย และเธอก็เป็นคนสำคัญของเขา คงจะไม่เป็นเรื่องดีเท่าไรหากจะมีเรื่องกับตระกูลของเธอ

 

“แพ้ให้คนเช่นเจ้าอย่างนั้นรึ?”เขาได้แต่หัวเราะและมองไปที่ชิงสุ่ย

 

“ทำไมเจ้าไม่กล้ารึ?” ชิงสุ่ยยิ้มและกล่าว

 

“ได้หากเจ้าแพ้ ข้าจะพานางไป แต่ถ้าเจ้าแพ้ข้าจะไม่ยุ่งเกี่ยวกับนางอีกต่อไป แต่เจ้าคิดจริงๆรึว่าจะสามารถเอาชนะข้า?”เขามองไปที่ชิงสุ่ยและกล่าวอย่างจริงจัง

 

“ก็ลองดู!”

 

“ดี ถ้าเจ้าแพ้ข้าจะให้เจ้าเป็นลูกน้องของข้า และสัญญาว่าจะไม่ทำอะไรเจ้า!”อี่หวงตูซินกล่าวออกมาอย่างไม่ยำเกรง

 

“ได้ ข้าก็สัญญาว่าข้าจะไม่ทำร้ายเจ้า  ออกไปข้านอกกัน เราะจะตัดสินแพ้ชนะกันในครั้งเดียว” ด้วยเหตุนี้ชิงสุ่ยจึงเดินนำออกไปข้านอกอย่างรวดเร็ว

 

เช่นเดียวกันผู้คนที่อยู่ใกล้บริเวณนั้นต่างลุกขึ้นและออกมาดูการประลองในครั้งนี้ การประลองสำหรับผู้มีชื่อเสียงนั้นหาดูได้ยากอย่างมากในทวีปแห่งนี้ นั้นเพราะพวกเขานั้นต้องระวังถึงขุมกำลังที่สนับสนุนพวกเขาอยู่ แต่นั้นไม่สามารถใช่กับชิงสุ่ยผู้ไม่สนใจอะไร ไม่ว่าสวรรค์รึพิภพ

 

“นี่ๆ หมอลึกลับของหอคอยจักรพรรดิจะสู้กับอี่หวงตูซินของตระกูลอี่หวง เจ้าเห็นรึไม่?”

 

“ใช่ๆจริงด้วย ไม่คิดเลยว่าพวกเขาจะสู้กันจริงๆ แล้วเจ้าคิดว่าใครจะชนะ?”

 

“เมื่อสิบปีก่อน อี่หวงตูซินได้ทะลวงเข้าสู่จุดสูงสูดของปราณจักรพรรดิแล้ว ตอนนี้เขานั้นแข็งแกร่งอย่างมาก และมีข่าวว่าอีกไม่นานเขาก็จะทะลวงเข้าสู่ขั้นบัญชาสวรรค์พินาศได้ แล้วเจ้าคิดว่าใครจะนะกันละ?”

 

“นั้นสิ พวกเขาห่างชั้นกันเกินไป แต่ถึงอย่างไรข้าก็อย่างให้ท่านหมอชิงชนะอยู่ดี  เขานั้นมีทักษะการแพทย์ที่เก่งกาจอย่างมาก แต่ข้าก็ไม่รู้ว่าการบ่มเพาะของเขาจะแข็งแกร่งงขนาดไหนกัน”

 

“ในตอนนี้ข้าคิดว่าคงมีหลายๆคนที่ยื่นมือเข้าไปช่วยท่านหมอแน่นอนหากมีอะไรเลวร้ายเกิดขึ้นจริงๆ ด้วยฝีมือการแพทย์ของเขาแล้วมีแต่ผู้คนที่อยากได้ตัวเขาไว้?”

 

“เช่นเดียวกับตระกูลอี่หวงข้าคิดว่าเจ้าผู้ชายเสเพลคนนั้นคงไม่กล้าลงมือกับท่านหมอจริงจังหรอก มิเช่นเขาอาจถูกตระกูลของเขาตำหนิได้”

 

“เห้อ อี่หวงตูซินนะอี่หวงตูซิน เขาเป็นคนที่เก่งอย่างมากแต่ไม่น่ามีนิสัยเสเพลเช่นนี้เลย ด้วยฐานะความสามารถ และหน้าตาเขานั้นสามารถหาผู้หญิงได้อีกมากมาย แต่ทำไมเขาต้องมายุ่งกับสหายของท่านหมอชิงด้วยละ เห้อ! !”

 

ในตอนนี้มีผู้คนมากมายกล่าวออกมาด้วยความเป็นห่วงชิงสุ่ย

 

…..

 

ภายในระยะเวลาอันสั้นๆ ความโกลาหลได้เกิดขึ้นไปทั่วบริเวณนั้น

 

ชิงสุ่ยยืนอยู่กลางอากาศ เช่นเดียวกับอี่หวงตูซินที่อยู่ไม่ไกลออกไป ในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นไม่ได้นพอาวุธออกมา เพราะกระบี่ดาราบุพฆาตได้ผสานเป็นหนึ่งเดียวกับดวงดาวในตันเถียนของเขาเรียบร้อยแล้ว

 

เช่นเดียวกันอี่หวงตูซินนั้นก็ไม่ได้นำอาวุธออกมา

 

“มาเริ่มกันเถอะ”ชิงสุ่ยยิ้มและกล่าว

 

“มา  ให้ข้าดูสิว่านอกจากฝีมือทางการแพทย์แล้วเจ้ามีดีอะไรอีกบ้าง?”เขายกมือขึ้นและกวักมือเรียกชิงสุ่ย

 

“ข้าจะไม่ทำให้เจ้าผิดหวัง!”

