เปลี่ยนชีวิต พลิกชะตารัก 153-159
ตอนที่ 153: สองหนุ่มประจันกัน
โดย
Ink Stone_Romance
เดิมทีเวยหลายชุนเห็นเฉินเวยเขาควรจะดีใจ แต่ข้างเฉินเวยยังมีอีกคนหนึ่ง ชายหนุ่มคนหนึ่ง ไม่ น่าจะบอกว่าเป็นเด็กผู้ชาย เป็นเด็กหนุ่มที่ดูสดใสร่าเริง กำลังยิ้มให้เฉินเวยอยู่
เวยหลายชุนรู้สึกว่าภาพนี้บาดตา หน้าที่ยิ้มอยู่หุบลง เขาคิดถึงเฉินเวย เขาเป็นห่วงเฉินเวย แต่เฉินเวยกลับกลับมาพร้อมกับผู้ชายอีกคน
“เสี่ยวเวย เขาเป็นใคร? ใช่อวี๋เหวยหมินหรือเปล่า?”
เวยหลายชุนเดินมาตรงหน้าเฉินเวย สีหน้าเขาดูออกอาการแล้ว แต่เขาไม่ได้ใส่อารมณ์กับเฉินเวย เขาอดทนอยู่
“พี่ต้าชุน พี่มาได้ยังไง? ทำไมไม่บอกฉันก่อน นี่หูเฟย เขาเป็นคนในครอบครัวบ้านป้าฉัน เป็นพี่ชายฉัน”
เฉินเวยคิดไม่ถึงเลยว่าเวยหลายชุนจะมา ครั้งที่แล้วเธอไปหาเวยหลายชุน เวยหลายชุนไม่ซื้อผ้าให้เธอ เธอไม่ค่อยพอใจ เธอไม่ชอบความรู้สึกที่ไม่ได้ใช้เงินอย่างสะดวกสบาย ระหว่างทางกลับเธอและเวยหลายชุนแสดงออกแบบนั้น เธอรู้ เธอจุดไฟเวยหลายชุนติดหมดแล้ว เธอจงใจ เธอต้องการให้เวยหลายชุนคิดถึงเธอ เพ้อถึงเธอ แต่ก็ทำได้แค่คิดฝัน ไม่มีทางได้เธอ
หลายวันนี้เธอต้องรับมือแต่กับอวี๋เหวยหมิน แล้วยังต้องหาเวลาไปหาหูเฟย เลยไม่ได้ไปหาอวี๋เหวยหมิน เธอทิ้งห่างเวยหลายชุนไว้ ให้เวยหลายชุนคิดถึงเธอสักพัก แล้วเธอค่อยไปหาเวยหลายชุน แบบนี้เวยหลายชุนจะได้เชื่อฟังเธอ ช่วงนี้เธอเลยบอกกับเวยหลายชุนว่าเธอไม่สามารถไปหาเขาได้ เพื่อที่จะเล่นละครว่าน้องสาวต้องยอมตัดใจเลิกกับเขา แต่ยังไม่ทันที่เธอไปหาเขาเลย เวยหลายชุนก็มาที่บ้านแล้ว
แต่ก็ดีเหมือนกัน ถือโอกาสวันนี้เธอเล่นละคร ตัดขาดกับเวยหลายชุนเลย ยังไงเธอก็รู้ถึงฐานะบ้านเวยแล้ว ไม่เท่าไร เวยหลายชุนก็ไม่ได้มีเงินให้เธอใช้เท่าไร ตอนนี้มีหูเฟยปรากฏตัว อีกทั้งเธอได้ใช้เสน่ห์ของเธอไปแล้ว ให้เฉินเยี่ยนไม่มีโอกาสได้แต่งงาน เวยหลายชุนก็ไม่มีประโยชน์อะไรแล้ว เธอสามารถตัดเวยหลายชุนออกไปได้แล้ว
เวยหลายชุนได้ยินคำพูดเฉินเวย ถึงค่อยวางใจลง เป็นลูกพี่ลูกน้องของเฉินเวยนี่เอง งั้นก็ไม่มีอะไร
“พี่เสี่ยวเฟยเคยหมั้นหมายกับพี่สาว แต่ต่อมาพี่ไปหมั้นกับอวี๋เหวยหมิน ตอนนี้พี่เสี่ยวเฟยเลยยังไม่มีภรรยาเลย ก่อนหน้านี้เขาก็เคยมาที่บ้าน แม่ฉันอยากจะให้พี่กับพี่เสี่ยวเฟยคู่กัน แต่กลัวว่าพี่จะไปตกลง ตอนนี้เลยให้ฉันมาถาม หลายวันนี้ฉันเลยยุ่งเรื่องนี้ วันนี้ไปบ้านคุณป้ามา รอพี่เสี่ยวเฟยตั้งครึ่งวัน สุดท้ายพี่เสี่ยวเฟยเลยกลับมากับฉัน ฉันอยากจะให้เขากับพี่สาวทำความรู้จักกันมากขึ้น”
เฉินเวยเดินมาข้างหน้าเวยหลายชุนอธิบายเสียงเบา
“เธอน่ะ โง่จริง เขาทำแบบนั้นกับเธอ เธอยังมีใจไปช่วยเขาอีก เขาไม่เห็นว่าเธอดีด้วยซ้ำ แล้วเดี๋ยวถ้าไม่สำเร็จ ก็จะต่อว่าเธออีก”
เวยหลายชุนเชื่อคำพูดเฉินเวย เขาคิดว่าเฉินเวยนั้นซื่อเกินไป แต่ในใจเวยหลายชุนก็ยังมีข้อสงสัยอยู่ ทำไมบ้านเฉินยังจะหาคนอื่นให้เฉินเยี่ยนอีก เฉินเยี่ยนก็มีผู้ชายคนที่เจอครั้งที่แล้วไม่ใช่หรือไง? ผู้ชายคนนั้นหล่อ หรือว่าเขาไม่ชอบเฉินเยี่ยนแล้ว? ยังต้องมาหาหูเฟยอะไรนี่ แล้วยังเคยหมั้นกับเฉินเยี่ยนตอนเด็กอีก นี่ก็วุ่นวายพอแล้ว โชคดีที่ตัวเองไม่ได้แต่งกับเฉินเยี่ยน ไม่อย่างนั้นตัวเองต้องมาแบกรับผู้หญิงแบบนี้คนเดียว
“เสี่ยวเวย เขาคือใครน่ะ?”
ฝั่งหูเฟยก็ถามขึ้นมา
พูดขึ้นมาแล้วเดิมทีหูเฟยถูกใจเฉินเยี่ยน แต่ยังไม่ทันที่เขาจะเจอเฉินเยี่ยนอีกครั้ง เฉินเวยก็มาบ้านเขา บอกว่าพอดีมาในอำเภอ เลยถือโอกาสมาเยี่ยมแม่เขา
แม่เขาเห็นเฉินเวยมาเยี่ยมบ้านไม่ได้มามือเปล่าก็ดีใจมาก เรียกให้เฉินเวยอยู่กินข้าวที่บ้าน เขาเลิกงานกลับมาได้คุยกับเฉินเวยอยู่หลายคำ แม่เขาให้เขาขี่รถมาส่งเฉินเวยกลับบ้าน
เขาเลยมาส่ง ระหว่างทางได้คุยกัน เขารู้สึกว่าเฉินเวยน่าสนใจ อีกทั้งเฉินเวยรู้เรื่อง พูดจาก็น่ารักน่าเอ็นดู เขารู้สึกดีกับเฉินเวยขึ้นมาเยอะเลย
แต่เขามาส่งเฉินเวย เฉินเวยให้เขาส่งแค่หน้าหมู่บ้าน ไม่ได้ให้เขาเข้ามาบ้านเฉิน ตอนเขาจะไปเฉินเวยก็บอกว่าไม่เคนเห็นคนงาน อยากจะดูว่าโรงงานเป็นยังไง เขาก็ให้เฉินเวยไปหาเขา
ไปๆ มาๆ เขากับเฉินเวยก็สนิทกัน ตอนนี้เขายังไม่ได้ตกลงว่าคู่จะเป็นเฉินเยี่ยนหรือเฉินเวย เขายังไม่ได้ตัดสินใจ แค่รู้สึกว่าเฉินเวยสนุกดี เป็นวัยรุ่น แล้วเขาก็ชอบเล่น มีคนสวย รู้เรื่องมาเล่นกับเขา เขาก็สนุก
พอดีวันนี้เขาไม่ต้องทำงาน เฉินเวยมาหาเขา เขาเลยพาเฉินเวยไปเที่ยวเล่นในเมือง คิดไม่ถึงว่าเฉินเวยจะเล่นสเก็ตเป็น แล้วยังเต้นดิสโก้เป็นด้วย เธอเป็นเด็กหญิงหมู่บ้านเกษตรกร แต่ดันรู้จักของเล่นใหม่ๆ ที่คนในเมืองหลายคนยังเล่นไม่เป็นเลย เลยเล่นกันอย่างสนุก เขาคิดไม่ถึง แต่สนุกมาก คิดว่ามีเพื่อนเล่นแบบนี้ก็ไม่เลวเลย
เล่นเสร็จเขามาส่งเฉินเวยกลับ บอกว่าจะมากินข้าวเย็นที่บ้านเฉิน ครั้งนี้เฉินเวยไม่คัดค้าน เขามองออกว่าเฉินเวยก็มีความรู้สึกดีๆ ให้เขา เขารับความรู้สึกดีนี้ ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะยังไม่ได้คิดจะคบกับเฉินเวย แต่คนอื่นชอบเขา นั่นก็คือเสน่ห์ของเขา
คิดไม่ถึงว่าพอพวกเขากลับมา จะมาเจอผู้ชายคนหนึ่งอยู่ในบ้านเฉิน เห็นสายตาอาฆาตที่มองเขา มองดูสายตาเขาที่มองเฉินเวย ผู้ชายคนนี้ชอบเฉินเวยมาก แต่เฉินเวยกลับแสดงความรู้สึกดีๆ กับตัวเอง นี่มันยังไงกัน?
“พี่เสี่ยวเฟย นี่คือพี่เวย”
เฉินเวยแนะนำเวยหลายชุนให้หูเฟย
เฉินเยี่ยนอยู่หน้าประตูห้องครัวมองดูภาพผู้ชายสองคนเจอหน้ากันอยู่ในลานบ้าน เมื่อกี้ตอนแรกมีไฟแห่งการปะทะกันขึ้นมาในบรรยากาศ เฉินเวยให้เวยหลายชุนใจเย็นลง แต่เรื่องนี้ไม่ช้าก็เร็วต้องถูกแฉ ครั้งนี้มีละครให้ดูแล้ว เฉินเวย ดูว่าครั้งนี้เธอจะเล่นละครยังไง
“เสี่ยวเฟยมาแล้วเหรอ เร็ว รีบเข้ามานั่ง เดี๋ยวมากินข้าวกันที่นี่นะ”
ตอนนี้หวางนิวก็ออกมา ต้องรับหูเฟยด้วยความกระตือรือร้น
เข้าไปในบ้านแล้ว เฉินเวยหาโอกาสกระซิบบอกหูเฟย “พี่เสี่ยวเฟย พี่เวยเป็นคนที่แนะนำให้พี่สาวก่อนหน้านี้ เดิมทีทั้งสองคนตกลงกันแล้ว แต่พี่เวยรู้เรื่องพี่สาวที่สวนผลไม้เลยไม่ยอมแล้ว”
หูเฟยพยักหน้า เรื่องนี้เขาได้ยินเฉินเวยเล่ามาบ้าง คิดไม่ถึงว่าคนนี้คือเวยหลายชุน หน้าตาก็ธรรมดา แต่ทำไมดูเหมือนเขาชอบเฉินเวยมาก หรือว่าเดิมทีจับคู่ให้เขาและเฉินเยี่ยน แต่เขากลับชอบเฉินเวย?