 

ในทันทีหุบเขาเก้าเทวาถูกเรียกออกมาและเข้าประทะกับอี่หวงตูซิน ถึงแม้จะไม่ได้ถูกเขากับตัวของเขาแต่มันก็ให้เขาต้องหลบออกมาอย่างทุลักทุเล

 

เร็วขึ้น เร็วขึ้น เร็วขึ้น ความเร็วของชิงสุ่ยเพิ่มขึ้นมาอีกสามเท่าในตอนนี้

 

เช่นเดียวกันในตอนนี้อี่หวงตูซินได้เรียกเราะอสูรสำแดงออกมา

 

ถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้รับการประทะโดยตรงจากหุบเขาเก้าเทวา แต่เขาก็ได้รับบาดเจ็บอยู่ไม่น้อยจะแรงประทะ เช่นเดียวกันในตอนนี้หุบเขาเก้าเทวาได้เข้าตรงไปที่ข้างหน้าของเขาอีกครั้งหนึ่ง

 

ในตอนแรกชิงสุ่ยนั้นไม่ได้สนใจใยดีเขา เขาปล่อยให้อีกฝ่ายนั้นเรียกเกราะอสูรสำแดงออกมาโดยไม่มีทีท่าว่าจะหยุดมัน นั้นเพราะเขาไม่สนว่าอีกผ่ายจะใช้ลูกไม้อะไรก็ตามที นอกจากนี้หากชิงสุ่ยไม่ปล่อยให้อีกฝ่ายเรียกเกราะอสูรสำแดงออกมา เกรงว่าอี่หวงตูซินคงสินชื่อไปในการประทะเพียงครั้งเดียว

 

กระบี่!

 

ในเวลานี้เขาได้ดึงกระบี่ออกมา มันเป็นกระบี่ที่มีความยาวถึง3ฟุต ที่อัดแน่นไปด้วยพลัง ขณะที่เขามองไปที่ชิงสุ่ยด้วยความไม่เชื่อตัวเอง

 

ชิงสุ่ยนั้นไม่ได้ไล่กดดันเขา เพราะเขามันใจว่าอี่หวงตูซินนั้นไม่มีทางเลยที่จะรับมือเขาได้ นอกจากนี้หากเขารีบไล่ให้อี่หวงตูซินแพ้ไป ชายผู้นี้คงไม่มีทางรับได้ละคงไม่ยอมตัดใจจากหยวนสู่ง่ายๆ ดังนั้นชิงสุ่ยจึงตัดใสใจให้เขาใช้ทุกๆอย่างออกมา

 

“ไม่คิดเลยว่าเจ้าจะมีสมบัติเช่นนี้อยู่”ในตอนนี้กระบี่ในมือของเขาค่อยๆสันสะท้านและปล่อยกลิ่นอายที่รุนแรงออกมา

 

“เข้ามาด้วยทุกสิ่งที่เจ้ามีซะ มิเช่นนั้นจะหาว่าข้าไม่เตือน มิเช่นนั้นเจ้าจะได้เสียใจไปตลอดชีวิต!”

 

“นั้น เจ้าก็ลองรับกระบี่ของข้าดู”

 

ด้วยการเคลื่อนไหนที่อัดแน่นไปด้วยพลัง อี่หวงตูซินฟาดกระบี่ออกมา ในขณะนี่ห้วงอากาศแยกออกจากกันและตรงเข้าหาชิงสุ่ย  ราวกับความมืดมิดได้ตรงเข้ามากลื่นกินชิงสุ่ย

 

“ทักษะกระบี่เหงาภูต!”

 

เมื่อเห็นเช่นนั้นชิงสุ่ยเดาะลิ้นของเขาขึ้น “สมกับเป็นตระกูลอี่หวง ทักษะของเขาแข็งแกร่งจริงๆ หากเป็นคนอื่นๆคงยากที่จะรับมือกับห้วงมิติที่ฉีกขาดเช่นนี้ !”

 

อี่หวงตูซินคิดว่าความสามารถของชิงสุ่ยนั้นมาจากหุบเขาที่อยู่ข้างหน้าเขา หาไม่ใช่ความแข็งแกร่งของเขาเอง ตราบเท่าที่เขาสามารถหลบมันไปได้และจู่โจมเขาใส่ชิงสุ่ยได้ ชัยชนะก็จะตกเป็นของเขา

 

ในตอนนี้ขณะที่คลื่นกระบี่ตรงเข้ามาอย่างรวดเร็ว  ความเร็วของชิงุส่ยก็ได้เพิ่มขึ้น และหลบมันไปได้อย่างง่ายดาย

 

ย่างก้าวเก้าเทวา!

 

กฎแรงโน้มถ่วง!

 

ในตอนนั้นเองร่างกายของอี่หวงตูซินกลับเปลี่ยนเป็นหนักอย่างมาก จนไม่สามารถขยับตัวไปไหนได้  ขณะที่เงาของพระราชวังขนาดไหนได้ปรากฏขึ้นและกดทับเขาเอาไว้

 

กฎแห่งการกลืนกิน!

 

หุบเขาเก้าเทวา!

 

ตูม!

 

เสียงประทะดังสั่นขึ้น ถึงอย่างไรก็ตามชิงสุ่ยก็ไม่ได้ซ้ำและจู่โจมลงไป

 

อย่างไรก็ตามการจู่โจมดังกล่าวนั้นก็ทำให้อี่หวงตูซินนั้นใช้พลังทั้งหมดออกมา ในตอนนั้นเองเขาได้กระอักเลือดกองโตออกมา ชิงสุ่ยได้บังคับหุบเขาเก้าเทวาจู่โจมลงไปอีกครั้งเพื่อจบเรื่อง

 

“ท่านหมอชิงโปรดยั้งมือก่อน!”

 

ทันใดนั้นเสียงที่ทรงพลังได้ดังขึ้นมาจากระยะไกลๆ

 

มุมปากของชิงสุ่ยยิ้มขึ้นเล็กน้อย ในตอนนี้ตระกูลอี่หวงได้ติดหนี้เขาหนึ่งครั้งแล้ว ในอนาคตจะไม่มีใครที่จะมากล่าวก่ายเขาได้อีก

 

ในเวลานี้อี่หวงตูซินไม่สามารถทำใจยอมรับสิ่งที่เกิดได้ เขาทั้งสับสนและมึนงง เขาเป็นถึงคนที่แข็งแกร่งที่สุดในรุ่นและเป็นความหวังของคนในตระกูล  กลับมาแพ้ให้กับเด็กที่อายุน้อยกว่าตัวเองมากๆ และแทบที่จะไม่สามารถรับมือเขาได้เลย มันทำให้หัวใจของเขาเจ็บปวดอย่างมาก ราวกับว่าสิ่งที่เขาเชื่อถือมาตลอดได้พังทลายลงไปในตอนนี้ คงเหลือไว้เพียงแค่ความอัปยศอดสูเท่านั้น

บทที่ 1353 – ชื่อเสียง

 

ในตอนนี้อี่หวงตูซินนั้นเต็มไปด้วยความอับอาย ความเชื่อที่เขามีมาถูกทำลายลงไปจนหมด ความหวังความเชื่อของขาได้สลายหายไปเหลือเพียงแค่ฝุ่นผง

 

เมื่อได้ยินเสียงชิงสุ่ย ที่เขามาใกล้ เขาได้หยุดมือลงเดิมทีเขานั้นก็ไม่ได้ต้องการฆ่าอี่หวงตูซิน หลังจากที่หยุดมือเขาได้แต่มองกลับไปที่ชายชราที่บินอยู่ไม่ไกลมากนัก

 

“สวัสดีท่านอาวุโส ทำไมท่านถึงมาที่นี่ได้”ชิงสุ่ยยิ้มและกล่าวออกมา

 

ชายชราจ้องมองไปที่ชิงสุ่ยด้วยรอยยิ้ม ในความเป็นจริงเขารู้สึกอึดอัดและเจ็บปวดอย่างมาก เขานั้นรู้ดีว่าอี่หวงตูซินแข็งแกร่งขนาดไหน แต่เขากลับฝ่ายแพ้ลงอย่างง่ายดาย อีกทั้งอีกฝ่ายนั้นก็ดูแข็งแกร่งอย่างมาก

 

“ท่านหมอได้โปรดเห็นแก่หน้าชายชราสักครั้ง ช่วยปล่อยเขาไปได้ไหม ปัญหาที่เกิดขึ้นนั้นเป็นเพราะพวกข้าเอง ขอรับมันไว้ และขอโทษท่านหมอในที่นี้ด้วย” ชายชรากว่าออกมาอย่างนอบน้อม

 

“ท่านอาวุโสกล่าวเกินไปแล้ว ข้ากับนายท่านอี่หวงได้ทำการเดิมพันกันเพียงเล็กน้อย เราพนันกันว่าหากเขาพ่ายแพ้เขาจะต้องไม่มายุ่งกับคนของหอคอยจักรพรรดิเท่านั้นเอง ข้าไม่ได้ต้องการสังหารเขาเสียหน่อย  ในเมื่อตอนนี้ทุกอย่างจบลงแล้วข้าอยากให้ท่านช่วยเป็นพยานได้รึไม่?” นี่คือสิ่งที่เขาตั้งใจมาตั้งแต่ต้น

 

แม้ว่าชายชราจะยิ้มออกมา แต่ในใจเขาท้อแท้อย่างมาก  “ท่านหมอ ข้ารับปากได้ว่าเรื่องเช่นนี้จะไม่เกิดขึ้นอีก!”

 

ในตอนนี้ชายชราได้เดินเขาไปที่อี่หวงตูซิน และลากเขากลับไป เงาของทั้งสองได้หายลับไปอย่างช้า ในขณะนี้เขานั้นดูเหมือนคนที่ตายไปแล้ว จิตใจของเขาได้ถกทำลายไปจนหมดสิ้น

 

แต่ถึงอย่างไรก็ตามหากเขาก้าวผ่านสิ่งนี้ไปได้ เขาก็จะสามารถก้าวข้ามไปได้ นี่อาจเป็นประโยชน์สำหรับเขา มันจะทำให้เขามีแรงผลักดันและเข้าสู่ระดับต่อไปได้ง่ายยิ่งขึ้น

 

การปรากฏตัวของชายชราจากตระกูลอี่หวงนั้นทำให้เห็นว่า อี่หวงตูซินนั้นเป็นคนสำคัญขนาดไหน   นอกจากนี้เหตุการณ์่เกิดขึ้นถือว่าเป็นบทเรียนราคาแพงอย่างมากสำหรับพวกเขา

 

ในตอนนี้ชายชราเองก็รู้สึกขอบคุณชิงสุ่ยอยู่ไม่น้อยด้วยนิสัยของอี่หวงตูซินนั้นเป็นคนขี้เกียจ เขาจะไม่พยายามเปลี่ยนแปลงตัวเองหากไม่มีอะไรมาผลักดัน นี่เป็นนิสัยที่แย่ของเขา แต่ตอนนี้มันได้ถูกทำลายลงด้วยชิงสุ่ย  ชิงสุ่ยจะกล้าเป็นเป้าหมายของเขาและทำให้เขานั้นพยายามที่จะแข็งแกรงขึ้น และนี่ก็เป็นเรื่องที่ดีอย่างมากสำหรับอี่หวงตูซิน

 

“นี่มันอัศจรรย์จริงๆ  นอกจากเขาเป็นหมอที่เก่งกาจแล้ว การบ่มเพาะของเขาก็ไม่ได้อ่อนแอเลยแม้แต่น้อย  เขาเป็นคนที่น่ากลัวจริงๆ”

 

“ข้าไม่แปลกใจเลยที่ใครๆก็ต่างกันพาอยากได้ตัวของเขา นอกจากนี้ด้วยอำนาจของหอคอยจักรพรรดิ อาจกล่าวได้ว่าเขานั้นเป็นอีกขั้วอำนาจหนึ่งที่หน้าจับตามองออย่างมาก”

 

“ข้าสงสัยจริงๆว่าเขานั้นจะรับศิษย์หรือไม่?”

 

“เจ้าอยากเป็นหมออย่างนั้นรึ? ลืมมันไปซะ มันไม่ใช่สิ่งที่คนเช่นเจ้าจะทำได้”

 

“ป่าวเลย ข้าหมายถึงลูกชายของข้า เขานั้นมีพรสวรรค์ในด้านการแพทย์อย่างมาก ข้าอยากให้เขานั้นเป็นศิษย์ของท่านหมอชิงจริงๆ”

 

…….