เฉินจงและเฉินกุ้ยกลับมาเห็นเวยหลายชุนและหูเฟยก็อึ้งไป แต่ก็ยังทักทาย
“กินข้าวกันก่อนสิ มีอะไรกินข้าวเสร็จค่อยคุย”
หวางนิวเห็นกลับมากันแล้ว เลยเรียกให้กินข้าว
เฉินเยี่ยนเข้ามาในบ้านวางอาหาร เห็นคนในบ้านมองกันไปมา บรรยากาศดูน่าอึดอัด
อึดอัดไม่อึดอัดไม่เกี่ยวอะไรกับตัวเอง เฉินเยี่ยนก็ไม่พูดอะไร เอาผัก ธัญพืช หมั่นโถวมาเสิร์ฟ
“เฉินเยี่ยน หยุดก่อน อย่าเพิ่งไป”
เห็นเฉินเยี่ยนวางอาหารเตรียมจะเดินออกไป เวยหลายชุนเรียกเธอไว้
แย่แล้ว ซวยแล้ว! เฉินเวยคิดในใจ จากนั้นดึงเวยหลายชุนมาสีหน้าขอร้องอ้อนวอน แล้วพูด “พี่เวย” แล้วส่ายหน้ากับเวยหลายชุน ให้สัญญาณว่าไม่ให้เขาพูดอะไร
“เธอไม่ต้องกลัว ในเมื่อวันนี้ฉันมาแล้ว ก็จะพูดให้รู้เรื่อง”
เวยหลายชุนตัดสินใจแล้ว เขาไม่ยอมให้เฉินเวยเสียเปรียบอีก คนบ้านเฉินนี่ทำไมดีกับเฉินเวยมากเกินไปแล้ว
เฉินเยี่ยนหันหลังกลับมามองเวยหลายชุน
———————-
ตอนที่ 154: ทำร้ายจิตใจ
โดย
Ink Stone_Romance
พอเห็นสีหน้าราบเรียบของเฉินเยี่ยน ท่าทางเหมือนไม่ยี่หระกับเรื่องอะไรทั้งสิ้น เธอดึงอะไร มีอะไรให้ดึง เธอคิดว่าเธอเป็นใคร อยู่ต่อหน้าฉันจะเสแสร้งอะไร!
“อย่า พี่เวย อย่า ขอร้องค่ะ”
เฉินเวยทำหน้าจะร้องไห้ออกมาแล้ว
“พูดสิ”
เฉินเยี่ยนพูดออกมาแต่สองคำ เธอเดาออกว่าเวยหลายชุนจะพูดอะไร เธอก็อยากจะดูว่าเฉินเวยจะแสดงละครอะไร
“คุณลุง คุณป้า ผมรู้ว่าผมไม่ควรพูดคำพูดพวกนี้ พูดออกไปพวกคุณจะคิดว่าผมคนนี้ไม่ดี ทำไม่ถูกต้อง ผมก็เสียหน้า แต่ผมไม่พูดไม่ได้ ผมชอบเสี่ยวเวยครับ เสี่ยวเวยเป็นผู้หญิงที่ดี พวกคุณทำแบบนี้กับเธอไม่ได้ เฉินเยี่ยนเป็นลูกสาวคุณ เฉินเวยก็เหมือนกัน ทำไมพวกคุณถึงยอมให้เฉินเยี่ยนเอาแต่รังแกเฉินเวย? พวกคุณไม่สงสารเธอ แต่ย่อมมีคนสงสารเธอ ผมรู้ว่าอายุเฉินเวยยังไม่ถึง แต่ผมไม่อยากให้เธอใช้ชีวิตอย่างนี้อีกแล้ว ผมจะหาแม่สื่อมาสู่ขอ ผมรับรองว่าผมจะทำดีกับเฉินเวย ขอร้องคุณลุงคุณป้าอีกหน่อยอย่าทำให้เฉินเวยลำบากเลย และขอให้คุณลุงคุณป้าตอบรับผมเรื่องสู่ขอด้วยครับ คุณลุงคุณป้าต้องการอะไรเรียกร้องได้เลย ผมรับไว้หมด คุณลุงคุณป้าจะด่าก็ด่าผมเลย อย่าทำให้เฉินเวยลำบาก”
เวยหลายชุนคิดว่าตัวเองเป็นสุภาพบุรุษมาก เขาจะปกป้องผู้หญิงของเขา เขาต้องการให้เฉินเวยออกจากบ้านเฉิน เขาจะให้ความสุขกับเฉินเวยทั้งชีวิต
ปัง เฉินจงวางตะเกียบ เดิมทีมีคนบอกว่าเฉินเวยไปหาเวยหลายชุน บอกว่าเฉินเวยชอบไปคลุกคลีกับเวยหลายชุน เขาไม่ค่อยอยากจะเชื่อ เขาเคยถามเฉินเวยเป็นการส่วนตัว เฉินเวยบอกว่าไม่มี เฉินเวยรับประกันกับเขาว่าไม่มี แล้วบอกว่าเธอแต่ไปขอร้องเวยหลายชุนให้อย่าไม่ต้องการพี่สาว เขาไม่ให้เฉินเวยไปอีกแล้ว เฉินเวยตอบตกลงเขา แล้วตอนนี้คืออะไร!
“อย่าพูดเหลวไหล ใครทำให้เฉินเวยลำบาก? เสี่ยวเวยลำบากอะไร? พวกเราเป็นพ่อแม่เธอพูดเหมือนอย่างกับว่าพวกเราทำร้ายเธอ เธอบอกว่าชอบเสี่ยวเวยของเรา อย่าหน้าไม่อายเลย เราไม่มีทางตกลง เสี่ยวเวยของเราก็ไม่มีทางชอบเธอ”
หวางนิวเห็นสามีโมโห เธอก็โมโหเหมือนกัน ลูกสาวเธอจะเป็นอย่างไร ก็ไม่สามารถให้ผู้ชายมาว่าได้ นี่ไม่ได้หมายความว่าลูกสาวเธอต้องให้คนมาเลือกแล้วหรือ ครั้งที่แล้วยังมีเรื่องอวี๋เหวยหมินนั่นอีก พูดออกไปคนอื่นจะหัวเราะเยาะพวกเขาตาย
“เสี่ยวเวยก็ชอบผมเหมือนกัน เรื่องนี้ผมไม่ได้พูดมั่วๆ ใช่ ผมยอมรับว่าผมไม่ดี ผมดูตัวกับเฉินเยี่ยนก่อน แต่เฉินเยี่ยนมีเรื่องแบบนั้น ผมยอมรับไม่ได้ เฉินเวยไม่เหมือนกัน เธอเป็นคนดี เธอจิตใจดี เธอคิดแทนคนอื่นหมด เธอทำดีกับทุกคน แต่พวกคุณมีใครเห็นเธอดีบ้าง มีใครทำดีกับเธอบ้าง? ผมไม่อยากให้เธอลำบากอีกแล้ว เสี่ยวเวยเคยบอกผม นอกจากผมแล้ว ชีวิตนี้เธอจะไม่แต่งงานกับใคร เสี่ยวเวย เธอไม่ต้องกลัว มีฉันอยู่ ฉันจะต้องแต่งงานกับเธอ มีเรื่องอะไร ฉันรับไว้เอง!”
เวยหลายชุนพูดอย่างเด็ดขาด
เฉินเยี่ยนมองแล้วก็ส่ายหน้า เวยหลายชุน ดูแล้วก็ยังพอใช้ได้ แต่น่าเสียดาย คุณดูคนผิดแล้ว คิดว่าจะต้องผิดหวังเสียแล้ว
“ไม่ต้องพูดแล้ว คุณไม่ต้องพูดแล้ว ฉันขอร้อง คุณอย่าพูดเลย”
ตอนนี้เฉินเวยร้องไห้ออกมาจริงๆ แล้ว เธอส่ายหน้า เหมือนเวยหลายชุนกำลังบีบบังคับเธอ
“เสี่ยวเวย เธอกลัวอะไร? วางใจได้ มีฉันอยู่”
เวยหลายชุนคิดว่าเฉินเวยกลัว ดูสายตาเฉินเวยที่หวาดกลัวและขอร้องคู่นั้น เขารู้สึกสงสารจริงๆ
“เฉินเวย เล่าให้พ่อฟังมาให้ชัดเจน”
ฝั่งเฉินจงสีหน้าเคร่งขรึม เขาไม่ได้ระเบิดอารมณ์ด่าเฉินเวย แต่ท่าทางเขาทำให้เฉินเวยยิ่งกลัว
เสียงสะอื้นดังขึ้นมา เฉินเวยคุกเข่าลง
“ลุกขึ้นมา ไม่ต้องคุกเข่า เธอไม่ได้ผิด ไม่ต้องกลัว พวกเขาทำไม่ถูกต้อง วางใจได้ ไม่ว่าพวกเขาจะมีเงื่อนไขอะไร ต้องการสินสอดเท่าไร ฉันก็จะสู่ขอเธอ ชีวิตนี้ฉันจะทำดีกับเธอ”
เวยหลายชุนรีบเข้าไปประคองเฉินเวย เฉินจงพูดแค่ประโยคเดียวเฉินเวยก็คุกเข่าแล้ว วันนั้นเฉินเยี่ยนยังตบเฉินเวย พ่อแม่บ้านเฉินยังไม่พูดอะไรสักคำ เห็นแล้วว่าเฉินเวยมีชีวิตอยู่ในบ้านเฉินยังไง
เห็นเวยหลายชุนยืนหยัดแบบนี้เฉินเยี่ยนทนไม่ไหวที่เห็นเขาดี อันที่จริงเฉินเวยรู้จักเห็นคุณค่า ถ้าเธอเห็นค่า เธอก็จะได้มีชีวิตที่ไม่แย่เลย เธออ้อนคนได้ เธอมีด้านที่ออดอ้อนน่ารัก ผู้ชายส่วนใหญ่จะเสียท่าให้เธอเรื่องนี้ ถ้าเธอรักเดียวใจเดียว ผู้ชายก็จะทำดีกับเธอเหมือนสิ่งล้ำค่า แต่เธอเปล่าเลย เธอคิดแค่อยากจะกำผู้ชายไว้ในกำมือ เธอคิดแค่สิ่งที่เธอต้องการ ไม่เคยคิดถึงคนอื่น เห็นแก่ตัวแบบนี้ สุดท้ายจะไม่ได้อะไรเลย
“คุณไม่ต้องพูดแล้ว พี่เวย ฉันแต่งงานกับพี่ไม่ได้ ขอร้องล่ะ ไม่ต้องพูดแล้ว”
เฉินเวยร้องขอ เธอคุกเข่าลงบนพื้นไม่ยอมลุกขึ้นมา
“เสี่ยวเวย เธอกลัวอะไร? เธอลืมที่เธอเคยบอกฉันแล้วหรือ เธอบอกว่าฉันเป็นผู้ชายที่ดีที่สุดในโลก เธอบอกว่าที่บ้านทำไม่ดีกับเธอ เธอบอกว่าเธอหวังจะอยู่ด้วยกันกับฉันทุกเวลาทุกวินาที เธอบอกว่านอกจากฉันแล้ว เธอไม่มีผู้ชายคนอื่น เธอไม่ต้องการคนอื่น ทำไมเธอลืมแล้วล่ะ?”