 

ชิงสุ่ยเหาะลงมาและเดินเข้าไปในหอคอยจักรพรรดิอย่างช้า พร้อมด้วยหยวนสู่และหมอปิศาจ  ทั้งหมดได้ตรงไปที่ชั้นที่5อย่างรวดเร็ว ในตอนนั้นเองพวกเขาตระหนักได้ว่าปู๋หยาง ชิงนั้นได้นั่งรอพวกเขาอยู่ที่นั้น หลังจากที่ทักทายชิงสุ่ย เธอได้หยิบยาบางอย่างขึ้นมาและวางมันไว้ก่อนที่จะจากไป  เดิมทีเธอนั้นเป็นห่วงเขาอย่างมาก แต่เมื่อเธอเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นเธอได้แค่ยิ้มออกมาอย่างหมดห่วง

 

“ชิงสุ่ยข้าขอบคุณเจ้าจริงๆ”หยวนสู่ยิ้มและกล่าว

 

ในตอนนี้หมอปิศาจไม่ได้เดินขึ้นไปที่ชั้นที่5 เขาหยุดอยู่ที่ชั้นล่างและคุยกับคนอื่นๆ

 

“เจ้ากล่าวเกินไปแล้ว เจ้าเป็นคนของหอคอยจักรพรรดิ พวกเราควรช่วยเหลือกันและกันถึงจะถูก”ชิงสุ่ยกล่าวอย่างผ่อนคลาย

 

“ข้าดีใจๆจริงที่วันนี้เขาได้รับบทเรียน เขานั้นเป็นคนที่มองเห็นเพียงแค่ตัวเอง วันนี้เขาได้รับบทเรียนไปแล้วข้าหวังว่าเขาจะเปลี่ยนแปลงตัวเองให้ดีขึ้นกว่าเก่า  ”

 

ชิงสุ่ยไม่ได้พูดอะไรออกมาผู้หญิงส่วนมากนั้นจะมีความคิดเป็นของตัวเองดังนั้นชิงสุ่ยจะไม่ได้กล่าวอะไรออกมาที่ไปขัดใจเธอ

 

“ในเมื่อทุกๆอย่างจบลงแล้ว นั้นก็ถึงเวลาที่ข้าต้องออกเดินทางแล้ว”ชิงสุ่ยกล่าวออกมา

 

“ข้ายังกลัวเขาอยู่ ทำไมเจ้าไม่พาข้าไปด้วยละ…”หยวนสู่กล่าวอย่างตื่นเต้น

 

ชิงสุ่ยตกตะลึงกับสิ่งที่เขาได้ยินในตอนนี้ เขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าเธอจะกล่าวเช่นนี้ออกมา เขามองไปที่หยวนสู่ที่ก้มหน้าลงเล็กน้อย ขณะที่ใบหน้าของเธอนั้นได้เปลี่ยนเป็นสีแดงอมชมพูในตอนนี้

 

เขารู้ดีว่าเธอนั้นเป็นคนที่มั่นใจในตัวเองอย่างมาก บางครั้งเขาจะสามารถให้เธอช่วยเหลือในการปรุงยาก็ได้ แต่ในตอนนี้เขานั้นยังมีสิ่งที่ต้องทำอีกหลายๆอย่าง และต้องพบเจอผู้คนและสิ่งที่แปลกใหม่อีกมาย  มันจึงทำให้เขาอยากตอบรับเธอและปฏิเสธเธอในทำนองเดียวกัน

 

“ก็ดีที่จะมีสาวงามร่วมเดินทางไปกับข้า งั้นเราจะเดินทางในวันพรุ่งนี้ เจ้าไปเตรียมตัวซะ เดี๋ยวของจะไปบอกพี่ใหญ่ก่อน”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

 

ชิงสุ่ยถอนหายจออกมาอย่างช่วยไม่ได้ เขาก็ไม่รู้ว่าทำไมเขาถึงไม่ได้ปฏิเสธเธออกไป  อาจเป็นเพราะความงามของเธอหรือเขานั้นแอบหลงใหลในตัวของเธอ จึงทำให้เขาตัดสินใจเช่นนี้

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นไม่ด้องการมีใครเพิ่ม แต่ถึงอย่างไรก็ไม่ใช่กับหยวนสู่ เธอและเขานั้นรู้จักกันมานานมากแล้ว และทั้งสองนั้นก็มีใจให้กันมาโดยตลอด นี่อาจเป็นสิ่งที่เรียกว่าโชคชะตากำหนดไว้ก็เป็นไปได้  ที่ทำให้ทั้งสองกลับมาพบเจอกัน

 

จริงๆแล้ว หมอปิศาจก็สัมผัสได้ว่าชิงสุ่ยและหยวนสู่นั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน  และด้วยผลที่ออกมาในวันนี้ทำให้ทุกๆคนนั้นยิ่งคิดว่าเธอนั้นคือผู้หญิงของชิงสุ่ยอย่างแน่นอน

 

เวลาไหลผ่านไปอย่างรวดเร็ว ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้เข้ากลับไปในดินแดนหยก ในตอนนี้เขามีแผนที่จะใช้ยาบรรพกาลแรกเริ่ม

 

ในอตนี้ชิงสุ่ยปรับแต่งร่างกายของเขาให้ปลอดโปร่ง  ในการทดลองครั้งนี้หากมันเป็นผลดีจริงๆ เขาสามารถทำมันและมอบให้กับสหายของเขา ด้วยความสามารถของปรมาจารย์ระดับต่าง พวกเขาสามารถใช้มันได้ปีละ1เม็ด จนกว่าพวกเขาจะไปถึงจุดสูงสุดของระดับจักรพรรดิ และเมื่อไปถึงระดับนั้นตัวยาจะไม่มีผลอีกต่อไป

 

ถึงอย่างไรนั้นผลที่ออกมาก็ตะแตกต่างออกไปขึ้นอยู่กับระดับของปรมาจารย์แต่ระดับ หากปรมาจารย์ระดับระดับต้นกินมันเข้าไปก็จะสามารถเพิ่มความแข็งแกร่งได้เพียงแค่10%เท่านั้น แต่ถ้าเป็นปรมาจารย์ระดับสูงกินมันเข้าไปอาจเพิ่มความแข็งแกร่งได้ถึง 30% ขึ้นกับความแข็งแกร่งของพวกเขา

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยได้ทานยาเม็ดแรกลงไป เข้าใจปราณในร่างค่อยๆดูดซับพลังของมันเอาไว้ ความสดชื่นและทรงพลังได้ปะทุออกมาทั่วร่างของเขา  พลังที่บริสุทธิ์ได้ซึมซับเข้าไปในกระดูกและเส้นลมปราณของเขาในตอนนี้มันได้ซึมซับเข้าไปทุกๆส่วนในร่างกายของเขา