เวยหลายชุนคิดไม่ถึงว่าพ่อแม่บ้านเฉินจะยังไม่พูดอะไรอีก เฉินเวยบอกว่าไม่แต่งงานกับเขา แต่เห็นเธอกลัวพ่อแม่มาก เห็นเธอมีชีวิตที่ลำบาก เขาต้องช่วยให้เฉินเวยตัดสินใจ ขอแค่เขายืนหยัด เฉินเวยก็จะได้หลุดพ้นจากความลำบากนี้
เฉินจงกำหมัดลุกขึ้นยืน นี่เป็นลูกสาวของเขา เธอบอกว่าเธอไปโน้มน้าวผู้ชายที่เกือบจะเป็นสามีของพี่สาว ให้เขาอย่าทิ้งพี่สาว แต่เรื่องจริงล่ะ ฟังเธอพูดอะไรออกมา! ทำไมถึงได้หน้าไม่อายแบบนี้! ลูกสาวแบบนี้เขาจะสั่งสอนยังไง? ถ้าตีไปแล้วได้ผลเขาลงมือนานแล้ว แต่ไม่มีประโยชน์ มองดวงตาเฉินเวย เฉินจงนั่งลงอย่างเศร้าสร้อย เขามองออก ในแววตาลึกๆ ของลูกสาวคนเล็กนั้น เธอไม่คิดว่าเธอผิดเลย เธอบอกกับคนอื่นว่าที่บ้านทำไม่ดีกับเธอ พวกเขาทำไม่ดีกับเธอตรงไหน? ดูเหมือนในใจเธอคิดว่าครอบครัวนี้ไม่ดี อยากจะออกจากบ้านหลังนี้ ทั้งหมดเธอกุเรื่องขึ้นมา ถ้าเธอคิดว่าบ้านหลังนี้ทำเธอลำบาก ก็ให้เธอไปเถอะ
ภายในชั่วขณะเหมือนเฉินจงแก่ขึ้นมาอีกหลายปี ผ่านคำพูดของเวยหลายชุนแล้ว เขาโดนเฉินเวยทำร้ายจิตใจจริงๆ
ส่วนหวางนิวเบิ่งตาโตมองดูอย่างไม่อยากจะเชื่อ เธออึ้งไปแม้แต่คำพูดก็พูดไม่ออก นี่เวยหลายชุนกำลังพูดอะไรอยู่? บอกว่าเธอไม่ดีกับเฉินเวย? เธอฟังผิดหรือเปล่า? ตั้งแต่เล็กเธอรัก เธอเข้าข้างลูกสาวคนเล็กมากที่สุด เทียบกับลูกสาวคนโตแล้ว เธอให้ลูกสาวคนเล็กมากมายจริงๆ กระทั่งยังดีกว่าเฉินหู่ด้วยซ้ำ เพราะสุขภาพลูกสาวคนเล็กไม่ค่อยดี ว่านอนสอนง่าย เธอเลยลำเอียง มีงานเธอก็ให้เฉินเยี่ยนหรือตัวเธอเองทำ ไม่กล้าใช้ลูกสาว ถ้าเฉินเยี่ยน เฉินเวย เฉินหู่ทะเลาะกัน โดยปกติเธอจะคิกว่าเฉินเยี่ยนหรือเฉินหู่ไม่ถูกต้อง จะไม่โทษลูกสาวคนเล็ก
ใช่ หลังจากเรื่องสวนผลไม้ครั้งนั้นเธอทำแย่กับลูกสาวคนเล็กขึ้นมาหน่อย แต่นั่นเพราะเธอทำผิด เธอเกือบจะทำร้ายเยี่ยนจื่อ ตัวเองไม่สนใจไม่ได้ แยกบ้านแล้ว ตัวเองก็ดูแลเสี่ยวเวยน้อยลง แต่พูดไม่ได้ว่าตัวเองไม่รักลูก ตอนนี้ลูกสาวคนเล็กไปพูดเรื่องที่บ้านกับผู้ชายคนอื่น เธอรู้สึกเสียใจจริงๆ ลูกสาวเปลี่ยนไปเป็นแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไร? แต่เห็นเฉินเวยคุกเข่าสีหน้าทุกข์ทรมาน ทำอะไรไม่ได้ เธอก็ทนว่าเฉินเวยไม่ได้
——————
ตอนที่ 155: คนเล่นละครกับคนดูละคร
โดย
Ink Stone_Romance
พ่อแม่เฉินเสียใจ หูเฟยเลิกคิ้ว หลายครั้งที่เฉินเวยกับเขาเที่ยวเล่นกันก็แสดงออกว่าชื่นชมและชอบเขา บอกว่าเขาเก่งกาจ เป็นผู้ชายที่ดีที่สุดที่เธอเคยเจอมาก่อนอะไรพวกนี้ ดูเหมือนเฉินเวยคนนี้ไม่ใช่คนดีอะไร พูดแบบนี้กับใครไปหมด ผู้หญิงแบบนี้เล่นๆ ได้ แต่แต่งงานด้วยไม่ไหว
“พี่เวย พี่ไม่ต้องพูดแล้ว พี่พูดอีกฉันจะตายให้ดู พี่ไม่รู้ว่าอยู่ที่บ้านฉันมีความเป็นอยู่ยังไงหรือ? พี่พูดแบบนี้ นี่ไม่ใช่ว่าบีบบังคับฉันหรือ? ในหมู่บ้านใครก็รู้ว่าพี่จะหมั้นกับพี่สาว ที่บ้านก็ยอมรับแค่พี่สาว ฉัน ถ้าฉันคบกับพี่ ฉันจะมองหน้าพี่ยังไง พี่ฉันยังลืมพี่ไม่ได้เลย บอกว่าถ้าฉันแย่งพี่มาจากเธอ ทั้งชีวิตจะไม่สนใจฉันแล้ว จะเกลียดฉัน จะฆ่าฉัน พี่เวย ฉันรู้ว่าพี่ดีกับฉัน แต่ แต่ฉันมีพี่สาวคนนี้คนเดียว ฉันทำไม่ได้ ฉันแต่งงานกับพี่ไม่ได้ แบบนั้นพี่สาวจะเสียใจ ฉันไม่สามารถทำให้พี่สาวเสียใจได้ เพื่อพี่สาว เพื่อพ่อแม่ ฉัน ฉันยอมไม่แต่งงาน ทั้งชีวิตนี้จะไม่แต่งงานแล้ว”
เฉินเวยร้องไห้ฟูมฟาย นี่เป็นคำพูดที่เธอคิดไว้แต่แรกแล้ว เธออ้างความเป็นพี่น้อง คิดว่าพ่อแม่ก็คงไม่โทษเธอ ส่วนเฉินเยี่ยน เฉินเยี่ยนลำบากก็พูดไม่ออก รับผิดแทนเธอ แม้ว่าสุดท้ายแล้วเวยหลายชุนจะโกรธ แต่ก็จะคิดว่าเพราะเรื่องที่บ้านเธอเลยต้องปล่อยเขาไป ถึงแม้จะโทษก็โทษแค่เฉินเยี่ยน แล้วกลับจะยิ่งสงสารเธอ
เฉินเวยพูดออกไปจากสีหน้าหวางนิวที่โกรธเปลี่ยนเป็นเสียใจ ถึงแม้ลูกสาวคนเล็กจะทำผิด แต่เธอคำนึงถึงความสัมพันธ์ของพี่น้อง อีกอย่าง เป็นเวยหลายชุนที่ชอบลูกสาวคนเล็ก เวยหลายชุนไม่ดีเอง เวยหลายชุนโตขนาดนี้แล้ว แล้วเสี่ยวเวยก็ยังเด็ก เธอไม่เคยผ่านเรื่องพวกนี้ ต้องเป็นเวยหลายชุนที่หลอกลูกสาวแน่นอน เขาซื้อนั่นซื้อนี่ให้ลูกสาว ลูกสาวโง่ คิดว่าเขาดี ถึงได้โดนเขาหลอก ตอนนี้เขามาหาที่บ้านแล้ว ลูกสาวกลับปฏิเสธเพื่อรักษาพี่น้อง แสดงว่าลูกสาวยังมีใจอยู่
“ลูกนะ พูดสิทำไมถึงได้โง่ขนาดนี้ ผู้ชายในโลกนี้ไม่ได้ตายไปหมดแล้วสักหน่อย ทำไมต้องไปหาเขา ถ้าจะหาเขา ลูกจะให้พี่สาวลูกทำตัวยังไง ลูกจะทำตัวยังไง? ลูกนี่ซื่อเสียจริง คนอื่นพูดอะไรก็เชื่อหมด ดูสิตอนนี้เขามาหาถึงบ้านแล้ว ถ้าเรื่องแพร่ออกไป อีกหน่อยลูกจะแต่งงานยังไง”
หวางนิวชี้ศีรษะเฉินเวยว่าเธอ ท่าทางไม่ได้ดั่งใจ
เวยหลายชุนอึ้งไป เขาคิดว่าเขามาเฉินเวยจะดีใจมาก เขาคิดว่าเขาเป็นวีรบุรุษที่มาช่วยเฉินเวย แต่เรื่องกลับไม่เหมือนอย่างที่เขาคิด
“แม่ ไม่ต้องพูดแล้ว อย่าโทษพี่เวยเลย เขาเป็นคนดี หนูไม่ดีเอง หนูผิดเอง ขอร้องล่ะค่ะ อย่าว่าพี่เวยเลย หนูทำไม่ดีกับพี่เวย หนูก็ผิดต่อพี่สาว หนูทำผิดต่อพ่อแม่ ถ้าทุกคนจะหัวเราะเยาะก็มาหัวเราะเยาะหนู อย่างมากทั้งชีวิตนี้หนูก็ไม่แต่งงานแล้ว”
เฉินเวยเอาความดีมาไว้ที่ตัวเอง เวลานี้เธอเหมือนดาราในละครน้ำเน่า ดูโศกเศร้า ทำให้คนสงสาร
เวยหลายชุนปวดใจขึ้นมา เขารู้ว่าเฉินเวยของเขาจิตใจดี เดิมทีเธอลำบากอยู่แล้ว ตอนนี้ทุกคนโทษเธอ ทำไมถึงยังโทษเธอนะ? เห็นอยู่ว่าเฉินเยี่ยนไม่ดี ถ้าไม่มีเฉินเยี่ยน เขากับเสี่ยวเวยก็จะได้อยู่ด้วยกันแล้ว
“เสี่ยวเวย ไม่โทษเธอ ถึงแม้จะโทษก็ควรโทษฉัน ถ้าไม่มีเรื่องฉันกับพี่สาวเธอ เรื่องก็จะไม่เป็นอย่างนี้ แต่ฉันกับพี่สาวเธอยังไม่ได้ตกลงกัน ทำไมถึงจะคุยเรื่องเธอไม่ได้? เธอไม่ได้ทำผิดกับพี่สาว ไม่ได้ทำผิดอะไร เป็นฉันที่ชอบเธอเอง พวกเขาจะตีจะด่า ฉันรับผิดเอง ขอแค่เธอแต่งงานกับฉัน ให้ฉันทำอะไรก็ยอม”
เฉินเวยพูดแบบนี้แล้ว เวยหลายชุนจะให้เฉินเวยรับผิดคนเดียวได้ยังไง เขาเป็นผู้ชาย เขาต้องปกป้องผู้หญิงของเขา
คนในบ้านต่างมองเวยหลายชุนด้วยปฏิกิริยาที่ต่างกัน
เฉินจงคิดไม่ถึงว่าเวยหลายชุนจะขนาดนี้ ดูแล้วก็มีความรับผิดชอบ แต่ความรับผิดชอบนี้ไม่ใช่กับลูกสาวคนโต
หวางนิวเห็นเวยหลายชุนกล้าออกมายอมรับ เห็นท่าทางเขาแน่วแน่ แล้วเห็นท่าทางของลูกสาวคนเล็กที่ร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายน่าสงสาร เธอเสียใจอย่างบอกไม่ถูก ถ้าตอนนั้นคุยให้ลูกสาวคนเล็กไปเลยจะดีแค่ไหน ตอนนี้จะได้ไม่ลำบากแบบนี้ เธอสงสารลูกสาวคนเล็ก แต่เธอตกลงไม่ได้ ไม่อย่างนั้นลูกสาวคนโตจะทำยังไง?