 

เวลาได้ผ่านไปสักพักใหญ่ อย่างไรก็ตามในตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาได้เพิ่มขึ้นมาอีก2สุริยา

 

ในขณะที่ชิงสุ่ยนั้นได้ถือยาอีกเม็ดไว้ในมือ ตอนนี้ความแข็งแกร่งของเขาอยู่ที่ 26สุริยา  และเมื่อใช้ทักษะทั้งหมด เขาจะมีความแข็งแกร่งถึง 2แสนสุริยา แต่นั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่เขาพอใจในตอนนี้ ต่างกับที่หุบเขาเก้าเทวาที่มีความแข้งแกร่งเพิ่มขึ้นถึง 360000สุริยาเป็นที่เรียบร้อย ซึ่งในตอนนี้มันก็มากกว่าจุดสูงสุดของผู้บ่มเพาะจักรพรรดิ ทีมีความแข็งแกร่งถึง3แสนสุริยาไปแล้ว

 

ในทางตรงกันข้าม พลังวิญญาณของชิงสุ่ยนั้นเป็นอะไรที่น่ากลัวอย่าง เมื่อเขาใช้ทักษะหัวใจแห่งวิหคศักดิ์ออกมา จะทำให้ความแข็งแกร่งทางวิญญาณของเขาทะลุขึ้นถึง 7แสนสุริยา

 

ในขณะนี่ชิงสุ่ยได้ลองใช้ยาอื่นๆ ทั้งหมดดู เพื่อตรวจสอบดูว่าพวกมันนั้นไม่มีปัญหาอะไร  ทั้งหมดนี้ชิงสุ่ยรู้สึกขอบคุณหยวนสู่อย่างบอกไม่ถูก ทั้งหมดนั้นเป็นเพราะเธอ ยาเหล่านี้คือยาที่มีอำนาจต่อต้านสวรรค์ทั้งหมด

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยมองไปที่มังกรไอยรา อีกไม่นานมันก็จะทะลวงเข้าสู่ระดับบัญชาสวรรค์พินาศ  มันทำให้เขาสงสัยว่าหากเขาใช้ความสามารถลดระดับขออีกฝ่าย พวกเขาจะยังอยู่ระดับบัญชาสวรรค์พินาศอีหรือไม่

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยนั้นมั่นใจในตัวเองอย่างมากด้วยพลังกว่า7แสนสุริยา นั้นไม่ใช่พลังที่ใครจะต่อต้านเขาได้ แต่นี้ไม่ใช่สิ่งที่เขาภูมิใจที่สุด เคล็ดพลังศักดิ์สิทธิ์กลั่นหลอมเบญจธาตุที่สามารถปรับแต่งได้หลากหลาย  และก็ยังมีความสามารถของเถาวัลย์อสูรกระหายเลือด  ที่สามารถจำกัดความแข็งแกร่งของอีกฝ่ายได้ นอกจากนี้ยังมีกระบี่สีทอง และทักษะอื่นๆของเขาที่สามารถจัดการอีกฝ่ายได้ในทันที

บทที่ 1354 –เมืองเทียนฮี่

 

ในส่วนมากทักษะทั่วไปในโลกแห่งนี้ถูกสร้างขึ้นมาเพื่อสังหารอีกฝ่าย  นอกจากนี้ยังมีทักษะสนับสนุนอยู่บ้าง เช่นทักษะหลอนจิตใจ และเพิ่มความสามารถในช่วงเวลาหนึ่ง  นอกจากนี้ยังมีการร่ายรำที่เป็นทักษะที่มีประสิทธิภาพเช่นเดียวกัน แต่นั้นต้องขึ้นอยู่กับว่าใครเป็นคนที่ใบ้มันออกมา

 

เช่นเดียวกับหญิงงามล้มเมืองพวกเธอนั้นมีความสามารถที่จะสะกดผู้คนเอาไว้โยไม่ต้องใช้ทักษะใดๆ ทั้งหมดนั้นเพียงแค่เสน่ห์และรูปลักษณ์ของเธอเท่านั้น ยิ่งไปกว่านี้หากพวกเธอไปคนใช่ทักษะที่สามารถสะกดจิตใจเหล่านั้นพวกมันก็จะได้ผลที่รุนแรงกว่าคนอื่นๆหลายเท่า

 

หลังจากปรับแต่งร่างกายชิงสุ่ยได้ทำการปรับแต่งยาเม็ดชนิดอื่นๆเพื่อเอาไว้ใช้ในตอนจำเป็น

 

เช่นเดียวกับในตอนนี้ผลไม้ลึกลับถูกใช้ออกมา เพื่อปรับแต่งยาเม็ดแห่งโชคชะตา

 

ทุกๆครั้งเขาที่เขากลั่นยาชิงสุ่ย จะชำระล้างของเขาทุกๆครั้ง หนึ่งเพื่อให้ง่ายต่อการกลั่น สองเพื่อช่วยปรับแต่งรากฐานของเขา นี่คือสิ่งที่เขาทำทุกๆครั้งๆที่เขาเข้ามาในดินแดนหยก

 

…..

“พี่ใหญ่ ข้าขอโทษท่านจริงๆ ที่ให้ท่านแบกรับทุกๆสิ่งเอาไว้”ชิงสุ่ยกล่าวออกมา

 

“ไม่เป็นไร ข้าจะดูแลที่นี่เอง เจ้าก็เดินทางอย่างระมัดระวังตัวด้วยละ”หมอปิศาจกล่าวด้วยรอยยิ้ม

 

“แล้วข้าจะรีบกลับมาก่อนที่ลูกของท่านจะคลอดออกมา” ในไม่นานลูกของเขาจะลืมตาออกมาดูโลกแล้ว ทำให้หมอปิศาจนั้นอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ ดังนั้นชิงสุ่ยจึงตั้งใจจะที่กลับมาก่อนถึงเวลานั้นเพื่อแบ่งเบสภาระของเขา

 

…

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยและหยวนสู่ได้นั่งลงบนมังกรไอยราเกล็ดทองคำแลบินไปทางเมืองเทียนฮี่ในทันที หลังจากออกเดินทางมาสักพักชิงสุ่ยรู้สึกว่าการเดินทางของเขาช้าอย่างมาก ชิงสุ่ยจึงได้กล่าวออกมา

 

“ในตอนนี้เราเดินทางช้ากว่ากำหนดอย่างมาก แต่ข้ามีวิธีที่จะไปถึงที่นั้นเร็วกว่านี้  แต่เจ้าต้องเสียสละสักเล็กน้อยได้รึไม่?”ชิงสุ่ยถามออกมา

 

“วิธีอะไรรึ แล้วมันจะเร็วขนาดไหนกัน?”หยวนสู่กล่าวออกมาอย่างสับสน

 

“เราสามารถไปถึงเมืองเทียนฮี่ได้ในวันนี้ แต่เจ้าต้องให้ข้าจับมือของเจ้า”ชิงสุ่ยกล่าวอย่างจริงจัง

 

“เจ้าแน่ใจรึ?” หยวนสู่มองไปที่ชิงสุ่ยด้วยความงงงวย

 

“แน่ใจ!”ในตอนนี้ชิงสุ่ยเรียกมังกรไอยรากลับเข้าไปในแดนหยก

 

หยวนสู่ได้ยกมือขึ้น ชิงสุ่ยได้คว้าไปที่มือของเธอโดยไม่ลังเล  สัมผัสนุ่มนวลที่เกิดขึ้น ชิงสุ่ยรู้สึกว่ามือของเธอนั้นนุ่มนิ่มอย่างมากรางกับปุยฝ้าย

 

ย่างก้าวเก้าเทวา!

 

…………

 

เมื่อรู้สึกตัวหยวนสู่ก็รู้สึกตัวว่าเธอมาอยุ่ที่เมืองฮี่เรียบร้อยแล้ว

 

ใบหน้าของเธอเต็มไปด้วยความตกใจอย่างมากก่อนที่จะมองไปที่ชิงสุ่ยด้วยความตกใจ เธอไม่รู้ว่าเขาทำอะไรและทำไมเขาถึงมาอยู่ที่แห่งนี้ได้   นี่คือความสามารถของเขาอย่างนั้นรึ เขาสามารถเดินทางเช่นนี้ได้ยังไงกัน

 

จริงแล้วเขาไม่จำเป็นต้องจับมือของเธอ เพื่อแค่ใช้ปราณห่อหุ้มร่างของเธอเอาไว้เท่านั้นเพียงแค่เขาลืมมันไปแล้วว่าสามารถทำเช่นนี้ได้  นอกจากนี้เขานั้นก้ยังต้องการจับมือของเธอีกด้วย

 

เมืองเทียนฮี่นั้นไม่ค่อยต่างกับเมืองอี่หวงมากนัก แต่ก็มีกลิ่นอายบางอย่างที่แตกต่างออกไป เนื่องจากวัฒนธรรม และสิ่งต่างๆ

 

ในโลกใบนี้นั้น เมืองต่างๆจะถูกจู่โจมด้วยสัตว์อสูรอยู่บ่อยๆครั้ง เช่นเดียวกับผู้บ่มเพาะที่แข็งแกร่งก็สามารถถูกทำร้ายได้ด้วยสัตว์อสูรอมตะ ดังนั้นอาจากกว่าได้ว่ามนุษย์ในโลกใบนี้นั้นกำลังทำสงครามกับสัตว์อสูรอยู่ตลอดเวลา แต่ ถึงอย่างไรก็ตามพื้นที่ในตัวเมืองนั้นก็จัดได้ว่าเป็นเขตปลอด เพราะมีทหารและผู้บ่มเพาะระดับสูงที่ค่อยปกป้องมันอยู่

 

“ชิงสุ่ย เรามีธุระกับเมืองแห่งนี้ไหม?”หยวนสู่เงยหน้าขึ้นและถามออกมา ขณะเดินตามชิงสุ่ยไปตามท้องถนน

 

“แน่นอน ข้าจึงต้องเวะมาที่เมืองแห่งนี้”ชิงสุ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

 

“โอ้จริงสิดูเหมือนว่าข้าจะลืมเรื่องนี้ไปนานแล้ว ข้าจำได้ว่ามีคนของตระกูลเทียนฮี่ ที่เคยสงจัดหมายเพื่อขอความช่วยเหลือของเรา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่ค่อยคาดหวังมากนัก”หยวนซุกล่าวด้วยรอยยิ้ม

 

หลังจากได้ข้อมูลที่อยู่ของตระกูลเทียนฮี่ ชิงสุ่ยก็ได้เรียกมังกรไอยราออกมาและออกเดินทางอีกครั้งไปยังที่ตั้งของพวกเขา

 

…….

 

ตระกูลเทียนฮี่!

 

“ฮาวเอ๋อ เจ้าสัมผัสมันได้รึไม่ ? ”

 

ชายชราคนหนึ่งในชุดที่ดูสง่างามกล่าวออกมา ขณะที่มองไปที่ชายหนุ่มที่ดูอ่อนเยาว์ และหล่อเหล่า นอกจากนี้ใบหน้าของเขานั้นยังคงดูเด็กอย่างมาก ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเต็มไปด้วยกลิ่นอายที่ลึกลับอีกด้วย

 

“ใช่ข้าสัมผัสมันได้ เมื่อยี่สีบปีก่อนมันเคยเกิดขึ้นมาครั้งหนึ่งแล้ว  มันเป็นกลิ่นอายของคนที่มากจากทวีปเมฆามรกตที่แยกตัวออกไปนับพันๆปีก่อน  มีเพียงพวกเราตระกูลเทียนฮี่เท่านั้นที่สามารถสัมผัสมันได้ ใครคิดว่าหลังจากผ่านไป20ปีแล้ว มันจะมาปรากฏที่แห่งนี้อีกครั้ง”

 

“เรารีบออกไปดูเถอะ ข้าอยากรู้จริงๆว่าเป็นผู้ใดกันที่มาจากทวีปแห่งนั้น”

 

“ดีเลยท่านปู่ ข้าก็สงสัยเช่นเดียวกัน!”