หวางนิวมองเฉินเยี่ยน เฉินเยี่ยนสีหน้านิ่งเฉย เธอไม่ได้เป็นตัวละครในนั้น เธอดูแค่การแสดงก็พอแล้ว
แต่เฉินเยี่ยนแบบนี้ยิ่งทำให้หวางนิวสงสารลูกสาวคนโตต้องเสียใจแน่ถึงได้เป็นอย่างนี้
หูเฟยมองดูทุกอย่างอย่างสนุก คิดไม่ถึงว่าเฉินเวยจะมีเสน่ห์ขนาดนี้ ทำให้ผู้ชายคนนี้หลงจนขนาดนี้ ผู้หญิงคนนี้ไม่ธรรมดาเลย ถ้าเขาไม่ได้เที่ยวเล่น ไม่ได้เห็นโลกมามาก ไม่แน่เขาอาจจะหลงเธอด้วยก็ได้ หูเฟยเข้าใจดี ถ้าวันนี้ไม่เกิดเรื่องนี้ ต่อไปเฉินเวยก็จะมาหาเขาบ่อยๆอยๆ แสดงความรู้สึกต่อเขา บางทีเขาอาจจะชอบเฉินเวย แต่ไม่มีทางจริงจังเหมือนผู้ชายคนนี้แน่นอน
แต่หลังจากเกิดเรื่องวันนี้ขึ้นแล้วล่ะ? ถ้าเฉินเวยยังคงไปหาเขา เขาจะสนใจเฉินเวยไหม?
สนใจ เขารู้ว่านี่คือคำตอบในใจจองเขา ยังไงเฉินเวยก็เป็นคนเที่ยวเล่นสนุก เขาชอบเที่ยวเล่น บางทีเขาอาจจะยอมเที่ยวเล่นกับเฉินเวยต่อ แต่ผู้หญิงแบบนี้เขาไม่มีทางเอามาเป็นภรรยาแน่ ถ้าจะเลือกภรรยา เขาย่อมเลือกเฉินเยี่ยน
หูเฟยก็มองไปทางเฉินเยี่ยน
เฉินเยี่ยนไม่มองใคร พิงประตู กอดอก มองดูเฉินเวยเล่นละคร
“พี่สาว ขอโทษ ฉันทำผิดกับพี่ ฉันรู้ ฉันรู้ว่าพี่เกลียดฉัน พี่บอกว่าถ้าฉันแย่งพี่เวยไป พี่จะไปนับฉันเป็นน้องสาว พี่บอกว่าพี่จะโกรธเกลียดอยากให้ฉันตาย ฉันเสียใจจริงๆ พี่เวยกับฉัน ฉัน จริงๆ ฉัน… แต่พี่เป็นพี่สาวฉัน ฉันไม่สามารถให้พี่เสียใจได้ ฉันไม่สามารถให้พี่อยู่ต่อไปไม่ได้ แม่บอกว่าให้พวกเราช่วยเหลือกัน ฉัน ฉันไม่สามารถให้ตัวเองมีความสุขแล้วให้พี่เสียใจได้ พี่เกลียดฉัน พี่อย่าเกลียดพี่เวย ฉันจะไถ่โทษให้พี่ พี่ไว้ใจได้ ฉัน ฉันจะไม่แต่งกับพี่เวย ถึงแม้ว่าฉันจะเสียใจ ฉันก็ไม่แต่ง ดีไหม?”
เฉินเวยคุกเข่าเดินไปข้างหน้าเฉินเยี่ยนสองก้าวแล้วโขกศีรษะลง จากนั้นเงยหน้าขึ้นมา น้ำตานองหน้าอ้อนวอนเฉินเยี่ยน
การแสดงแบบนี้ เฉินเยี่ยนอยากจะปรบมือให้เลย ถ้าเฉินเวยอยู่ในวงการนักแสดง ต้องได้เป็นเจ้าแม่วงการแน่นอน ดูไม่ออกเลยว่าเสแสร้ง แค่เฉินเวยร้องไห้แสดงออกมา หวางนิวก็สงสาร เวยหลายชุนไม่เพียงไม่โทษเฉินเวย แต่กลับยิ่งเห็นอกเห็นใจเธอ แล้วเกลียดตัวเอง
“เฉินเยี่ยน คุณมีสิทธิ์อะไรมาโกรธเฉินเวย มีอะไรก็มาลงที่ผม”
เวยหลายชุนเดินเข้าไปหยุดตรงหน้าเฉินเยี่ยน เลิกคิ้วใส่เฉินเยี่ยน เหมือนเธอคือตัวซวย กดขี่ข่มเหงเฉินเวย
“ถ้าอวี๋เหวยหมินอยู่ที่นี่ก็ดีสิ”
เฉินเยี่ยนส่ายหน้าพูดแบบนี้ เฉินเวยที่อยู่หลังเวยหลายชุนก้มหน้าลงเล็กน้อย เหลือบมองไปนอกประตู โชคดี ข้างนอกไม่มีคน แต่ถึงแม้ว่าอวี๋เหวยหมินมาเธอก็ไม่กลัว อวี๋เหวยหมินรู้เรื่องนี้ เขาไม่โทษตัวเอง
“คุณหมายความว่ายังไง?”
เวยหลายชุนได้ยินชื่ออวี๋เหวยหมินก็ไม่พอใจ
——————–
ตอนที่ 156: บังคับ
โดย
Ink Stone_Romance
“เฉินเวย ฉันนี่นับถือเธอจริงๆ แต่ฉันอยากจะถามความจริงกับเธอข้อหนึ่ง เธอบอกฉันได้ไหม?”
เฉินเยี่ยนไม่สนใจเวยหลายชุน เวยหลายชุนตอนนี้ไม่ฟังอะไรทั้งสิ้นแล้ว เธอพูดอะไรเขาก็ฟังไม่เข้าหู เธอไมจำเป็นต้องโน้มน้าวเขา ในใจเขาตัวเองเป็นคนร้าย งั้นเธอเป็นคนร้ายก็ได้ ให้เขาเห็นว่าคนในใจเขาดีขนาดไหน
เฉินเวยสะอื้นเบาๆ ไม่ได้ตอบเฉินเยี่ยน เธอกลัวว่าเฉินเยี่ยนจะขุดหลุมพรางเธอ
“เฉินเวย เธอตอบฉัน แล้วฉันจะยกโทษให้เธอ เธอจะแต่งงานกับสหายเวย ฉันจะไม่คัดค้านเลย ฉันยังจะให้พ่อแม่เห็นด้วยอีกด้วย ฉันจะช่วยเธอเตรียมงานแต่ง ให้เธอแต่งอย่างสมศักดิ์ศรี ว่าไง?”
เฉินเยี่ยนพูดต่อ
“จริงหรือ?”
นัยน์ตาเวยหลายชุนแสดงออกถึงความยินดี สิ่งที่เวยหลายชุนกังวลมากที่สุดคือเฉินเยี่ยน ถ้าเฉินเยี่ยนไม่โทษเฉินเวย งั้นเขากับเฉินเวยก็ไม่มีอะไรมาขัดขวางแล้ว
“จริงสิ”
เฉินเยี่ยนพยักหน้าให้เวยหลายชุน
เฉินเวยกลับตอบไม่ได้ และไม่ตอบ เธอจะตกลงกับเวยหลายชุนได้ยังไง? ยังไงเธอก็เพิ่งแสดงบทดราม่าเศร้าโศกไปเอง ให้เวยหลายชุนเกลียดเฉินเยี่ยน
“พี่ พี่ไม่ต้องพูดแล้ว ฉันรู้ว่าฉันผิด ฉันทำไม่ดีกับพี่ พี่จะโทษฉัน ฉันก็ยอม”
เฉินเวยเอาแต่ร้องไห้ เธอไม่อยากแต่งงานกับเวยหลายชุน เธอไม่อยากขุดหลุมให้ตัวเองกระโดดลงไป
“เสี่ยวเวย ไม่ต้องกลัว พวกเรามีอะไรก็พูด พูดแล้วเธอจะไม่ต้องมาขัดขวางพวกเราแล้ว”
เวยหลายชุนกลับประคองเฉินเวย พูดปลอบสีหน้าอ่อนโยน
หวางนิวอยากจะเข้าไปผลักเวยหลายชุน แต่เฉินจงดึงเธอไว้ เขาอยากจะดูว่าลูกสาวสองคนนี้จะเล่นอะไรกัน
“เฉินเวย อวี๋เหวยหมิน เวยหลายชุน แล้วยังมีหูเฟย ตกลงเธอชอบใคร? เธออยากจะใช้ชีวิตอยู่กับใคร? เธอบอกความจริงฉันมา ขอแค่เธอบอกความจริงฉัน อีกหน่อยฉันจะไม่ทำให้เธอลำบาก ฉันจะให้อภัยเธอ”
เฉินเยี่ยนถามคำถามเธอออกไป เธออยากจะให้เฉินเวยตอบต่อหน้า ถ้าเฉินเวยเลือกเวยหลายชุน งั้นหูเฟยก็เป็นไปไม่ได้แล้ว คิดว่าหูเฟยก็คงรู้แล้วว่าเฉินเวยเป็นคนยังไง ถ้าเฉินเวยไม่เลือกเวยหลายชุน งั้นเวยหลายชุนก็จะผิดหวังกับเฉินเวย ทำไมเธอจะต้องเป็นแพะรับบาปให้เฉินเวยด้วย?
ถามคำถามนี้ออกไป คนในบ้านมองไปที่เฉินเวย โดยเฉพาะเวยหลายชุน
“เสี่ยวเวยเธอรีบพูดสิ”
เวยหลายชุนใจร้อน เขาคิดว่าเฉินเวยจะตอบอย่างไม่ลังเล แต่นึกไม่ถึงว่าเฉินเวยจะไม่พูดอะไร เขาพูดแทนเฉินเวยไม่ได้แล้ว
“เยี่ยนจื่อ น้องสาวคุณหน้าบาง นี่จะให้เธอพูดยังไง เธอถามคำถามนี้ทำไม”
หวางนิวกลับไม่เห็นด้วยกับลูกสาว
“ฉัน ฉันไม่อยากอยู่แล้ว”
เฉินเวยได้ยินแม่พูดแบบนี้ เธอปิดหน้าร้องไห้ เหมือนถูกรังแกมากมาย
เฉินเยี่ยนมองแม่ตัวเองอย่างช่วยไม่ได้ แม่นี่ช่างพูดแทรกได้เวลาจริงๆ นี่เท่ากับยื่นบันไดให้เฉินเวยลงมาได้
“เฉินเวย วันนี้ทุกคนอยู่ ฉันจะพูดให้ชัดเจน อวี๋เหวยหมิน ฉันไม่ได้ชอบเลยสักนิด ดังนั้นเรื่องเธอกับเขาเป็นอดีตสำหรับฉันแล้ว ส่วนสหายเวย ถ้าเธอชอบเขาจริง ฉันจะไม่แย่งเธอ ฉันมีคนที่ฉันชอบอยู่แล้ว ถ้าเธอกับสหายชอบกันด้วยใจจริง ฉันไม่เกลียดเธอ ฉันจะอวยพรพวกเธอ ถ้าเธอไม่ชอบเขา ก็บอกเขาให้ชัดเจน อย่ามาเอาฉันที่เป็นพี่สาวมาสร้างเรื่อง ฉันไม่สนใจจริงๆ วันนี้เธอพูดความจริงกับฉัน ตกลงเธอชอบใคร ขอแค่เธอพูดออกมา พวกเราก็ยังเป็นพี่น้องกันอยู่”
เฉินเยี่ยนต้องการให้เฉินเวยพูดออกมา ให้เวยหลายชุนผู้ชายที่ไม่มีสมองได้รู้ อย่าคิดว่าเป็นความผิดของตัวเอง
“เสี่ยวเวย พูดมาสิ”
เวยหลายชุนใจร้อนจนทนไม่ไหว เขาอยากจะเข้าไปเขย่าเฉินเวย เฉินเยี่ยนพูดชัดเจนขนาดนี้แล้ว ทำไมเฉินเวยยังไม่พูดอีก หมายความว่าเฉินเวยมีปัญหา
“ฉัน ฉัน เลือกพี่เวย”
เฉินเวยโดนบีบจนไม่มีทางไป ตอนนี้เธอจำเป็นต้องเลือกเวยหลายชุน ไม่อยากนั้นสิ่งที่เธอสร้างมาต้องพังทลาย
หูเฟยมองเฉินเยี่ยนด้วยความสนใจ เธอบอกว่าเธอมีคนที่ชอบอยู่แล้ว คนนั้นเป็นตัวเองหรือเปล่า? ดูเหมือนตัวเองจะให้ความสนใจเฉินเยี่ยนน้อยไปหน่อย อีกหน่อยจะออกไปเที่ยวกับเฉินเวยน้อยลง มาหาเฉินเยี่ยนบ่อยหน่อย
เวยหลายชุนค่อยวางใจได้ ได้ยินคำพูดนี้เขารู้สึกสบายเหมือนได้กินน้ำแข็งใสถั่วเขียวชามหนึ่งในหน้าร้อน หน้าตาเขาเบิกบาน ริมฝีปากฉีกยิ้ม แววตาเป็นประกาย เขารู้อยู่แล้ว เสี่ยวเวยของเขาชอบเขาจริงๆ คราวนี้เรื่องของเขาและเสี่ยวเวยถือว่าประกาศเป็นทางการแล้ว บ้านเฉินไม่ตกลงก็ไม่ได้แล้ว
“เธอสาบานมาว่าเธอไม่เคยชอบอวี๋เหวยหมินมาก่อน เธอไม่ได้รักอวี๋เหวยหมิน? เธอรู้เฉินเวย ปมของพวกเราสองคนผูกอยู่ที่นั่น ฉันอยากจะรู้ว่าเธอเคยรักเขาบ้างไหม?”
เฉินเยี่ยนยังไม่หยุด ถามต่อ
“ไม่ ไม่ พี่ ฉันเปล่าจริงๆ พี่เชื่อฉัน ฉันไม่เคยรักเขา ฉันสาบาน ถ้าฉันรักเขาในฟ้าผ่าฉันห้าครั้งเลย ให้ฉันตายไม่ดี ฉันแค่ แค่เห็นเขาเป็นพี่เขย”
เฉินเวยเรีบสาบาน ต่อหน้าคนมากมายขนาดนี้ แน่นอนเธอยอมรับไม่ได้ว่าเธอชอบอวี๋เหวยหมิน แต่เธอรู้อยู่แก่ใจ เธอไม่เคยรักอวี๋เหวยหมินมาก่อนเลย รวมถึงในสมัยปัจจุบันด้วย
เวยหลายชุนค่อยวางใจลง เฉินเวยสาบานรุนแรงขนาดนี้แล้ว หมายความว่าที่เธอพูดกับตัวเองนั้นเป็นความจริง
“ได้ เฉินเวย ฉันให้อภัยเธอ แล้วฉันก็สนับสนุนเธอกับสหายเวยแต่งงานกัน ฉันจะเตรียมงานแต่งงานให้เธอล่วงหน้า จะอวยพรให้เธออยู่ด้วยกันจนแก่เฒ่า มีลูกด้วยกันเร็ววัน”
เฉินเยี่ยนพยักหน้า สีหน้าใจดี แต่หางตาเธอกลับเลิกขึ้น เธอแสดงจุดยืนแล้ว ดูสิว่าต่อไปเฉินเวยจะเอาเธอเป็นข้ออ้างยังไงอีก
หวางนิวถอนหายใจยาว ไม่ว่าจะพูดยังไง สองพี่น้องเข้าใจกันก็ดีแล้ว ส่วนคำพูดสุดท้ายของเฉินเยี่ยน เธอไม่สนใจ ส่วนเรื่องเฉินเวยและเวยหลายชุน พวกเขายังไม่เห็นด้วยเลย แต่ถ้าลูกสาวคนเล็กชอบเวยหลายชุนจริงๆ เขาก็จะปรึกษากับสามีตกลงยอมแล้วกัน ยังไงเวยหลายชุนนิสัยไม่แย่ ดูท่าทางแล้วจริงใจกับเสี่ยวเวย
เวยหลายชุนดีใจมากจริงๆ ยื่นมือไปประคองเฉินเวย
เฉินเวยแอบกัดฟัน ด่าสาปแช่งเฉินเยี่ยนในใจเป็นร้อยครั้ง ตอนนี้เธอติดกับตัวเองแล้ว เอาเฉินเยี่ยนเป็นข้ออ้างไม่ได้แล้ว แล้วเธอจะพูดกับเวยหลายชุนยังไง? แต่เธอแสดงออกไม่ได้ เฉินเยี่ยนร้ายกาจจริงๆ บีบจนเธอต้องทำแบบนี้ต่อหน้าคนอื่น เดิมทีเธอจะผลักทุกอย่างไปที่เฉินเยี่ยน และตัดเวยหลายชุนออกไป ทำไมถึงกลายเป็นแบบนี้? ไม่ได้! เป็นแบบนี้ไม่ได้ เธอต้องเล่นละครกับเวยหลายชุนต่อ คิดถึงตรงนี้เฉินเวยกำลังจะผลักเวยหลายชุน ก็ได้ยินเฉินเยี่ยนพูดขึ้นมา “อวี๋เหวยหมิน คุณได้ยินแล้วใช่ไหม? เธอไม่เคยชอบคุณมาก่อนเลย”
เสียงเฉินเยี่ยนไม่ดัง แต่ราวกับฟ้าคำรามระเบิดใส่ทุกคน
มือเฉินเวยสั่น เป็นไปได้ยังไง? ทำไมอวี๋เหวยหมินถึงมาอยู่ที่นี่ได้? เธอเคยบอกอวี๋เหวยหมินไม่ให้อวี๋เหวยหมินมาบ้านเฉิน บอกว่ามีเรื่องอะไรเธอจะไปหาเขาเอง เธอปลอบอวี๋เหวยหมินมาตลอด วันนี้หูเฟยก็อยู่ที่นี่ อวี๋เหวยหมินปรากฎตัว แล้วยังได้ยินเธอสาบานคำพูดพวกนั้นอีก อวี๋เหวยหมินจะสงสัยเธอไหม?
จบคำพูดเฉินเยี่ยน ทุกคนมองไปยังหน้าประตู มีหนึ่งคนเดินเข้ามา ไม่ใช่อวี๋เหวยหมินแล้วจะเป็นใคร
————–
ตอนที่ 157: ร้ายกาจ
โดย
Ink Stone_Romance
ใบหน้าอวี๋เหวยหมินมัวหมองไปหมด ถึงแม้ว่าเขาจะคุยกับเฉินเวยแล้ว แต่ตอนที่ได้ยินเฉินเวยสาบานว่าไม่เคยรักเขามาก่อน เขาโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ เขาและเฉินเวยกลับชาติมาเกิด ในใจยังถือว่าให้ความเคารพกับผีสางเทวดาอยู่บ้าง แต่เฉินเวยกลับสาบานรุนแรง นี่หมายความว่าเฉินเวยก็ปลอบเวยหลายชุนเหมือนที่ปลอบตัวเองไม่ใช่หรือ? อวี่เหวยหมินเริ่มเกิดความสงสัยขึ้นในใจ
เห็นอวี๋เหวยหมินเข้ามาจริงๆ เฉินเวยเข่าอ่อน ยืนไม่มั่นคงพิงไปกับตัวเวยหลายชุน
การกระทำนี้ของเฉินเวยทำให้สีหน้าอวี๋เหวยหมินยิ่งเคร่งเครียด ทำไมผู้หญิงของเขาถึงได้ไปพิงกับคนอื่น! เฉินเวยไม่เคยยอมมอบตัวให้เขาเลย เขาสงสัยมาหลายครั้งว่าเฉินเวยนอกใจหรือเปล่า วันนี้เขาอยู่ที่บ้านพอดี มีคนเรียกเขา บอกว่ามีผู้ชายมาที่บ้านหาเฉินเวย ต้องแต่งงานกับเฉินเวยให้ได้ ให้เขาไปดูที่บ้านเฉิน
เขารู้ น่าจะเป็นเฉินเยี่ยนที่ส่งคนมาบอกเขา แต่เขาทนไม่ไหว สุดท้ายก็มา เขาอยากจะเห็นว่าเป็นเรื่องจริงหรือเปล่า ถึงแม้ว่าเฉินเวยจะบอกเขาเรื่องเวยหลายชุน แต่เฉินเวยบอกว่าไม่มีอะไรกับเวยหลายชุนเลย แม้แต่มือยังไม่ให้เวยหลายชุนจับ บอกว่านอกจากเขาแล้ว เธอไม่ยอมให้ผู้ชายคนอื่นมาดูถูกเธอ แล้วยังบอกว่าจะสั่งสอนเฉินเยี่ยน
แต่นี่คือการสั่งสอนเฉินเยี่ยนหรือ? นี่คือมีชายอื่นลับหลังเขามากกว่า! บอกว่าไม่มีอะไรกับเวยหลายชุน ไม่มีอะไรเธอจะไปซบกับตัวเวยหลายชุนหรือ? ไม่มีเวยหลายชุนจะปกป้องเธออย่างนี้ จะต้องแต่งงานกับเธอให้ได้หรอกหรือ? เธอสาบานว่าไม่เคยรักตัวเองมาก่อน แล้วเรื่องที่เธอเคยพูดกับตัวเองนั่นก็คือเรื่องโกหกทั้งหมด!
อวี๋เหวยหมินกลับไปคิด คิดถึงเขาและเฉินเวยเริ่มต้นกันยังไง
เขาจำได้ว่าเฉินเยี่ยนเพิ่งรับเฉินเวยมาอยู่ด้วย เฉินเยี่ยนและเฉินเวยคุยเล่นกันว่าให้เฉินเวยเรียกเขาว่าสามี เฉินเวยก็หน้าแดงเรียกเขา ท่าทางแบบนั้นช่างมีเสน่ห์ ตอนแรกเขาไม่ได้คิดมาก เฉินเยี่ยนบอกเขาแล้วว่าจะหาคนที่ดีให้เฉินเวย แล้วยังให้เขาช่วยแนะนำด้วย
แต่เฉินเยี่ยนออกไปซื้อกับข้าว เฉินเวยตาแดงระบายทุกข์กับเขา ตอนที่กินข้าวเฉินเวยยังเอาขามาเกี่ยวขาเขา ตอนที่นั่งดูหนังอยู่ด้วยกัน เฉินเวยก็มองตัวเองด้วยความเขินอาย
จะมีผู้ชายสักกี่คนที่สามารถทนต่อการยั่วยวนแบบนี้ได้? อีกอย่างเฉินเวยมาถึงก็มาอยู่กับเฉินเยี่ยนเลย ตัวเขาอยู่อีกห้อง ใจคิดถึงภรรยา ย่อมทุกข์ทรมานอยู่แล้ว
มีคืนหนึ่งกลางดึกเขากำลังดูหนังสำหรับผู้ใหญ่อยู่ เฉินเวยตื่นขึ้นมา ได้ยินเสียงก็ยืนมองเขาอยู่หน้าประตู ตอนนั้นเขารู้สึกเขินมาก เดินมาคุยกับเธอหน้าประตู เธอกลับทำเหมือนเขินอายยืนไม่อยู่ทำท่าจะล้ม ตัวเองประคองเธอไว้ เธอก็ซบลงไปกับอกตัวเอง จากนั้นพวกเขากอดกัน แล้วจูบกัน
แน่นอน คืนนั้นพวกเขาไม่ได้มีอะไรกัน เพราะเฉินเยี่ยนกำลังหลับอยู่อีกห้อง
แต่คืนนั้นเขานอนไม่หลับ เขาอดนอน เขาคิดถึงเฉินเวยที่บอบบาง เขารู้สึกพลุ่งพล่านอย่างบอกไม่ถูก
วันรุ่งขึ้นเฉินเยี่ยนตื่นไปซื้อกับข้าว เขารู้ว่าเฉินเยี่ยนไปตลาดเช้า ไปกลับต้องใช้เวลาเกือบชั่วโมง เขาได้ยินเสียงประตูก็รีบลงจากเตียง จากนั้นเขาใจกล้าขึ้นไปบนเตียงเฉินเวย เขากอดเฉินเวย เฉินเวยยังขัดขืนเล็กน้อย แต่ท่าทางเธอที่ทั้งขัดขืนและยินยอมนั้นทำให้เขาอดใจไม่อยู่ จนทั้งสองคนได้มีอะไรกัน เขาถึงรู้ว่าเฉินเวยตอนอยู่บนเตียงนั้นเด็ดแค่ไหน
มีครั้งแรกก็ย่อมมีครั้งที่สอง มีครั้งที่สองก็มีครั้งที่สาม เขาและเฉินเวยเหมือนแมวที่ขโมยกิน ถือโอกาสทุกครั้งที่เฉินเยี่ยนออกจากบ้านไม่อยู่บ้านออกกำลังกายที่พวกเขาชอบกันบนเตียง
ช่วงนั้นเขาบ้าเฉินเวยหนักมาก ตั้งแต่มีอะไรกับเฉินเวย เขาก็ไม่ได้แตะต้องเฉินเยี่ยนเลย เพราะเขาคิดว่าเฉินเวยต่างหากที่เป็นของดีชั้นเลิศ
เฉินเวยบอกว่าเธอไม่สนใจชื่อเสียง เพราะว่ารักเขามาก เลยยอมหักหลังความเป็นพี่น้องกับเฉินเยี่ยน บอกว่าเธอยอมเป็นน้อย ขอแค่ตัวเองทำดีกับเธอก็พอแล้ว เธอยอมติดตามเขาไปตลอดชีวิต
อยู่ด้วยกันทั้งหลวงทั้งน้อย เขายินดีแน่นอนอยู่แล้ว มีเฉินเยี่ยนที่ฉลาดและสวยเป็นภรรยา คอยปรนนิบัติเขา มีเฉินเวยที่ยั่วยวนเป็นทั้งคนรักและคอยปรนนิบัติเขา เขาช่างเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดในโลก
น่าเสียดายความสุขนี้ช่างสั้นนัก เฉินเยี่ยนมาพบความสัมพันธ์ของเขา จากนั้นพวกเขาก็มาเกิดใหม่ที่นี่
เขาคิดมาตลอดว่าเฉินเวยรักเขาด้วยใจจริง เขาหลงเฉินเวย คิดว่าให้ทำอะไรก็คุ้มทั้งนั้น แต่ถ้าเฉินเวยแค่หลอกเขาล่ะ?