 

ในไม่ช้าชิงสุ่ยก็ปรากฏตัวที่ข้างรูปปั่นกระเรียนสีขาว มันนั้นเป็นรูปปั่นที่มีขนาดใหญ่ เกือบร้อยเมตร ในขณะที่มันอยุ่ในท่าที่พร้อมจะทะยานออกไปท้องฟ้าได้ทุกเมื่อ

 

ในขณะที่ชิงส่ยกำลังเข้าไปใกล้ๆ ชิงสุ่ยสัมผัสได้ถึงพลังที่แข็งแกร่งสองจุดพุ่งตรงมาที่เขา

 

เช่นเดียวกัน เมื่อชายชรามองเห็นมังกรไอยราของชิงสุ่ยเขาเองก็รู้สึกประหลาดใจอยุ่ไม่ใช่น้อย

 

“ข้าเป็นคนของหอคอยจักรพรรดิ นามว่าชิงสุ่ย”ชิงสุ่ยไม่ได้กล่าวอะไรมาก จากมุมมองตรงนี้

 

“โอ้วเป็นท่านหมอชิงสุย หมอแห่งปาฏิหาริย์ ผู้นั้นๆเอง เยี่ยมจริงๆเลยข้าไม่คิดเลยว่าหมอแห่งปาฏิหาริย์ ที่เลื้องชื่อจะยังคงเป็นแค่ชายหนุ่มคนหนึ่งอยู่” ชายชรากล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงที่เป็นมิตร

 

ชิงสุ่ยนั้นยิ้มออกมาเขาชอบการพูดของชายชราคนนี้อย่างมาก “ท่านอาวุโสกล่าวเกินไปแล้ว ข้านั้นไม่ได้เก่งกาจอะไรเช่นนั้น”

 

“ข้า เทียนฮี่ ฮวี้ ส่วนนี้หลายของข้าเทียน ฮ้าว!”

 

“สวัสดีท่านหมอแห่งปาฏิหาริย์ ชิงสุ่ย !”เทียนฮ้าวอไม่สามารถบอกความรู้ในตอนนี้ได้ ได้แต่ทักทายชิงสุ่ยออกมาอย่างสุภาพ

 

“ท่านกล่าวเกินไปแล้ว!” ชิงสุ่ยคำนับ

 

ในตอนนี้ชิงสุ่ยกลายเป็นแบบอย่างให้กับผู้คนมากมายไปแล้ว ด้วยฝีมือทางการแพทย์ของเขาทำให้เขาได้รับฉายาหมอแห่งปาฏิหาริย์มาโดยไม่รู้ตัว แม้แต่เทียนฮี่ ฮ้าวที่ได้รับฉายาว่าองค์ชายฮ้าวนั้นก็ยังให้ความเคารพเขา นอกจากนี้การให้ความเคารพและให้เกียรตินั้น นั้นเป็นการแสดงออกถึงความจริงใจที่ดีที่สุด

 

“เขิน ท่านหมอเขามาก่อน พวกเรามีเรื่องอีกมากมายที่ต้องคุยกัน”ชายชรากล่าว

 

ชิงสุ่ยได้เรียกมังกรไอยราเกล็ดทองคำกลับมา  และเดินไปยังตระกูล เทียนฮี่  พร้อมกับหยวนสู่ละคนอื่นๆ  เช่นเดียวกับเทียนฮี่ ฮ้าวได้ยิ้มออกมาและกล่าวทักทายหยวนซุ  ขณะนี่เขามองไปที่เธอด้วยความจริงใจและปราศจากความคิดที่ไม่ได้  สิ่งนี้ช่วยให้เขาได้รับความนับถือด้วยใจจริงจากชิงสุ่ย มากขึ้น คนชั่วย่อมไม่สามารถซ่อนกลิ่นอายที่แท้จริงๆไม่ว่าพวกเขาจะเสแสร้งยังไงก็ตาม

 

ขณะที่เข้ามาชิงสุ่ยสามารถพบได้ทันทีว่าพื้นที่ทั้งหมดของตระกูลเทียนฮี่นั้นมีขนาดใหญ่อย่างมาก แม้ว่าชิงสุ่ยจะเคยได้ยินเรื่องเช่นนี้มาก่อนแต่นี่อยู่เหนือจินตนาการของเขาอย่างมาก พวกเขานั้นเป็นตระกูลที่ตั้งอยู่นับพันปี ด้วยรากฐานที่มั่นคงทำให้พวกเขานั้นเป็นที่ยำเกรงอย่างมากในเมืองแห่งนี้

 

ด้วยความรู้สึกทางวิญญาณของชิงสุ่ยนั้นมีความชัดเจนอย่างมาก  ในขณะที่เขาเข้ามาที่ตระกูลเทียนฮี่ เขาสามารถสัมผัสได้ถึงพลังอันยิ่งใหญ่มากมาย ที่คงอยู่ในตระกูลแห่งนี้ พวกเขาคือผู้คนที่เป็นผู้อยู่บนจุดสูงสุดของเมืองแห่งนี้ พวกเขานั้นเป็นยอดฝีมือที่แฝงตัวอยู่และค่อยสนับสนุนตระกูลเทียนฮี่อยู่อย่างลับๆ  แม้ว่าจะรู้อยุ่แล้วว่าพวกเขานั้นแข็งแกร่งแต่นี้เกินกว่าที่เขขาคิดไว้มากมายนัก

 

“ท่านหมอชิงสุ่ยโปรดเพลิดเพลินกับชาถ้วยแห่งนี้ไปก่อน เดี๋ยวข้าจะกลับมาเร็ว ๆ นี้.”ชายชรากล่าว

 

“ตามสบายเถอะท่านอาวุโส” ชิงสุ่ยกล่าวออกมา

 

เขารู้สึกว่าทั้งเทียนฮี่ อวี้และเทียนฮี่ ฮ้าวนั้นแข็งแกร่งอย่างมาก แต่อย่างไรก็ตามพวกเขาดูเหมือนจะไม่ได้มาจากสาขาหลักของตระกูล  และพวกเขาก็ดูเหมือนจะไม่ได้เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลนี่ เช่นเดียวกัน

 

“สวัสดี ข้าสงสัยว่าใครกันในตระกูลเทียนฮี่ ที่ต้องให้ข้ารักษา?” ชิงสุ่ยไม่รู้จะกล่าวอะไรถึงได้กล่าวออกมาโดยตรงกับเทียนฮี่ ฮ้าว

 

“เขาคือคุณชายใหญ่ของตระกูลเทียนฮี่” การแสดงออกของเทียนฮี่ ฮ้าวดูแปลก ๆ เมื่อพูดถึงประเด็นนี้ ท่าทางของเขาเปลี่ยนไป และมันได้แสดงออกผ่านสีหน้าของเขา

 

ชิงสุ่ยเองประหลาดใจเล็กน้อย เมื่อเห็นสีหน้าของเทียนฮี่ ฮ้าว

 

“แล้วเขามีอาการยังไงบ้างละ?”