ในหัวอวี๋เหวยหมินมีความคิดนี้ผุดขึ้นมา เขารีบส่ายหัว ไม่มีทาง! เขาเก่งขนาดนั้น เฉินเวยจะไม่รักเขาได้ยังไง? เฉินเวยรู้ว่าเขาเกิดใหม่ รู้ว่าอีกหน่อยเขาจะต้องเป็นใหญ่เป็นโต เขาคือความภาคภูมิใจของสวรรค์ เฉินเวยจะมาทิ้งตัวเองเพื่อไปอยู่กับคนงานได้ยังไง!
“เฉินเวย”
อวี๋เหวยหมินตะโกนเรียก
เฉินเวยยืดตัวตรง เธอส่งสายตาให้อวี๋เหวยหมิน ตอนนี้เขาจะมาก่อเรื่องวุ่นวายอะไร!
“พี่เหวยหมิน ครั้งที่แล้วพี่บอกฉันว่าพี่ทำผิดต่อพี่สาว ดังนั้นพี่ฉันขอร้องให้พี่ช่วยเธอ พี่ตกลงแล้ว ครั้งนี้พี่เลยมาช่วยพี่สาวฉันใช่ไหม? ได้ ฉันผิด ฉันยอมรับ ฉันไม่ใช่คนดี เป็นความผิดของฉันเอง พวกพี่ด่าฉันเถอะ ฉันเป็นผู้หญิงหน้าไม่อาย ฉันอ่อยยั่วผู้ชายไปทั่ว ฉันไร้ศีลธรรม ไม่ว่าจะเอาโถใส่ขี้มาเทใส่หัวฉัน ไม่ว่าพวกพี่จะว่าฉันยังไง ฉันยอมรับหมด ขอแค่พี่สาวดีใจก็พอแล้ว”
เฉินเวยรีบคิดคำพูด แล้วก้มหน้าลง ทำท่าทางน่าสงสาร
เวยหลายชุนรักเฉินเวยจริง เขาจ้องเฉินเยี่ยน เป็นเพราะเฉินเยี่ยน เป็นเพราะแผนการของเฉินเยี่ยน อยากจะให้ตัวเองเข้าใจเฉินเวยผิด ตัวเองไม่โดนหลอกหรอก เขามองไปที่อวี๋เหวยหมินอีกครั้ง ผู้ชายคนนี้ก็ดูธรรมดา เทียบกับผู้ชายคนนั้นที่บอกชอบเฉินเยี่ยนไม่ได้เลย เฉินเยี่ยนไปชอบเขาได้ยังไง?
ถือว่าเฉินเวยตอบโต้ได้เร็ว พูดแบบนี้ คนอื่นพูดอะไรอีก เฉินเวยก็ยอมรับ คิดว่าเธอถูกบังคับจนหมดทาง
แต่เธอไม่จำเป็นต้องพูดอะไร วันนี้ให้อวี๋เหวยหมินมา ก็แค่เพื่อให้อวี๋เหวยหมินมีหนามทิ่มอยู่ในใจ สร้างความสงสัยขึ้นมา เธอไม่คิดจะให้พวกเขาทะเลาะกันที่นี่ ถือว่าเฉินเวยยังมีความสามารถในการจัดการผู้ชายอยู่ อวี๋เหวยหมินไม่มีทางเลิกกับเฉินเวยเพราะเรื่องเล็กแค่นี้แน่
ส่วนเวยหลายชุน เขาเป็นแค่ของสังเวย ต้องโดนเฉินเวยทิ้งอยู่แล้ว ที่เธอเรียกอวี๋เหวยหมินมา เธอแค่อยากจะให้เวยหลายชุนรู้ว่าเฉินเวยไม่ต้องการเขา ไม่ใช่เพราะว่าตัวเอง
“เฉินเวย เธอจะแต่งงานกับเขาจริงหรือ?”
อวี๋เหวยหมินกลับไม่โดนคำหลอกของเฉินเวย เขาถามเฉินเวยตรงๆ
“ไม่ ฉันไม่…”
เฉินเวยตอบโต้กลับ ตอนนี้เธอยังทิ้งอวี๋เหวยหมินไม่ได้ ดังนั้นเธอไม่กล้ายอมรับต่อหน้าอวี๋เหวยหมิน
สีหน้าเวยหลายชุนเปลี่ยนไปแล้ว แต่ยังไม่ทันที่เขาจะพูดอะไร หวางนิวไม่สนใจแล้ว เรื่องวันนี้วุ่นวายเหลือเกิน นี่มันอะไรกัน
“อวี๋เหวยหมิน ใครให้เธอเข้ามาบ้านฉัน เสี่ยวเวยจะแต่งงานกับใครเธอไม่เกี่ยว ยังไงก็ไม่มีทางแต่งงานกับเธอ ไม่ว่าจะยังไงต้าชุนก็ดีกว่าเธอ เธอรีบไปซะ อย่ามาก่อความวุ่นวายที่นี่”
หวางนิวไล่เขาออกไป
เวยหลายชุนถอนหายใจ ดูเหมือนแม่เฉินจะเริ่มชอบตัวเองขึ้นมา
อวี๋เหวยหมินไม่สนใจหวางนิว แต่มองเฉินเวย สายตาดูน่ากลัว
“พี่”
เฉินเวยกลับตะโกนเรียกเฉินเยี่ยน เธอรู้ว่าเฉินเยี่ยนอยากจะให้เธอขายหน้า เลยเรียกอวี๋เหวยหมินมา เฉินเยี่ยนคิดจะแฉเธอ เฉินเยี่ยนร้ายกาจจริง
————–
ตอนที่ 158: เป้าหมายที่กลับมาเกิดใหม่
โดย
Ink Stone_Romance
สายตาคนในบ้านต่างมองไปที่เฉินเวย อยากรู้ว่าเธอจะพูดอะไร
เฉินเยี่ยนกลับโบกมือให้เธอ
“อย่ามาเรียกฉัน เฉินเวย เมื่อกี้ฉันพูดไปแล้ว ฉันให้อภัยเธอแล้ว ฉันอยากจะให้เธอกับสหายเวยได้คู่กันจริงๆ วันนี้พ่อกับแม่ก็อยู่ สหายเวยจริงใจกับเธอจริงๆ ฉันก็ซาบซึ้งมาก เธอจะแต่งงานกับเขา ฉันสนับสนุนเต็มที่ ถ้าเป็นไปได้ วันนี้พวกเธอก็ตกลงเรื่องนี้กันไปเลย อีกอย่าง ฉันจะพูดให้ชัดเจน ฉันไม่เคยพูดมาก่อนว่าเธอแย่งสหายเวยไป และไม่เคยพูดว่าเธอแย่งไปแล้วจะเป็นยังไง ดังนั้นเรื่องของเธอสองคนอย่าเอาฉันเข้าไปเกี่ยว ความผิดนี้ฉันไม่รับ ส่วนฉัน ฉันมีคนที่ชอบแล้ว เรื่องนี้เธอถามสหายเวยได้ เขารู้ รบกวนเธออย่าเอาข้ออ้างความเป็นพี่น้องมาใช้อีก ฉันทนฟังต่อไปไม่ไหว ส่วนเรื่องหัวเราะเยาะของคนอื่น เธอเฉินเวยไม่สนใจคนอื่น ฉันก็ไม่สนใจ ยังไงฉันกับสหายชุนก็ยังไม่ได้หมั้นกัน ฉันบอกกับคนในหมู่บ้านได้ว่า ก่อนหน้านี้สหายชุนมาดูตัวเธอ ไม่ใช่ฉัน คนอื่นปล่อยข่าวมั่ว แบบนี้ก็ไม่มีเรื่องแล้ว เธอว่าไง?”
เฉินเยี่ยนทำท่าทางใจดี เฉินเวย เธออยากจะทำลายฉัน ฉันจะทำลายให้เธอตายไปเลย
เฉินเวยมองเฉินเยี่ยนด้วยความอึ้ง เธอไม่สนคำพูดอื่นเลย เธอฟังเข้าหูแค่คำเดียว เฉินเยี่ยนมีคนที่ชอบแล้ว ใครกัน? ทำไมเธอไม่รู้ เธอไม่ได้ชอบเวยหลายชุนเหรอ? หรือว่าตัวเองโดนหลอก?
เฉินเวยไม่อยากจะเชื่อ เธอมองไปยังเวยหลายชุน เวยหลายชุนพยักหน้าอย่างอึดอัด นี่หมายความว่าเขารู้ว่าเฉินเยี่ยนมีคนที่ชอบจริงๆ เป็นใคร? ความรู้สึกที่เธอคาดเดาไม่ถึงแบบนี้ เฉินเวยรู้สึกว่าเธอจะเป็นบ้า
“เสี่ยวเวย เยี่ยนจื่อบอกว่าเธอไม่สนใจแล้ว เธอก็ไม่ต้องไปเซ้าซี้แล้ว พวกเราใช้โอกาสนี้ตกลงเรื่องนี้กัน อีกไม่กี่วันเดี๋ยวฉันจะให้คนมาสู่ขอดีไหม?”
เวยหลายชุนพูดแล้วดึงแขนเฉินเวย เขาอยากจะให้เฉินเวยคิดเหมือนเขา แบบนี้ถึงแม้พ่อแม่บ้านเฉินทำให้เขาลำบาก เขาก็จะรับไว้ทั้งหมด
“ปล่อยฉัน ฉันกับคุณมันเป็นไปไม่ได้ ถึงแม้เฉินเยี่ยนก็ยอมไม่ได้ ฉันไม่แต่งงานกับคุณ”
เฉินเวยกรีดร้องอย่างควบคุมไม่อยู่ ตอนนี้เธอไม่มีจิตใจจะเล่นละครแล้ว ความคิดเธอเต็มไปด้วยผู้ชายคนนั้นที่เฉินเยี่ยนพูดถึง เธอแพ้ไม่ได้ เธอก้าวเดินไปข้างหน้าเฉินเยี่ยนหนึ่งก้าว เชิดหน้าถามด้วยความโกรธ “เป็นใคร? ผู้ชายคนนั้นเป็นใคร!”
เธอไม่รู้ว่าการแสดงออกของเธอตอนนี้ทำเอาทุกคนอึ้ง ทุกคนต่างรู้สึกว่าไม่รู้จักเฉินเวยคนนี้ ดูท่าทางแล้วไม่ใช่เฉินเยี่ยนแค้นเธอ แต่เป็นเธอแค้นเฉินเยี่ยน
“ผมเอง”
หลังเสียงสุขุมเสียงหนึ่งดังขึ้น ก็มีอีกคนเดินเข้ามา
ตอนนี้สนุกแล้วสิ เข้ามากันทีละคน และไม่สนว่าบ้านเฉินจะทนรับไหวไหม
บ้าน: ฉันดูละครอย่างสนุกอยู่อย่ามาโยนใส่ฉัน
“ซินห้าว”
คนในบ้านที่รู้จักซินห้าว เฉินจงและหวางนิวต่างตกใจ รวมถึงเฉินเยี่ยนด้วย เธอไม่ได้เรียกซินห้าวมา เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมซินห้าวถึงมา ทำไมถึงได้บังเอิญขนาดนี้? แต่เฉินเยี่ยนก็ยังดีใจ ครั้งที่แล้วเจ้าอ้วนฝากมาบอกเธอว่าช่วงนี้ซินห้าวอาจจะมาหา แต่ไม่ได้บอกวันที่ เธอคอยมาตลอด เธอนึกว่าจะมาหลังย้ายบ้านเสร็จ คิดไม่ถึงว่าจะมาวันนี้
สายตาเฉินเวยจับจ้องอยู่ที่ซินห้าว เวลานี้เป็นตอนโพล้เพล้ แสงอาทิตย์ยังแดงอยู่ แต่ในบ้านไม่ค่อยสว่างแล้ว
ซินห้าวเดินเข้ามาจากข้างนอกเหมือนเอาแสงสว่างของพระอาทิตย์มาด้วย ส่องสะท้อนเขาที่หล่อเหลา เหมือนเทพบุตรเลย
นี่ใช่คนจริงหรือ? ไม่ใช่เทพบนสวรรค์ใช่ไหม? เฉินเวยที่เห็นหนุ่มหล่อในยุคปัจจุบันมามากมายยังอึ้งเลย เธอไม่เคยเจอหนุ่มหล่อแบบนี้ เธอไม่เคยเจอผู้ชายสไตล์แบบนี้ เธอไม่เคยเจอผู้ชายที่ดูเยือกเย็นขนาดนี้มาก่อน
ผู้ชายคนนี้เป็นผู้ชายในจินตนาการเธอทุกอย่าง ไม่ ไม่ ยิ่งกว่าจินตนาการเธออีก ถึงแม้ว่าเธอจะคิด ก็ยังไม่เคยคิดว่าจะมีผู้ชายแบบนี้เลย
ผู้ชายคนนี้เป็นของเธอ จำเป็นต้องเป็นของเธอ จะต้องเป็นของเธอ!
ไม่ว่าจะใช้วิธีไหน ไม่ว่าจะต้องแลกกับอะไร ผู้ชายคนนี้เธอต้องได้!
เวลานี้ในสายตา ในหัวใจเฉินเวยไม่มีผู้ชายคนอื่นอีก ผู้ชายที่เธอเคยเจอถือว่าเจอผีไปแล้วกัน เทียบกับผู้ชายคนนี้แล้ว พวกนั้นคือกากเดน เศษสวะ เทียบกับผู้ชายคนนี้แล้ว เศษสวะโดนฆ่าตายจนไม่เหลือซาก ผู้ชายแบบนี้สิถึงคู่ควรกับเธอเฉินเวย!
เฉินเยี่ยนไม่มองข้ามสายตาของเฉินเวย เธอพบว่าสายตาเฉินเวยนั้นดูหลงใหลเข้าให้แล้ว ที่เธอไม่ยอมให้ซินห้าวปรากฏตัวก็เพราะว่าเธอเข้าใจเฉินเวยดี เธอรู้ดีว่าเฉินเวยเป็นพวกหลงบ้าหน้าตา ตอนเวลาคุยกับเธอเรื่องดาราพวกนั้น เธอบ้ามาก ทุกครั้งตาจะเป็นประกาย อยู่ใกล้หน้าจอทีวีจนจะกลืนกินเข้าไปแล้ว เธอทนไม่ไหวเลยหลับใส่
ตัวเฉินเยี่ยนเองก็ชอบคนหน้าตาดี แต่เธอไม่ได้บ้าแบบเฉินเวยขนาดนั้น เธอมีสติอยู่ แต่เฉินเวยไม่ เธอคิดว่าผู้ชายในโลกนี้ทุกคนจะต้องชอบเธอ รักเธอ เธอเห็นหนุ่มหล่อ เฉินเวยจะต้องแย่งมาให้ได้ อีกทั้งผู้ชายคนนี้มีความสัมพันธ์กับเธอด้วย เฉินเวยยิ่งต้องออกแรงสุดกำลัง
จากอวี๋เหวยหมินมาถึงเวยหลายชุนแล้วยังมีหูเฟย ผู้ชายสามคนนี้เป็นเพราะเกี่ยวข้องกับเธอ เฉินเวยจึงลงมือ ตอนนี้ซินห้าวปรากฏตัว งั้นความสนใจทั้งหมดของเฉินเวยก็พุ่งไปยังตัวซินห้าว โดนผู้หญิงบ้ามาพัวพันกับผู้ชายตัวเอง ความรู้สึกนี้ทำให้เฉินเยี่ยนอึดอัด
“ซินห้าวมาแล้วหรือ”
เฉินจงลุกขึ้นทักทาย
หวางนิวก็เรียกให้ซินห้าวนั่งลง สำหรับซินห้าวแล้วหวางนิวรู้สึกดีด้วย เธอประทับใจอยู่
เขาคือซินห้าว! เฉินเวยอึ้งไป เธอรู้ว่ามีคนนี้มาตลอด เขาช่วยเฉินเยี่ยน แต่เธอคิดว่าคนนี้ต้องหน้าตาอัปลักษณ์ ไม่อย่างนั้นทำไมไม่มาบ้านเฉิน อีกทั้งเธอเคยเห็นเจ้าอ้วน ดูโง่ มีลูกน้องแบบนี้ หัวหน้าก็คงไม่เท่าไร ดังนั้นเฉินเวยเลยไม่เคยคิดถึงซินห้าวมาก่อน
เธอประมาทเกินไป ถ้าเธอรู้แต่แรกว่าซินห้าวเป็นคนแบบนี้ เธอจะรีบลงมือ จะมานั่งหาเวยหลายชุน ไปเที่ยวเล่นกับหูเฟยทำไม ผู้ชายพวกนี้เทียบไม่ได้แม้แต่ปลายเท้าของซินห้าวเลย เปลืองอารมณ์ตัวเอง
เธอมองไปยังเฉินเยี่ยน สายตามีประกายแห่งความร้ายกาจ เธอเข้าใจแล้ว เฉินเยี่ยนตั้งใจไม่บอกเธอ จงใจให้เธอเข้าใจผิด ให้เธอพุ่งความสนใจไปที่เวยหลายชุนและหูเฟย จนละเลยซินห้าว เธอจะแกล้งตัวเอง เฉินเยี่ยนทำแบบนี้กับตัวเองได้ยังไง ทำไมเธอเลวแบบนี้
“พี่ ฉันรู้ว่าพี่ชอบพี่ซินห้าว แต่เพราะเรื่องนี้พี่เลยไม่ต้องการพี่เวย พี่ทำแบบนี้ไม่ใช่ว่าเป็นการหลอกพี่เวยเล่นหรือ? ฉันอุตส่าห์ไปขอร้องพี่เวยแทนพี่ พี่เวยคิดว่าฉันดี เลยเข้าใจผิด อันที่จริงฉันคิดกับพี่เวยเป็นพี่ชายมาโดยตลอด ตอนนี้ฉันรู้แล้ว พี่ อย่ามาโทษฉัน พี่เวย ขอโทษนะ ฉันคิดกับพี่แค่พี่ชายจริงๆ ฉันนึกว่าพี่ไม่ต้องการพี่ฉันแล้ว ฉันไม่รู้ว่าพี่ฉันชอบคนอื่น ถ้าพี่จะโทษฉันก็ด่าฉันเลย ฉันกับพี่เป็นไปไม่ได้ ฉันอายุยังไม่ถึง ฉันแต่งงานไม่ได้”
เฉินเวยตัดสินใจทำให้เรื่องนี้จบโดยเร็ว รีบกำจัดผู้ชายพวกนี้ออกไป เธอจะไปหาซินห้าวหนุ่มรูปหล่อของเธอ คิดอยากจะอยู่กับซินห้าว เฉินเวยรู้สึกถึงเลือดที่พลุ่งพล่านในตัว คิดไม่ถึงว่าความหวังในยุคปัจจุบันไม่เป็นจริง กลับมาเกิดใหม่จะได้เป็นจริงแล้ว เธอรู้ถึงจุดประสงค์ที่สวรรค์ให้เธอกลับชาติมาเกิดแล้ว
—————
ตอนที่ 159: สมองเธอเอาไว้รองน้ำ
โดย
Ink Stone_Romance
เวยหลายชุนมองเฉินเวยด้วยความอึ้ง เขาไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม? เฉินเวยบอกว่าคิดกับเขาแค่พี่ชาย จะเป็นพี่ชายได้ยังไง? เขาจูบเฉินเวยแล้ว กอดเฉินเวยแล้ว เขายัง… ตอนแรกเฉินเวยไม่ได้พูดแบบนี้ ทำไมเธอเปลี่ยนไป หรือว่าเป็นอย่างที่เฉินเยี่ยนบอกจริงๆ เฉินเวยหลอกเขามาตลอด?
“เธอหลอกฉันมาตลอด เธอไม่เคยชอบฉันจริงๆ เลย? คิดกับฉันแค่พี่ชาย?”