 

ในขณะที่เทียนฮี่ ฮ้าวกำลังคุยอยู่กับชิงสุ่ย   เทียนฮี่อวี้และชายชราบางคนก็เข้ามา ชายชราที่เดิมมาพร้อมกับเทียนฮี่ อวี้  ดูเป็นคนดีและอ่อนโอยนอย่างมาก  ใบหน้าของเขาดูคล้ายเทพแห่งอายุขัยเล็กน้อย  ดวงตาทั้งสองข้างของเขาเป็นขีดยาวราวกับมันกำลังยิ้มอยู่  นอกจากนี้เขายังมีคิ้วที่ยาวสีขาวราวกับเทพเซียน

 

“ท่านต้องเป็นหมอแห่งปาฏิหาริย์ชิงสุ่ย ใช่หรือไม่?!”

 

ตอนนี้ชิงสุ่ยมั่นใจแล้วว่าตระกูลเทียนฮี่นั้นน่ากลัวขนาดไหน ชายชราคนนี้นั้นมีระดับการบ่มเพาะอยู่ในขั้นปราณบัญชาสวรรค์ อย่างแน่นอน นี่เป็นอีกครั้งที่ เขาได้พบกับผู้บ่มเพาะระดับนี้อย่างใกล้ชิด นอกจากนี้พวกเขายังมีกองกำลังของผู้บ่มเพาะที่อยู่ในจุดสูงสุดของปราณจักรวรรดิอีกไม่ต่ำกว่า30คน

 

“ข้าน้อยชิงสุ่ย!”

 

“ตระกูลอี่หวงมีคนที่น่าเกรงขามเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อไร? “

 

“ป่าวเลย ข้านั้นไม่ใช่คนที่น่าเกรงข้ามเช่นนั้นหรอก ” ชิงสุ่ยกล่าวด้วยรอยยิ้ม

 

ชายชราคนนั้นได้แต่นิ่งและยิ้มออกมา “ไม่เลว ๆ ไหนเล่าลองให้ข้าฟังสิว่าเจ้าคุยอะไรกับหลานชายของข้าไปบ้าง”

 

…….

 

โรคปราณพิการ!

 

หลังจากที่ชายชรากล่าวถึง ถึงมันออกมา ชิงสุ่ยสามารถเข้าใจสถานการณ์ได้  ไม่เพียงปราณที่พิการไป เส้นลมปราณของเของคนที่ป่วยเป็นโรคนี้ จะถูกทำลายไปอย่าช้าๆ มีหมอจำนวนมากที่เคยพบเจอโรคเช่นนี้มาก่อน แต่ก็ไม่มีใครเลยที่สามารถรักษามันได้ มันจึงได้เรียกว่าโรคที่ไม่มีทางรักษา

 

สำหรับคนที่ป่วยในตอนนี้เป็นคนที่มีอายุมากกว่าเทียนฮี่ ฮ้าว  ไม่เพียง แค่นั้นเขายังก็เป็นหนึ่งในกลุ่มคนที่แข็งแกร่งที่สุดของตระกูลเทียนฮี่ และเป็นที่รู้จักในฐานะอัจฉริยะที่แข็งแกร่ง

 

เขาเป็นที่รู้จักในนาม เทียนฮี่ เรินโม่ ด้วยความสามารถโดยธรรมชาติของเขาอยู่ในหมู่ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในตระกูลเทียนฮี่ นอกจากนี้เขายังคงเป็นคนที่แข็งแกร่งที่สุดอีกด้วย  แต่ด้วยความจริงที่ว่า เทียนฮี่ เรินโม่ นั้นป่วยเป็นโรคปราณพิการ ทำให้ผู้คนจำนวนในจากตระกูลเทียนฮี่นั้นรู้สึกเสียใจอย่างมาก แต่ก็มีบางคนที่รู้ศึกยินดีกับเรื่องนี้   อย่างไรก็ตามก็ยังมีคนที่หวังว่าเทียนฮี่ เรินโม่นั้นจะหายดีและกลับมาแข็งแกร่งได้อย่างเก่า

 

เทียนฮี่ โม่เรินนั้นเกลียดความชั่วร้ายอย่างมาก และคนที่ชั่วร้ายทั้งหมดนั้นเป็นศัตรูของเขา เขาเป็นคนที่ไม่เคยอ่อนข้อให้กับคนเลวเลยแม้แต่สักคน  นอกจากนี้เขายังมีผมสีแดงที่เข็มดังโลหิตทำให้เขานั้นดูราวกับเทพแห่งความตายก็มิปาน แน่นอนว่าชิงสุ่ยนั้นไม่ได้ฟังเรื่องนี้ แต่เขานั้นกับเห็นมันได้ด้วยตัวเอง

 

ขณะนี้เขามองไปที่เทียนฮี่ โม่เรินที่เดินอยู่ท่ามกลางแสงแดด  เขายืนอยู่ที่นั้นด้วยความเงียบเหงา  เขานั้นเป็นคนที่โตเต็มที่ และเป็นคนที่มีอายุอยู่ในวัยกลางคน  แม้ว่าเส้นลมปราณของเขาจะถูกทำลายไป แต่ถึงอย่างไรเขานั้นก็ยังมีชีวิตที่ปกติราวกับคนทั่วไป

 

ถึงแม้ว่าเขาจะสูญเสียการบ่มเพาะไป  แต่รัศมีของนักรบที่แข็งแกร่งยังคงอยู่รอบๆตัวของเขา เขาคนที่ดูน่าเคารพแข็งแกร่งอย่างมาก แม้ว่าตอนนี้เขาจะเป็นคนที่ป่วยอยู่ก็ตาม