“พี่เวยพี่เป็นคนดี ฉันไม่ดีเอง ทำให้พี่เข้าใจผิด ฉันไม่ได้คิดแบบนั้นจริงๆ ฉันเห็นว่าพี่เป็นพี่เขย พี่โทษฉันเลย ตีฉันด่าฉัน ฉันจะไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ขอแค่พี่อย่าโทษพี่สาวฉัน”
เฉินเวยไม่อธิบายอีกแล้ว ยังไงเธอก็ตัดสินใจแล้ว
เวยหลายชุนกำหมัด เขาเข้าใจคำพูดของเฉินเวยแล้ว เขาคิดอยากจะเข้าไปเขย่าตัวเฉินเวย แล้วเขาก็อยากจะตบเฉินเวยสักฉาด ถามว่าทำไมเธอถึงทำแบบนี้กับตัวเอง
“ฉันมันโคตรพ่อโคตรแม่โง่เอง ฉันมันโง่เอง ทำไมฉันถึงได้เชื่อเธอ? ปั่นหัวฉันแล้วเธอดีใจมากใช่ไหม? สมองฉันมันโดนเหยียบย่ำไปหมดแล้ว ฉันเห็นเธอเป็นดั่งของล้ำค่า ฉันมันตาบอด ทำไมฉันถึงได้มารู้จักพวกเธอสองคน เฉินเยี่ยน คุณมันตัวซวย”
เวยหลายชุนไม่ได้ลงมือ เขาด่าระบายความโกรธเขาออกมา
สายตาซินห้าวเยือกเย็น ด่าเฉินเวยก็ด่าเฉินเวย ลากเฉินเยี่ยนมาเกี่ยวด้วยทำไม
“ฉันว่าคุณไม่ได้โง่ สมองคุณมันมีแต่น้ำ เวยหลายชุน ฉันบอกคุณแล้วไม่ใช่หรือ? คุณไม่ฟังเอง คุณต้องการจะเชื่อว่าเฉินเวยจิตใจดี ฉันมันคนชั่ว ตอนนี้คุณรู้แล้วว่าเธอไม่มีใจให้คุณ คุณมาโทษฉัน? ฉันมอบให้คุณได้แค่คำเดียว สมน้ำหน้า คุณไม่เพียงแค่ตาบอด จิตใจก็พิการด้วย แยกไม่ออกว่าอันไหนดีชั่ว”
ตอนแรกเฉินเยี่ยนไม่อยากจะพูด แต่คิดไม่ถึงว่าตอนนี้มาถึงขั้นนี้แล้วเวยหลายชุนยังโทษเธออยู่ งั้นเธอไม่พูดไม่ได้แล้ว
คำพูดเฉินเยี่ยนทำให้เวยหลายชุนอึ้งไป เขาอยากจะด่า อยากจะโต้ตอบแต่พูดไม่ออก เฉินเยี่ยนพูดไม่ผิด เธอเคยบอกตัวเองแล้ว แต่ตัวเองโดนเฉินเวยหลอกลวง ตัวเองโง่เอง ถึงแม้ว่าชื่อเสียงเฉินเยี่ยนไม่ดี แต่เธอไม่เคยหลอกตัวเอง มีอะไรก็พูดชัดเจน ไม่เหมือนเฉินเวย ตัวเองผิดที่คิดว่าเฉินเวยเป็นของล้ำค่า ตัวเองตาบอดเอง โทษเฉินเยี่ยนไม่ได้จริงๆ
เวยหลายชุนระบายความโกรธออกมา เขาเป็นไอ้โง่มาตั้งนาน โดนเฉินเวยหลอกจนเปื่อย แล้วยังคิดไปเองอีก เขาไม่มีหน้าจะอยู่ต่อแล้ว วันนี้มารอบนี้เขามาทำให้ตัวเองขายหน้า
เฉินจงและหวางนิวไม่ได้ห้ามเขา พวกเขาเข้าใจแล้ว เรื่องนี้ลูกสาวตัวเองทำผิด
“ขอโทษซะ”
ซินห้าวไม่สนว่าเวยหลายชุนจะได้รับอะไรมา โดนหลอกลวงก็สมควรแล้ว ทำไมต้องมาโทษเฉินเยี่ยน
“ช่างเถอะ ให้เขาไปเถอะ เขาก็เป็นผู้เสียหาย”
เฉินเยี่ยนส่ายหน้าให้ซินห้าว สำหรับเวยหลายชุนแล้ว เห็นท่าทางตอนนี้ที่เขาโดนกระทำ เธอไปโทษเขาไม่ได้ และก็ไม่ได้สงสาร
เวยหลายชุนไปแล้ว อารมณ์ช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ผ่านครั้งนี้ไป เกรงว่าหลังจากนี้เขาคงจะไม่มาเจอพี่น้องบ้านเฉินอีกแล้ว
เฉินเวยรู้ว่าเวยหลายชุนก็เกลียดเธอ ตอนแรกเธอสนใจ แต่ตอนนี้เธอไม่สนใจแล้ว เวยหลายชุนเป็นใคร มีซินห้าว เธอก็มีทุกอย่างแล้ว
เฉินเยี่ยนสังเกตเห็นสายตาของเฉินเวย เธอรู้สึกทำอะไรไม่ได้ ทำไมเฉินเวยถึงได้หลงงมงายขนาดนี้? ซินห้าวหน้าตาหล่อจริงๆ เทียบกับพวกนักแสดงหนุ่มพวกนั้นแล้วน่าหลงใหลกว่าเยอะ แต่ก็ยังไม่ถึงขั้นนั้น ตัวเองไม่เหมือนเธอ
ผู้ชายคนนี้ทำให้ไว้ใจไม่ได้จริงๆ ตอนนี้เฉินเยี่ยนสามารถเดาได้แล้ว หลังจากวันนี้ไปต้องมีผู้หญิงมากมายเข้าหาซินห้าว โดยเฉพาะเวลาที่พวกเขาถึงวัยกลางคน ซินห้าวเป็นลุงหล่อ ตอนนั้นสาวน้อยจะยิ่งเปิดกล้ามากกว่าตอนนี้ จะต้องเข้าหามากมาย ตัวเองหาเรื่องใส่ตัวแท้ๆ เลย
แต่เธอไม่กลัว ขอแค่ซินห้าวไม่นอกใจ มาคนหนึ่งเธอก็จะตีคนหนึ่งไป มาสองเธอก็จะตีทั้งคู่ ชีวิตจะได้ไม่น่าเบื่อ
ซินห้าวก็รู้สึกได้ถึงสายตาของเฉินเวย อันที่จริงสายตานั้นรุนแรงมาก ไม่รับก็ไม่ได้ เหมือนกับกาวมาติดที่ตัว
ซินห้าวขมวดคิ้ว สายตานี้ทำให้เขารังเกียจ เหมือนซูเหม่ยลี่ที่ทำให้เขาอึดอัด สายตาซินห้าวมองไปที่เฉินเวยด้วยความเย็นชา ต้องการให้เฉินเวยรู้สึกถึงความเย็นชาของเขา ไม่ให้มองเขาอีก
แต่เฉินเวยของพวกเรา เธอไม่เพียงแต่ไม่รู้สึกถึงความเย็นชา แต่เกือบจะกรีดร้องออกมา หล่อเหลือเกิน เท่เหลือเกิน ผู้ชายแบบนี้สิที่เขาต้องการ เขานี่แหละ! สายตาเฉินเวยระยิบระยับเป็นประกาย เธอเหมือนหญิงสาวที่เจอดารา ไม่มีอะไรเลย มีแค่ความคลั่งไคล้
ซินห้าวเห็นเฉินเวยท่าทางบ้าคลั่งของเฉินเวยแบบนั้นแล้วแววตามีความรังเกียจขึ้นมา เขาเจอกับเฉินเยี่ยนหลายครั้ง ครั้งนั้นที่เขาพาเฉินเยี่ยนไปในเมืองเก็บไปป์บุหรี่ได้ยินเฉินเยี่ยนพูดถึงเฉินเวยขึ้นมา แต่เฉินเยี่ยนแค่พูดเปรยๆ ไม่ได้บอกว่าเฉินเวยไม่ดี
แต่ซินห้าวรู้ว่าในใจเฉินเยี่ยนไม่ชอบเฉินเวย เรื่องที่สวนผลไม้ครั้งนั้นเขาช่วยเฉินเยี่ยนไว้ เรื่องผ่านไปเขาก็ไปสืบมา เรื่องนี้เกี่ยวข้องกับเฉินเวยด้วย อีกทั้งเวลาพูดถึงคนที่บ้านสีหน้าเฉินเยี่ยนมักดูอ่อนโยน กับเฉินจง เฉินเยี่ยนเคารพด้วยใจจริง กับหวางนิว เฉินเยี่ยนนับถือเธอเป็นแม่แท้ๆ กับเฉินหู่เธอชอบเขาจริงๆ กระทั่งเฉินกุ้ย เธอก็รู้สึกดีด้วย มีเพียงเฉินเวย เฉินเยี่ยนไม่อยากแม้แต่จะเอ่ยถึง แต่เห็นแล้วว่าเธอไม่ชอบเฉินเวยยังไง
ซินห้าวยุ่งมาก เรื่องซื้อโรงงานดันมาเจออุปสรรคที่ใหญ่มาก ยุ่งยากมาก อีกทั้งแม่เขาก็ไม่ยอม เขาและพ่อเขาคุยกันอยู่นาน สุดท้ายเขาต้อสู้อยู่คนเดียว ไม่มีใครรู้ว่าเขาต่อสู้กับความยากลำบากแค่ไหนกว่าจะจัดการเรื่องนี้เสร็จเมื่อวันก่อนเอง
ยุ่งก็ยุ่ง แต่เรื่องเฉินเยี่ยนไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้ เกิดเรื่องเวยหลายชุน ตอนนี้รู้อีกว่าเฉินเวยกับเวยหลายชุนมีอะไรกัน ถ้าเขารู้สึกกับเฉินเวยนี่สิแปลก
เฉินจงและหวางนิวเรียกให้ซินห้าวนั่งลง สายตาที่เฉินเวยติดอยู่กับซินห้าวนั้นทำให้หวางนิวส่ายหน้า ลูกสาวชอบคนหล่อนั้นไม่แปลก ตอนนั้นตัวเธอเองก็ชอบเพราะเฉินจงหน้าตาดีเลยแต่งงานกับเขา
ตอนนั้นเธอยังคิดจะให้ลูกสาวคนเล็กดูตัวกับซินห้าว แต่ลูกสาวคนโตไม่ยอม ดูเหมือนลูกสาวคนโตและซินห้าวจะมีเรื่องที่ปิดบังตัวเองอยู่
แต่ถ้าซินห้าวจะแต่งงานกับลูกสาวคนโตจริงก็ไม่แย่เลย สายตาหวางนิวที่มองซินห้าวดูคึกคักขึ้นมา
เฉินเยี่ยนไม่รู้ว่าทำไมซินห้าวถึงบังเอิญปรากฏตัวมา ที่จริงก็เป็นเรื่องบังเอิญจริงๆ ซินห้าวยุ่งมาพักใหญ่ รู้ว่าพวกเฉินเยี่ยนจะย้ายไปบ้านใหม่อีกไม่กี่วัน วันนี้ตอนกลางวันเลยไปบ้านปู่เขามา เตรียมว่าวันพรุ่งนี้มะรืนนี้จะไปบ้านใหม่หาเฉินเยี่ยน แต่ตอนบ่ายว่าง อยู่ดีๆ เขาก็คิดถึงเลยไปสวนผลไม้
ผลไม้ในสวนถูกเก็บหมดแล้ว บนต้นไม้ที่สูงที่สุดยังมีผลไม้อยู่สองลูก บนพื้นมีพวกลูกที่เสียอยู่ ซินห้าวคิดถึงครั้งที่แล้วที่เขากับเฉินเยี่ยนจูบกันในสวนนี้ในใจก็รู้สึกชุ่มฉ่ำขึ้นมา อดไม่ได้อยากจะให้เฉินเยี่ยนอยู่ที่นี่ตอนนี้ เขาอยากจะกอดจูบเฉินเยี่ยนให้หนำใจ
ซินห้าวรู้ว่าตอนนี้เฉินเยี่ยนกำลังยุ่งเรื่องย้ายบ้าน มาที่สวนผลไม้ไม่ได้ เขานั่งอยู่สักพักกำลังจะไป กลับเห็นเวยหลายชุนขี่จักรยานผ่านไป
เวยหลายชุนไปบ้านเฉิน? ซินห้าวคิดในใจ และตามไป ถ้าไม่มีเรื่อง เขาก็จะไม่ปรากฏตัว ถ้ามีเรื่องที่จำเป็นเขาถึงค่อยปรากฏตัว
สักพักเขาเห็นเฉินเยี่ยนมาที่หน้าบ้านเรียกคนมาและคุยกับคนนั้นไม่กี่ประโยค จากนั้นเฉินเยี่ยนก็กลับเข้าไป เพราะเขายืนอยู่ในมุม เฉินเยี่ยนเลยไม่เห็นเขา
ไม่นานเขาก็เห็นอวี๋เหวยหมิน อวี๋เหวยหมินเข้าไปในลานบ้านเฉิน แต่ไม่ได้ส่งเสียง เขาแอบฟังอยู่หน้าประตูบ้าน
ซินห้าวยิ้ม จากนั้นไปที่หลังบ้านเฉิน เขาก็ได้ยินคนในบ้านคุยกัน
นี่เป็นสาเหตุที่ทำไมซินห้าวถึงได้บังเอิญปรากฏตัว
——————-
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น